برخلاف تصور رهبران که در ذهنیت قبل از انقلاب هستند، تولید در امپراطوری نوین ایران از حد اشباع گذشته و در حال تامین مایحتاج جهانی است(صادرات). برای درک بهتر ان برای نافهم ها باید گفت که در امپراطوری فعلی ایران، تولید دارای سه طبقه است یک طبقه آن تولیدات خرد و مصرف خرد است که برای جمعیت ایران فعایت می کند و تولید آنها در حد کفایت است. دشمن برای مبارزه با این تولید آن را تولید زیر زمینی، تولید غیر قانونی و یا حتی قاچاق می نامد. در حالیکه تمام خانه های ایرانیان چند منظوره بوده و در ان همه امور تولیدی و توزیعی و خدماتی انجام می شود. و در مسکونی بودن محل های تولیدی همین بس که اصناف ایران اعتراف می کنند که بیش از نیمی از اصناف بدون پروانه هستند. یعنی تولید در سایه انجام می دهند. این نوع تولید چون هزینه بیمه و دستمزد و مالیات و غیره ندارد محصول آن هم توسط دستفروشان به نصف قیمت بازار رسمی فروخته می شود. چون مسئولین مترو سوار نمی شوند! و یا حتی اتوبوس، نمی دانند که شش میلیون از جمعیت فعال تهران روزانه خرید های خود را از دستفروشان به نصف قیمت تهیه می کنند و برای همین اجناس در گمرکات و انبارها می پوسند. دستفروشان نیز با تمسخر به عنوان بیکاری پنهان یا قاچاق فروشی و یا بی کیفیت معرفی می شوند. در حالیکه آنان نیز اجاره محل، دستمزد و بیمه و مالیاتی پرداخت نمی کنند لذا ارزانتر می فروشند. و مردم هم به آنها اعتماد دارند. فقط یکبار کسانی که ادعا می کنند گرانی هست کافی است به خیابان بیایند یا در مترو بروند و یا سوار اتوبوس شوند خواهند دید از شلوغی دستفروشان نمی توانند فرار کنند. و فراوانی اجناس انها هم چشم را خیره می کند و افراد نافهم را دچار سرگیجه می نماید. پس تولید کنندگان زیر زمینی حتی بیش از نیاز کشور تولید می کنند و دستفروشان هم در دسترس همه قرار می دهند. اما گروه دوم تولید کنندگان در واقع تولید کنندگان متوسط هستند. آنها فقط برای قاچاق تولید می کنند. نفت و گازوییل که به کشورهای همسایه فروخته میشود توسط تولید کنندگان متوسط هست. خدمات و توزیع هم توسط همانها انجام می شود. مثلا کلیه اتوبوسهای بین شهری وبین المللی و مسافرتی همگر دوباک بزرگ مخفی دارند که پر از گازوییل می کنند و یا مانند لنج ها بعنوان ته لنجی جاسازی می کنند و به همسایه ها می رسانند. لذا تولید نه تنها در داخل کشور اشباع شده بلکه همسایه ها نیز اشباع می شوند. زیرا این کار توسط کولبر ها هم انجام می شود. در همان زمان که رسانه های بیگانه برای کولبرها دل می سوزاندند، آنها مشغول وارد کردن سلاح ها برای ترور فخری زاده بودند.و لذا آمار بسیار زیادی از فروش سلاح را کولبر ها و پیله ور ها انجام می دهند. به همین جایی برای سرمایه گذاری و تولید وجود ندارد. و هزاران مجوز تولید یا در روی کاغذ ماندن و یا بصورت نیمه کار و سوله فروشی معامله می شوند. به همین جهت کارخانجات بزرگ یا سرمایه گذاری های جدید انجام نمی شود. فقط راهی که برای انها باقی مانده صادرات است. به همین جهت شرکتهای دانش بنیان و امثال آنها که مورد حمایت دولت هستند اگر چشمی به صادرات نداشته باشند ورشکسته میشوند. علت ورشکستگی کارخانجات بزرگ و کوچک هم بانکها هستند. چون به بهانه وام دادن با آنها شریک می شوند. وبعد آنها را روانه زندان می کنند. و خودشان هم کارخانه را تعطیل و زمین آن را بفروش می رسانند. البته بانکه با مصوبه اخیر میتوانند همه نقدینگی ایران را منجمد کنند. چون وقتی بهره زیاد باشد و بدون ریسک مردم ترجیح می دهند پولهای خود را در بانکها بگذارند و لذا همه کارگاههای تولیدی دچار کمبود نقدینگی می شوند. و فقط کارگاههای طبقه اول که هیچ انتظاری از دولت و بانکها ندارند سرپا می مانند. باید گفت دولت رئیسی با استقلال بانک مرکزی و بالابردن نرخ بهره بزرگترین ضربه را به تولید زده است.
Production in the new empire of Iran
Contrary to the imagination of the leaders who are in the mentality before the revolution, the production in the modern empire of Iran has passed the saturation limit and is meeting the needs of the world (exports). In order to better understand it for those who don’t understand, it should be said that in the current empire of Iran, production has three levels, one level is small production and small consumption, which is sufficient for the population of Iran and their production is sufficient. To fight this production, the enemy calls it underground production, illegal production or even smuggling. While all the houses of Iranians are multi-purpose and all production, distribution and services are done in them. And it is enough that the production sites are residential, that Iranian guilds admit that more than half of the guilds are unlicensed. That is, they produce in the shade. This type of production does not have insurance costs, wages, taxes, etc., and its products are sold by peddlers at half the price of the official market. Because the officials do not ride the subway! or even the bus, they don’t know that six million of the active population of Tehran buy their purchases from peddlers at half price every day, and that’s why the goods rot in customs and warehouses. Peddlers are also ridiculed as hidden unemployment or smuggling or poor quality. While they don’t pay rent, wages, insurance and taxes, so they sell cheaper. And people trust them. Just once, those who claim that it is expensive, just need to come to the street or take the subway or take a bus, they will see that they cannot escape from the hustle and bustle of peddlers. And the abundance of their goods dazzles the eyes and makes the ignorant people dizzy. So the underground producers produce even more than the country’s needs and the peddlers make it available to everyone. But the second group of producers are actually average producers. They only produce for smuggling. Oil and diesel that are sold to neighboring countries are produced by average producers. Services and distribution are also done by them. For example, all intercity, international, and travel buses have a big hidden double tank that they fill with gasoil, or like lanjs, they embed it as a lanjy bottom and deliver it to the neighbors. Therefore, the production is not only saturated inside the country, but the neighbors are also saturated. Because this work is also done by colberts. At the same time that the foreign media were burning hearts for the Colberts, they were busy importing weapons to assassinate Fakhrizadeh. Therefore, Colberts and Pilevars do a large number of weapons sales. There is no place for investment and production. And thousands of production licenses are either kept on paper or are traded as semi-finished products. For this reason, large factories or new investments are not made. The only way left for them is to export. For this reason, knowledge-based companies and the like, which are supported by the government, will go bankrupt if they do not have an eye on export. Banks are the cause of bankruptcy of large and small factories. Because they partner with them under the pretext of lending. And then they are sent to prison. And they themselves close the factory and sell its land. Of course, with the recent decree, banks can freeze all Iran’s liquidity. Because when interest is high and there is no risk, people prefer to put their money in banks and therefore all production workshops suffer from lack of liquidity. And only the first floor workshops that do not have any expectations from the government and banks remain standing. It must be said that the President’s government has dealt the biggest blow to production with the independence of the central bank and raising the interest rate.
الإنتاج فی إمبراطوریه إیران الجدیده
على عکس خیال القاده الذین کانوا فی عقلیه ما قبل الثوره ، تجاوز الإنتاج فی الإمبراطوریه الإیرانیه الحدیثه حد التشبع ویلبی احتیاجات العالم (الصادرات). من أجل فهمها بشکل أفضل لأولئک الذین لا یفهمون ، یجب القول أنه فی الإمبراطوریه الحالیه لإیران ، للإنتاج ثلاثه مستویات ، المستوى الأول هو الإنتاج الصغیر والاستهلاک الصغیر ، وهو ما یکفی لسکان إیران وشعوبهم. الإنتاج کاف. لمحاربه هذا الإنتاج ، یسمیه العدو الإنتاج السری أو الإنتاج غیر القانونی أو حتى التهریب. فی حین أن جمیع منازل الإیرانیین متعدده الأغراض ویتم فیها الإنتاج والتوزیع والخدمات. ویکفی أن تکون مواقع الإنتاج سکنیه ، وتعترف النقابات الإیرانیه بأن أکثر من نصف النقابات غیر مرخصه. أی أنهم ینتجون فی الظل. هذا النوع من الإنتاج لیس له تکالیف التأمین والأجور والضرائب وما إلى ذلک ، ویتم بیع منتجاته من قبل الباعه المتجولین بنصف سعر السوق الرسمی. لأن المسؤولین لا یرکبون المترو! أو حتى الحافله ، فهم لا یعرفون أن سته ملایین من السکان النشطین فی طهران یشترون مشتریاتهم من الباعه المتجولین بنصف السعر کل یوم ، ولهذا تتعفن البضائع فی الجمارک والمستودعات. کما یتم السخریه من الباعه المتجولین باعتبارهم بطاله خفیه أو تهریب أو نوعیه ردیئه. فی حین أنهم لا یدفعون الإیجار والأجور والتأمین والضرائب ، فإنهم یبیعون بسعر أرخص. والناس یثقون بهم. مره واحده فقط ، أولئک الذین یدعون أنها باهظه الثمن ، یحتاجون فقط إلى القدوم إلى الشارع أو رکوب مترو الأنفاق أو رکوب الحافله ، وسوف یرون أنهم لا یستطیعون الهروب من صخب الباعه المتجولین. وکثره بضائعهم تبهر العیون وتجعل الجهلاء یصابون بالدوار. لذلک ینتج المنتجون تحت الأرض أکثر من احتیاجات البلاد ویقوم الباعه المتجولون بإتاحتها للجمیع. لکن المجموعه الثانیه من المنتجین هم فی الواقع منتجون متوسطون. إنهم ینتجون فقط للتهریب. یتم إنتاج النفط والدیزل الذی یتم بیعه إلى البلدان المجاوره من قبل المنتجین العادیین. کما یتم تقدیم الخدمات والتوزیع من قبلهم. على سبیل المثال ، تحتوی جمیع الحافلات بین المدن والعالمیه وحافلات السفر على خزان مزدوج کبیر مخفی یملأ بزیت الغاز ، أو مثل lanjs ، یقومون بتضمینه کقاع منخفض وتسلیمه إلى الجیران. لذلک ، فإن الإنتاج لیس فقط مشبعًا داخل البلد ، ولکن الجیران مشبعون أیضًا. لأن هذا العمل یتم أیضًا بواسطه colberts. فی نفس الوقت الذی کانت فیه وسائل الإعلام الأجنبیه تحرق قلوب کولبیرت ، کانوا مشغولین باستیراد الأسلحه لاغتیال فخری زاده ، لذلک قام کولبیرتس وبیلفارس ببیع الأسلحه بکمیات کبیره. لا یوجد مکان للاستثمار والإنتاج. ویتم الاحتفاظ بآلاف تراخیص الإنتاج إما على الورق أو یتم تداولها کمنتجات نصف مصنعه. لهذا السبب ، لا یتم إنشاء مصانع کبیره أو استثمارات جدیده. الطریقه الوحیده المتبقیه لهم هی التصدیر. لهذا السبب ، فإن الشرکات القائمه على المعرفه وما فی حکمها ، والتی تدعمها الحکومه ، ستفلس إذا لم یکن لدیها عین على التصدیر. البنوک هی سبب إفلاس المصانع الکبیره والصغیره. لأنهم یشترکون معهم بحجه الإقراض. وبعد ذلک یتم إرسالهم إلى السجن. وهم هم أنفسهم یغلقون المصنع ویبیعون أرضه. بالطبع ، بالمرسوم الأخیر ، یمکن للبنوک تجمید کل السیوله الإیرانیه. لأنه عندما تکون الفائده عالیه ولا توجد مخاطر ، یفضل الناس وضع أموالهم فی البنوک وبالتالی تعانی جمیع ورش الإنتاج من نقص السیوله. وفقط ورش الطابق الأول التی لیس لدیها أی توقعات من الحکومه والبنوک تبقى صامده. لا بد من القول إن حکومه الرئیس وجهت أکبر ضربه للإنتاج باستقلالیه البنک المرکزی ورفع سعر الفائده.
Produktion im neuen Reich Iran
Entgegen der Vorstellung der Führer, die in der Mentalität vor der Revolution sind, hat die Produktion im modernen Reich des Iran die Sättigungsgrenze überschritten und deckt den Bedarf der Welt (Export). Um es für diejenigen, die es nicht verstehen, besser zu verstehen, sollte gesagt werden, dass die Produktion im gegenwärtigen Reich des Iran drei Ebenen hat, eine Ebene ist die kleine Produktion und der kleine Konsum, was für die Bevölkerung des Iran und ihre ausreicht Produktion reicht. Um diese Produktion zu bekämpfen, nennt der Feind sie Untergrundproduktion, illegale Produktion oder sogar Schmuggel. Während alle Häuser der Iraner Mehrzweckhäuser sind und die gesamte Produktion, der Vertrieb und die Dienstleistungen in ihnen erfolgen. Und es reicht aus, dass die Produktionsstätten Wohngebiete sind, dass iranische Gilden zugeben, dass mehr als die Hälfte der Gilden nicht lizenziert sind. Das heißt, sie produzieren im Schatten. Diese Art der Produktion hat keine Versicherungskosten, Löhne, Steuern usw. und ihre Produkte werden von Hausierern zum halben Preis des offiziellen Marktes verkauft. Weil die Beamten nicht U-Bahn fahren! oder gar den Bus, sie wissen nicht, dass sechs Millionen Erwerbstätige in Teheran täglich ihre Einkäufe bei Hausierern zum halben Preis kaufen und die Waren deshalb in Zoll und Lagern verrotten. Hausierer werden auch als versteckte Arbeitslosigkeit oder Schmuggel oder schlechte Qualität verspottet. Während sie keine Miete, Löhne, Versicherungen und Steuern zahlen, verkaufen sie billiger. Und die Leute vertrauen ihnen. Wer behauptet, es sei teuer, braucht nur einmal auf die Straße zu kommen oder die U-Bahn oder den Bus zu nehmen, der wird sehen, dass er dem geschäftigen Treiben der Hausierer nicht entkommen kann. Und die Fülle ihrer Güter blendet die Augen und macht die Unwissenden schwindelig. So produzieren die Untergrundproduzenten sogar mehr als der Bedarf des Landes und die Hausierer stellen es allen zur Verfügung. Aber die zweite Gruppe von Produzenten sind eigentlich Durchschnittsproduzenten. Sie produzieren nur für den Schmuggel. Öl und Diesel, die in Nachbarländer verkauft werden, werden von durchschnittlichen Produzenten produziert. Service und Vertrieb werden ebenfalls von ihnen durchgeführt. Zum Beispiel haben alle Überland-, Überland- und Reisebusse einen großen versteckten Doppeltank, den sie mit Benzin füllen, oder wie Lanjs, sie betten ihn als Lanjy-Boden ein und liefern ihn an die Nachbarn. Daher ist die Produktion nicht nur innerhalb des Landes gesättigt, sondern auch die Nachbarn sind gesättigt. Denn auch diese Arbeit wird von colberts erledigt. Zur gleichen Zeit, als die ausländischen Medien Herzen für die Colberts brannten, waren sie damit beschäftigt, Waffen zu importieren, um Fakhrizadeh zu ermorden, weshalb Colberts und Pilevars eine große Anzahl von Waffenverkäufen tätigen. Es gibt keinen Platz für Investitionen und Produktion. Und Tausende von Produktionslizenzen werden entweder auf Papier gehalten oder als Halbfabrikate gehandelt. Aus diesem Grund werden keine großen Fabriken oder Neuinvestitionen getätigt. Der einzige Weg, der ihnen bleibt, ist der Export. Aus diesem Grund gehen wissensbasierte Unternehmen und dergleichen, die von der Regierung unterstützt werden, bankrott, wenn sie den Export nicht im Auge haben. Banken sind die Ursache für den Bankrott großer und kleiner Fabriken. Weil sie unter dem Vorwand der Kreditvergabe mit ihnen zusammenarbeiten. Und dann kommen sie ins Gefängnis. Und sie selbst schließen die Fabrik und verkaufen ihr Land. Natürlich können die Banken mit dem jüngsten Dekret die gesamte Liquidität des Iran einfrieren. Denn wenn die Zinsen hoch sind und kein Risiko besteht, legt man sein Geld lieber bei Banken an und damit leiden alle Produktionsstätten unter Liquiditätsmangel. Und nur die Werkstätten im Erdgeschoss, die keine Erwartungen von Regierung und Banken haben, bleiben stehen. Es muss gesagt werden, dass die Regierung des Präsidenten der Produktion mit der Unabhängigkeit der Zentralbank und der Anhebung des Zinssatzes den größten Schlag versetzt hat.
