نوشته های مشابه
حرمت استفاده از تفنگ!
اغلب علمای اسلام با توجه به نسبت بدبینبی خود به کفار هرگونه استفاده از ابزار آلات جدید را حرام می دانستند. و فرقی بین ابزار آلات جنگی و غیر جنگی نبود. مثلا وقتی آیت الله میرزای شیرازی حکم به تحریم تنباکو داد بیشتر مردم از این جهت اطاعت کردند که ساخت کفار بود و از ان سر در نمی اوردند. اما علمای دیگر در بخش جنگ افزاری هم این فتوا را می دادند که مثلا استفاده از توپخانه چون کشتار جمعی است حرام است و یا استفاده از تفنگ چون کشتار از دور است نامردی است. و این امر مختص ایران هم نبود. مثلا در چین یا ژاپن که سامورایی بوجود آمد دلیل آن مخالفت با تفنگ و باروت بود. یعنی انها مبارزه با شمشیر را مقدس می دانستند و هیچگاه حاضر نبودند تفنگ را وارد عرصه مبارزه کنند. ویا در آمریکاییان بومی، استفاده از تیراندازی محترم بود ولی استفاده از تفنگ ولو آنها را به غنیمت می گرفتند ناشایست بود. چون بعد مهم آن مخالفت با پیشرفت بود و در میان افراد نوستالژیک طرفدار فراوان داشت. در ایران هم لوطی ها یا همان پهلوانان سرکوچه که وظیفه راهنمایی و رانندگی فعلی را به عهده داشتند همیشه قمه می بستند. بر روی پیشانی یا گونه های خود خط زخم قمه داشتند، تا ثابت کنند که از تفنگ استفاده نخواهند کرد. و این خط قمه نشان مردانگی محسوب می شد. حتی در بسیاری از جنگها نیز در ایران به همین دلیل شکست بر ارتش وارد می شد. مثلا در جنگ با عثمانی و روسیه، آنها از توپ استفاده می کردند که یک سلاح کشتار جمعی محسوب می شد و ایرانیان منع میشدند تا مثل آنها از سلاح های گرم استفاده کنند. شاید یکی از دلایل مخالفت رضاخان با روحانیون همین بود زیرا او می خواست ارتش منظمی داشته باشد که با آخرین سلاح های جنگی مجهز باشد و علما با باز سازی ارتش مخالفت می کردند. اکنون نیز باید بدانیم که حرمت سلاح اتمی در فقه شیعه برای استفاده نابجای ان است. مانند بمباران هیروشیما که کشتار وسیعی را از غیرنظامیان در پی داشت ولی از نظر تولید و نگهداری بعنوان نیروهای بازدارند از اوجب واجبات است. زیرا به وسیله ان میتوان دشمنان را ترساند و از تجاوز انها در امان بود. ولی وقتی سلاح هسته ای نباشد یا تولید و نگهداری نشود، دشمن همیشه دست برتر را دارد و اگر عنایات الهی نباشد، بایک حمله میتواند ضربات مهلکی بزند. لذا تولید و نگهداری سلاح اتمی بعنوان ترساندن دشمنان و نیروی بازدارنده از اوجب واجبات است فقط کاربرد آن باید دقت شود که به حرمت کشیده نشود. شاید تئوری ابزار گرایی به همین دلیل به مبارزه با مذهب می پرداخت که هر ابزار جدید ابتدا حرام اعلام می شد و بعدها یعنی پس از کشتار های فراوان مجوز حلال بودن آنها صادر می شد. مثلا دوش گرفتن در ایران حرام بود! زیرا آب دوش نه جاری بود و نه یکی دیگر از حالات مطهرات! اما پس از شیوع بیماری حصبه که معمولا از خزینه ها سرچشمه می گرفت برای حکمی تراشیدند و آن را اب قلیل محسوب نمودند و یا آب شیر را آب کر و متصل به کر اعلام کردند. شاه سلطان حسین نیز به همین دلیل از فتنه افغانها شکست خورد زیرا نفس سلیمی داشت و با جنگ مخالف بود و بیشتر در عیش و عشرت به سر می برد. وتمرین خطاطی می کرد! وقتی به او خبر دادند که افغانها اصفهان را تصرف کردند، گفت: امام من ن اصفهان را بزرگ نوشتم! لذا اگر فتوایی هم در مورد سلاح اتمی صادر شده ناظر بر استفاده کشتار جمعی از ان است. یعنی برای دشمن، داشتن سلاح اتمی حرام است و باید آنها را جمع اوری کرد. و گشت ارشاد می خواهد
The honor of using a gun!
Most Islamic scholars considered any use of new tools as haram due to their pessimism towards the infidels. And there was no difference between war and non-war tools. For example, when Ayatollah Mirza Shirazi ordered the prohibition of tobacco, most of the people obeyed because it was made by infidels and they did not get rid of it. But other scholars also gave this fatwa in the field of warfare that, for example, the use of artillery is forbidden because it is mass killing, or the use of rifles is cowardly because it is killing from a distance. And this was not unique to Iran either. For example, in China or Japan, when samurai arose, the reason was opposition to guns and gunpowder. That is, they considered fighting with a sword as sacred and were never willing to bring a gun into the arena of fighting. Or among the Native Americans, the use of shooting was respectable, but the use of guns was indecent even if they were captured. Because its important aspect was opposition to progress and it had many fans among nostalgic people. In Iran, the Lotis, or Sarkoche warriors, who were responsible for the current road traffic, always wore a machete. They had machete marks on their foreheads or cheeks, to prove that they would not use guns. And this machete line was considered a symbol of masculinity. Even in many wars in Iran, the army was defeated for this reason. For example, in the war with the Ottomans and Russia, they used cannons, which were considered a weapon of mass destruction, and Iranians were forbidden to use firearms like them. Perhaps this was one of the reasons for Reza Khan’s opposition to the clerics, because he wanted to have an organized army equipped with the latest weapons of war, and the scholars were opposed to rebuilding the army. Even now, we must know that the sanctity of atomic weapons in Shia jurisprudence is for their improper use. Like the bombing of Hiroshima, which resulted in massive killing of civilians, but in terms of production and maintenance as a deterrent force, it is obligatory. Because by means of it you can scare the enemies and be safe from their encroachment. But when there is no nuclear weapon or it is not produced and maintained, the enemy always has the upper hand and if there is no divine favor, he can strike deadly blows with one attack. Therefore, the production and maintenance of nuclear weapons as a deterrent and a deterrent to enemies is an obligatory duty, but its use must be carefully avoided. Perhaps the theory of instrumentalism fought against religion for the same reason that every new tool was first declared haram and later, i.e. after many killings, permission was issued for them to be halal. For example, taking a shower was forbidden in Iran! Because the water in the shower was neither running nor another state of purification! But after the spread of typhoid disease, which usually originated from the treasures, they shaved it for a ruling and considered it to be weak water or declared tap water to be deaf and connected to deafness. Shah Sultan Hussain was also defeated by the Afghan sedition for this reason because he had a healthy soul and was against war and spent more time in luxury. And practicing calligraphy! When he was informed that the Afghans had captured Isfahan, he said: “Imam, I wrote Isfahan big!” Therefore, if a fatwa has been issued regarding nuclear weapons, it refers to the use of mass killings. It means that it is forbidden for the enemy to have nuclear weapons and they must be collected. And the patrol wants guidance
شرف استخدام السلاح!
اعتبر معظم علماء الإسلام أی استخدام للأدوات الجدیده حرامًا بسبب تشاؤمهم تجاه الکفار. ولم یکن هناک فرق بین الأدوات الحربیه وغیر الحربیه. على سبیل المثال ، عندما أمر آیه الله میرزا شیرازی بمنع التبغ ، أطاع معظم الناس لأنه من صنع الکفار ولم یتخلصوا منه. لکن علماء آخرین أعطوا هذه الفتوى فی مجال الحرب ، على سبیل المثال ، تحریم استخدام المدفعیه لأنها قتل جماعی ، أو استخدام البنادق جبانًا لأنه قتل عن بعد. وهذا لم یکن فریدًا بالنسبه لإیران أیضًا. على سبیل المثال ، فی الصین أو الیابان ، عندما ظهر السامورای ، کان السبب هو معارضه البنادق والبارود. أی أنهم اعتبروا القتال بالسیف أمرًا مقدسًا ولم یکونوا مستعدین أبدًا لإحضار سلاح إلى ساحه القتال. أو بین الأمریکیین الأصلیین ، کان استخدام إطلاق النار محترمًا ، لکن استخدام الأسلحه کان غیر لائق حتى لو تم أسرهم. لأن جانبه المهم کان معارضه التقدم ولدیه العدید من المعجبین بین الناس الذین یحنون إلى الماضی. فی إیران ، کان محاربو اللوتیس ، أو سارکوش ، المسؤولون عن حرکه المرور الحالیه على الطرق ، یرتدون دائمًا المنجل. کانت لدیهم علامات منجل على جباههم أو خدودهم ، لإثبات أنهم لن یستخدموا البنادق. وکان هذا الخط المنجل یعتبر علامه على الذکوره. حتى فی حروب کثیره فی إیران هُزم الجیش لهذا السبب. على سبیل المثال ، فی الحرب مع العثمانیین وروسیا ، استخدموا المدافع التی کانت تعتبر سلاح دمار شامل ، ومنع الإیرانیون من استخدام الأسلحه الناریه مثلهم. ربما کان هذا أحد أسباب معارضه رضا خان لرجال الدین ، لأنه أراد أن یکون لدیه جیش منظم مجهز بأحدث أسلحه الحرب ، وکان العلماء یعارضون إعاده بناء الجیش. حتى الآن ، یجب أن نعرف أن حرمه الأسلحه الذریه فی الفقه الشیعی هی لاستخدامها غیر السلیم. مثل قصف هیروشیما الذی أسفر عن قتل جماعی للمدنیین ، لکن من حیث الإنتاج والصیانه کقوه ردع ، فهو واجب. لأنه بواسطته یمکنک تخویف الأعداء وتکون فی مأمن من زحفهم. ولکن فی حاله عدم وجود سلاح نووی أو عدم إنتاجه وصیانته ، یکون للعدو دائمًا الید العلیا ، وإذا لم یکن هناک نعمه إلهیه ، فیمکنه توجیه ضربات ممیته بهجوم واحد. لذلک ، فإن إنتاج وصیانه الأسلحه النوویه کرادع ورادع للأعداء واجب إلزامی ، ولکن یجب تجنب استخدامها بعنایه. ربما قاتلت نظریه الذرائعیه الدین لنفس السبب الذی تم فیه إعلان کل أداه جدیده حرامًا أولاً ، وبعد ذلک ، أی بعد العدید من عملیات القتل ، تم إصدار الإذن بکونها حلال. فمثلاً الاستحمام ممنوع فی إیران! لأن الماء فی الدش لم یکن جاریًا ولا حاله تنقیه أخرى! ولکن بعد انتشار مرض التیفوئید الذی عاده ما یکون مصدره الکنوز ، حلقوه لحکم واعتبروا أنه ماء ضعیف أو أعلنوا أن ماء الصنبور أصم ومتصل بالصمم. کما هُزم الشاه سلطان حسین على ید الفتنه الأفغانیه لهذا السبب لأنه کان یتمتع بصحه جیده وکان ضد الحرب وقضى المزید من الوقت فی الترف. ومارسوا الخط! عندما علم أن الأفغان قد أسروا أصفهان ، قال: “إمام ، کتبت أصفهان کبیره!” لذلک ، إذا صدرت فتوى بشأن الأسلحه النوویه ، فهی تشیر إلى استخدام القتل الجماعی. یعنی أنه لا یجوز للعدو امتلاک أسلحه نوویه ویجب جمعها. والدوریه ترید التوجیه
د ټوپک کارولو ویاړ!
زیاتره اسلامی پوهان د کفارو په وړاندې د خپل ناخوښۍ له امله د نویو وسیلو کارول حرام بولی. او د جنګ او غیر جنګی وسایلو تر منځ هیڅ توپیر نه و. د مثال په توګه، کله چې آیت الله میرزا شیرازی د تنباکو د منع حکم وکړ، ډیری خلکو اطاعت وکړ ځکه چې دا د کفارو لخوا جوړ شوی و او دوی یې نه خلاصول. خو نورو علماوو هم د جګړې په ډګر کې دا فتوا ورکړې چې د بېلګې په توګه د توپ استعمالول حرام دی ځکه چې ډله ییزه وژنه ده او یا د توپونو کارول بزدله ده ځکه چې له لرې څخه وژل دی. او دا هم د ایران لپاره ځانګړی نه و. د مثال په توګه، په چین یا جاپان کې، کله چې سامورای راپورته شو، لامل یې د ټوپک او ټوپک سره مخالفت و. یعنې د تورې سره جګړه مقدسه ګڼله او هیڅکله نه غوښتل چې د جګړې ډګر ته ټوپک راوړی. یا د امریکایانو په منځ کې، د ډزو کارول د درناوی وړ و، مګر د ټوپک کارول غیرقانونی وه حتی که دوی ونیول شی. ځکه چې مهم اړخ یې د پرمختګ مخالفت و او د نوستالیژیک خلکو په منځ کې یې ډېر مینه وال درلودل. په ایران کې، لوټیس، یا د سرکوچ جنګیالیو، چې د اوسنی سړک ټرافیک مسولیت په غاړه درلود، تل یو چاک اغوستی. دوی په تندی یا ګالونو کې د چټی نښی درلودې، ترڅو دا ثابته کړی چې دوی به ټوپک نه کاروی. او دا machete کرښه د سړیتوب نښه ګڼل کیده. حتی په ایران کې په ډیرو جګړو کې هم پوځ له همدې امله مات شو. د بېلګې په توګه، د عثمانیانو او روسانو سره په جګړه کې، دوی توپونه کارول، چې د ډله ایزې تباهی وسلې ګڼل کیده، او ایرانیان د دوی په څیر د اور وژنې څخه منع شوی وو. ښایی دا هم د رضا خان له عالمانو سره د مخالفت یو لامل و، ځکه هغه غوښتل یو منظم پوځ ولری چې په پرمختللو جنګی وسلو سمبال وی او پوهان د پوځ له بیا جوړولو سره مخالف وو. حتی اوس هم باید پوه شو چې په شیعه فقه کې د اټومی وسلو حرمت د دوی د ناسمې استفادې لپاره دی. د هیروشیما بمبارۍ په څیر، چې په پایله کې یې په پراخه کچه ملکی وګړی ووژل، مګر د تولید او ساتنې په برخه کې د مخنیوی ځواک په توګه، دا واجب دی. ځکه چې د دې په وسیله تاسو کولی شئ دښمنان وویروئ او د دوی له تجاوز څخه خوندی اوسئ. خو کله چې اتومی وسله نه وی او یا یې تولید او ساتل نه وی، دښمن تل برلاسی وی او که د الهی احسان نه وی، په یوه برید سره وژونکی ګوزارونه کولای شی. له همدې امله د دښمنانو د مخنیوی او مخنیوی په توګه د اتومی وسلو تولید او ساتنه یوه فرضی دنده ده، خو له استعمال څخه یې باید په کلکه ډډه وشی. ښایی د وسیلې نظریه په همدې دلیل له دین سره مبارزه کړې وی چې هره نوې وسیله یې لومړی حرام اعلان کړه او بیا وروسته، یعنی له ډېرو وژنو وروسته یې د حلالولو اجازه صادره شوه. د مثال په توګه، په ایران کې غسل کول منع دی! ځکه چې په شاور کې اوبه نه روانې وې او نه د پاکوالی بل حالت! خو وروسته له دې چې د ټایفائډ ناروغی چې معمولا له خزانو څخه پیدا شوې وه، د حکم لپاره یې منحل کړه او هغه یې ضعیفې اوبه ګڼلې او یا یې د نل اوبه یې کاڼه ګڼلې او له کوهرو سره یې تړلې وې. شاه سلطان حسین هم په همدې وجه د افغانی فتنو له امله مات شو، ځکه چې روغ روح یې درلود او د جګړې مخالف و او زیات وخت یې په عیش او عشرت کې تېراوه. او د خطاطۍ تمرین یې وکړ! کله چې خبر شو چې افغانانو اصفهان نیولی، نو ویې ویل: امامه! له همدې امله که د اټومی وسلو په اړه فتوا صادره شوې وی، دا د ډله ایزو وژنو کارول منع دی. دا پدې مانا ده چې دا د دښمن لپاره حرام دی چې اټومی وسلې ولری او باید راټول شی. او ګزمه هدایت غواړی
