نوشته های مشابه
*دانستنی‌های جالب دربارهٔ زبان فارسى*
زبان فارسى در ٢٩ کشور جهان صحبت میشه که در ردیف ششم بعد از زبان اسپانیایى و قبل از زبان آلمانى از نظر تعداد کشورهایی که توی اونها فارسى صحبت میکنند رده‌بندى شده
زبان فارسى دومین زبان کلاسیک جهان بعد از زبان یونانى شناخته شده و همهٔ ویژگی‌هاى یک زبان کلاسیک رو داره.
زبان هاى لاتین و سانسکریت در ردیف‌هاى سوم و چهارم قرار دارند.
زبان فارسى از نظر تنوع مَثَل
(ضرب‌المثل) بین سه کشور اول دنیاست
زبان فارسی از نظر دامنه و تنوع واژه‌ها یکى از پرمایه ترین و بزرگترین زبان های دنیاست
در کمتر زبانى فرهنگ لغاتى مثل لغت نامه ی ١٨ جلدی دهخدا و یا فرهنگ معین در ۶ جلد دیده میشه
زبان فارسى توانایى ساختن ۲۲۵ میلیون واژه را داره که در میان زبان‌هاى گیتى بى همتاست
زبان فارسی یازدهمین زبان پرکاربرد در محتوای وب و اینترنته
زبان فارسى از لحاظ قدمت، یک سده از لاتین و دوازده سده از انگلیسى جلوتره
از ده شاعر برتر جهان پنج نفر از آنها فارسی زبانند
آخرین نکته هم اینکه زبان فارسی تنها زبانی هست که میشه ۱۹ تا فعل رو کنار هم گفت و جمله ی معنی داری داشته باشیم
مثلا : داشتم میرفتم دیدم گرفته نشسته گفتم بذار بپرسم ببینم میاد نمیاد دیدم میگه نمیخوام بیام میخوام برم بگیرم بخوابم
کسی اینو بخواد ترجمه کنه رباط صلیبی مغزش پاره میشه
قدر زبان فارسی را با درست فارسی صحبت کردن و یاد دادن درست به فرزندان و املای صحیح لغات،بدونیم و آن را گرامی بداریم
جالب است بدانید در زبان فارسی “جدایی جنسی” وجود ندارد
مثلا ضمیر سوم شخص “او”
شامل زن و مرد میشود
بر خلاف زبانهای لاتین و عربی
در زبان فارسی، اگر جایی تاکید بر جنسیت باشد، اولویت با زنان است
بر خلاف زبانهای لاتین و اروپایی
ما میگوییم:
زن و شوهر
بجای:
husband and wife
ما میگوییم:
خواهر و برادر
بجای:
brother and sister
ما میگوییم:
زن و مرد
بجای:
men an women
حتی ما میگوییم:
زن و شوهر
یعنی مرد در ارتباط با همسر هویت “شوهر” پیدا می‌کند.
ولی هویت “زن” دست نمیخورد
بجای اینکه بگوییم:
man and wife
ما نمیگوئیم: mankind،
می گوئیم: بشریت
ما هرگز در تاریخ و ادبیات مان
به جنسیت اهمیت نداده‌ایم
اگر جایی لازم شده،
زنان را در اولویت قرار داده‌ایم
حتی در زبان فارسی،
“زن” یک واژه و مفهوم مستقل هست
نه مثل wo/man (زائده‌ای کنار مرد)
و اگر بدون تعصب و غرور ملی،
نیک بنگریم،
در اکثر اقوام ایرانی، زن و مرد دوشادوش هم کار میکنند
و نسبت به دیگری برتری ندارند
در شاهنامه حکیم فردوسی نیز در بسیاری از ابیات استاد طوس،
زنان را اکرام و تمجید کرده است
و شاید به همین دلیل است که ما وطن را مادر (زن) و نام دخترانمان را (ایران) میگذاریم
فرهنگ و تمدن و انسانیت به در ایران جان متولد شده است
*”پاینده باد ایران عزیز و بزرگ”*
