نوشته های مشابه
کسانی که دو روز است به تهران آمده اند، خود را بچه ناف تهران می دانند! ولی امامزاده ها را که ۱۲۰۰سال است در ایران هستند، هنوز خارجی محسوب می نامند. در حالیکه امامزادگان هویت هر شهر هستند. زیرا نمایندگی ائمه در زمان خودشان بودند. امامزادگان دو گروه مهاجرت به ایران داشتند: اول بعد از شهادت امام حسین ع زیرا: مردم ایران و یمن از امام حسین خواسته بودند، که بجای کربلا به آنجا برود، اما ایشان شهادت را انتخاب کرد. پس از شهادت بر خاندان ایشان سخت گیری شد، هرجا اولا دش را می دیدند زندان، یا اعدام می کردند.امام سجاد که از شهادت در کربلا، باقی مانده بود مادرش ایرانی بود: لذا اغلب به فرزندان و نوادگان خود توصیه می کرد: به سوی ایران بروند. حتی مادر ایشان بی بی شهر بانو، در تهران مدفون است. بیشتر فرزندان امام سجاد ع هم به تهران (ملک ری سابق) آمدند و نوادگان آنها که سادات حساب می شوند، در یمن و افغانستان هم جمعیت بالغ بر ۱۰۰میلیون نفر را تشکیل می دهند. اغلب آنها زیدیه یا از فرزندان زید ابن علی ع هستند. زید شهید تحرکات زیادی داشت: بطوریکه برخی ها ادعا می کنند: مقبره ایشان در افغانستان و برخی در مازندران است، ولی در بازار تهران مقبره ای هست که از نظر علمی، به واقعیت نزدیکتر است. زیرا ایشان به سبب مادر بزرگ خود، طبیعتا در تهران بیشتر زندگی می کرده، یا اواخر عمر به اینجا آمده است. البته برای مبارزه به افغانستان و مازندران هم رفته است. زیرا که سیالیت یکی از شرایط جنگ چریکی است. اما جنگ شهری ایشان در ملک ری بوده: چون ملک ری، عامل شهادت امام حسین بود. یعنی ابن سعد، بخاطر اینکه فرماندار ری شود، امام حسین را شهید کرد! ولی به گفته امام حسین ع نتوانست از گندم ری بخورد! زیدیه و قیام مختار به او امان ندادند. او در هر موقعیت و مکان، ناچار تشکیل خانواده داده تا: بعنوان شهروند عادی زندگی و زمینه قیام را مهیا کند. لذا نوادگان ایشان در یمن هم هستند. گروه دوم مهاجرت، در زمان ولایتعهدی امام رضا ع بوده است. مهمترین گروه مهاجران علویان بودند که: از سراسر مدینه و حجاز به سوی مرو حرکت کردند. برادر بزرگ امام رضا(شاهچراغ) با هفت هزار علوی از ماهین البصره، اهواز و شیراز عازم مشهد بود، که مامون از ترس افزایش قدرت امام رضا، دستور داد تا آنها را در شیراز تارومار کنند. لذا بسیاری از انها در شیراز به اطراف فرار کردند. شاید هفت هزار مقبره برای انها باشد. خواهر امام رضا یعنی حضرت معصومه س نیز، از طریق ماهین الکوفه به همدان و ساوه رسیدند: ولی در قم بیمار شده و فوت کردند. یاران ایشان هم در محدوده قم مقبره داشته و مورد احترام بوده اند. اما بسیار از آنها، بدون تشکیلات و مخفیانه تا مرو رفتند. مامون شنید حدود دو هزار نفر علوی در مرو مخفی هستند. دستور داد همه آنها را در میدان شهر جمع کنند و خود، حاضر شد و گفت همه آنها را اعدام کنند! امام رضا ع مانع شد و گفت: آنها برادران من هستند و آیه اخوت را خوانده، آنها را نجات داد. سپس به هریک ماموریت تبلیغ در شهری را داد. آنها به نمایندگی حضرت رضا ع به تمامی روستاها، و شهرهای ایران اعزام شدند: خود را برداران امام رضا(طبق آیه استدلال شده) معرفی، و مشغول تدریس و دریافت وجوه شرعیه گردیدند. مامون که از قدرت امام رضا ع ترس داشت، ابتدا ایشان را با حیله به در شهر طوس(مشهد) به شهادت رساند، بعد سراغ همه آنها فرستاد. که یکی یکی ترور شده به شهادت رسیدند. بنابر این یازده هزار امامزاده، از سوی امامان معصوم، برای مردم ایران خیر و برکت آوردند، و مردم هم مرید آنها شده مانند گنج نگهداری کردند
Imam’s sons are our identity
Those who have been in Tehran for two days consider themselves the children of Tehran! But the shrines, which have been in Iran for 1,200 years, are still considered foreign. While the Imams sons are the identity of every city. Because they were the representatives of the Imams in their time. The Imams had two groups of immigrants to Iran: first after the martyrdom of Imam Hussein (AS) because: the people of Iran and Yemen had asked Imam Hussein to go there instead of Karbala, but he chose martyrdom. After his martyrdom, his family was severely beaten, wherever they saw Dash, they were imprisoned or executed. Imam Sajjad, who remained after his martyrdom in Karbala, his mother was Iranian: therefore, he often advised his children and grandchildren: Go to Iran. Even his mother Bibi Shahr Banoo is buried in Tehran. Most of Imam Sajjad’s children also came to Tehran (formerly King Rey), and their descendants, who are considered Sadats, number over 100 million in Yemen and Afghanistan. Most of them are Zaydis or descendants of Zayd Ibn Ali. Zaid Shahid had many movements: as some claim: his tomb is in Afghanistan and some in Mazandaran, but there is a tomb in Tehran Bazaar that is scientifically closer to reality. Because he naturally lived more in Tehran because of his grandmother, or he came here late in life. Of course, he also went to Afghanistan and Mazandaran to fight. Because fluidity is one of the conditions of guerrilla warfare. But his civil war was in King Rey: because King Rey was the cause of the martyrdom of Imam Hussein. That is, Ibn Sa’d martyred Imam Hussein in order to become the governor of Ray! But according to Imam Hussein, he could not eat wheat! Zaydi and Mukhtar Uprising did not spare him. In every situation and place, he had to form a family to: As an ordinary citizen, to provide the life and ground for the uprising. Therefore, his descendants are also in Yemen. The second group of immigrants was during the reign of Imam Reza. The most important group of Alawite immigrants were: They moved to Merv from all over Medina and Hejaz. Imam Reza’s elder brother (Shahcheragh) was on his way to Mashhad with 7,000 Alawites from Mahin al-Basra, Ahvaz, and Shiraz. Therefore, many of them fled around Shiraz. Maybe seven thousand tombs for them. Imam Reza’s sister, Hazrat Masoumeh S., also reached Hamedan and Saveh through Mahin Al-Kufa: but she fell ill and died in Qom. His companions also had tombs in the vicinity of Qom and were respected. But many of them went to Merv without any organization and secretly. Mamun heard that about two thousand Alawites were hiding in Merv. He ordered them all to be gathered in the town square, and he himself came and told them all to be executed! Imam Reza (AS) stopped him and said: They are my brothers and he recited the verse of brotherhood and saved them. He then gave each mission a mission in a city. They were sent to all the villages and cities of Iran on behalf of Hazrat Reza (AS): they introduced themselves as the brothers of Imam Reza (according to the reasoned verse), and began to teach and receive Sharia funds. Mamun, who was afraid of the power of Imam Reza (AS), first martyred him by trickery in the city of Tus (Mashhad), and then sent them all. Who were assassinated one by one was martyred. Therefore, the eleven thousand Imamzadehs, by the infallible Imams, brought good and blessings to the people of Iran, and the people became their followers and kept them like a treasure.
اولاد الأئمه هم هویتنا
من أمضوا یومین فی طهران یعتبرون أنفسهم أبناء طهران! لکن الأضرحه ، التی کانت فی إیران منذ ۱۲۰۰ عام ، لا تزال تعتبر أجنبیه. بینما اولاد الأئمه هم هویه کل مدینه. لأنهم کانوا نواب الأئمه فی زمانهم. کان لدى الأئمه مجموعتان من المهاجرین إلى إیران: الأولى بعد استشهاد الإمام الحسین (ع) لأن شعب إیران والیمن طلبوا من الإمام الحسین الذهاب إلى هناک بدلاً من کربلاء ، لکنه اختار الشهاده. بعد استشهاده تعرضت عائلته للضرب المبرح أینما رأوا داش تم سجنهم أو إعدامهم .. الإمام سجاد الذی بقی بعد استشهاده فی کربلاء والدته إیرانیه: اذهب إلى إیران. حتى والدته بیبی شهر بانو دفن فی طهران. جاء معظم أطفال الإمام سجاد أیضًا إلى طهران (الملک ری سابقًا) ، ویبلغ عدد أحفادهم ، الذین یُعتبرون السادات ، أکثر من ۱۰۰ ملیون فی الیمن وأفغانستان. معظمهم من الزیدیین أو من نسل زید بن علی. کان لزید شهید حرکات کثیره: کما یزعم البعض: قبره فی أفغانستان والبعض الآخر فی مازندران ، لکن هناک قبرًا فی سوق طهران أقرب علمیًا إلى الواقع. لأنه عاش بشکل طبیعی فی طهران بسبب جدته ، أو لأنه جاء إلى هنا فی وقت متأخر من حیاته. بالطبع ، ذهب أیضًا إلى أفغانستان ومازاندران للقتال. لأن السیوله هی أحد شروط حرب العصابات. لکن حربه الأهلیه کانت فی الملک ری: لأن الملک ری کان سبب استشهاد الإمام الحسین. أی أن ابن سعد استشهد الإمام الحسین لیصبح والی الری! لکن على حد قول الإمام الحسین لم یستطع أکل القمح! لم یسلم منه الزیدی والمختار انتفاضه. فی کل مکان ومکان ، اضطر إلى تکوین أسره من أجل إعداد حیاته والأرضیه لانتفاضه کمواطن عادی. لذلک ، فإن نسله موجودون أیضًا فی الیمن. المجموعه الثانیه من المهاجرین کانت فی عهد الإمام الرضا. أهم مجموعه من المهاجرین العلویین هم: انتقلوا إلى میرف من جمیع أنحاء المدینه المنوره والحجاز. کان الأخ الأکبر للإمام رضا (شاهشیراغ) فی طریقه إلى مشهد مع ۷۰۰۰ علوی من ماهین البصره والأهواز وشیراز. لذلک ، فر الکثیر منهم حول شیراز. ربما سبعه آلاف مقبره لهم. وصلت أیضًا شقیقه الإمام رضا ، حضره معصومه س. ، إلى همدان وساوه عبر ماهین الکوفه: لکنها مرضت وتوفیت فی قم. کان لأصحابه أیضًا مقابر فی محیط قم وکانوا محترمین. لکن الکثیر منهم ذهبوا إلى میرف دون أی تنظیم وبسریه. سمع مأمون أن حوالی ألفی علوی یختبئون فی میرف. أمرهم بأن یتجمعوا جمیعًا فی ساحه البلده ، وقد جاء هو نفسه وأخبرهم جمیعًا أن یُعدموا! أوقفه الإمام الرضا (ع) وقال: هم إخوتی قرأ آیه الإخاء وأنقذهم. ثم کلف کل مهمه بمهمه فی مدینه. تم إرسالهم إلى جمیع قرى ومدن إیران نیابه عن حضره رضا (ع): قدموا أنفسهم على أنهم إخوه الإمام الرضا (وفقًا للآیه المنطقیه) ، وبدأوا فی التدریس وتلقی أموال الشریعه. مأمون ، الذی کان خائفاً من سلطه الإمام الرضا (ع) ، استشهده أولاً بالخداع فی مدینه طوس (مشهد) ، ثم أرسلهم جمیعاً. استشهد الذین اغتیلوا واحدا تلو الآخر. لذلک جاء الإمام الزاده الأحد عشر ألفًا على ید الأئمه المعصومین بالخیر والبرکه لشعب إیران ، وصار الشعب أتباعهم واحتفظوا بهم مثل الکنز.
امامان زموږ هویت دی
هغوی چې دوه ورځې په تهران کې دی ځانونه د تهران ماشومان ګی! خو زیارتونه ، چې په ایران کې ۱، ۱،۲۰۰. کاله کیږی ، اوس هم بهرنی ګ areل کیږی. پداسې حال کې چې امامان د هر ښار پیژندل دی. ځکه چې دوی په خپل وخت کې د امامانو استازی ول. امامانو ایران ته د کډوالۍ دوه ډلې درلودې: لومړی د امام حسین (ع) له شهادت وروسته ځکه چې: د ایران او یمن خلکو له امام حسین څخه د کربلا پرځای هلته د تللو غوښتنه کړې ، خو هغه یې شهادت غوره کړ. د هغه له شهادت وروسته ، د هغه کورنۍ سخت وهل شوې ، هرچیرې چې دوی داش ولیدل ، دوی بندیان شوی یا اعدام شوی دی. امام سجاد چې په کربلا کې د هغه له شهادت وروسته پاتې شو ، مور یې ایرانی وه: ایران ته لاړشئ. حتی د هغه مور بی بی شهر بانو په تهران کې ښخ شوی دی. د امام سجاد ډیری ماشومان هم تهران ته راغلی (پخوانی پاچا ری) ، او د دوی اولادونه ، چې سادات ګ areل کیږی ، په یمن او افغانستان کې له ۱۰۰ ملیون څخه ډیر شمیر لری. د دوی ډیری زاید یا د زید ابن علی اولاد دی. زید شاهد ډیر خوځښتونه درلودل: لکه څنګه چې ځینې ادعا کوی: د هغه مقبره په افغانستان او ځینې یې په مزندران کې دی ، مګر د تهران بازار کې یو قبر شتون لری چې له سائنسی پلوه واقعیت ته نږدې دی. ځکه چې هغه په طبیعی ډول د خپل انا له امله په تهران کې ډیر ژوند کوی ، یا هغه د ژوند په وروستیو کې دلته راغلی. البته ، هغه د جنګ لپاره افغانستان او مازندران ته هم تللی و. ځکه چې روانی کول د ګوریلا جنګ یو له شرایطو څخه دی. مګر د هغه کورنۍ جګړه په پاچا ری کې وه: ځکه چې پاچا ری د امام حسین د شهادت لامل و. دا چې ابن سعد امام حسین د شهزاده کیدو لپاره شهید کړ! مګر د امام حسین په وینا ، هغه نشو کولی غنم وخوری! زیدی او مختار پاڅون هغه ونه بخښ. په هر حالت او موقعیت کې ، هغه د یوې عادی وګړی په توګه د خپل ژوند او ځمکې د پاڅون لپاره چمتو کولو لپاره د کورنۍ رامینځته کولو ته اړ شوی. له همدې امله د هغه اولاد هم په یمن کې دی. د مهاجرینو دوهمه ډله د امام رضا د واکمنۍ پرمهال وه. د الویت کډوالانو ترټولو مهمه ډله وه: دوی له مدینې او حجاز څخه د مورو ټولو سیمو ته کډه شوی. د امام رضا مشر ورور (شاهچراغ) د مهین البصره ، احواز او شیراز له ،۰۰۰،علویانو سره مشهد ته روان و. د همدې لپاره ، ډیری یې د شیراز شاوخوا تښتیدلی. شاید د دوی لپاره اوه زره قبرونه. د امام رضا خور حضرت معصومه ایس هم د مهین کوفې له لارې حمان او سیف ته رسیدلې: خو هغه ناروغه شوه او په قم کې مړه شوه. د هغه ملګرو هم د قم په شاوخوا کې مقبرې درلودې او درناوی یې کاوه. مګر ډیری یې پرته له کوم سازمان او پټ په مورو ته لاړل. مامون واورېدل چې شاوخوا دوه زره علویان په مروه کې پټ دی. هغه ټولو ته امر وکړ چې د ښار په چوک کې راټول شی ، او هغه پخپله راغی او ټولو ته یې وویل چې اعدام شی! امام رضا (ع) هغه ودراوه او ویې ویل: دا زما وروه دی او هغه د اخوت آیت تلاوت کړ او هغوی یې وژغورل. هغه بیا هر مامور ته په ښار کې ماموریت ورکړ. دوی د حضرت رضا (ع) په استازیتوب د ایران ټولو کلیو او ښارونو ته استول شوی وو: دوی ځانونه د امام رضا د ورو و په توګه معرفی کړل (د دلیل آیت له مخې) او د شرعی تمویلونو زده کړه یې ترلاسه کړه. مامون ، چې د امام رضا (ع) له قدرت څخه ویره درلود ، لومړی یې د توس (مشهد) په ښار کې په چالاکۍ سره شهید کړ ، بیا یې ټول ولیږل. څوک چې یو په یو وژل شوی په شهادت رسیدلی. نو ځکه ، د یرغلګرو امامانو لخوا ، یوولس زره امامزاده د ایران خلکو ته خیر او بریا راوړه ، او خلک د دوی پیروان شول او د خزانې په څیر یې ساتی.
