نوشته های مشابه
پایان ساماندهی کالبدی و اطلاعاتی بقایای پارچه های کربونیزه شده تخت جمشید /جدا سازی ۲۱۹ قطعه از بقایای پارچه ها
مرحله نخست فعالیت های میدانی پروژه ساماندهی کالبدی و اطلاعاتی بقایای پارچه های کربونیزه تخت جمشید با جدا سازی ۲۱۹ قطعه از بقایای پارچه های کربونیزه شده به دست آمده از اولین کاوش های علمی باستان شناسی انجام گرفته در تخت جمشید به پایان رسید .
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، شهرزاد امین شیرازی عضو هیئت علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی – فرهنگی امروز «دوشنبه » با اعلام این خبر گفت : فعالیت های میدانی پروژه ساماندهی کالبدی و اطلاعاتی بقایای پارچه های کربونیزه شده تخت جمشید با همکاری پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی – فرهنگی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و پایگاه میراث جهانی پارسه به پایان رسید.
وی افزود: در این مرحله این قطعات از مجموعه ای که به صورت درهم و تفکیک نشده در یک جعبه نگهداری می شد، جدا و پس از ثبتمشخصات فیزیکی ( توزین و اندازه گیری ابعاد) به صورت کامل تصویر برداری شده و به لحاظ خصوصیات تکنیکی و مشخصات فنی بافتطبقه بندی شدند.
امین شیرازی ، هدف از اجرای این اقدامات را نه تنها تفکیک و جداسازی قطعات، بلکه درک و شناخت بهتر ماهیت قطعات و تنوع بقایا دانست که می تواند نشان دهنده انوع مختلفی از بافته های به کار رفته در تخت جمشید و سطح تکامل هنر نساجی دوران هخامنشی باشند.
به گفته او ، کوچکترین قطعه در بین قطعات جدا سازی شده در این مرحله تکه پارچه ای با ابعاد 1 در 2 سانتیمتر و بزرگترین قطعه 6 در 10سانتیمتر است و از آنجا که این پارچه ها بعضاً چند لایه و تا خورده هستند وزن، یکی دیگر از شاخصه های مهم در شناسایی آن ها به شمار رفتهکه بیشترین وزن 16/9 گرم و کمترین وزن ثبت شده 07/0 گرم بوده است.
امین شیرازی با بیان اینکه به لحاظ بافت مجموعه دارای قطعاتی با بافت های متفاوت و متنوع است خاطرنشان کرد که بیشترین نمونه های جداسازی شده قطعاتی با بافت پرزدار هستند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی – فرهنگی گفت : در اثنای جدا سازی برخی قطعات با جنسیت های متفاوت ( از قبیلچوب، شیشه، فلز و توده فلزی ذوب شده) نیز در بین قطعات دیده شد؛در این مرحله قطعات به دست آمده حدود 7 نوع بافت متفاوت را بهنمایش گذاشته اند که با پیشرفت پروژه احتمال می رود تا انواع دیگری از بافت نیز در بین این قطعات دیده شود.
وی تصریح کرد :تمامی قطعات در این مرحله بر اساس ملاحظات حفاظتی به صورت جداگانه و تک به تک در بسته بندی های پلی اتیلنی برروی بستری از فوم پلی اتیلن و روکش تایوک قرار گرفته و برای مشخص سازی هر قطعه به صورت جداگانه شماره گذاری شد.
او خاطرنشان کرد :در مرحله بعد، علاوه بر ادامه کار جدا سازی قطعات باقی مانده، مطالعات بیشتری برای شناسایی نوع الیاف و مواد به کاررفته شده در ساختار قطعات، کشف ارتباط احتمالی بین قطعات و همچنین سایر اطلاعات احتمالی قابل استخراج انجام خواهد گرفت.
امین شیرازی پیش بینی کرد در مجموعه تعداد قطعات این مجموعه حدود 2 تا 3 برابر قطعات تفکیک شده در این مرحله باشد که همین امربا فراهم ساختن جامعه آماری درخور توجه می تواند اهمیت مطالعاتی و تحقیقاتی این مجموعه را دو چندان کند، از این رو در یک تلاش مشترکدر پی تعریف یک پروژه مطالعاتی ملی برای تامین منابع جهت انجام تحقیقات بیشتر بر روی این مجموعه هستیم.
عضو هیئت علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی – فرهنگی با بیان اینکه فرآیند کربونیزه شدن زمانی اتفاق می افتد که اجسام بدونتماس مستقیم با شعله و سوختن، در یک فضای بسته و تحت دمای بالا قرار گیرند گفت :در این شرایط ساختار شیمیایی مواد دستخوشتغییر شده و اشیاء بدون آنکه خاکستر شوند به ذغال تبدیل می شوند.
وی خاطرنشان کرد : در این شرایط تقریباً خصوصیات ظاهری اشیاء حفظ شده و اطلاعات مهمی را می تواند در اختیار محققین قرار دهد.
امین شیرازی افزود: ساختار ذغالی شده این قطعات اگر چه که باعث پایداری و ثبات آن ها در برابر تغییرات شیمیایی می شود، اما به شدت دربرابر نیروهای مکانیکی و فشار آن ها را آسیب پذیر می سازد، این امر باعث شده تا روند کار تفکیک با ملاحظه و به کارگیری تمهیدات ویژهزمان بر بوده و جهت نگهداری این مجموعه نیاز به استفاده از شرایط انبارداری و بسته بندی ویژه باشد.
