نوشته های مشابه
بده بره
سالها ایرانیان بگیر و بیار داشتند. یعنی همه کشورهای دنیا را منقاد خود می کردند. و کسی تاب گردنکشی نداشت. اما از دوران قاجار سیاست بده بره اعمال شد. به این معنی : وقتی شاه قاجار راهی فرنگ شد، پیشرفتهای صنعتی ان چشمش را کور کرد. و لذا حاضر شد به هر قیمتی شده بیشتر به فرنگ(اروپا) سفر کند. و برای سفر ها و خوش گذرانی های خود در اروپا هر امتیازی اروپایی ها می خواستند می داد. امتیاز نفت و تنباکو و گمرکات کمترین آنها بود. حتی برای خوشگذرانی های بیشمار بخش اعظم سرزمینی را هدیه کرد و یا توافق نمود که بدهد! معروف است که عباس میرزا تنها قاجار با غیرت، به جنگ روسها رفت. وقتی نیرو کم داشت نامه به دربار نوشت و درخواست نیرو کرد. ناصرالدین شاه بجای قشون! یک مشت کنیزک فرستاد و گفت: به جنگ کاری نداشته باشد فعلا با اینها خوش بگذران. لذا سیاست بده بره تا مغز استخوان این مملکت نفوذ کرد. بخصوص اینکه فرنگ رفته های دیگری هم پیدا شدند و به این تنور هیزم های بیشتری ریختند. مثلا شخصی بنام تقی زاده ارانی، جمله معروفی دارد که به مردم ایران توصیه کرد: باید از فرق سر تا نوک پا فرنگی شوید. اگر کمی دیر بجنبید از قافله تمدن عقب می مانید. این سیاست بده بره همان کاپیتولاسیون بود. یعنی بخاطر خوشگذرانی در اروپا و آمریکا، همه چیز را فدا می کردند. امام خمینی برعلیه همین اقدام قیام کرد. وی فرمود: ما با سینما مخالف نیستیم، با فحشا مخالفیم! اما بعد از چهل سال، سینما دوباره به همانجا برگشت!اصغر فرهادی نماد سینمای ایران با انجلی جولینا همبستر شد! و رضا عطاران، فسیل را ساخت. و .. یعنی بقول بعضی ها باید گفت: دست مریزاد چند سور زدید به فیلمفارسی قبل از انقلاب. این سیاست چنان ریشه دار شده که حتی کودکان هم با زیاده خواهی خود، مادرشان را به فساد و تن فروشی وا می دارند. و پدرانشان را به اختلاس و روشوه و دزدی تشویق می کنند. نمونه آن سیسمونی خریدن خانواده از ترکیه است. در اینجا فقط موضوع سیسمونی خریدن از ترکیه نیست. بلکه فرهنگ بده بره است. حتی مملکت را می فروشند. چه رسد به اطلاعات! کس دیگری که دید نمی تواند از طریق جنگ مملکت را بفروشد، موضوع مناطق آزاد را مطرح کرد. صید ترال را کار بجایی رساند که مردم عادی هم اعتراض کردند. نزدیک ۸۰تریلیارد دلار عتیقه جات و اشیا تاریخی و مسکوکات و طلاجات ایران به خارج برده شده و در حراجیهای انگلیس و آمریکا حرف اول را می زند. ولی همگی سند یا فاکتور دارند. یعنی عده ای کارشان شده مملکت فروشی با سند. بغیر از مقام معظم رهبری و چند روحانی ساده زیست، بقیه افتخارشان این است که نفوذ در دستگاه ایران دارند و میتوانند خیلی ساده وطن فروشی کنند. رائفی پور که خود را قدرت نوظهور می داند، وقتی مطلع شد که ایران از تمام دنیا طلب دارد خیلی ساده گفت: ما پولهای خودمان را نمی توانیم بگیریم. قبلا هم گفته بود ما در خارج داراییهای نداریم. یعنی ادامه نسل قاجار و سیاست بده بره است.
۱۱
درنشست خبری مطرح شد ما پولی در خارج از کشور نداریم یعنی همه تنهایی که غارت کردند نوش جانشان باز هم خواستند بده بره
