لیبرالها چهل است که حرف امام را گوش نداده و بر طبل شکم و زیر شکم کوفتند و هرسال واردات زیاد و تولید فراوان را آرزو کردند و مردم را از قحطی و فقر ترساندند. در حالیکه این عمل شیطان است که(الشیطان بعدکم الفقر و یامرکم بالفحشا.) هرچه امام خمین گفت اقتصاد مال خر است به او خندیدند و گفتند مزاح فرموده و یا اصلا منکر شدند و گفتند چنین حرفی نزده است. نتیجه این شد که طغیان چهل ساله محدود به شکم و زیر شکم شد. دوست و دشمن، منافق و موافق! گفتند مشکل معیشتی داریم و دایم بر تنور شکم برتافتند! کسی نبود به آنها بگوید: روزی مردم دست شما نیست که اینهمه فکر فقر مردم هستید؟ یعنی علم شما از علم خدا بیشتر است و شما می خواستنید ظلم خدا را جبران کنید. هرکه دندان دهد نان دهد، شما چه کاره حسنید؟ پیامبر خدا می گوید دوست دارم یک روز سیر باشم و یک روز گرسنه! و شما می گویید چندان بخورند که جانشان در آید. بیایید برای یکبار هم شده آیات قران را درست تفسیر کنید. الیس الصبح بقریب برای عذاب قوم لو بود شما برای صاحب الزمان به کار می برید. این صبح قرانی صبح عذاب است و شما آن را به عدالت تفسیر می کنید. ظغیان در قران مخصوص مترفین و ثروتمندان است و شما می گویید مردم گرسنه دین و ایمان ندارند! پس چرا پیامبر به یاران می فرمود سنگ به شکم ببندید تا گرسنه تان نشود. و یا می فرمود یک خرما را بین چند نفرتان تقسیم کنید؟ آیا عقل پیامبر به اندازه شما نبود؟ پیامبری که غصه نان امت را نمی خورد بلکه غصه فرهنگ آنها را داشت و خداوند می فرمود انقدر خود را به سختی نیانداز. بیایید یکبار دیگر قران را درست تفسیر کنید: ان الانسان لیطغی ان راه استغنی یعنی چه؟ چه کسانی اغتشاش و شورش می کنند؟ آیا غنی به معنی فقر است؟ این شکم سیران هستند که برای زیر شکمشان شیهه می کشند. فقرا که می گویند بگذار ما به درد خود بمیریم؟ رسیدگی کمیته امداد به فقرا جز با بی ابرو کردن آنها است؟ تحقیقات محلی و تشکیل پرونده و صیغه کردن زنان سرپرست خانواده مگر اسلامی است؟ در کجای قران نوشته که فقر باعث شورش م یشود در حالیکه همه جا گفته فقر مایه امتحان شما است. کسی که به سرجلسه امتحان می رود با اعتراض می رود یا در اندیشه اعمال خودش است؟ او می داند این خودش بوده که کم درس خوانده و یا اصلا نخوانده! اما شما می گویید دانشجو به خیابان بریزد و حرفی که خودش هم نمی داند بگوید؟ تا سرجلسه امتحان حاضر نشود. کدامیک از این دانشجویان معترض حرفی جز سلف سرویس مختلط و بغل رایگان داشتند؟ و اگر حرفی داشتند چرا با فحش و ناسزا می گفتند؟ این است که خداوند می فرماید : ما شما را به فقر آزمایش می کنیم. بجای درس خواند فحش می دهید؟ (لنبلونکم بشی من الخوف و الجوع و نقص من الاموال) لذا امسال را حداقل سال اقتصاد اعلام نکنید. سال قناعت اعلام کنید. قناعت فرمان خدا است نه اسراف. سیلوها پر از گندم است و کامیونها و کشتی ها پشت در هستند باز فریاد می زنند مشکل مردم نان است. از کمونیست ها قدرت طلبان انتظاری نیست چون برای به قدرت رسیدن شرف و انسانیت را قربانی می کنند، حداقل از کسانی که تفسیز قران درس می دهند انتظار است که فرمان خدا را ولو تلخ باشد بگویند. نه آنکه فرمان خدا را کنار بگذارند و سخنان قدرت طلبان و کمونیست ها را گوش بدهند. باید امسال به سال شکر گزاری و قناعت اختصاص داده شود. و اگر چنین نکنند فردای روز قیامت حجتی بر آنها نخواهد بود که نمی دانستند. چطور مدتها سخن پیامبر را در مورد ازدیاد فرزند مخره کردند و نتیجه اش به منفی شدن رشد جمعیت رسید. حالا هم زودتر بیدار شوند و بدانند درد مردم نان نیست ایمان است. آنها بی ایمان شدند چرا که شما آنها را محتاج نان معرفی کردید. مردم ایران را فقیر خطاب کردید در حالیکه همه آنها در ارزوی گرانی بودند. و از ارزانی سکته می کردند.
What is economic satisfaction?
The liberals have not listened to Imam’s words for 40 years and beat the drum of the stomach and lower abdomen and wished for large imports and abundant production every year and scared the people of famine and poverty. While this is the work of the devil, whenever Imam Khomein said that the economy belongs to a donkey, they laughed at him and said that he was joking, or they denied it at all and said that he did not say such a thing. The result was that the forty-year swelling was limited to the abdomen and lower abdomen. Friend and enemy, hypocrite and agree! They said that we have a livelihood problem and they always put their stomachs in the oven! There was no one to tell them: Is the people’s life not in your hands, that you are so concerned about people’s poverty? It means that your knowledge is more than God’s knowledge and you wanted to compensate God’s injustice. He who gives a tooth gives bread, what is your good deed? The Prophet of God says, I like to be full one day and hungry one day! And you tell them to eat so much that they will die. Let’s interpret the Qur’anic verses correctly for once. Elis al-Sabh was soon for the punishment of the people of Lu, you use it for the owner of the time. This Qur’anic morning is the morning of punishment and you interpret it as justice. Zaghian in the Qur’an is reserved for the wealthy and wealthy, and you say that hungry people have no religion and faith! So why did the Prophet tell his companions to tie stones to their stomachs so that they do not starve. Or did you say that you should divide one date between your haters? Was the Prophet’s intellect not as good as yours? A prophet who did not eat the sorrow of the bread of the nation, but had the sorrow of their culture, and God said that he should not put himself so hard. Let’s interpret the Qur’an correctly one more time: what does it mean that the human being is litghi and the way is the way of the yoke? Who riots and riots? Does rich mean poor? These are Siran’s stomachs, who draw shiheh for their underbelly. The poor who say let us die of our own pain? Is the handling of the relief committee to the poor except by humiliating them? Is local investigation and filing of cases and concubinage of women heads of the family Islamic? Where in the Qur’an is it written that poverty causes rebellion, while it is said everywhere that poverty is your test. Does the person who goes to the exam go with a protest or is he thinking about his actions? He knows that it was he who studied little or didn’t study at all! But you say that a student should go to the street and say something that he doesn’t even know? Do not attend the exam session. Which of these protesting students had anything to say other than mixed self-service and free hugs? And if they had something to say, why did they say it with cursing? This is what God says: We will test you with poverty. Do you swear instead of studying? Therefore, at least do not declare this year as the year of economy. Declare the year of contentment. Contentment is God’s command, not extravagance. The silos are full of wheat and the trucks and ships are behind the door and they are shouting that the people’s problem is bread. Communists are not expected to be power seekers because they sacrifice honor and humanity in order to gain power, at least those who teach interpretation of the Qur’an are expected to say God’s command even if it is bitter. Not that they ignore God’s command and listen to the words of power seekers and communists. This year should be dedicated to the year of gratitude and contentment. And if they do not do so, there will be no evidence against them on the day of judgment that they did not know. How the Prophet’s words about the increase of children were rejected for a long time and the result was the negative growth of the population. Now wake up early and know that people’s pain is not bread but faith. They became disbelievers because you introduced them as needing bread. You called the people of Iran poor, while all of them were in high hopes. And they had a stroke because of the cheapness.
ما هو الرضا الاقتصادی؟
اللیبرالیون لم یستمعوا لکلام الإمام منذ ۴۰ عاما ویقرعون على طبله المعده وأسفل البطن ویتمنون واردات کبیره ووفره الإنتاج کل عام ویخافون أهل المجاعه والفقر. فی حین أن هذا من عمل الشیطان ، فکلما قال الإمام الخمینی أن الاقتصاد ملک حمار ، سخروا منه وقالوا إنه کان یمزح ، أو أنکروا ذلک على الإطلاق وقالوا إنه لم یقل مثل هذا الشیء. وکانت النتیجه أن الانتفاخ الذی استمر أربعین عامًا کان مقصورًا على البطن وأسفل البطن. صدیق وعدو منافق ومتفق! قالوا أن لدینا مشکله معیشیه ودائما یضعون بطونهم فی الفرن! لم یکن هناک من یقول لهم: ألیست حیاه الناس فی أیدیکم ، وأنتم قلقون للغایه بشأن فقر الناس؟ معناه أن معرفتک أکثر من معرفه الله وأنک أردت تعویض ظلم الله. من یعطی السن یعطی خبزا فما هی حسناتک؟ قال رسول الله صلى الله علیه وسلم أحب أن أشبع یوماً ما وأشبع یوماً ما! وأنت تقول لهم أن یأکلوا کثیرا حتى یموتوا. دعونا نفسر الآیات القرآنیه بشکل صحیح لمره واحده. إلیس الصبح سرعان ما کان لمعاقبه أهل لو ، أنت تستعمله لصاحب الزمان. هذا الصباح القرآنی هو صباح العذاب وأنت تفسره بالعدل. زغیان فی القرآن محجوز للأثریاء والأثریاء ، وأنت تقول إن الجیاع لیس له دین ولا إیمان! فلماذا طلب النبی من أصحابه أن یربطوا بطونهم بالحجاره حتى لا یجوعوا؟ أم قلت أنه یجب تقسیم موعد واحد بین کارهیک؟ ألم یکن عقل الرسول بنفس جوده عقلکم؟ نبی لم یأکل حزن خبز الأمه ، بل حزن ثقافتهم ، وقال الله أنه لا ینبغی أن یقسو على نفسه. دعونا نفسر القرآن بشکل صحیح مره أخرى: ما معنى أن الإنسان لیغی والطریق هو طریق النیر؟ من یقوم بأعمال الشغب والشغب؟ هل الغنی یعنی الفقیر؟ هؤلاء هم بطون سیران ، الذین یرسمون الشیحه لبطنهم. الفقراء الذین یقولون دعونا نموت من آلامنا؟ هل التعامل مع هیئه الإغاثه للفقراء إلا بإهانتهم؟ هل التحقیق المحلی ورفع قضایا وتسری ربات الأسره إسلامی؟ حیث ورد فی القرآن أن الفقر یسبب التمرد ، بینما یقال فی کل مکان أن الفقر هو امتحانک. هل یذهب من یذهب إلى الامتحان باحتجاج أم یفکر فی أفعاله؟ إنه یعلم أنه هو من درس قلیلاً أو لم یدرس على الإطلاق! لکنک تقول إن على الطالب أن ینزل إلى الشارع ویقول شیئًا لا یعرفه حتى؟ لا تحضر جلسه الامتحان. أی من هؤلاء الطلاب المحتجین لدیه ما یقوله بخلاف الخدمه الذاتیه المختلطه والعناق المجانی؟ وإذا کان لدیهم ما یقولونه ، فلماذا قالوا ذلک بالسب؟ هذا ما قاله الله: نمتحنک بالفقر. هل تقسم على المذاکره؟ لذلک ، على الأقل لا تعلن هذا العام على أنه عام الاقتصاد. أعلنوا سنه القناعه. القناعه هی أمر الله ولیس الإسراف. الصوامع ملیئه بالقمح والشاحنات والسفن خلف الباب وهم یصرخون أن مشکله الناس هی الخبز. لا یُتوقع من الشیوعیین أن یکونوا باحثین عن السلطه لأنهم یضحون بالشرف والإنسانیه من أجل الحصول على السلطه ، على الأقل أولئک الذین یعلمون تفسیر القرآن یتوقع منهم أن یقولوا أمر الله حتى لو کان مریرًا. لا یعنی ذلک أنهم یتجاهلون أمر الله ویستمعون إلى کلام الساعین للسلطه والشیوعیین. یجب أن یخصص هذا العام لعام الامتنان والرضا. وإذا لم یفعلوا ذلک ، فلن یکون هناک دلیل ضدهم یوم القیامه الذی لم یعرفوه. کیف رُفض کلام الرسول عن زیاده الأولاد لفتره طویله وکانت النتیجه النمو السلبی للسکان. الآن استیقظ مبکرًا واعلم أن آلام الناس لیست خبزًا بل إیمانًا. صاروا کافرین لأنک عرفتهم على أنهم بحاجه إلى خبز. لقد وصفت شعب إیران بالفقراء ، بینما کان کل منهم فی آمال کبیره. وقد أصیبوا بجلطه بسبب الرخص.
Dè a th’ ann an sàsachadh eaconamach?
Chan eil na Libearalaich air èisteachd ri faclan Imam airson 40 bliadhna agus rinn iad a’ chùis air druma na stamag agus an abdomen ìosal agus bha iad ag iarraidh in-mhalairt mòr agus cinneasachadh pailt gach bliadhna agus chuir iad eagal air daoine gort is bochdainn. Ged is e seo obair an diabhail, nuair a thuirt Imam Khomein gum buin an eaconamaidh do asal, rinn iad gàire ris agus thuirt iad gu robh e a’ magadh, no chaidh iad às àicheadh co-dhiù agus thuirt iad nach tuirt e a leithid. Mar thoradh air an sin, bha an at dà fhichead bliadhna air a chuingealachadh ris a’ bhroinn agus an abdomen ìosal. Caraid agus nàmhaid, cealg agus aontaich! Thuirt iad gu bheil trioblaid beòshlaint againn agus bidh iad an-còmhnaidh a’ cur an stamagan san àmhainn! Cha robh neach ann a dh’ innseadh dhaibh: Nach eil beatha nan daoine nad làmhan, gu bheil thu cho iomagaineach mu bhochdainn dhaoine? Tha e a ‘ciallachadh gu bheil an t-eòlas agad nas motha na eòlas Dhè agus bha thu airson dìoladh a dhèanamh air ana-ceartas Dhè. Esan a bheir fiacail seachad a bheir aran, ciod e ur deagh ghnìomh? Tha fàidh Dhè ag ràdh, Is toil leam a bhith slàn aon latha agus acrach aon latha! Agus tha thu ag ràdh riutha ithe cho mòr ‘s gum bàsaich iad. Mìnichidh sinn na rannan Qur’anic gu ceart airson aon uair. Bha Elis al-Sabh a dh’aithghearr airson peanas muinntir Lu, bidh thu ga chleachdadh airson sealbhadair an ama. Is e madainn a’ pheanais a th’ anns a’ mhadainn Qur’anic seo agus tha thu ga mhìneachadh mar cheartas. Tha Zaghian sa Qur’an glèidhte dha na daoine beairteach agus beairteach, agus tha thu ag ràdh nach eil creideamh agus creideamh aig daoine acrach! Mar sin carson a dh’iarr am Fàidh air a chompanaich clachan a cheangal ris na stamagan aca gus nach biodh iad leis an acras. No an robh thu ag ràdh gum bu chòir dhut aon cheann-latha a roinn eadar do luchd-fuath? Nach robh inntinn an Fhàidh cho math riut-sa? Fàidh nach ith bròn aran na dùthcha, ach aig an robh bròn an cultair, agus thuirt Dia nach bu chòir dha e fhèin a chuir cho cruaidh. Mìnichidh sinn an Qur’an gu ceart aon uair eile: dè tha e a’ ciallachadh gu bheil mac an duine litghi agus gur e an dòigh slighe a’ chuing? Cò a tha ri aimhreit agus ri aimhreit? A bheil beairteas a’ ciallachadh bochd? Is iad sin daimh Siran, a tharruing shiheh air son an cuid fo. Na bochdan a deir gu’m bàsaich sinn le ar cràdh fèin ? An ann do na bochdan a tha a’ chomataidh faochaidh a làimhseachadh ach le bhith gan nàrachadh? A bheil sgrùdadh ionadail agus faidhleadh chùisean agus co-bhanntachd boireannaich ceannardan teaghlaich Ioslamach? Càite sa Qur’an a tha e sgrìobhte gu bheil bochdainn ag adhbhrachadh ar-a-mach, agus thathar ag ràdh anns a h-uile àite gur e bochdainn an deuchainn agad. A bheil an neach a thèid don deuchainn a’ dol le gearan no a bheil e a’ smaoineachadh mu na rinn e? Tha fios aige gur e esan a rinn beagan ionnsachadh no nach do rinn e ionnsachadh idir! Ach tha thu ag ràdh gum bu chòir dha oileanach a dhol chun na sràide agus rudeigin a ràdh nach eil fios aige eadhon? Na bi a’ frithealadh seisean nan deuchainnean. Cò de na h-oileanaich ghearain sin aig an robh dad ri ràdh ach fèin-sheirbheis measgaichte agus dubhan an-asgaidh? Agus ma bha rudeigin aca ri ràdh, carson a bha iad ga ràdh le mallachadh? Mar seo tha Dia ag ràdh: Nì sinn deuchainn ort le bochdainn. A bheil thu a’ mionnachadh an àite a bhith ag ionnsachadh? Mar sin, co-dhiù na cuir an cèill am-bliadhna mar bhliadhna an eaconamaidh. Cuir an cèill bliadhna an t-sòlais. Is e toileachadh àithne Dhè, cha’n e aineol- achd. Tha na silos làn de chruithneachd agus tha na làraidhean agus na soithichean air cùl an dorais agus tha iad ag èigheach gur e aran an duilgheadas a th’ aig daoine. Chan eilear an dùil gum bi Comannaich nan luchd-siridh cumhachd leis gu bheil iad ag ìobairt urram agus daonnachd gus cumhachd fhaighinn, co-dhiù thathar an dùil gun can an fheadhainn a tha a’ teagasg mìneachadh air a’ Qur’an àithne Dhè eadhon ged a tha e searbh. Chan e gu bheil iad a ‘seachnadh àithne Dhè agus ag èisteachd ri faclan luchd-siridh cumhachd agus luchd-comanachaidh. Bu chòir am-bliadhna a bhith coisrigte do bhliadhna an taing agus an toileachas. Agus mura dèan iad sin, cha bhi fianais sam bith nan aghaidh air là a’ bhreitheanais air nach b’aithne dhaibh. Mar a chaidh faclan an Fhàidh mu àrdachadh chloinne a dhiùltadh airson ùine mhòr agus b ‘e an toradh fàs àicheil san t-sluagh. A‑nis dùisgibh gu moch agus biodh fhios agaibh nach aran a tha ann am pian dhaoine, ach creideamh. Thàinig iad gu bhith mì-chreidmheach oir thug thu a-steach iad mar a bha feum air aran. Ghairm thu muinntir Ioran bochd, agus iad uile ann an dòchas mòr. Agus bha stròc aca air sgàth cho saor.
