خیریه یا نذر خوشنویسی
یکی از کار های خیر این بود که در گذشته خوشنویسی بصورت امر خیر محسوب می شد و برخی ها نذر می کردند یکبار از روی قران بنویسند و یا آنهاییکه نمی توانستند دستمرد آن را پرداخت می کردند حتی در صدر اسلام که پیامبر در جنگی پیروز شده بود و از یهودیان با سواد اسیر گرفته بود به آنان فرمود هرکس به ده نفر سواد یاد بده ازاد خواهد شد و آنها بیسوادی را ریشه کن کردند. حضرت علی ع هم علاوه بر اینکه جنگ ت.ر و مدافع سرسختی در میدانهای مبارزه بود در سرای اهل قلم نیز کرسی آزد اندیشی داشت و بارها قران را نوشته و به مساجد هدیه کرده بود که یک نسخه از ان در موزه رضوی موجود است و نسخه های دیگر نیز در موزه های دیگر نگهداری می شود. براثر خوانش اشتباه یکی از یاران دستور داد بعد از ان قران را اعراب گذاری کنند. نقطه گذاری نیز از سوی ایشان هست زیرا که در نهج البلاغه فقط یک خطبه بدون نقطه وجود دارد. لذا سازمان تبلیغات، سازمان اوقاف و همه کسانی با چاپ قران مرتبط هستند بدانند که باید این روش را ادامه دهند. استفاده از خط عثمان طه و دیگران هم اگر بدون کوشش بود قابل خواندن نبود! بنا براین آنهاییکه دستی بر خوشنویسی دارند باید از روی خط حضرت علی مشق کنند و حداقل یک قران کامل را رونویسی کنند. آنهاییکه با علوم کامپیوتری آشنا هستند باید فونت خط علی را طراحی کنند. فونت خط علی باید مخصوص خود ایشان باشد نه آنکه خط کوفی یا نستعلیق را جا بزنیم. و یا اینکه بگویند خط علی ع اصلاح شده! یعنی خودشان از حضرت علی عقلشان بیشتر است. اشتباهات علی ع را گرفته اند. این کفر گویی ها از انجا ناشی می شود که حتی برخی ها میپرسند مگر حضرت علی ع سواد داشته است؟ زیرا تاریخ را برعکس گفته اند. حضرت علی ع باب دانش است.(انا مدینه العلم و علی بابها) برای وارد شدن به شهر علم باید از درب علی ع وارد شد. علی ع واقف بزرگی هم بود و این نشان می دهد که انسان ذوجهات است نه فقط ذوجنبتین! در تمام ابعاد هر انسانی میتواند وارد شود و برخلاف فلاسفه، همه کس همه چیز را می دانند. فقط باید ان را با یاد خدا شکوفا کند. زیرا علم ذات خداوندی است. و آن را به همه یاد داده است. پس همه میتانند خط علی را بخوانند. زیرا خط علی خط قران و خط خدا است و نباید ان را بایکوت کرد و یا تغییر و تحریف در ان ایجاد کرد. در همه احادیث ذکر نوشته هایی در بهشت یاد اور شده مثلا در های بهشت هر کدام نامی دارند و نام آن هم نوشته شده و خواندن آن برای همه اسان است. یکی از باب های بهشت باب جهاد است که حضرت علی ع می فرماید این درب فقط برای اولیا خاص باز می شود (فتحه الله لخاصه اولیا) پس افراد خاص خدا کسانی هستند که به موقع جهاد شمشیر می زنند و به موقع فراغت قلم! وقتی کسانی دیگر هستند که در مرزها مرزبانی کنند و یا کمر همت برای جهاد ببندند، باید یک عده ای خانه نشین باشند و کار فرهنگی بکنند. و اگر چنین نکنند، مجاهدان که برگردند از کار های خود پشیمان خواهند شد. و مانند برخی ها که امروز حضور خود در راهپیمایی ها ضد شاه منکر می شوند آنها نیز با دیدن بی حجابی و بی دینی خواهند گفت کاش به جبهه نمی رفتیم و می ماندیم فرهنگ مردم را درست می کردیم. فقط فرق حضرت علی ع با دیگران این است که در همه علوم و ابعاد انسانی در اوج بوده است. و دنیا با تخصصی کردن کار ها به او طعنه می زند و بعنوان همه کاره هیچ کاره معرفی می شود لذا می بینیم که مسئول اداره کتاب ارشاد هم با مسخره می پرسد مگر حضرت علی ع سواد داشته و یا نویسنده بوده؟ که او را به سرای اهل قلم دعوت کرده اید. در حالیکه خداوند به قلم قسم خورده ولی انها صاحب قلم را کس دیگری می دانند.
