اما در آن زمان او که به واسطه تهمتهای مهدی هاشمی (از نزدیکان بیت آیتالله منتظری) و باندش از فرماندهی سپاه کرمانشاه کنار گذاشته شده بود، در مصاحبه با روزنامه اطلاعات در اسفندماه سال ۱۳۵۸ بار دیگر به نقشه صدام حسین برای حمله به ایران اشاره کرد. شهید جعفری با اینکه در عمل مسؤولیتی نداشت، اما از روی احساس تکلیف از تابستان ۱۳۵۹، دو گروه را با فرماندهی شهیدان مفقودالاثر امیر سالمی و داود رضوانی در مرزهای خسروی و گیلانعرب مستقر کرد تا آخرین تحرکات دشمن را به صورت روزانه به او گزارش دهند. این در حالی بود که با هجوم ارتش عراق، فرماندهان این ۲ گروه که در نزدیکترین خط مرزی با عراق بودند، به شهادت رسیدند.
شهید جعفری معتقد به پایبندی مردم کردستان به انقلاب بود
این سردار سپاه در مصاحبه با خبرنگار روزنامه اطلاعات از میزان ارادت مردم کردستان به انقلاب اسلامی این چنین گفته است: مردم کردنشین ایران هرگز توهم جدایی از ایران را به خود راه ندادهاند و در رابطه با تجاوزات مرزی کشورهای همسایه تا سر حد فدا کردن جان کوشا بودهاند. افراد ناآگاهی که در اثر سوء سیاستهای اعمال شده، فریب دشمن را خوردهاند، به هیچ وجه تعصبات اسلامی و ملی خود را از دست ندادهاند و اگر عوامل اجرایی دولت در منطقه مشکلات را با در نظر گرفتن آداب و سنن قومی این منطقه بررسی کنند، به زودی در استراتژی و تاکتیکهای خود تغییراتی میدهند که نتیجهاش این خواهد بود که همین افراد بیشترین جانبازی و فداکاری را برای مملکت انجام دهند و مهلکترین ضربات را بر دشمنان خارجی وارد کنند