نوشته های مشابه
حبیب یوسفی:
حبیب یوسفی:
بسمه تعالی
خلاصه‌ای از بیان امام هشتم علیه السلام در مورد امام شناسی.
عبدالعزیز بن مسلم می گوید: در زمانی که امام رضا علیه السلام در مرو بود در مسجد جامع مرو، بحث امامت و شرایط آن و چگونگی انتخاب امام پیش آمد و اختلاف نظرها زیاد شد. بعداً من خدمت امام هشتم رسیدم و اختلاف نظرها را به ایشان عرضه داشتم آن حضرت تبسمی کرد و پس از آن فرموند: ای عبدالعزیز این قوم جاهل هستند و در مورد امام و دین شان فریب خورده اند.
و بعد به من فرمودند: خداوند پیغمبر صلی الله علیه و آله را قبض روح نفرمود تا اینکه دین کامل شد و در قرآن کریم هر آنچه لازم بود از حلال و حرام و حدود و احکام، همه را بر پیغمبر ص نازل فرمود.
در خود قرآن می فرماید (… مَّا فَرَّطْنَا فِی الْکِتَابِ مِن شَیْءٍ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ
، ما ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﭼﻴﺰی ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﻧﻴﻨﺪﺍﺧﺘﻪﺍﻳﻢ سپس شما در محضر پرورگا محشور می شوید.) و در حج الوداع که در سال آخر عمر پیامبر صلی الله علیه و آله بود آیه اکمال دین را بعد از معرفی امیرالمومنین به عنوان امام نازل فرمود.
بنابراین پیغمبر هر آنچه لازم بود و امت نیاز به آن داشتند بیان فرمود. پس کسی که فکر کند خداوند چیزی را فروگذار فرموده و یا پیامبر نیاز بشر را بیان نفرموده و اختیار تعیین امام و جانشین پیامبر را به مردم واگذار کرده کتاب خدا را رد کرده و کافر شده اند.
با این حال این مردم فکر میکنند امامت را می‌شناسند و به خود حق تعیین امام می دهند؟
امامت را خداوند بعد از نبوت و خلیل نمودن حضرت ابراهیم به او عنایت فرمود. ( وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ
ﻭﻗﺘﻲ ﺧﺪﺍ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺣﻮﺍﺩﺛﻲ ﻣﻬﻢ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻭی ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻣﻮﻓﻖ ﺳﺎﺧﺖ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﻣﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ امام و ﺭﺍﻫﺒﺮ ﻣﺮﺩم ﻣﻲﻛﻨﻢ.» او ﮔﻔﺖ: «ﺍﺯ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻭ ﻧﺴﻠﻢ ﭼﻄﻮﺭ؟» ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﻪ ﺑﺪﻛﺎﺭﻫﺎ ﻧﻤﻲﺭﺳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻌﺼﻮﻣﺎﻥ، ﺁﺭی.»
حضرت ابراهیم به خداوند عرضه داشت و این امامت را در فرزندانم تا قیامت قرار بده خداوند فرمود به شرط اینکه از ظالمان نباشند زیرا ظالمان حق امامت بر بندگان و الهی را ندارد و این آیه امامت و رهبری هر ظالمی را تا قیامت باطل فرموده است و سپس در ذریه حضرت ابراهیم حضرت اسحاق و یعقوب را قرارداد و امامت در ذریه و فرزندان ابراهیم قرار گرفت تا به پیامبر اسلام رسید و آن حضرت امامت را به حضرت علی علیه السلام و فرزندان برگزیده او که خداوند علم لدنی و ایمان کامل به آنان داده است قرار داد و این قول خداوند است که فرمود: (
وَقَالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِیمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِی کِتَابِ اللَّهِ إِلَىٰ یَوْمِ الْبَعْثِ فَهَٰذَا یَوْمُ الْبَعْثِ وَلَٰکِنَّکُمْ کُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
ﻭﻟﻲ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏﻫﺎی ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ،* ﺷﻤﺎ ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﺎﻧﺪﻩﺍﻳﺪ! ﺣﺎﻟﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ! ﻭﻟﻲ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩی ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻜﺮﺩﻳﺪ.»
بنابراین خداوند امامت را تا قیامت در فرزندان امیرالمومنین قرار داده است زیرا بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله پیامبری نیست و او جانشینان خود را مشخص فرموده پس از کجا این انسان های نادان اختیار انتخاب امام را پیدا کرده‌اند؟!
جایگاه امامت جایگاه انبیا و ارث اوصیای الهی است. امامت خلافت و جانشینی خدا و رسول خدا، و مقام امیرالمومنین و جانشینی حسن و حسین است.
زمان دین و نظام حکومتی مسلمین و صلاح دنیا و عزت مومنین به دست امام است.
امامت اساس اسلام مترقی است. قبولی نماز و زکات و روزه و حج و جهاد و توزیع بیت المال و صدقات و قضاوت و امضای حدود و احکام الهی به امامت وابسته است. امام است که حلال و حرام خدا را بیان می‌کند و از دین و حدود الهی حفاظت نموده و با موعظه حسنه و حجت بالغه مردم را به راه خدا دعوت می کند….
