نوشته های مشابه
مطلبی هست که بیانش برایم سخته و شاید باورش برای شما!!!
همان طور که گفتم وقتی سعی می کردم شهید مجید جهروتی را از محل شهادتش منتقل کنم تمام لباس های من با خون مجید آغشته شد.
در اورژانس بعد از اروند می خواستند لباس هایم را قیچی کنند و از تنم جدا کنند که با خواهش و التماس نگذاشتم و به سختی لباس هایم را که خون مجید روی آن ها ریخته بود را بیرون آوردم و داخل نایلونی گذاشتم و هر جا که مرا می بردند مراقب آن ها بودم و تا بازگشت به خانه نزد خودم بود. می خواستم به عنوان یادگاری برای همیشه نگه دارم.
یک روز مادرم گفت داخل این نایلون چیست و من ماجرای مجید و خون ریخته شده اش را بر لباس هایم تعریف کردم.
یک روز که خانه نبودم مادرم از روی لطف و محبت لباس هایم را درون لگن لباس شویی می ریزد و رویش آب می بندد تا خیس بخورد بلکه خون ها راحتر پاک شود.
وقتی به خانه بازگشتم با حال و هوای عجیبی روبرو شدم، از مادرم پرسیدم اتفاقی افتاده؟!
مادرم گفت:
وقتی لباس ها را خیسانده بودم بوی عطر عجیب و شدیدی محله را فرا گرفت به طوری که همسایه ها به منزل ما مراجعه کرده و علت بوی خوش را جویا بودند و مادرم هم ماجرای خون روی لباس هایم را برایشان تعریف می کند و همسایه ها را منقلب می نماید.
البته و صد البته که شهداء نشانه های خدایند و هر قطره خونشان آیتی از آیات الهی است.
جانباز مرحوم تخریبچی محسن خلیلیع
