نوشته های مشابه
📝 *طرح صیانت از فضای مجازی، طرحی ضرور اما مقداری دیر
امروزه فضای مجازی تبدیل به رقیب برای حاکمیت ملی کشورها شده است، رقیبی که مبارز می طلبد و آنچنان که اربابان آن می خواهند، سیاست، اقتصاد، فرهنگ و موجودیت جوامع را رقم می زند، در این وادی هر کشوری برای خود قوانینی مصوب می کند تا بتواند از حریم ملی و شخصی مردمان خویش دفاع کند.
↙️ جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک نظام عقب مانده از این تدبیر جهانی، با همت نمایندگان مجلس طرحی بنام صیانت از فضای مجازی به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد داده که باعث یک هیاهوی رسانه ای در کشور شده که در ادامه نکاتی پیرامون آن بیان می گردد.
۱️⃣ بر هیچ کس پوشیده نیست که باید فضای مجازی ساماندهی شده و از هرج و مرجی که در جامعه شاهد آن هستیم، جلوگیری شود، مشکلاتی که از رخنه اطلاعاتی و نفوذ به تاسیسات هسته ای مثال آنست تا بی آبرو شدن و سواستفاده از بسیاری دختران این مرز و بوم.
پس لازمست به بهانه انتقاد از طرح نمایندگان برای فضای مجازی، اصل نظارت بر این فضا را کتمان نکرده، که امری کاملا عقلایی می باشد، امری که مسدود شدن همه صفحات مجازی رییس جمهور وقت آمریکا نشان از این امر دارد.
۲️⃣ امروزه کنترل فضای مجازی و صیانت از اطلاعات عمومی و شخصی در همه کشورهای جهان، امری بدیهی شده و هر گونه هجمه به این عرصه به شدت مجازات در بر خواهد داشت. برای مثال دولت فرانسه در ماه گذشته شرکت گوگل را حدود ۶۰۰ میلیون دلار جریمه کرد و یا دولت آمریکا شرکت تلگرام را حدود ۲۰ میلیون دلار و روسیه تلگرام و فیس بوک را چندین بار جریمه نموده است.
۳️⃣ یکی از مسائل مهمی که لزوم تصویب این قانون و یا هر قانون ساماندهی فضای مجازی را می طلبد، فضاسازی رسانه‌ای دروغین و غیر واقعی در موضوعات مختلف است، برای مثال حواشی این قانون و تفسیرهای ناصحیح و مغرضانه عده ای و سپس جوسازی شدید عمومی می طلبد که در کنار یک امر قانونی، یک نهضت سواد رسانه ای نیز شکل گیرد، که اگر بود باید ابتدا قانون را مطالعه می کردند و سپس نقد آن، اما این داستان بی سوادی مجازی، هر بار در موضوعی چون داستان سند راهبردی ایران و چین تکرار می شود.
۴️⃣ بررسی متن طرح صیانت از فضای مجازی، نشان می دهد که یکی از مزیت های این طرح ساماندهی شبکه های داخلی و خارجی، مسئولیت پذیر کردن آنها به حفظ حریم خصوصی، مراقبت از اطلاعات حیاتی کشور فارغ از نگاه ایرانی و خارجی بودن آنان (جز در استفاده دولتی ) است، این امر نشان از نگاه امنیت محور به فضای مجازی در موضوعات اقتصادی و اجتماعی می باشد.
۵️⃣ حمایت از فعالان مجازی در عرصه های مختلف از جمله جلوگیری از اعمال سلایق در مسدود سازی شبکه های اجتماعی، حمایت مالی از تولیدکنندگان محتوا و فعالان رسانه های بومی و خصوصا تصویب کاهش شدید هزینه های اینترنت داخلی از ۵۰ درصد بین المللی به ۳۰ درصد آن و پاسخگو کردن شبکه های اجتماعی در برابر حقوق کاربران، از مزیت های خوب این طرح است.
۶️⃣ در مورد مسدود سازی شبکه های اجتماعی نیز، هیچ اسم و عنوانی از مواردی چون اینستاگرام، واتساپ و .. برده نشده و ملاک ادامه فعالیت این شبکه ها داشتن نماینده قانونی در ایران جهت پاسخگو بودن به حاکمیت همچون کشورهای دیگر می باشد. هر چند همین سخت گیری برای شبکه های داخلی نیز عنوان شده و هر دو در یک سطح مورد خطاب قرار گرفته اند.
۷️⃣ در حوزه انتقاد نیز باید گفت که این قانون نیازمند یک برنامه ایجابی قبل از اجرای سلبی می باشد که وابستگی های شدید کنونی و موانع رسانه ای اجرا برداشته و با فرهنگ سازی اذهان را برای اجرا آماده نماید، خصوصا اینکه تعیین مجازات های مختلف سبب یک ترس عمومی شده و در نهایت موجب سواستفاده رسانه های معاند سبب ایجاد حرکت اعتراضی می شود.
✅ در نهایت باید به این نکته اشاره نمود، که چرا رسانه هایی که کشورهای آنان سخت گیرانه ترین قوانین استفاده از فضای مجازی را تصویب و اجرا می کنند و حتی نظامیان را بر این فضا مسلط و دارای مسئولیت کرده اند، مدعی محصور شدن اینترنت در ایران هستند، همین سوال هم باید از نمایندگان مجلس پرسید که آیا بهتر نبود این تلاش روشنگرانه را قبل از مطرح شدن این طرح ارائه می دادند و خود همان کاری را که از آن انتقاد می کردند، با یک فضاسازی ذهنی از پیش آماده شده به هیاهو نمی کشاندند.
✍️ دکتر سید محسن هاشمی
https://chat.whatsapp.com/J5rEZAWqDSGEAvpJuACr1X
