نوشته های مشابه
کاوش نجاتبخشی حوضه آبگیر«سد مراش- محوطه جندرهسی » /نمایان شدن محوطه تاریخی در استان زنجان
کاوش نجاتبخشی حوضه آبگیر «سد مراش- محوطه جندرهسی » شهرستان ماهنشان با توجه به آثار و شواهد بدست آمده نشان داد محوطه استقراری آشکار شده متعلق به دوره تاریخی(اشکانی، ساسانی) است .
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، شقایق هورشید سرپرست هیئت باستان شناسی امروز «چهارشنبه » با اعلام این خبر گفت :کاوشهای نجاتبخشی حوضه آبگیر سد مراش شهرستان ماهنشان استان زنجان با مجوز پژوهشگاه با کاوش درمحوطه مراش ۶ (محوطه جِندَرَهسی) به انجام رسید.
او با بیان اینکه بررسی و شناسایی حوضه آبگیر سد مراش با هدف نجاتبخشی، توسط لاله عبدیکیا در سال ۱۳۹۳ انجام شده بود تصریح کرد: طی این بررسی مجموعاً ۱۶ اثر تاریخی و باستانی ادوارمختلف از پارینه سنگی میانی تا دوره اسلامی متآخر شناسایی و معرفی شد.
به گفته این باستان شناس ، محوطه مراش ۶که در بین اهالی روستاو به واسطه قرارگرفتن آن در ابتدای دره جندرهسی،با نام محوطه جندرهسی شناخته میشود،حدوداً در ۵۰۰ متری جنوبغربی روستای مراش، یک کیلومتری ساختگاه سد و در دره رودخانه حلب واقع شده است.
هورشید با اشاره به این که با ساخت و آبگیری سد مراش این محوطه به طور کامل به زیر آب خواهد رفت خاطرنشان کرد : محوطه مورد اشاره در بررسی سال ۱۳۹۳ با توجه به شواهد و یافتههای سطحی، گورستان عصرآهن معرفی شده است.
او افزود: این محوطه که توسط قاچاقچیان اشیاء عتیقه مورد حفاریهای غیرمجاز قرار گرفته و در سطح آن چندین گودال و قطعات سنگ پراکنده شبیه بقایای گور مشاهده میشود به علت قرار گرفتن در تراز آبگیری سد مراش و خطر نابودی آن، موقعیت و دسترسی بهتر به محوطه خصوصاً در شرایط سخت منطقه و همچنین بودجه محدود گروه، برای کاوش نجاتبخشی پیشنهاد شد.
سرپرست هیئت باستان شناسی گفت: گروه کاوش به واسطه اطلاعات بررسی سال۱۳۹۳ و همچنین مشاهدات سطحی،کار را با ایجاد ترانشه گستردهای با ابعاد ۱۰×۱۵ متر در راستای شمالجنوب و به منظور دستیابی به ساختارهای گورها آغاز نمود.
او تصریح کرد :با ادامه کاوش مشخص شد که هیچگونه گور و یا تدفینی در محدوده محوطه وجود ندار د اما به تدریج ساختارهای معماری نمایان و امتداد ساختارها با الحاق ترانشههای دیگری پیگردی شد.
به گفته این باستان شناس ، ساختارها و بقایای معماری شامل دیوارههای ساخته شده از مصالح قلوه سنگهای رودخانهای و ملات گل، یک کف سنگ فرش و دو اجاق هستند و در مجموع سه فضای معماری در راستای تقریبی شرقی- غربی نمایان شد.
او خاطرنشان کرد :همچنین در جریان کاوش تعداد زیادی تکههای سفال که بعضاً دودزده (تکه سفالهای آشپزخانهای) و مربوط به استفاده روزمره توسط ساکنان آن دوره بوده بدست آمد.
هورشید گفت : بعلاوه تعداد زیادی قطعات استخوان و دندانهای جانوری که احتمالاً متعلق به حیوانات اهلی بوده به دست آمد که مورد مصرف روزانه ساکنان بوده است همچنین از اشیای به دست آمده دیگر میتوان به مشته سنگی و سنگ ساب اشاره نمود که تماماًپس از مستندنگاری به امین اموال استان زنجان تحویل داده شد.
این باستان شناس در پایان تصریح کرد :به این ترتیب با توجه به آثار و شواهد بدست آمده به نظر میرسد محوطه استقراری آشکار شده متعلق به دوره تاریخی(اشکانی، ساسانی) است که در آینده با انجام آزمایش ترمولومینسانس میتوان به اطمینان بیشتر دست یافت.
