نوشته های مشابه
دیپلماسی رو به جلو
کاری که میدان، باید انجام می داد، بخوبی انجام شد و اکنون نوبت دیپلماسی است: تا از ان بهره برداری کند. دیپلماسی هم، سه راهبرد پیش رو دارد: اول اینکه آن را نفی کند! و با حالتی منفعلانه و معذرت خواهانه آن را پیگیری کند. که این خواست اغلب دولت های استکباری، و نوچه های آنها می باشد. توجیه این راهبرد در ان است که :ما می خواهیم با زبان دنیا حرف بزنیم، و باید نظرات آنها را بشنویم! و همانطور که در سازمان ملل و شورای امنیت، ملاحظه شد، اغلب، ایران را محکوم کردند. و این قدرت نمایی شگرف را، معکوس جلوه دادند و آن را افزایش تنش، و مخالف صلح جهانی معرفی کردند. در راس این نوع دیپلماسی هم خط ظریف، وزیر امور خارجه قبلی می باشد. که اغلب دیپلمات ها با آن بهتر هماهنگی می کنند: یکی از این اساتید! گفته که: آمریکا اگر دخالت نکرد برای اینکه اولویت اول او ایران نیست! فعلا اولوئیت آمریکا موضوع چین و تایوان، روسیه و اکراین، و اسرائیل و غزه هست. آنها حتی بدهی میلیاردی تابلویی آمریکا را هم، نشان قدرت او می دانند که: آنقدر ثروت دارد که توانسته اینهمه بدهی ایجاد کند. موضوع بی خانمان ها، فقرا و زندانیان فوق تصور را، اصلا قبول ندارند. و می گویند تبلیغات جمهوری اسلامی است. این نوع دیپلماسی روبه عقب نام گذاری می شود. یعنی همه افراد بالای ۴۰سال، پیرو این سیاست هستند. زیرا دوران جوانی را در دامان آمریکا، بزرگ شدند و افول آن در ذهن شان باور کردنی نیست.(یاد باد آن روزگاران ، یاد باد). دیپلماسی نوع دوم ویژه خواری، یا نان را به نرخ روز خوردن است:کشور های مختلف مواضع محتلف دارند، باید از اهمیت حمله وعده صادق، کاهید تا با نظر آنها هماهنگ شود. تا مباداد روابط خود را تغییر دهند. و این را سیاست چند جانبه گرایی نیز می گویند. سیاست چند جانبه گرایی نیز حالت انفعالی دارد. با حالتی پشیمانانه!سعی دارند این امر را خطای قابل بخشش! در مقابل خطای نابخشودنی قبلی جلوه دهند. و بجز آمریکا، چین و روسیه و را هم ابر قدرت بدانند. و نظر انها را با ذوق و شوق دنبال کنند. البته آنها برای ایران هم موقعیتی در نظر می گیرند! ولی در حد یک بازیگر منطقه ای: بعد از چین و روسیه، هند و ژاپن و کره جنوبی و.. حتی ترکیه و افغانستان و سوریه: مبنای آنها هم کاهش ارزش پول ملی است: میگویند عراق و سوریه با اینکه در جنگ و بحران هستند، ولی ارزش پولی آنها هر روز بالاتر می رود. و این دو استراتژی یا راهبرد دیپلماتیک مصداق بارز(ماقدروالله حق قدره..) نشناختن قدرت خداست. که خدا را از بازی کنار گذاشتن است. در حالیکه در دپیلماسی رو به جلو، ما باید دیوار بزرگی بین خود و جهان بکشیم! دیوار تقوا، هرکه با تقواتر است، در این چارچوب بماند و هرکس نیست، باید نادیده گرفته شود. زیرا قران می فرماید:کسانیکه تقوا پیشه کنند، همه در های برکات و رحمت ها را بر روی انها باز می کنیم. ۹درصد معادن دنیا در ایران شیعی هست. نفت و گاز و همه مولفه های قدرت و رهبری داهیانه، وجود دارد. اما آنها مانند کودکی که به یک شکلات دلخوش می کند، امارات که آب شیرین کن زده، برایشان مهمتر است. آنها عربستانی را که خانه خدا را با زدن برج ها، تحقیر کرده یک کشور پیشرو می دانند. در حالیکه خداوند به هر انسانی، قدرت امپراتور شدن و خلیفت اللهی داده است. ولی آنها در حیرت چند برج، در مقابل ملک سلیمان، و چند قایق در مقابل کشتی نوح مانده اند! قدرت خدا بالاتر از همه است. و ما نباید قدرت خدا را با قدرت های بشری جایگزین کنیم. خداوند میتواند همه این ابرقئرتهای پوشالی را، به خاک مذلت بنشاند: چنانچه شما در جنگ اکراین می بینید که :دو ابر قدرت تا دندان مسلح، از یک پهباد ایرانی می ترسند. پولهایی که از منطقه خارج کرده، یا منابعی را که غارت کرده اند، با احترام تمام، به این ملت ها تقدیم می کنند. به گفته ترامپ ۷میلیارد دلار در عراق هزینه کردند. و این معادل بودجه سالهای عراق است. در افغانستان چقدر هزینه کردند؟ خداوند پس گردنشان زده و در همه جای دنیا، هزینه می کنند و برای خود بدهی می خرند. و این قدرت خداست که دیپلماسی روبه جلو را تبیین می کند.
Forward diplomacy
What Maidan should have done was done well, and now it is the turn of diplomacy: to take advantage of it. Diplomacy also has three strategies ahead: First, to negate it! and follow it up with a passive and apologetic attitude. This is the wish of most of the arrogant governments and their new ones. The justification of this strategy is that: we want to speak in the language of the world, and we must hear their opinions! And as seen in the United Nations and the Security Council, they often condemned Iran. And this tremendous display of power was reversed and they introduced it as an increase in tension and against world peace. At the head of this type of diplomacy is Zarif, the previous foreign minister. which most diplomats get along better with: one of these professors! He said: If America does not intervene, it is because Iran is not its first priority! Currently, America’s priority is China and Taiwan, Russia and Ukraine, and Israel and Gaza. They even consider the billion-dollar debt of America as a sign of his power: he has so much wealth that he was able to create so much debt. They do not accept the issue of the homeless, the poor and the prisoners above imagination at all. And they say that it is the propaganda of the Islamic Republic. This type of diplomacy is called backward. This means that all people over 40 years of age follow this policy. Because they grew up in America during their youth and its decline is unbelievable in their minds. (Remember those days, remember them). The second type of diplomacy is special eating, or eating bread at the rate of a day: different countries have different positions, the importance of an honest promise attack should be reduced in order to harmonize with their opinion. lest they change their relationships. And this is also called the policy of multilateralism. The policy of multilateralism is also passive. With a regretful attitude! They are trying to make this a forgivable mistake! In contrast to the previous unforgivable mistake. And besides the United States, China and Russia are also considered superpowers. and follow their opinion with enthusiasm. Of course, they also consider a position for Iran! But at the level of a regional actor: after China and Russia, India, Japan, South Korea, and… even Turkey, Afghanistan and Syria: their basis is the devaluation of the national currency: they say that Iraq and Syria are in war and crisis. But their monetary value is increasing every day. And these two strategies or diplomatic strategies are a clear example of not recognizing God’s power. That is leaving God out of the game. While in forward diplomacy, we have to build a big wall between us and the world! The wall of piety, whoever is more pious, should stay in this framework and whoever is not, should be ignored. Because the Qur’an says: We will open all the doors of blessings and mercies to those who practice piety. 9% of the world’s mines are in Shiite Iran. Oil and gas and all the components of power and intelligent leadership are there. But they are more important to them, like a child who delights in a chocolate, the UAE that has sweetened water. They consider Saudi Arabia, which has humiliated the house of God by knocking down the towers, to be a leading country. While God has given every human being the power to become an emperor and caliph of God. But they are left in awe of how many towers, in front of King Solomon, and how many boats in front of Noah’s Ark! God’s power is above all. And we should not replace God’s power with human powers. God can humiliate all these hypocrites: as you can see in the war in Ukraine: two superpowers, armed to the teeth, are afraid of an Iranian drone. They present the money they took out of the region, or the resources they looted, to these nations with all respect. According to Trump, they spent 7 billion dollars in Iraq. And this is equivalent to the budget of Iraq years. How much did they spend in Afghanistan? God has turned their backs on them and they spend money and buy debts for themselves everywhere in the world. And it is the power of God that explains forward diplomacy.
