نوشته های مشابه
روز دیپلمات
دکتر ظریف در یکی از نشست های خبری: روز خبرنگار گفت: در ان روز در مزار شریف ۷دیپلمات، و یک خبرنگار شهید شدند! و باید ان روز بنام دیپلمات نام گذاری می شد. اما خبرنگاران زرنگی کردند! لذا امروز جواب ان را باید داد که: روز شهادت ۷تن در سفارت ایران در سوریه، باید روز دیپلمات نامگذاری شود. تا پاسداشتی هر چند کوچک، از همه دیپلمات های شجاع ، خطر پذیر و شهادت طلب باشد. زیرا در ان روز بنده از نزدیک شاهد بودم: در مرز بوکمال(شهر قائم عراق) عازم رفتن به سوریه بودیم، تا پس از زیارت زینبیه، به بلندیهای جولان رفته، از طریق موج مردمی، وارد خاک اسرائیل شویم. اما ناگهان، ما را با اسکورت محاصره کردند، و گفتند باید برگردید. گفتیم چرا؟ ما که با سرکنسول ایران در کربلا، هماهنگ کردیم، گفتند متاسفانه آنها بخیال اینکه: شما به سفارت رفته اید انجا را بمباران کردند. حتی یکی از شهدا مانند گروه ما(از خراسان تا فلسطین) از زیات مشهد به زیارت قم، و از انجا به سوریه پرواز داشت: و شک اسرائیلی ها را بیشتر کرده بود این نشان می دهد دیپلماسی ایران، اشتباه بزرگی که دارد: تابع عرف دیپلماتیک دشمنان ما هست. روش دشمنان ما براساس تکیه بر تشکیلات و سانترالزم هست. در حالیکه روش اسلامی تکیه بر مردم هست. به همین دلیل با شهادت یک دیپلمات، کلیه اقدامات ما برای حضور مردمی در :نمازعید فطر بیت المقدس باد هوا شد. از همان ابتدا دشمن بدنبال حذف ستاره ها بوده، تا مردم راه را اشتباه کنند، و لی حضور مردمی، تمامی توطئه ها را خنثی کرد. امام خمینی حتی به تشکیلات هم بصورت مردمی نگاه می کرد: و تشکیلات منسوب به رهبر یا فردی را، منسوخ می دانست. گفته معروف ایشان: رهبر ما آن طفل سیزده ساله ای است.. بعد از شهادت بهشتی، از او بعنوان یک امت نام برد، نه یک فرد تشکیلاتی. بنا براین دیپلمات ها در این مواقع، معمولا مات می شوند. و قادر به ادامه راه نیستند: تا جاییکه میدان از دیپلماسی جلو میزند. طبیعی است که از نگاه دیپلماسی غربی، فقط حق اعتراض برای ما باقی می ماند. اما دیپلماسی اسلامی می گوید: حتی اگر پیامبر هم شهید شد، شما نباید عقب نشینی یا توقف نمایید!( أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِکُمْ؟) لذا در روز دیپلماسی باید جهاد تبیین به نهایت برسد. نهضت قائم به شخص نیست. در حالیکه دیپلماسی همه راه ها را می بندد، و آنها را غیر دیپلماتیک می خواند. و لذا عرف دیپلماتیک باید تغییر کند. حتی سخنان رهبر معظم انقلاب هم، در انجا منظور نشده است. ایشان دیپلماسی را فعالیت براساس عزت، حکمت و مصلحت می داند. ولی آنها فقط مصلحت را پذیرفته اند! آنهم مصلحت دشمن! یعنی اگر دشمن به منظور توقف عملیات، فرمانده یا دیپلماتی را شهید کرد، با او مهربانانه برخورد کنند! تا جاییکه مثلا: قاتل شهید سلیمانی، جرات کند دوباره کاندیدای ریاست جمهوری بشود. و همه دیپلمات های ایرانی هم، پیروزی او را قطعی بدانند. و منتظرند تا کی نوبت آنها می شود: تا تن را به موشک های ترامپ بسپارند. و این تازه آنهایی هستند که ولایی هستند. غیر ولایی ها از همین الان،خودشان آماده کرده اند تا موانع دوازده گانه برجام را(که یکی از انها حذف شهید شلیمانی بود) از میان بردارند. و راه روحانی را ادامه دهند. و بگویند دیدید ما زبان دنیا را بهتر می فهمیم. بر اثر همین دیپلماسی، فهم دیپلماتیک و عرف دیپلمات ها هست که: اسرائیل با قدرت تمام غزه را نابود می کند. زیرا خود را یک واقعیت می داند، و غزه را غیر واقعی. دیپلماسی جهانی هم او را بعنوان واقعیت پذیرفته. پیشنهاد این است که اولا از کاندیداتوری بنده، برای ریاست جمهوری امریکا حمایت شود. ثانیا آقای سید محمود نبوی رئیس مجلس شود. دیپلماتها هم کلاس های حوزوی بروند. و با روش دیپلماسی حضرت علی ع، و پیامبر اسلام که از یک قوم بدوی و و حشی، یک تمدن جهانی ساخت، آشنا شوند.
با تشکر احمد ماهینی کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا
Día del Diplomático
El Dr. Zarif dijo en una de las conferencias de prensa: Día del Periodista: ¡Ese día, 7 diplomáticos y un periodista fueron martirizados en Mazar-e-Sharif! Y ese día debería haber sido nombrado diplomático. ¡Pero los periodistas eran inteligentes! Por lo tanto, la respuesta debería darse hoy: el día del martirio de 7 personas en la embajada iraní en Siria debería llamarse Día del Diplomático. Para que haya un apoyo, aunque sea pequeño, de todos los diplomáticos valientes, arriesgados y que buscan el martirio. Porque ese día fui testigo cercano: íbamos a ir a Siria a la frontera de Bokmal (la ciudad de Qaim en Irak), para que después de visitar Zainabiyah, iríamos a los Altos del Golán y entraríamos en la tierra de Israel a través de una ola de gente. Pero de repente, nos rodeó una escolta y nos dijeron que teníamos que regresar. Dijimos ¿por qué? Nos coordinamos con el cónsul general iraní en Karbala y dijeron que, lamentablemente, bombardearon la embajada pensando que usted había ido a la embajada. Incluso uno de los mártires, como nuestro grupo (de Khorasan a Palestina), voló de Zayat Mashhad a Qom en peregrinación y de allí a Siria: y esto aumentó las sospechas de los israelíes. Esto demuestra el gran error de la diplomacia iraní: seguir las costumbres. La diplomacia es nuestro enemigo. El método de nuestros enemigos se basa en el apoyo a las organizaciones y al centralismo. Mientras que la manera islámica es confiar en la gente. Por esta razón, con el testimonio de un diplomático, todas nuestras medidas para la presencia de personas en Namazeed al-Fitr de Bait al-Maqdis fueron frustradas. Desde el principio, el enemigo ha buscado quitar las estrellas, para que el pueblo se equivoque, y la presencia del pueblo ha frustrado todas las conspiraciones. El Imam Jomeini incluso consideraba que las organizaciones eran populares y consideraba obsoletas las organizaciones atribuidas a un líder o a un individuo. Su famoso dicho: Nuestro líder es ese niño de trece años… Después del martirio de Beheshti, fue mencionado como una ummah, no como una persona organizativa. Por tanto, los diplomáticos suelen confundirse en estas situaciones. Y no pueden continuar: en lo que respecta al campo, la diplomacia está por delante. Es natural que desde el punto de vista de la diplomacia occidental sólo nos quede el derecho a protestar. Pero la diplomacia islámica dice: ¡Incluso si el Profeta fuera martirizado, no deberíais retroceder ni deteneros! El movimiento no se basa en una persona. Mientras que la diplomacia cierra todos los caminos y los tacha de antidiplomáticos. Y por tanto la costumbre diplomática debe cambiar. Ni siquiera las palabras del Líder Supremo de la Revolución están incluidas allí. Considera que la diplomacia es una actividad basada en el honor, la sabiduría y la conveniencia. ¡Pero sólo aceptaron la conveniencia! ¡Ese es el interés del enemigo! Es decir, si el enemigo martirizó a un comandante o a un diplomático para detener la operación, ¡deberían tratarlo con amabilidad! Hasta que, por ejemplo, el asesino del mártir Soleimani se atreva a presentarse nuevamente a la presidencia. Y todos los diplomáticos iraníes deberían considerar segura su victoria. Y están esperando su turno: rendirse ante los misiles de Trump. Y estos son sólo los que son nobles. En este momento, los no provinciales se han preparado para eliminar los doce obstáculos al JCPOA (uno de los cuales fue la destitución de Shahid Shalimani). y continuar el camino espiritual. Y dicen, ya ves, entendemos mejor el idioma del mundo. Como resultado de esta diplomacia, existe un entendimiento diplomático y la costumbre de los diplomáticos de que: Israel destruirá toda Gaza por la fuerza. Porque él se considera una realidad y Gaza es irreal. La diplomacia global también lo aceptó como una realidad. La sugerencia es apoyar primero mi candidatura a la presidencia de Estados Unidos. En segundo lugar, el Sr. Seyyed Mahmoud Nabavi debería ser el presidente del parlamento. Los diplomáticos también van a clases de seminario. Y conozca el método diplomático de Hazrat Ali y el Profeta del Islam, que hizo una civilización mundial a partir de un pueblo primitivo y hachís.
Gracias a Ahmed Mahini, el candidato a la presidencia de Estados Unidos
Diplomat’s Day
Dr. Zarif said in one of the press conferences: Journalist’s Day: On that day, 7 diplomats and one journalist were martyred in Mazar-e-Sharif! And that day should have been named as a diplomat. But the reporters were smart! Therefore, the answer should be given today: the day of the martyrdom of 7 people in the Iranian embassy in Syria should be named the Diplomat’s Day. So that there is a support, even if it is small, from all the brave, risk-taking and martyrdom-seeking diplomats. Because on that day, I was a close witness: we were going to go to Syria at the border of Bokmal (the city of Qaim in Iraq), so that after visiting Zainabiyah, we would go to the Golan Heights and enter the land of Israel through a wave of people. But suddenly, we were surrounded by an escort, and they said you have to go back. We said why? We coordinated with the Iranian consul general in Karbala, and they said, unfortunately, they bombed the embassy thinking that you had gone to the embassy. Even one of the martyrs, like our group (from Khorasan to Palestine), flew from Zayat Mashhad to Qom pilgrimage, and from there to Syria: and it increased the suspicion of the Israelis. This shows the big mistake of Iran’s diplomacy: following customs Diplomacy is our enemy. Our enemies’ method is based on relying on organizations and centralism. While the Islamic way is to rely on the people. For this reason, with the testimony of a diplomat, all our measures for people’s presence in Namazeed al-Fitr of Bait al-Maqdis were foiled. From the beginning, the enemy has sought to remove the stars, so that the people will go wrong, and the presence of the people has thwarted all the conspiracies. Imam Khomeini even looked at the organizations as popular: and he considered the organizations attributed to the leader or an individual to be obsolete. His famous saying: Our leader is that thirteen-year-old child.. After Beheshti’s martyrdom, he was mentioned as an ummah, not an organizational person. Therefore, diplomats are usually confused in these situations. And they are not able to continue: as far as the field is ahead of diplomacy. It is natural that from the point of view of Western diplomacy, only the right to protest remains for us. But Islamic diplomacy says: Even if the Prophet was martyred, you should not retreat or stop! The movement is not based on a person. While diplomacy closes all ways, and calls them undiplomatic. And therefore the diplomatic custom must change. Even the words of Supreme Leader of the Revolution are not included there. He considers diplomacy to be an activity based on honor, wisdom and expediency. But they only accepted expediency! That is the interest of the enemy! That is, if the enemy martyred a commander or a diplomat in order to stop the operation, they should treat him kindly! Until, for example, the killer of Martyr Soleimani dares to run for the presidency again. And all Iranian diplomats should consider his victory certain. And they are waiting for their turn: to surrender to Trump’s missiles. And these are just those who are noble. Right now, the non-provincials have prepared themselves to remove the twelve obstacles to the JCPOA (one of which was the removal of Shahid Shalimani). and continue the spiritual path. And they say, you see, we understand the language of the world better. As a result of this diplomacy, there is a diplomatic understanding and the custom of diplomats that: Israel will destroy all of Gaza by force. Because he considers himself a reality, and Gaza is unreal. Global diplomacy also accepted him as a reality. The suggestion is to first support my candidacy for the presidency of the United States. Secondly, Mr. Seyyed Mahmoud Nabavi should be the speaker of the parliament. Diplomats also go to seminary classes. And get to know the diplomacy method of Hazrat Ali, and the Prophet of Islam, who made a world civilization out of a primitive and Hashish people.
Thanks to Ahmed Mahini, the candidate for the presidency of the United States
