Karim:
⚫ شرح واقعهء مصیبت شهادت حضرت فاطمهء زهرا و خطبهء بی نظیر فدکیه را إن شاءالله تا پایان ایام فاطمیه می خوانیم.
👈 فدک به روایت قرآن ( ۱ )
🌹🌹وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَلَا رِکَابٍ وَلَٰکِنَّ اللَّهَ یُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَىٰ مَن یَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ…
و آنچه را خدا از آنان (از یهودیان قلعهء بنی نضیر) به پیامبرش باز گردانده (و بخشیده) چیزى است که شما (براى بدست آوردن آن زحمتى نکشیدید)، نه اسبى بر آن تاختید و نه شترى. لکن خداوند پیامبران خود را بر هر که بخواهد مسلط مى سازد. و خدا بر هر چیز تواناست.
آنچه را خداوند از اهل این آبادیها به پیامبرش باز گرداند، از آن خدا و پیامبر و خویشاوندان او، و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان است، تا (این اموال عظیم) در میان ثروتمندان شما دست به دست نگردد. آنچه را پیامبر براى شما آورده بگیرید (و اطاعت کنید)، و از آنچه شما را نهى کرده خوددارى نمایید. و از (مخالفت) خدا بپرهیزید که خداوند کیفرش شدید است! ۶ و ۷ حشر.
👈 سپس خداوند بعد از آنکه در آیهء مذکور بخشش این اموال را به ذوی القربی پیامبر تصریح فرمود، در سه آیهء بعد، مستقیما مصرف این غنیمت بدون زحمت را در سایر موارد بیان فرموده است:
🌹لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِینَ الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا وَیَنصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَٰئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ.
(این اموال) براى مهاجران نیازمندى است که از خانه و کاشانه و اموال خود بیرون رانده شدند در حالیکه فضل الهى و رضاى او را مى طلبند و خدا و پیامبرش را یارى مى کنند. و آنها راستگویانند. ۸ حشر.
🌹وَالَّذِینَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالْإِیمَانَ مِن قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیْهِمْ وَلَا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حَاجَهً مِّمَّا أُوتُوا وَیُؤْثِرُونَ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ وَلَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَهٌ ۚ وَمَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.
و براى (نیازمندان از) کسانى است که در این سرا ( سرزمین مدینه) و در سراى ایمان پیش از مهاجران مسکن گزیدند (انصار) و کسانى را که بسویشان هجرت کنند دوست مى دارند، و در دل خود نیازى به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمى کنند و آنها را بر خود مقدم مى دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند. و کسانیکه از بخل و حرص نفس خویش باز داشته شده اند رستگارانند. ۹ حشر.
🌹وَالَّذِینَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ.
(و همچنین) کسانیکه بعد از آنها (بعد از مهاجران و انصار) آمدند و مى گویند: پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشى گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه اى نسبت به مؤمنان قرار مده. پروردگارا، تو رئوف و مهربانى. ۱۰ حشر.
✨ آیات، کاملا به روز است و در عصر حاضر هم مصداق دارد. دقت کنیم ✨
/ إن شاءالله تفسیر و ادامهء پیغام فردا/
✨فدک به روایت قرآن✨ ( ۲ )
در پیغام قرآنی روز گذشته در آیات ۶ تا ۱۰ سورهء حشر خواندیم، غنائمی که از قلعهء بنی نضیر بدست مسلمانان رسیده بود، به فرمان خدا کاملا در اختیار رسول الله بود تا آنرا طبق دستور خدا که در همان آیات، تبیین فرموده است، مصرف کند.
تفسیر آیات ۶ تا ۱۰ حشر:
در تمام مواردى که براى بدست آوردن غنیمت، هیچ جنگى رخ ندهد، غنائم در میان جنگجویان تقسیم نخواهد شد، و بطور کامل در اختیار رئیس مسلمین، قرار مى گیرد، او هم با صلاحدید خود، در مصارفى که خداوند اجازه و فرمان داده، مصرف می کند.
قلعه هاى بنى نضیر، فاصلهء چندانى از مدینه نداشت (بعضى از مفسران، کمتر از ۴ کیلومتر، ذکر کرده اند).
پس از توطئه ها و آزار و اذیتهای فراوان یهودیان، پیامبر در سال سوم هجرت، برای مذاکره با یهودیان بنی نضیر، به قلعهء آنها رفت. در کنار دیوار قلعه ایستاده بود که بوسیلهء وحی خبردار شد، یهودیان قصد غلطاندن سنگی بزرگ را بر سر ایشان دارند. پیامبر بدون مذاکره به مدینه بازگشت و تصمیم به اخراج یهودیان گرفت. در سال چهارم پیامبر و مسلمانان بسمت قلعه های بنی نضیر حرکت کردند و شش یا پانزده روز آنجا را تحت محاصره داشتند که پس از آن یهودیان تسلیم و به شام تبعید شدند. و به این ترتیب، غنائم فراوانی بدون جنگ و خونریزی نصیب مسلمانان شد.
تقسیم این غنائم، همانند غنائم جنگهاى مسلحانه نبود که تنها یک پنجم آن در اختیار پیامبر و نیازمندان قرار گیرد، و چهار پنجم، میان جنگجویان تقسیم شود. بلکه همهء آن متعلق به پیامبر بود تا طبق فرمان خدا آنرا تقسیم کند.
بطور کلى در این آیات، شش مصرف براى غنائم بدون زحمت ذکر شده:
۱) سهم خداوند. بدیهى است خداوند مالک همه چیز است، و در عین حال، به هیچ چیز نیازمند نیست، و این یک نوع نسبت تشریفى است تا گروههاى دیگر که بعد از آن ذکر شده اند، هیچ نوع احساس حقارت نکنند و سهم خود را همردیف سهم خدا محسوب دارند، و ذره اى از شخصیت آنها در افکار عمومى کاسته نشود.
۲) سهم پیامبر. که طبعاً نیازمندیهاى شخصى او و سپس نیازمندیهاى مقامى او و انتظاراتى را که مردم از او دارند، تأمین مى کند.
۳) سهم ذوى القربى است که بدون شک در اینجا منظور خویشاوندان پیامبر و بنى هاشم است که از گرفتن زکات که جزء اموال عمومى مسلمین است، محرومند. (علاوه بر شیعه، علمای اهل سنت نیز همین تفسیر را قید کرده اند، از جمله در روح البیان و در روح المعانی).
۴ و ۵ و ۶) سهم یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان است.
این تقسیم‌بندی به این معنی است که اقتصاد اسلامى در عین احترام به مالکیت خصوصى، برنامه را طورى تنظیم کرده که اموال و ثروتها، در دست گروهى محدود، متمرکز نشود که پیوسته در میان آنها دست به دست گردد.
یعنی اگر مقررات اسلامى در زمینهء تحصیل ثروت، و همچنین مالیاتهائى همچون خمس و زکات و خراج و غیر آن و احکام بیت المال و انفال درست پیاده شود، خود به خود چنین نتیجه اى را خواهد داد که در عین احترام به تلاشهاى فردى، مصالح جمع تأمین خواهد شد، و از دو قطبى شدن جامعه (اقلیتى ثروتمند و اکثریتى فقیر) جلوگیرى مى گردد.
خب.
یکی از همین غنائم، مزرعهء بزرگ فدک بود متشکل از چندین آبادی که سالانه سود بسیاری در برداشت.
پیامبر تصمیم گرفت این ثروت را به زهرای مرضیه ببخشد.
/إن شاءالله در پیغام فردا علت این تصمیم آقا رسول الله را می خوانیم/
✨ادامهء روایت فدک✨ ( ۳ )
در پیغامهای روزهای گذشته خواندیم، در سال چهارم هجرت، از غنائم بدون زحمت قلعهء بنی نضیر که نصیب مسلمانان شد، طبق فرمان خدا، پیامبر فدک را که متشکل بود از چندین آبادی با درآمد بالای سالیانه، به زهرای مرضیه اهدا فرمود.
👈 دو سوالی که در اینجا در اذهان ایجاد میشود اینست که:
اول، رسول خدا که خود و خانواده اش از ساده زیست ترین انسانها بودند، چرا همچین ثروت هنگفتی را در اختیار یگانه دخترش قرار داد؟
و دوم، چرا آنرا به حضرت امیر هدیه نکرد تا به آسانی به امورات آن رسیدگی کند؟
در پاسخ سوال اول می گوییم، درست است که منظور نبی مکرم اسلام، ایجاد تغییر و تحول مالی و رفاه بیشتر در زندگی فرزندانش بود، ولی نه اینکه فرزندانش با این ثروت هنگفت، برای خودشان زندگی شاهانه و تجملاتی ترتیب دهند! چنانکه نقل شده زندگی زهرای مرضیه قبل و بعد از اهدای فدک تغییر چندانی نکرد و همچنان ساده زیست بود. عُمالی را بر فدک گمارده بود به سرپرستی حضرت امیر. خودش تنها به مقدار ضرورت از آن بر می داشت و بقیه را با برنامه ریزی در بین فقرا تقسیم میکرد، بطوریکه گفته اند در روزهای مشخصی فقرا منتظر دریافت کمکهای بانو از درآمد فدک بودند.
تفسیر نورالثقلین، ج۲.
پس چرا این ثروت در اختیار بانو قرار گرفت؟ به غیر از این هم میشد درآمد حاصل را صرف نیازمندان کرد!
👈 در واقع فدک و ثروت حاصل از آن، پیش بینی پیامبر بود برای هزینه های ولایت. فدک، ثروتی بود که باید پس از رحلت پیامبر در اختیار وصی و جانشین او قرار می داشت تا نیازی به غیر نداشته باشد.
اما پاسخ سوال دوم که پس چرا حضرت رسول این ثروت را به برادر و وصی خود نداد؟
پیامبر اکرم که از جانب خدا مامور بود علی علیه السلام را به خلافت و جانشینی خودش تعیین کند، می دانست مردم به آسانی زیر بار زمامداری او نخواهند رفت و برای خلافتش کارشکنی خواهند کرد. می دانست که بسیاری از خانواده های عرب نسبت به حضرت علی عقده هایی دارند، چرا که امیر، مرد شمشیر و عدالت بود و کمتر خاندان و قبیله ای بود که در کفر، چند نفر از آنها بدست عدالت امیرمومنان کشته نشده باشد.
لذا پیامبر می دانست اگر این ثروت را به علی علیه السلام ببخشد قطعا بعد از رحلت ایشان مردم، آرام نخواهند گرفت و فدک را از حضرت امیر خواهند ستاند، بهمین دلیل آنرا به دخترش بخشید زیرا از جایگاه والای بانو در میان مسلمانان اطمینان خاطر داشت و امیدوار بود مردم به دارایی شخصی دختر پیامبر دست درازی نخواهند کرد.
اما افسوس!!!….
پیامبر، فدک را به بانو داد تا حضرت امیر با تقسیم درآمد حاصل از آن بین فقرا از قبایل مختلف، پس از جانشینی حضرت رسول، سرمایهء انسانی کافی در اختیار داشته باشد، ضمن اینکه جایگاه ولایت، به پول و ثروت نیاز دارد.
/ادامه فردا إن شاءالله/
✨ادامهء شرح واقعهء شهادت بانو✨ ( ۴ )
فدک در اختیار بانو بود و او درآمد سالانهء آنرا صرف رسیدگی به فقرا می کرد تا سال دهم هجری که نبی مکرم اسلام بهمراه مسلمانان برای حجه الوداع به مکه مشرف شدند. پیامبر، اعمال و مراسم حج را به مردم آموزش و انجام دادند. هنگام مراجعت وقتی به غدیر خم رسید توقف نمود. و به همان صورت که همهء می دانیم ولایت و جانشینی آقا امیرالمومنین را به همهء مسلمانان اعلام فرمود و همهء حاضران با ایشان بیعت کردند، حتی بانوان دست خود را در ظرف آبی گذاشته و حضرت امیر هم دست خود را در آن ظرف گذاشتند.
(حتی به تائید خود اهل سنت، سرداران سقیفه هم با حضرت امیر بیعت کردند).
پس از بازگشت به مدینه احوالات رسول الله رو به بیماری گذاشت و همه می دیدند که مهیای رفتن میشود (گرچه دلیل اصلی این بیماری به روشنی بیان نشده. اما به نظر می رسد ایشان را به شهادت رسانده اند).
کم کم حال پیامبر بدتر و بدتر میشد. گاهی سرش را بر دامان امیر می گذاشت و بیهوش میشد، گاهی چشمانش را باز می کرد و بر چهرهء مضطرب و نگران فاطمه اش با لبخندی بی جان نگاه می کرد. (امان از دل فاطمه).
وقتی آقا دید دخترش آرام نمیشود در گوش او رازی گفت. فرمود اولین کسیکه از اهل بیت به من در بهشت ملحق میشود تو هستی. همین باعث لبخند و سرور بانو شد.
پس از آن به حضرت امیر که در حال گریه بود فرمود، هنگام فراق و جدایی فرا رسیده. تو را بخدا می سپرم. برای تو و دخترم، غم و اندوه خواهد بود زیرا مردم تصمیم به پایمال کردن حقوق شما دارند. یا علی! اسراری را به فاطمه گفتم که او به تو خواهد گفت. به آنها عمل کن که فاطمه راستگوست.
سپس دخترش را بوسید و گفت خدا انتقام تو را از ستمکاران می ستاند و برای غضب تو غضب میکند و سر مبارک را بر سینهء امیر گذاشت.
عزرائیل اجازهء ورود خواست و روح بلند رسول اکرم به لقاءالله پیوست.
(اینکه عزرائیل کسب اجازه کرده برای قبض روح رسول الله در خطبهء فدکیه از زبان بانو بیان شده است).
/حضرت امیر این روز تلخ تاریخ اسلام را بخوبی در خطبهء صد و نود و هفتم نهج البلاغه بیان فرموده اند 👇👇/
🌷خطبهء صد و نود و هفتم نهج البلاغه🌷
امام در این سخن، مردم را به فضیلت خود به جهت قبول سخن، آگاه می سازد:
از یاران امانتدار و نگهداران اسرار محمد (صلی الله علیه و آله)، بطور قطع می دانند که من حتی ساعتی فرمان خدا و فرمان رسول خدا را رد نکرده ام. من در مواردی با جانم به پیامبر اکرم یاری جدی نمودم که دلاوران در آن موارد به عقب برمی گشتند و گامها پس می گردیدند. این شجاعت و دلیری همانست که خداوند به من عنایت فرموده و بوسیلهء آن مرا تکریم نموده است.
رسول خدا، جان به جان آفرین تسلیم کرد در حالیکه سر آن حضرت روی سینه ام بود. و نفس مبارک او در دست من (رو به ملکوت الهی) به جریان افتاد. در این هنگام دستم را برای تبرک به صورتم کشیدم. غسل پیامبر (صلی الله علیه و آله ) را بطور مستقیم انجام دادم و فرشتگان در آن حال یاران من بودند. در خانه و پیرامون آن ناله می کردند. گروهی (از فرشتگان) فرود می آمدند و گروهی بالا می رفتند، و گوش من از صدای آنان خالی نبود. آنان به پیامبر اکرم نماز می خواندند تا آنگاه که آن حضرت را در قبر مبارکش دفن کردیم.
کیست برای او شایسته تر از من، چه زنده و چه مرده؟!
بر مبنای بینایی های خود، حرکت جدی نمایید و در جهاد با دشمنتان صدق نیت داشته باشید. سوگند به آن خداوندی که جز او خدایی نیست، قطعا من بر جادهء حق، حرکت می کنم و یقینا آنان در لغزشگاه باطلند. می گویم آنچه را که می شنوید و از خداوند سبحان طلب مغفرت می کنم برای خود و شما.
◾ و سکوت مردم، یاری رسان اصحاب سقیفه شد ◾
/ادامهء شرح واقعهء شهادت بانو، فردا إن شاءالله/
✨ ادامهء شرح واقعهء شهادت بانو ✨ ( ۵ )
حضرت امیر و زهرای مرضیه پیش بینی توطئه های منافقان بعد از رحلت جاسوز پیامبر را کرده بودند، اما هرگز فکر نمی کردند قبل از خاکسپاری آقا، به این سرعت خود را نمایان کنند، لذا فقط و فقط در تدارک مراسم تدفین پیامبر بودند. در این میان گروهی از مسلمانان در سقیفهء بنی ساعده انجمن کردند تا در بارهء جانشینی پیامبر تصمیم بگیرند و پس از زمان کوتاهی منتخب اول را بعنوان جانشین رسول الله به مردم معرفی کردند.
این خبر بزرگ در آن بحران غم و غصه، مغز حضرت امیر و بانو را تکان داد و اعصاب خستهء این دو بزرگوار را در هم کوفت.
مگر از روز غدیر چه مدت گذشته؟!
مگر بارها و بارها پیامبر خدا، در احادیث مختلف، ولایت امیر را سفارش نکرده بود؟!
پس مباهله چه مفهومی داشت؟!
خدایا! عاقبت اسلام چه میشود؟!
اسلام به وجود رهبری نیازمند است که عصمت داشته باشد و همراز پیامبر باشد و از همه به او نزدیکتر باشد.
حضرت امیر و بانو حالا باید در آن شرایط سخت و حساس، بزرگترین و درست ترین تصمیم را می گرفتند. تصمیمی که همهء آیندهء اسلام و قرآن به آن بستگی داشت.
این دو یادگار رسول الله در مقابل فتنه ای عظیم قرار داشتند، و باید به تنهایی و بدون یاری رسول الله، غائله را به بهترین نحو به پایان می بردند.
نباید به اسلام آسیبی می رسید. نباید جانشینی برحق حضرت علی در تاریخ محو میشد. نباید به قرآن خدشه ای وارد میشد. نباید جنگ و خونریزی به راه می افتاد. نباید در تاریخ و در بین مسلمین، آنهم در صدر اسلام، حق خاندان نبوت اینطور پایمال و بی ارزش میشد. آخِر، اهل بیت نبوت، میراث ایشان بود در میان نسلهای بعدی مسلمین. و نباید جان حسنین دو یادگار رسول الله به خطر می افتاد.
🌷حضرت امیر اهمیت حفاظت جان این دو امام همام را به روشنی در خطبهء کوتاه دویست و هفتم نهج البلاغه بیان فرموده اند:
حضرت امیر، این سخن را موقعی فرمودند که امام حسن مجتبی در یکی از روزهای جنگ صفین با شتاب برای ورود به کارزار حرکت می کرد.
امیر فرمودند:
این جوان را از من بگیرید و نگهدارید تا (با شهادتش) شکستی بر من وارد نسازد، زیرا من از مرگ این دو جوان امتناع می ورزم تا نسل رسول خدا در روی زمین قطع نشود.
(دقت کنیم) 🌷
ادامه: حالا حضرت امیر و بانو باید در نهایت آرامش، یک مبارزهء کاملا جدی را آغاز می کردند. حقیقتا چه حلمی!!! و چه صبری!!!
در گام اول تصمیم گرفتند از بین دو راه سکوت و مبارزه، راه دوم را پیش بگیرند و تصمیم گرفتند با یک روش آرام و بدون هیجان، مبارزه ای دامنه دار را آغاز کنند.
👈 در مرحلهء اول، دست امام حسن و امام حسین را می گرفتند و به درب خانهء بزرگان و رجال مدینه می رفتند و سفارشات پیامبر را در بارهء اهل بیت تذکر می دادند.
ای مردم! مگر پدرم نفرمود، من از میان شما می روم و دو چیز در میان شما باقی میگذارم. به آنها تمسک جویید. کتاب و عترتم؟
ای مردم! مگر پدرم نفرمود نسبت علی به من مانند نسبت هارون است به موسی، جز اینکه علی پیامبر نیست؟
ای مردم! مگر در غدیر با علی بیعت نکردید؟ ای مردم! مگر پدرم نگفت هر که مرا آزار دهد خدا را آزار داده؟ و…..
اما فقط گروه کمی بسمت اهل بیت برگشتند.
◾ اما آیا براستی چنین توطئهء عظیمی از قبل برنامه ریزی نشده بود؟
آیا براستی برای چنین هدف شومی از قبل طرح ریزی نکرده بودند؟
قطعا چنین تصمیمی بصورت آنی و دفعتی گرفته نشده و با طرح و برنامهء قبلی، آنرا محقق ساخته اند. شاید بطور جدی از همان ۷۰ روز قبل، روز غدیر به شور نشستند و تصمیمها گرفتند و برنامه ها ریختند و مومنین را الی ابد گرفتار کردند.
/ادامه فردا إن شاءالله/
✨ادامهء شرح واقعهء شهادت بانو✨ ( ۷ )
در پیغام روز گذشته خواندیم اصحاب سقیفه، فدک را تصاحب کردند و بانو تصمیم گرفت از حق خودش دفاع کند.
👈 حضرت زهرا برای پس گرفتن فدک نزد منتخب سقیفه رفت.
منتخب سقیفه در جواب دختر پیغمبر که فرمود چرا عُمال مرا از مِلکم بیرون کردی، مگر پدرم فدک را به من نبخشیده بود؟ گفت: برای ادعایت شاهد بیاور.
ام ایمن و حضرت امیر شهادت دادند. منتخب سقیفه چاره ای جز برگرداندن فدک نداشت اما اصحاب دیگر سقیفه مانع شدند و به اینصورت فدک را رسما غصب کردند.
بانو چند بار دیگر هم برای پس گرفتن فدک نزد منتخب سقیفه رفت و توانست او را در جمع مسلمین با استدلال و منطق محکوم کند، اما اصحاب سقیفه با تمام قدرت، تصمیم به کنار زدن اهل بیت گرفته بودند لذا هر وسیله ای را برای رسیدن به این منظور مستمسک قرار می دادند حتی حدیث جعلی از پیامبر. آنجا که بانو فرمود ارث پدرم را پس بدهید، منتخب گفت خودم از پیامبر شنیدم که فرمود پیامبران ارثی نمی گذارند. گرچه بانو با آیات کلام الله، جعلی بودن این حدیث را اثبات کرد ولی سکوت ناشی از جهل مردم، مانع پیروزی بانو شد.
/در اینکه اصحاب سقیفه قبل از خطبهء فدکیه یا بعد از آن به درب خانهء بانو و حضرت امیر یورش برده اند دو روایت موجود است.
اما منطقی اینست که بعد از خطبه حمله کرده اند، چون بعد از یورش به خانهء حضرت زهرا، دیگر ایشان در بستر بیماری بودند تا شهادت/
پس از آنکه بانو، منتخب را در پاسخگویی ناتوان دید اما در عین حال او را ظالم یافت، تصمیم گرفت مبارزهء خود را از حالت نرم و آرام به حالت علنی درآورد و در مقابل دیدگان عموم مردم او را استیضاح کند. لذا تصمیم گرفت به مسجد رفته و سخنرانی نماید. تصمیم خود را اعلام کرد و یک روز را به این منظور مشخص نمود. (یاالله).
خبر در مدینه پیچید و همانند بمبی شهر را تکان داد.
مردم با خود می گفتند یعنی دختر پیامبر در چه موضوعی می خواهد صحبت کند؟ عکس العمل خلیفه چه خواهد بود؟ و …..
روز موعود فرا رسید. جمعیت بسیاری از مهاجر و انصار به مسجد هجوم بردند. حتی از اطراف مدینه هم هرکه توانسته بود خود را به مسجد رسانده بود. زنان بنی هاشم روانهء خانهء بانو شدند تا او را برای این امر مهم همراهی کنند.
💚 بانوی من! قربان جایگاه ویژه ای که در میان مسلمانان صدر اسلام داشتید.
چطور توانستند این جایگاه را نادیده گرفته و حرمت شما را بشکنند؟ 🖤
بانو آمادهء حرکت بسوی مسجد شد.
/ادامهء این حرکت مهم و سخنان ارزشمند بانو در پیغامهای بعدی إن شاءالله/
