نوشته های مشابه
نمازخواندن در بیت المقدس نیاز به فتوا ی جهاد ندارد
برخی ها فکر می کنند که برای: زیارت یا نماز خواندن در بیت المقدس، باید اجازه گرفت! آنها می گویند باید اسرائیل اجازه دهد، تعدادی هم می گویند: فتوای جهاد لازم است، بعضی ها می گویند مراجع تقلید یا رهبران کشورهای اسلامی، مذاکره یا سازش کنند. اما اینطور نیست. هرکس از هر کجای دنیا می تواند به: بیت المقدس و مکه برود و نماز بخواند، آنهم نه فقط نماز های واجب بلکه برای هر پیامبری، یک نماز مسنحبی جداگانه. نماز های واجب هم می تواند: به صورت فرادا باشد یا جمعی. رفتن به بیت المقدس یا بیت الله، هم می تواند: پیاده یا سواره، فرقی نمی کند پیاده روی ، یا با خودرو شخصی. هواپیما و اتوبوس و کشتی. چه با شتر عربی برویم، و چه با اسب اصیل ایرانی. یا با هر وسیله دیگر. حضرت ابراهیم ع بدون چون وچرا دو فرزند خود را، که در پیری خداوند به او بخشیده بود، در دو قبله مستقر کرد. اسماعیل را از ایلام به مکه برد، و همراه مادرش هاجر، که حتی زبان عربی نمی دانست در: میان اعراب بدوی تنها گذاشت. آنها او را و فرزندانش را قومی از کورش، یا قرشی نامیدند. اعراب بادیه نشین، که فقط شتر را می شناختند با دیدن اسب حضرت ابراهیم، ان فرس و فارس گفتند.که معرب پرس و پارس بود. و به معنی اسب و اسب سوار به کار می رفت. بگذریم از اینکه آنها، نه تنها اصلات قریش را مصادره کرده، آن را بخشی از اعراب دانستند، بلکه اسب های اصیل را هم عربی خواندند. در حالیکه آنها شتر سوار بودند واسب نداشتند. حضرت ابراهیم ع که در بایل و ایلام زندگی می کرد، از سوی نمرود که در دیاربکر بود، مورد آزار و اذیت قرار گرفت: خواستند به زن زیبای او ساره دست اندازی کنند، لذا حضرت ابراهیم این بار ماموریت یافت که: به فلسطین برود شاید او نمی دانست که: این دو قبله مسلمین خواهند شد. شاید هم می دانست و مامور به حفظ هردو بود. در این سفر ساره همسر اصلی و اسحق فرزند دوم حضرت، وی را همراهی می کردند. لذا فرزندان اسحق در فلسطین و شاماات و مصر پراکنده شده، بنی اسرائیل یا یهودی نام گرفتند. پس، قریش و یهودیان پسرعمو های یکدیگر بودند. ارتاط عمیقی بین آنها بوده است. حتی برخی از یهودیان، که از پیام های حضرت مسیح، برای ظهور پیامبر جدید در مکه آگاه بودند، به مکه مهاجرت کرده و منتظر دیدار آن حضرت ماندند. اما وقتی پیامبر اسلام ظهور کرد و برعلیه: انحرافات آنها سخن گفت، دو دسته شده و اغلب با پیامبر حنگیدند، که داستان قلعه خیبر در تاریخ اسلام، و قبیله بنی قریضه معروفترین آنها است. آنها می گفتند پیامبر اسلام هم باید از بین بنی اسرائیل باشد، نه از قوم بنی اسماعیل! لذا پیامبری او را نکار کرده، و بر انحرافات خود باقی ماندند. تا بالاخره به پیش بینی قران، دوبار بیت المقدس را اشغال می کنند. که بار دوم هم مانند بار اول، آنها را بیرون خواهند کرد. امروز آن روز است! مردم باید آگاهی پیدا کنند که نه جنگی لازم است و نه اسلحه ای، مانند فتح مکه (محلقین روسهم و مقصرین) با پیاده روی جمعی، به بیت المقدس بروند و بتها را بشکنند، و نماز شکر بجای اورند. زمیه آن را هم امام خمینی روز قدس قرارداده، لذا ده روز مانده به روز قدس، مردم می توانند به نیت ده روزه، با زبان روزه بسوی بیت المقدس روانه شده، و آنجا بیتوته کنند. طبیعی است اگر کسی جلوی این جمعیت را بگیرد، بعنوان (یصدون عن المساجد) مانع شوند گان از مساجد، باغی محسوب و باید از بین بروند. اگر لازم شد با هر امکانی مانند موشک و پهباد، این کار باید صورت گیرد، تا هیچ کس مانع پیاده روی مردم به سوی: مکه و بیت المقدس نشوند. اگر خودشان در این راه کشته شدند، و به زیارت هم نرسیدند، شهید در راه خدا محسوب می شوند.
Praying in Jerusalem does not require Jihad!
Some people think that for: pilgrimage or prayer in Jerusalem, one must get permission! They say Israel must allow, and some say: the fatwa of jihad is necessary; some say imitation or negotiation by leaders of Islamic countries. But it is not. Anyone from anywhere in the world can go to: Jerusalem and Mecca and pray, not just the obligatory prayers, but for each Prophet, a separate prayer. The obligatory prayers can also be: in the form of a prayer or a collective one. Going to Jerusalem or Bethlehem can be either: walking or riding, no matter walking, or by car. Airplanes, buses and ships. Whether we go with the Arabian camel, or the noble Iranian horse. Or by any other means. The Prophet Abraham settled his two children in two Qiblahs, unquestionably, as he had given them to God in old age. Ismail was taken from Ilam to Mecca, and left with his mother Hagar, who did not even know the Arabic language: among the primitive Arabs. They called him and his children a people of Cyrus, or Qureshi. The Bedouin Arabs, who knew only the camel, saw the horse of Prophet Abraham, Ann Fars, and Fars. And it used to mean horses and horses. Not to mention that they not only confiscated the Quraysh principles, considered it part of the Arabs, but also called the original Arabian horses. While they were riding camels they were not fit. Prophet Abraham, who lived in Bayle and Ilam, was persecuted by Nimrod, who was in Diyarbakir, for wanting to capture his beautiful wife, so Abraham was given a mission: to go to Palestine. He did not know: these two Qiblahs will become Muslims. Perhaps he knew and was in charge of both. On this trip, Sareh was accompanied by his wife, Isaac, the second son of the Prophet. The children of Isaac, therefore, scattered throughout Palestine, Shamat, and Egypt, were called the Israelites or Jews. So Qureshi and the Jews were the cousins of each other. There was a deep bond between them. Even some of the Jews, who were aware of the Messiah’s messages for the coming of the new Prophet in Mecca, emigrated to Mecca and waited for his visit. But when the Prophet of Islam emerged and spoke out against: their deviations, they were divided and often quarreled with the Prophet, the story of Khyber Fortress in Islamic history, and the Bani Qurayza tribe being the most famous. They said that the Prophet of Islam must be among the children of Israel, not of the people of Israel! So the Prophet (pbuh) did not work for him, and they stayed on their deviations. They finally occupy Jerusalem twice, as the Koran predicts. That the second time, like the first time, they will get them out. Today is that day! People need to be aware that neither war nor weapons, such as the conquest of Mecca (massacres of Rumsam and Maghriban), can be massively marched to Jerusalem and broken up by idols, and instead of sugar prayers. Imam Khomeini also made it the subject of the holy day of Quds, so ten days before the day of the holy day, people can go to Jerusalem for a ten-day intent, fasting in Jerusalem, and go there. It is natural that if one blocks this population, they will be banned from the mosques as a garden and should be destroyed. If it were to be done with any means, such as rockets and drones, this should be done so that no one would stop people from walking towards Mecca and Jerusalem. If they killed themselves in this way, and did not go to pilgrimage, they would be martyrs in the cause of God.
الصلاه فی القدس لا تتطلب الجهاد!
بعض الناس یعتقدون أنه من أجل: الحج أو الصلاه فی القدس ، یجب على المرء الحصول على إذن! یقولون إن على إسرائیل أن تسمح ، والبعض الآخر یقول: فتوى الجهاد ضروریه ، والبعض الآخر یقول تقلید أو مفاوضات من قبل قاده الدول الإسلامیه. لکنها لیست کذلک. یمکن لأی شخص من أی مکان فی العالم الذهاب إلى: القدس ومکه والصلاه ، ولیس فقط الصلوات الإلزامیه ، ولکن لکل نبی ، صلاه منفصله. یمکن أن تکون الصلوات الإلزامیه: فی شکل صلاه أو جماعیه. یمکن أن یکون الذهاب إلى القدس أو بیت لحم إما: المشی أو الرکوب ، بغض النظر عن المشی ، أو بالسیاره. الطائرات والحافلات والسفن. سواء ذهبنا مع الجمل العربی أو الحصان الإیرانی النبیل. أو بأی وسیله أخرى. استقر النبی إبراهیم على طفلیه فی قبله ، دون أدنى شک ، حیث أعطاهم الله فی سن الشیخوخه. نُقل إسماعیل من إیلام إلى مکه ، وغادر مع والدته هاجر ، التی لم تکن تعرف اللغه العربیه: بین العرب البدائیین. دعوه وأولاده شعب قورش ، أو قریشی. رأى العرب البدو ، الذین کانوا یعرفون الجمال فقط ، خیول النبی إبراهیم وآن فارس وفارس. وکان یستخدم لیعنی الخیول والخیول. لیس ذلک فحسب ، فهم لم یصادروا فقط مبادئ قریش ، بل اعتبروها جزءًا من العرب ، ولکنهم أطلقوا علیها أیضًا الخیول العربیه الأصلیه. بینما کانوا یرکبون الجمال لم یکونوا لائقین. تعرض النبی إبراهیم ، الذی عاش فی بایل وإیلام ، للاضطهاد من قبل نمرود ، الذی کان فی دیار بکر ، لرغبته فی القبض على زوجته الجمیله ، لذلک أُعطی إبراهیم مهمه: الذهاب إلى فلسطین. لم یکن یعلم: سیصبح هذان القبله مسلمین. ربما کان یعرف وکان مسؤولا عن کلیهما. فی هذه الرحله ، اصطحب ساره الزوجه الأولى والطفل الثانی إسحاق ، إسحاق. أبناء إسحاق ، وبالتالی ، المنتشره فی جمیع أنحاء فلسطین ، شامات ، ومصر ، کانت تسمى إسرائیل أو الیهود. لذلک کان قریشی والیهود أبناء عم لبعضهم البعض. کان هناک رابط عمیق بینهما. حتى أن بعض الیهود ، الذین کانوا على درایه برسائل یسوع المسیح لمجیء النبی الجدید فی مکه ، هاجروا إلى مکه وانتظروا زیارته. لکن عندما ظهر رسول الإسلام وتحدث ضده: انحرافاتهم ، کانوا منقسمین وغالبًا ما یتشاجرون مع النبی ، وقصه حصن خیبر فی التاریخ الإسلامی ، وقبیله بنی قریزه ، أشهرهم. قالوا إن نبی الإسلام یجب أن یکون بین بنی إسرائیل ، ولیس من بنی إسرائیل! لذلک لم یعمل الرسول صلى الله علیه وسلم ، وبقوا على انحرافاتهم. أخیرًا یحتلون القدس مرتین ، کما یتنبأ القرآن. فی المره الثانیه ، مثل المره الأولى ، سیخرجون منها. الیوم هو ذلک الیوم! یجب أن یدرک الناس أنه لا یمکن أن تسیر الحرب أو الأسلحه ، مثل فتح مکه ، إلى القدس لتفریق الأوثان ، وبدلاً من ذلک تقدم صلوات السکر. وضع الإمام الخمینی أیضًا الأساس له ، لذلک بعد عشره أیام من یوم القدس ، یمکن للناس الذهاب إلى القدس لقضاء عشره أیام ، والصوم فی القدس ، والذهاب إلى هناک. من الطبیعی أنه إذا قام أحدهم بحظر هذا السکان ، فسیُمنعون من المساجد ، ویجب تدمیر الحدیقه. إذا کان یجب القیام بذلک بأی وسیله ، مثل الصواریخ والطائرات بدون طیار ، فیجب القیام بذلک حتى لا یمنع أی شخص الناس من السیر باتجاه مکه والقدس. إذا قتلوا أنفسهم بهذه الطریقه ، ولم یذهبوا إلى الحج ، فسیکونون شهداء فی سبیل الله.
התפילה בירושלים אינה מחייבת ג’יהאד!
יש אנשים שחושבים שבשביל: עלייה לרגל או תפילה בירושלים, יש לקבל אישור! הם אומרים שישראל חייבת להתיר, ויש האומרים: הרפת הג’יהאד היא הכרחית; יש האומרים כי חיקוי או משא ומתן של מנהיגי מדינות האסלאם. אבל זה לא. כל אחד מכל מקום בעולם יכול ללכת ל: ירושלים ומכה ולהתפלל, לא רק את תפילות החובה, אלא עבור כל נביא, תפילה נפרדת. התפילות המחייבות יכולות להיות גם: בצורה של תפילה או קולקטיבית. נסיעה לירושלים או לבית לחם יכולה להיות: הליכה או רכיבה, לא משנה מהלך, או ברכב. מטוסים, אוטובוסים ואוניות. בין אם נלך עם הגמל הערבי, או על הסוס האיראני האצילי. או בכל אמצעי אחר. לנביא אברהם היו שני ילדים בשני קיבה, אשר נתן לו שני ילדים, אותם נתן לאלוהים בזקנתו. איסמעיל נלקח מאילם למכה, והשאיר עם אמו הגר, שלא ידעה אפילו את השפה הערבית: בקרב הערבים הפרימיטיביים. הם קראו לו ולילדיו עם כורש, או קורשי. הערבים הבדואים, שהכירו רק את הגמל, ראו את סוסי הנביא אברהם, אן פארס ופרס. ופירושו היה פעם סוסים וסוסים. שלא לדבר על כך שהם לא רק החרימו את עקרונות הקוריש, ראו אותם כחלק מהערבים, אלא גם כינו את הסוסים הערבים המקוריים. בזמן שרכבו על גמלים הם לא היו כשירים. הנביא איברהים, שגר בבייל ובאילם, נרדף על ידי נמרוד, שהיה בדיארבקיר, בגלל שרצה ללכוד את אשתו היפה, ולכן ניתנה לאברהם משימה: לנסוע לארץ ישראל. הוא לא ידע: שני קיבה אלה יהפכו למוסלמים. אולי הוא ידע והיה אחראי על שניהם. בטיול זה, סארה ליווה את אשתו, יצחק, בנו השני של הנביא. ילדי יצחק אפוא, הפזורים ברחבי פלסטין, שמאט ומצרים, נקראו בני ישראל או יהודים. אז קורשי והיהודים היו בני דודים זה לזה. היה קשר עמוק ביניהם. אפילו חלק מהיהודים, שהיו מודעים להודעותיו של משיח לקראת בואו של הנביא החדש במכה, היגרו למכה וחיכו לביקורו. אך כאשר נביא האיסלאם הגיח ודיבר נגד: סטיותיהם, הם היו חלוקים ולעתים קרובות הסתכסכו עם הנביא, סיפור מצודת ח’יבר בהיסטוריה האסלאמית, ושבט בני קוריזה היה המפורסם ביותר. הם אמרו כי נביא האיסלאם צריך להיות בין ילדי ישראל, לא של עם ישראל! אז הנביא (pbuh) לא עבד בשבילו, והם נשארו על סוטיםיהם. הם סוף סוף כובשים את ירושלים פעמיים, על פי תחזית הקוראן. שבפעם השנייה, כמו בפעם הראשונה, הם יוציאו אותם. היום זה היום! אנשים צריכים להיות מודעים לכך שלא ניתן לטבוח מלחמה ולא כלי נשק, כמו כיבוש מכה, על ידי הליכה לירושלים ושבירת האלילים, ובמקום להתפלל לסוכר. האמאם חומייני גם הניח את הקרקע לכך, כך שעשרה ימים ליום קודס, אנשים יכולים לנסוע לירושלים במשך עשרה ימים, לצום בירושלים וללכת לשם. טבעי שאם חוסמים אוכלוסייה זו, ייאסר עליהם מסגדים, גנים ויש להשמידם. אם זה ייעשה באמצעים כלשהם, כמו רקטות ומל”טים, יש לעשות זאת כדי שאיש לא יעצור אנשים ללכת לכיוון מכה וירושלים. אם הם היו מתים את עצמם בדרך זו ולא היו עוברים לעלייה לרגל, הם היו קדושים מעונים למען אלוהים.
