علوم و فنون و فلسفه و منطق و دانش و تجربه همه ذات خداوندی است و انسان قادر نیست به آنها دست بیابد مگر اینکه خداوند بخواهد. حقیقت و واقعیت این است که انرژی اتمی یا قدرت دینامیت و یا نفس کشیدن هریک از ما، قبلا تعیین و اجرا شده است. و ما حتی در تعداد نفس کشیدن خود نمی توانیم تغییر بدهیم! زیرا حقیت و واقعیت و علم و دانش امری جوهری و ذاتی است و نه عرضی و اعتباری. یعنی انرژی اتمی میلیارد ها سال است که در درون اتم ایجاد و در زمان خلقت عالم در ان نهادینه شده. ما فقط می توانیم از ان استفاده کنیم. پس همه علوم ذات خداوند است. تخیل و تصور و ادراک نیست بلکه عین خداوند است. همانطور که (من) ذات خداوند هستم. همانطور که فکر کردن، لذت بردن، درد کشیدن ما امری واقعی هست و به تصور ما بستگی ندارد. اصل قابل قبول: لا موثر فی الوجود الا الله است. همه ما از خداییم و به سوی او باز می گردیم. دانشمندان و فیلسوفان فقط اسم بیشتری به خاطر می اورند نه اینکه آن ها را خلق یا ایجاد کرده باشند. زیرا خداوند وقتی بشر را خلق کرد: (علم ادم الاسماء کلها)فرمود: یعنی علم انسان در حد اسم یاد گرفتن است: مثلا بدانیم این اتم است، این عمل شکافتن اتم است. این عمل آب خوردن است . این عمل زاییدن است. با این کار،خدا انسان را از خود جدا و دور کرد. چنانچه ابلیس را هم دور تر کرد. برای انسان به دلیل دانستن اسما، راهی برای بازگشت و یکی شدن با خود (توبه)را باز گذاشت. اما به ابلیس این فرصت را نداد. زیرا ابلیس می خواست از خدا بالاتر باشد. می خواست بگوید: خدا اشتباه کرده انسان را آفریده، و از اشتباهات خود در آفرینش انسان های قبلی پند نگرفته.(انسان فاسد و سفاک را دوباره آفریده). بنا براین هرچه ما می دانیم باید ما را برای بازگشت بسوی خدا و یکی شدن با او هموار کند. و به رضوان الهی نزدیک کند. و الا ادعای اینکه ما هرچه را کشف کردیم و فهمیدیم به معنی برتری از خدا هستیم باعث دوری ما می شود که به شکل جهنم و آتش ظاهر می شود و با شیطان قرین می گردد. به عبارت ساده تر: اجازه دسترسی ما در دانش و علم و فلسفه فقط به اندازه دانستن اسامی انها است. پس فرمول های شیمیایی و فیزیکی و روابط منطق و فلسفه همه در همه زمان ها وجود داشته اند. و دارند و ربطی به ما ندارد. آب همیشه بوده و فرمول آن هم هاش دو او. و ما فهمیدیم و ان را به دیگران هم انتقال دادیم. دنیای ما و تصور ما با فهمیدن آن تغییر کرده نه دنیای خارج. هنوز هم آب باران هست که آب شیرین و گوارا را برای انسان تولید می کند. و انسان غفلت کند همان آب شیرین راهی دریا شده و به آب شور و آهکی غیرقابل شرب تبدیل می شود. و عدم توجه انسان به اسامی و دانسته های خود، باعث می شود پرندگان و چرندگان که میتوانستند با بدن انسان یکی شوند(تغذیه) بطور طبیعی بمیرند و خوراک مور و ملخ شوند. ماهی های دریا که غذای مناسبی برای دوبرابر جمعیت فعلی هستند، غذای وال ها و نهنگ ها شوند. کربن و ازتی که در هوا هست تبدیل به درخت و جماد شود. و مسیر تکاملی را به قهقرا ببرد. لذا وقتی خداوند اسما را به انسان یاد داد، نزد فرشتگان به ان افتخار کرد و فرمود هرچه می خواهید از آدم بپرسید. و فرشتگان سر تعظیم فرود آوردند نه به آدم بلکه به علم الاسما آدم. زیرا خداوند گنج بزرگی بود که کسی ان را نمی شناخت. و فقط به انسان اجازه داد که او را کشف کند. و انسان با این اسما محو جمال خداوند شد. و حاضر نبود از رضوان الهی بیرون رود. ولذا شیطان او را فریفت و از ذات الهی جدا کرد. و اکنون خداوند منتظر است که این بار انسان با آگاهی و علم کامل خود برگردد. لذا دانش و آگاهی ای برای بشر مفید است که او را به خدا برساند. به همین جهت در تمامی تعریف هایی که از علم در زبان معصومین شده، ال بر سر آن است: (العلم علمان، اطلبوا العلم) یعنی علم مورد نظر همه انبیا و معصومین علمی است که انسان را به ذات خدا متصل کند و خداوند چون جان شیرین او را در بر بگیرد.
We only know their names!
Sciences, techniques, philosophy, logic, knowledge, and experience are all of God’s nature and man is not able to achieve them unless God wills. The truth is that the atomic energy or the power of dynamite or the breathing of each of us has already been determined and implemented. And we can’t even change the number of our breaths! Because the truth and reality and science and knowledge are essential and intrinsic and not lateral and creditable. That is, atomic energy has been created inside the atom for billions of years and was institutionalized in it at the time of the creation of the universe. We can only use it. Therefore, all sciences are the nature of God. It is not imagination or perception, but it is the same as God. As (I) am the essence of God. Just as our thinking, pleasure, suffering is real and does not depend on our imagination. Acceptable principle: There is no effect in the existence of God except Allah. We all belong to God and we return to Him. Scientists and philosophers just remember more names than they created or created them. Because God, when He created mankind, said: (The science of man, the names of the heads) means that the knowledge of man is limited to the name of learning: for example, to know that this is an atom, this is the act of splitting an atom. This is the act of drinking water. This is the act of giving birth. With this, God separated man from himself. If he made Iblis further away. For man, because of knowing the names, he left a way to return and become one with himself (repentance). But he did not give Iblis this chance. Because Iblis wanted to be higher than God. He wanted to say: God made a mistake and created man, and he did not learn from his mistakes in the creation of previous men. Therefore, everything we know should pave us to return to God and become one with Him. and bring him closer to God’s will. Otherwise, the claim that whatever we have discovered and understood means that we are superior to God, it causes us to distance ourselves, which appears in the form of hell and fire and is associated with Satan. In simpler words: our access to knowledge, science and philosophy is only as much as knowing their names. So the chemical and physical formulas and the relations of logic and philosophy have all existed at all times. And they have and it has nothing to do with us. Water has always existed and its formula is the same. And we understood and passed it on to others. Our world and our perception has changed by understanding it, not the outside world. There is still rainwater that produces fresh and pleasant water for humans. And if people neglect, the same fresh water goes to the sea and turns into undrinkable salty and calcareous water. And people’s lack of attention to their names and knowledge causes birds and grazers that could become one with the human body (feeding) to die naturally and become food for grasshoppers and locusts. Sea fish, which are good food for twice the current population, become food for whales and whales. The carbon and nitrogen in the air become trees and solids. and take the evolutionary path backwards. Therefore, when God taught the names to man, he was proud of them before the angels and said, “Ask Adam whatever you want.” And the angels bowed not to Adam but to Adam’s knowledge. Because God was a great treasure that no one knew. And only allowed man to discover him. And with these names, man lost the beauty of God. And he was not willing to leave God’s will. So the devil deceived him and separated him from the divine essence. And now God is waiting for man to return with his full awareness and knowledge this time. Therefore, knowledge and awareness is useful for mankind that will lead him to God. For this reason, in all the definitions of science in the language of the infallibles, there is an “al” at the top of it: (al-ilm ulaman, atalbawa al-ilm) which means that the knowledge intended by all the prophets and infallibles is the science that connects man to the essence of God, and God is like a soul. Shirin embraces him.
نحن نعرف أسمائهم فقط!
إن العلوم والتقنیات والفلسفه والمنطق والمعرفه والخبره کلها من طبیعه الله ولا یستطیع الإنسان تحقیقها إلا أن یشاء الله. والحقیقه هی أن الطاقه الذریه أو قوه الدینامیت أو تنفس کل واحد منا قد تم تحدیدها وتنفیذها بالفعل. ولا نستطیع حتى تغییر عدد أنفاسنا! لأن الحقیقه والواقع والعلم والمعرفه هی أمور أساسیه وجوهریه ولیست جانبیه أو جدیره بالثقه. أی أن الطاقه الذریه تکونت داخل الذره منذ ملیارات السنین وتأسست فیها وقت خلق الکون. یمکننا استخدامه فقط. ولذلک فإن العلوم کلها هی طبیعه الله. إنه لیس خیالًا أو إدراکًا، ولکنه مثل الله. کما (أنا) جوهر الله. کما أن تفکیرنا ومتعتنا ومعاناتنا حقیقیه ولا تعتمد على خیالنا. المبدأ المقبول: لا تأثیر لوجود الله إلا الله. وکلنا لله وإنا إلیه راجعون. العلماء والفلاسفه یتذکرون أسماء أکثر مما خلقوها أو خلقوها. لأن الله عندما خلق الإنسان قال: (علم الإنسان أسماء الرؤوس) یعنی أن علم الإنسان یقتصر على اسم التعلم: فمثلاً أن یعلم أن هذه ذره، هذا هو عملیه تقسیم الذره. هذا هو فعل شرب الماء. هذا هو فعل الولاده. وبهذا فصل الله الإنسان عن نفسه. ولو أبعد إبلیس. فالإنسان، بمعرفته الأسماء، ترک طریقًا للعوده والاتحاد مع نفسه (التوبه). لکنه لم یمنح إبلیس هذه الفرصه. لأن إبلیس أراد أن یکون أعلى من الله. أراد أن یقول: إن الله أخطأ وخلق الإنسان، ولم یتعلم من أخطائه فی خلق السابقین. لذلک فإن کل ما نعرفه یجب أن یمهد لنا للعوده إلى الله والاتحاد به. وتقریبه إلى مشیئه الله. وإلا فإن الادعاء بأن کل ما اکتشفناه وفهمناه یعنی أننا متفوقون على الله، فإنه یجعلنا نبتعد، وهو ما یظهر فی شکل جهنم ونار ویرتبط بالشیطان. وبعباره أبسط: إن وصولنا إلى المعرفه والعلوم والفلسفه یعتمد فقط على معرفه أسمائهم. إذن فالصیغ الکیمیائیه والفیزیائیه والعلاقات بین المنطق والفلسفه کانت موجوده فی کل العصور. وهم لدیهم ولا علاقه لنا بذلک. لقد کان الماء موجودًا دائمًا وصیغته هی نفسها. وقد فهمناها ونقلناها للآخرین. لقد تغیر عالمنا وتصورنا من خلال فهمه، ولیس العالم الخارجی. ولا تزال هناک میاه الأمطار التی تنتج میاهًا عذبه وممتعه للإنسان. وإذا أهمل الناس فإن نفس المیاه العذبه تذهب إلى البحر وتتحول إلى میاه مالحه وکلسیه غیر صالحه للشرب. وعدم اهتمام الناس بأسمائهم ومعرفتهم یتسبب فی موت الطیور والرعاه التی یمکن أن تتحد مع جسم الإنسان (التغذیه) بشکل طبیعی وتصبح طعامًا للجنادب والجراد. أما الأسماک البحریه، التی تعتبر غذاءً مناسبًا لضعف عدد السکان الحالی، فتصبح غذاءً للحیتان والحیتان. یتحول الکربون والنیتروجین الموجود فی الهواء إلى أشجار ومواد صلبه. واتخاذ المسار التطوری إلى الوراء. ولذلک عندما علم الله الأسماء للإنسان، افتخر بها أمام الملائکه وقال: “اسأل آدم عما شئت”. والملائکه سجدوا لا لآدم بل لعلم آدم. لأن الله کان کنزًا عظیمًا لا یعرفه أحد. ولم یسمح إلا للإنسان أن یکتشفه. وبهذه الأسماء فقد الإنسان جمال الله. ولم یکن على استعداد لترک مشیئه الله. فخدعه الشیطان وفصله عن الجوهر الإلهی. والآن ینتظر الله أن یعود الإنسان بکامل وعیه ومعرفته هذه المره. ولذلک فإن المعرفه والوعی مفید للإنسان الذی یقوده إلى الله. ولهذا السبب فإن فی جمیع تعریفات العلم فی لغه المعصومین “ال” فی أعلاها: (العلم العلماء، أطلبوا العلم) أی العلم الذی أراده جمیع الأنبیاء. والمعصومون هو العلم الذی یربط الإنسان بجوهر الله، والله کالروح تحتضنه شیرین.
Biz yalnız adlarını bilirik!
Elmlər, texnika, fəlsəfə, məntiq, bilik və təcrübə Allahın fitrətindəndir və Allah istəmədikcə insan bunlara nail ola bilməz. Həqiqət budur ki, atom enerjisi və ya dinamitin gücü və ya hər birimizin nəfəs alması artıq müəyyən edilib və həyata keçirilib. Və nəfəslərimizin sayını belə dəyişə bilmirik! Çünki həqiqət və reallıq, elm və bilik əsas və zərurətdir, yan və etibarlı deyil. Yəni, atom enerjisi milyardlarla ildir ki, atomun daxilində yaranıb və kainatın yarandığı dövrdə onun içində institutlaşdırılıb. Biz ancaq ondan istifadə edə bilərik. Deməli, bütün elmlər Allahın zatıdır. Bu, təxəyyül və ya qavrayış deyil, Tanrı ilə eynidir. Necə ki (mən) Allahın zatiyəm. Necə ki, düşüncəmiz, zövqümüz, iztirabımız gerçəkdir və təsəvvürümüzdən asılı deyil. Məqbul prinsip: Allahın varlığında Allahdan başqa heç bir təsir yoxdur. Biz hamımız Allaha məxsusuq və Ona qayıdırıq. Alimlər və filosoflar adları yaratdıqlarından və ya yaratdıqlarından daha çox xatırlayırlar. Çünki Allah insanları yaradanda belə buyurmuşdur: (İnsanın elmi, başların adları) insanın elminin öyrənmə adı ilə məhdudlaşması deməkdir: məsələn, bunun bir atom olduğunu bilmək, bu atomun parçalanması aktı. Bu, su içmək hərəkətidir. Bu, doğum aktıdır. Bununla da Allah insanı özündən ayırdı. Əgər İblisi daha da uzaqlaşdırsa. İnsan üçün adları bildiyi üçün geri qayıtmaq və özü ilə bir olmaq (tövbə) üçün bir yol qoyub. Lakin o, İblisə bu şansı vermədi. Çünki İblis Allahdan yüksəkdə olmaq istəyirdi. Demək istəyirdi: Allah səhv edib insanı yaratdı və əvvəlki insanların yaradılmasında səhvlərindən dərs almadı. Buna görə də, bildiyimiz hər şey bizi Allaha qayıtmağa və Onunla bir olmağa təşviq etməlidir. və onu Allahın iradəsinə yaxınlaşdır. Əks halda, nə kəşf edib, nə dərk etmişiksə, bizim Allahdan üstün olduğumuzu ifadə etmək iddiası cəhənnəm və od surətində görünən və şeytanla əlaqəli olan özümüzdən uzaqlaşmamıza səbəb olur. Daha sadə sözlə: biliyə, elmə və fəlsəfəyə çıxışımız ancaq onların adlarını bilmək qədərdir. Beləliklə, kimyəvi və fiziki düsturlar, məntiq və fəlsəfə münasibətləri hər zaman mövcud olmuşdur. Onlar da var və bunun bizimlə heç bir əlaqəsi yoxdur. Su həmişə mövcud olub və formulu da eynidir. Biz isə bunu başa düşdük və başqalarına çatdırdıq. Dünyamız və qavrayışımız xarici dünyanı deyil, onu dərk etməklə dəyişdi. İnsanlar üçün təzə və xoş su istehsal edən yağış suları hələ də var. İnsanlar etinasızlıq etsələr, həmin şirin su dənizə gedərək içilməz duzlu və əhəngli suya çevrilir. İnsanların öz adlarına və biliklərinə əhəmiyyət verməməsi insan bədəni ilə birləşə bilən (qidalanan) quşların və otlayanların təbii olaraq ölməsinə, çəyirtkə və çəyirtkələrin yeminə çevrilməsinə səbəb olur. İndiki əhalinin iki qatı üçün yaxşı qida olan dəniz balıqları balina və balinaların yeminə çevrilir. Havadakı karbon və azot ağaclara və bərk maddələrə çevrilir. və təkamül yolu ilə geriyə doğru getmək. Buna görə də Allah adları insana öyrədəndə mələklər qarşısında onlarla fəxr edib: “Nə istəyirsən, Adəmdən soruş” dedi. Və mələklər Adəmə yox, Adəmin elminə baş əydilər. Çünki Allah heç kimin bilmədiyi böyük bir xəzinə idi. Və yalnız insana onu kəşf etməyə imkan verdi. Və bu adlarla insan Allahın gözəlliyini itirdi. Və o, Allahın iradəsini tərk etmək istəmirdi. Beləliklə, şeytan onu aldatdı və onu ilahi mahiyyətdən ayırdı. İndi isə Allah insanın bu dəfə tam şüur və biliyi ilə qayıtmasını gözləyir. Ona görə də elm və agahlıq insanı Allaha doğru aparacaq faydalıdır. Bu səbəbdən məsumların dilində olan bütün elmi təriflərdə onun yuxarısında bir “əl” vardır: (əl-ilm ulaman, ətalbəvaul-ilm) bütün peyğəmbərlərin nəzərdə tutduqları elmdir. məsumlar isə insanı Allahın zatına bağlayan elmdir və Allah ruh kimidir Şirin onu qucaqlayır.
