تغذیه رایگان ادامه دارد
تغذیه رایگان را از کودکی به یاد دارم. روز های دهه محرم و شبهای ماه مبارک رمضان هرساله ما میتوانستیم کمبود موادغذایی یا سوء تغذیه را جبران کنیم. در ماه محرم تا ده روز و گاهی بیشتر غذای ما قیمه امام حسین ع بود. گوشت همیشه گران بوده . آن موقع مادرم سی شاهی بمن می داد و می گفت: برو یک سیر گوشت آبگوشتی بخر بگو دنبه هم بگذارد. ماهی که فقط سالی یکبار آن هم شب عید وبا سبزی پلو می خوردیم. حالا اسرائیلیات می گویند که آنموقع ارزانی بوده وال وبل! شاید فقط در ماه محرم شکم ما با گوشت و برنج قیمه آشنا می شد. شاید ساواکی ها و درباری ها وضع بهتری داشتند ولی اکثر مردم نان هم نداشتند. زیرا ارد گران بود و نانوایان خاک اره قاطی می کردند. این داستان هرساله تکرار می شد تا جایکه برخی از بچه های شیطان جوک هم می ساختند! در کرببلا آب نبود! پپسی کولا بود. یا می گفتند شام امشب گشنه پلو با برنج دل ضعفه است(یعنی هیات شام نمی دهد). برخی ها موتور وسار به همه هیات ها سرمی زدند تا غذاهای بهتری را پیدا کنند. یکی از انها ترک موتور بود و به هیات شمال شهر سر می زد و می پرسید: آقا امروز هیات شما می اید؟ طرف مات می ماند. و بعد می گفت غذای شما چیست؟ اگر طرف می گفت عدس پلو! می گفت نه نمی اید! ولی اگر می گفت چلوکباب می گفت می اید. و موتور را کنار پارک می کرد و داخل هیات می شد و از همه بیشتر سینه می زد. بعد زیرلب شعار می داد: ما گشمونه یالله! آقا بیا آقابیا. لذا در روزگار عسرت و تنگدستی این هیات ها بودند که به داد سوء تغذیه می رسیدند. به همین دلیل همه شیعیان معمولا از سلامت جسمی و زیبایی برخوردارند. زیرا سوء تغذیه ندارند. و از خوردن هر نوع غذایی منع شدند. و فقط باید غذاهای پاکیزه و حلال(همسو با رشد بدن) مصرف کنند. و از غذاهای حرام و ضد رشد پرهیز نمایند. بعد از انقلاب این تغذیه رایگان به مدارس هم کشیده شد. و گاهی در ملا عام یعنی کنار خیابان هم انجام می شد. اولین بار بعد از سقوط صدام موکب ایجاد شد. و مندر مسیر کربلا،در یک روستا آن را دیدم که صاحب ان داد می زد البرکه! یعنی نذری. سالهای بعد این موکب ها در مسیر کربلا افزایش یافت و مهمان نوازان و میزبانان عرب زبان می گفتند: هلا بزوار الحسین. و گاهی بزور افراد را به غذا دعوت می کردند. در زمان احمدی نژاد در شهر داری، شهرداری تهران بودجه خاصی منظور کرد و طرح افطاری ساده را اجرا نمود. و اکنون همه مساجد شهر و روستا در تمام دنیا دهه محرم تغذیه رایگان صبح و ظهر وشام را دارند. و در تمام دنیا سفره های افطاری ماه رمضان پهن است. و اغلب کشانی که روزه نمی گیرند مشتری دائمی این سفره ها هستند . و معمولا به زمان اذان هم توجهی ندارند. صاحبان سفره هم این را می دانند. ولی از انها مواخذه نمی کنند. زیرا معروف است که برادر حاتم طایی بعد از مرگ حاتم به سراغ مادرش رفت و گفت من می خواهم رسم برادرم را ادامه دهم! اما یک روز با یکی از اعرابی درگیر شد و گفت من دیدم که تو دوبار آمدی این بار سوم است! مادر که این صحنه را دید گفت: ولی حاتم چنین کاری نمی کرد. از حاتم طایی هم پرسیدند توچرا اینهمه بخشنده ای؟ گفت از یک کارگر ساختمانی فهمیدم! تا موقعی که بنا اجر در دست داشت، برایش آجر نمی فرستاد. تا می دید دست او خالی است اجر می فرستاد! لذا این رسم نیکو مورد تایید پیامبر هم بود زیرا روزی که یکی از فرزندان حاتم نزد ایشان آمد از پدرش تعریف کرد و هدایای هم داد. و فرمود با اینکه حاتم مسلمان نبود ولی این کار او را نجات خواهد داد. لذا ولیمه دادن در مواقع مختلف را مستحب موکد اعلام کرد. واکنون در جهان تشیع، به هر بهانه ای این روش پسندیده رفع سوء تغذیه ادامه دارد. و اخیرا قرار است بمناسبت دهه امامت و ولایت(عید غدیر و قربان) سفره های کیلومتری در تمام دنیا پهن شود. و در ترهان هم از میدان آزادی تا میدان امام حسین خواهد بود.
Free feeding continues
I remember free feeding from childhood. During the days of Muharram and the nights of the holy month of Ramadan every year, we could compensate for the lack of food or malnutrition. In the month of Muharram, up to ten days and sometimes more, our food was Imam Hussain’s ghee. Meat has always been expensive. At that time, my mother used to give me 30s and said: Go buy a garlic clove of meat and tell me to add tail. We used to eat rice and vegetable rice only once a year on the night of Eid. Now the Israelis say that it was cheap at that time. Maybe only in the month of Muharram, our stomachs got acquainted with meat and rice. Maybe Savakis and courtiers were better off, but most people didn’t have bread either. Because flour was expensive and bakers mixed sawdust. This story was repeated every year to the point where some devil children made jokes! There was no water in Karbala! It was Pepsi Cola. Or they said that tonight’s dinner is for those who are hungry for rice and rice (that is, the staff will not give dinner). Some motorists visited all the teams to find better foods. One of them left his motorbike and went to the delegation in the north of the city and asked: Sir, is your delegation coming today? The side remains opaque. And then he said what is your food? If the party said lentil rice! He said no, you will not come! But if he said Chalukbob, he would say you will come. And he would park the engine on the side and enter the team and beat his chest the most. Then he chanted under his breath: “We are missing you, God!” Sir, come, sir, come. Therefore, in the times of hardship and poverty, these groups were the ones who suffered from malnutrition. For this reason, all Shiites usually enjoy physical health and beauty. Because they are not malnourished. And they were forbidden to eat any kind of food. And they should only eat clean and halal foods (in line with body growth). And avoid forbidden and anti-growth foods. After the revolution, this free feeding was extended to schools. And sometimes it was done in public, that is, on the side of the street. The procession was created for the first time after the fall of Saddam Hussein. And on the way to Karbala, I saw it in a village where the owner was shouting Albaraka! It means offering. In the following years, these processions increased on the way to Karbala, and the Arabic-speaking guests and hosts said: Halla Bezwar al-Hussein. And sometimes they forcibly invited people to eat. During Ahmadinejad’s tenure as mayor, Tehran Municipality approved a special budget and implemented a simple iftar plan. And now all city and village mosques all over the world have free breakfast, lunch and dinner during the Muharram decade. And all over the world, Ramadan iftar tables are wide. And most of the people who do not fast are regular customers of these tables. And usually they don’t pay attention to the time of azan. The owners of the table also know this. But they don’t blame them. Because it is known that Hatem’s brother Tai went to his mother after Hatem’s death and said, “I want to continue my brother’s tradition!” But one day he got into a fight with one of the Arabs and said, “I saw that you came twice, this is the third time!” The mother who saw this scene said: But Hatem would not have done such a thing. They also asked Hatem Taei, why are you so forgiving? He said he heard from a construction worker! As long as he had the brick in his hand, he did not send him bricks. As long as he saw that his hand was empty, he would send a reward! Therefore, this good custom was approved by the Prophet because one day one of Hatem’s children came to him and praised his father and gave him gifts. And he said that even though Hatem was not a Muslim, this will save him. Therefore, he declared it mustahab to give walima at different times. Now in the Shia world, under any pretext, this acceptable method of eliminating malnutrition continues. And recently, on the occasion of the decade of Imamat and Wilayat (Eid Ghadir and Qurban), kilometer-long tables will be spread all over the world. And in Terhan, it will be from Azadi Square to Imam Hossein Square.
تستمر التغذیه المجانیه
أتذکر التغذیه المجانیه منذ الطفوله. خلال أیام محرم ولیالی شهر رمضان المبارک من کل عام ، یمکننا تعویض نقص الطعام أو سوء التغذیه. فی شهر محرم ، ما یصل إلى عشره أیام وأحیانًا أکثر ، کان طعامنا هو سمن الإمام الحسین. لطالما کانت اللحوم باهظه الثمن. فی ذلک الوقت ، کانت والدتی تعطینی الثلاثینیات وقالت: اذهب واشترِ فصًا من الثوم من اللحم وأخبرنی أن أضیف ذیلًا. اعتدنا أن نأکل الأرز والأرز بالخضار مره واحده فقط فی السنه لیله العید. الآن یقول الإسرائیلیون إنها کانت رخیصه فی ذلک الوقت. ربما فقط فی شهر محرم ، تعرفت بطوننا على اللحوم والأرز. ربما کان السافاکیس ورجال الحاشیه أفضل حالًا ، لکن معظم الناس لم یکن لدیهم خبز أیضًا. لأن الدقیق کان باهظ الثمن والخبازین مختلطون بنشاره الخشب. هذه القصه تتکرر کل عام لدرجه أن بعض أطفال الشیاطین أطلقوا النکات! لم یکن هناک ماء فی کربلاء! کانت بیبسی کولا. أو قالوا إن عشاء اللیله مخصص لأولئک الجائعین للأرز والأرز (أی لن یقدم الموظفون العشاء). زار بعض سائقی السیارات جمیع الفرق للعثور على أطعمه أفضل. أحدهم ترک دراجته الناریه وتوجه إلى الوفد فی شمال المدینه وسأل: سیدی ، هل وفدک قادم الیوم؟ یبقى الجانب معتمًا. ثم قال ما هو طعامک؟ إذا قال الحزب بالعدس أرز! قال لا ، لن تأتی! ولکن إذا قال شالوکبوب ، فسیقول إنک ستأتی. وکان یوقف المحرک على الجانب ویدخل الفریق ویضرب صدره أکثر من غیره. ثم هتف فی أنفاسه: اشتقنا إلیک یا الله! تعال یا سیدی تعال. لذلک ، فی أوقات الشده والفقر ، کانت هذه الفئات هی التی عانت من سوء التغذیه. لهذا السبب ، یتمتع کل الشیعه عاده بالصحه الجسدیه والجمال. لأنهم لا یعانون من سوء التغذیه. وکانوا ممنوعین من أکل أی نوع من الطعام. وعلیهم فقط تناول الأطعمه النظیفه والحلال (بما یتماشى مع نمو الجسم). وتجنب الأطعمه الممنوعه والمضاده للنمو. بعد الثوره ، امتدت هذه التغذیه المجانیه إلى المدارس. وأحیانًا کان یتم ذلک فی الأماکن العامه ، أی على جانب الشارع. تم إنشاء الموکب لأول مره بعد سقوط صدام حسین. وفی الطریق الى کربلاء شاهدتها فی قریه کان صاحبها یصرخ البرکه! إنه یعنی تقدیم. فی السنوات التالیه ازدادت هذه المواکب فی طریق کربلاء ، وقال الضیوف والمضیفون الناطقون بالعربیه: حلا بزوار الحسین. وفی بعض الأحیان دعوا الناس قسراً لتناول الطعام. خلال ولایه أحمدی نجاد کرئیس للبلدیه ، وافقت بلدیه طهران على میزانیه خاصه ونفذت خطه إفطار بسیطه. والآن تتمتع جمیع مساجد المدن والقرى فی جمیع أنحاء العالم بوجبه إفطار وغداء وعشاء مجانیه خلال عقد محرم. وفی جمیع أنحاء العالم ، موائد الإفطار الرمضانیه واسعه. ومعظم الأشخاص الذین لا یصومون هم عملاء منتظمون لهذه الجداول. وعاده لا ینتبهون إلى وقت الأذان. یعرف أصحاب الطاوله هذا أیضًا. لکنهم لا یلومونهم. لأنه من المعروف أن تای شقیق حاتم ذهب إلى والدته بعد وفاه حاتم وقال: أرید أن أکمل تقلید أخی! لکن ذات یوم دخل فی قتال مع أحد العرب وقال: “رأیت أنک أتیت مرتین ، هذه هی المره الثالثه!” قالت الأم التی رأت هذا المشهد: ولکن حاتم لم یکن لیفعل مثل هذا الشیء. کما سألوا حاتم الطائی لماذا أنت متسامح؟ قال إنه سمع من عامل بناء! ما دام الطوب فی یده ، لم یرسل له الطوب. طالما رأى أن یده فارغه ، یرسل مکافأه! لذلک وافق الرسول على هذه العاده الحسنه لأن أحد أولاد حاتم جاء إلیه فی یوم من الأیام وأشاد بوالده وقدم له الهدایا. وقال إنه بالرغم من أن حاتم لم یکن مسلماً فإن هذا سیخلصه. لذلک أعلن استحباب إعطاء الولیمه فی أوقات مختلفه. الآن فی العالم الشیعی ، تحت أی ذریعه ، تستمر هذه الطریقه المقبوله للقضاء على سوء التغذیه. ومؤخراً وبمناسبه عقد الإمامه والولایه (عید الغدیر وقربان) ستنتشر جداول بطول کیلومتر فی جمیع أنحاء العالم. وفی ترهان ستکون من ساحه آزادی إلى ساحه الإمام الحسین.
Pulsuz qidalanma davam edir
Uşaqlıqdan pulsuz qidalanmağı xatırlayıram. Hər il Məhərrəm günlərində və mübarək Ramazan ayının gecələrində qida çatışmazlığını və ya qida çatışmazlığını kompensasiya edə bilirdik. Məhərrəm ayında on günə qədər, bəzən də daha çox yeməklərimiz İmam Hüseynin yağı idi. Ət həmişə baha olub. O vaxt anam mənə ۳۰ verir və deyirdi: get bir diş sarımsaq ət al, de ki, quyruq əlavə edim. Biz ildə bir dəfə bayram gecəsi düyü və tərəvəzli düyü yeyirdik. İndi israillilər deyirlər ki, o vaxt ucuz idi. Bəlkə də təkcə Məhərrəm ayında mədəmiz ətlə, düyü ilə tanış oldu. Ola bilsin ki, Savakilər və saray əyanları daha yaxşı vəziyyətdə idilər, amma insanların çoxunun çörəyi də yox idi. Çünki un baha idi və çörəkçilər mişar yonqarını qarışdırırdılar. Bu hekayə hər il təkrarlanırdı ki, bəzi şeytan uşaqları zarafat edirdilər! Kərbəlada su yox idi! Pepsi Cola idi. Yaxud dedilər ki, bu axşam yeməyi düyü və düyü ac olanlar üçündür (yəni işçilər nahar verməyəcək). Bəzi sürücülər daha yaxşı yemək tapmaq üçün bütün komandalara baş çəkdilər. Onlardan biri motosikletini qoyub şəhərin şimalındakı nümayəndə heyətinin yanına getdi və soruşdu: Bəy, bu gün nümayəndə heyətiniz gəlir? Yan tərəf qeyri-şəffaf qalır. Sonra dedi ki, sənin yeməyin nədir? Partiya mərci düyü dedisə! Dedi yox, gəlməyəcəksən! Amma Çalukbob desəydi, gələcəksən deyərdi. Və motoru yan tərəfdə saxlayıb komandaya girib ən çox sinəsini döyürdü. Sonra da dodağının altında “Biz darıxırıq, İlahi!” Cənab, gəlin, əfəndim, gəlin. Ona görə də çətin və yoxsulluq dövründə bu qruplar qida çatışmazlığından əziyyət çəkənlər idi. Bu səbəbdən bütün şiələr adətən fiziki sağlamlıq və gözəllikdən zövq alırlar. Çünki onlar pis qidalanmırlar. Və onlara hər cür yemək qadağan edildi. Və yalnız təmiz və halal qidalar yeməlidirlər (bədənin böyüməsinə uyğun olaraq). Və qadağan olunmuş və böyüməyə qarşı qidalardan çəkinin. İnqilabdan sonra bu pulsuz qidalanma məktəblərə də şamil edildi. Bəzən isə bunu ictimai yerlərdə, yəni küçənin kənarında edirdilər. Kortej ilk dəfə Səddam Hüseynin devrilməsindən sonra yaradılıb. Kərbəlaya gedəndə isə bir kənddə gördüm ki, sahibi Əlbarəkə qışqırır! Təklif etmək deməkdir. Sonrakı illərdə bu yürüşlər Kərbəlaya gedən yolda çoxaldı və ərəbdilli qonaqlar və ev sahibləri dedilər: Halla Bəzvar əl-Hüseyn. Və bəzən insanları zorla yeməyə dəvət edirdilər. Əhmədinejadın bələdiyyə sədri olduğu dövrdə Tehran Bələdiyyəsi xüsusi büdcəni təsdiqləyib və sadə iftar planı həyata keçirib. İndi isə dünyanın bütün şəhər və kənd məscidlərində Məhərrəmlik ongünlüyündə səhər yeməyi, nahar və şam yeməyi pulsuz verilir. Və bütün dünyada Ramazan iftar süfrələri genişdir. Oruc tutmayanların çoxu isə bu süfrələrin daimi müştəriləridir. Və adətən azan vaxtına fikir vermirlər. Bunu süfrə sahibləri də bilir. Amma onları günahlandırmırlar. Çünki məlumdur ki, Hatəmin qardaşı Tai Hatəmin ölümündən sonra anasının yanına gedib “Qardaşımın ənənəsini davam etdirmək istəyirəm!” demişdi. Amma bir gün ərəblərdən biri ilə dava etdi və dedi ki, sən iki dəfə gəlmisən, üçüncü dəfədir! Bu mənzərəni görən ana dedi: Amma Hatəm belə bir şey etməzdi. Onlar da Hatem Taeidən soruşdular ki, niyə bu qədər bağışlayırsan? Bir inşaat işçisindən eşitdiyini söylədi! Nə qədər ki, kərpic əlində idi, ona kərpic göndərmirdi. Əlinin boş olduğunu gördükcə, mükafat göndərərdi! Buna görə də bu gözəl adət Peyğəmbər tərəfindən bəyənildi, çünki bir gün Hatəmin övladlarından biri onun yanına gəlib atasını tərifləyib ona hədiyyələr verdi. Və dedi ki, Hatəm müsəlman olmasa da, bu onu xilas edəcək. Buna görə də müxtəlif vaxtlarda vəlimə verməyi müstəhəb elan etmişdir. İndi şiə dünyasında hər hansı bir bəhanə ilə qida çatışmazlığını aradan qaldırmaq üçün bu məqbul üsul davam edir. Və bu yaxınlarda İmamət və Vilayət ongünlüyü (Qurban bayramı və Qurban bayramı) münasibəti ilə bütün dünyada kilometrlərlə süfrələr açılacaq. Terhanda isə Azadi meydanından İmam Hüseyn meydanına qədər olacaq.
