دل خوش سیخی چند؟

گاهی از شما می پرسند از منهم می پرسند که شما در دو دوره رژیم بوده اید بنظر شما مردم آنموقع در زمان شاه بهتر زندگی می کردند یا الان؟ پاسخش روشن است اصلا قابل مقایسه نیست. مردم آن موقع در کوچه های یک متری زندگی می کردند که پر از تاپاله خر و اسب بود! زیرا تنها سواری که میتوانست داخل کوچه و حتی خیابان برود چهارپایان بودند. البته طرفداران شاه می گویند: این کوچه؛ کوچه های اشتی کنان بود! و مردم برای ردشدن از مقابل هم مجبور بودند به هم سلام کنند! اما در آن موقع مردم آب جوب می خوردند! یعنی هفته ای یکبار آب قنات ها یا رودخانه ها در جوبها روان می شد و افراد باید برحسب پولی که داده بودند آب انبارهای خود را از ان پرکنند. و برای خوردن و شستشو از ان استفاده کنند! فقط یک روز طول می کشید تا مواد زیادی ان ته نشین شود. به همین دلیل بعد از هر بار خالی شدن باید ان را تمیز می کردند و شغل آب حوض کشی متداول بود. که معمولا این لجن ها را در جوی آب می ریختند تا دور بعدی دوباره به حوضخانه ها و آب انبارها بیاید و کارشان تعطیل نشود. و بیماری حصبه و وبا و تراخم، زیاد و پشه و مگس و مورچه هم شریک زندگی مردم. البته شاهپرستاها می گویند: عوضش دل مردم خوش بود! دل خوش سیخی چند؟ یعنی دلخوشی مردم به بیماری و لجن بود؟ ببینید چقدر پست هستند. نداشتن برق و آب و گاز و تلفن اتوبانهای چند بانده و اتوبوس و مترو را با همین یک کلمه  توجیه می کنند.عاقبت کاشف بعمل می اید که منظور آنان از دلخوشی رواج روسپیگری و قوادی است. یعنی آن موقع اجازه داشتند به ناموس مردم فقط نگاه کنند! یا آزار جنسی بکنند. زیرا بهره برداری جنسی هزینه های گزافی داشت که فقط ثروتمندان قادر به پرداخت آن بودند. یعنی فلان هنرپیشه پورن فقط عکس مجاز بود. و الا خودش دستمزدهای نجومی می خواست. لذا اغلب دچار خود ارضایی بودند و یا اگر می خواستند از روسپی های ارزانقیمت استفاده کنند بیماری سوزاک و سفلیس در انتظار انها بود. بعضی از سلطنت طلبها که غیرتی هستند می گویند نه! آن موقع ارزانی بود! اینهم از همان حماقت های دشمنان ما است: خود شاه در مجلس آن موقع تورم را ۴۵درصد اعلام کرده ولی اینها می گویند تورم نبوده است. اصلا تاریخ پول را هم نمی دانند. در ایران زمانی یک قران رایج بود. قران جنان ارزشی داشت که شاه را صاحبقران کفته و کاخ او را صاحبقرانیه نامیدند. ده هزار قران یک تومان می شد. وامیر تومان! ها فقط چنین پولی داشتند. من یادم هست که بچه بودم مادر مرحومم سی شاهی می داد و می گفت برو یک سیر گوشت آبگوشتی بگیر! اما حالا خجالت می کشند یک سیر گوشت بخرند همه راسته و کتف و لاشه می خرند.  بعد از قران شاهی آمد. بیست شاهی برابر یک ریال و ده هزار ریال برابر یک تومان شد. وقتی ریال رسمی شد (لفظ اسپانیایی) آن را برابر دلار اعلام کردند. یعنی یک ریال معادل یک دلار. اما در عرض چند سال تا قبل از پیروزی انقلاب هر دلار به ۷۵۰ریال رسید.یعنی ۷۵۰برابر تورم. و کاهش ارزش پول ملی در برابر دلار. مردم بانکها را در انقلاب می سوزاندند. تا دلار از چرخه زندگی بیرون برود. ولی لیبرالها نفوذ کردند و در دولت انقلابی هم بانکها ترمیم شدند و هم دلار بالاتر رفت. من یادم هست که برای غرامت کتابفروشی ام به آقایی بنام شاه طاهری نماینده بازرگان مراجعه کردم و ایشان گفت ما فقط خسارت بانکها و مشروبفروشی ها را می دهیم! لذا تورم ارثیه دست نخورده رژیم شاهنشاهی است. در حالیکه مشروب فروشیها و روسپی خانه ها تعطیل شدند ولی بانکها ترمیم و به محاربه با خدا تجهیز شدند. و حالا در جمهوری اسلامی رباخوارترین ارگان جهانی هستند.یعنی در هیچ کشور بهره بانکی مجاز نیست. حتی برخی کشورها برعکس، برای دریافت سپرده و نگهداری انها کارمزد هم کسر می کنند. ولی در ایران بهره های بالا می دهند تا پول را از دست مردم خارج کنند و در نزد بانکها ذخیره کنند که این خود نوعی کنز مال است و مشمول عذاب الهی است.

How many happy hearts?
Sometimes they ask you, they ask me that you were in two periods of the regime, do you think people lived better then during the Shah’s time or now? The answer is clear, it is not comparable at all. At that time, people lived in one-meter alleys, which were full of donkeys and horses! Because the only ride that could go into the alley and even the street were the four-legged ones. Of course, Shah’s fans say: this alley; The alleys were hungry! And people had to greet each other to pass by! But at that time, people were drinking juice! That is, once a week, the water of the aqueducts or rivers flowed into the cisterns, and people had to fill their water reservoirs with it according to the money they had paid. And use it to eat and wash! It only took a day for a lot of material to settle. For this reason, they had to clean it every time it was emptied, and the job of drawing water for ponds was common. They usually pour these sludges into the water so that the next round will come back to the ponds and reservoirs and their work will not be stopped. And typhoid, cholera, trachoma, mosquitos, flies and ants are also partners of people. Of course, the king-worshippers say: the people were happy in return! How many happy hearts? Does that mean people were happy with disease and mud? See how low they are. They justify the lack of electricity, water, gas, telephones, multi-lane highways, buses, and subways with this one word. Eventually, you discover that they mean the prevalence of prostitution and begging. It means that at that time they were only allowed to look at people’s honor! or sexually harass. Because sexual exploitation had exorbitant costs that only the rich could afford. It means that only photos of certain porn actresses were allowed. Ella himself wanted astronomical salaries. Therefore, they often suffered from self-gratification, or if they wanted to use cheap prostitutes, gonorrhea and syphilis were waiting for them. Some royalists who are zealous say no! It was cheap then! This is also one of the follies of our enemies: the Shah himself announced 45% inflation in the parliament at that time, but they say there was no inflation. They do not even know the history of money. A Koran was once common in Iran. The Holy Qur’an was so valuable that the king was called Sahib-Qaran Kafta and his palace was called Sahib-Qaraniyyah. Ten thousand Qur’an was one Toman. Wamir Toman! They only had such money. I remember that when I was a child, my late mother used to give me 3 Shahi and said to go get a garlic clove of meat. But now they are ashamed to buy a whole lot of meat, they buy all the bones, shoulders and carcasses. It came after the Holy Qur’an. Twenty shahis equaled one rial and ten thousand rials equaled one toman. When the Rial became official (the Spanish word) it was declared equal to the dollar. That is, one rial is equivalent to one dollar. But within a few years before the victory of the revolution, each dollar reached 750 rials, that is, 750 times inflation. and devaluation of the national currency against the dollar. People burned banks during the revolution. To get the dollar out of the life cycle. But the liberals infiltrated and in the revolutionary government both the banks were restored and the dollar went up. I remember that I went to a Mr. Shah Taheri, the representative of Bazargan, for the compensation of my bookstore, and he said that we only pay the damages of banks and liquor stores! Therefore, inflation is an intact legacy of the imperial regime. While liquor stores and brothels were closed, banks were restored and equipped to fight with God. And now in the Islamic Republic they are the most usurious organization in the world. That is, bank interest is not allowed in any country. Even some countries, on the contrary, charge a fee for receiving deposits and maintaining them. But in Iran, they pay high interest rates to take money out of people’s hands and store it in banks, which is a kind of money hoarding and is subject to divine punishment.

کم عدد القلوب السعیده؟
یسألونک أحیانًا ، یسألوننی أنک کنت فی فترتین من النظام ، هل تعتقد أن الناس عاشوا أفضل مما کان علیه فی عهد الشاه أم الآن؟ الجواب واضح ، لا یمکن مقارنته إطلاقاً. فی ذلک الوقت ، کان الناس یسکنون فی أزقه طولها متر واحد ، کانت ملیئه بالحمیر والخیول! لأن الرحله الوحیده التی یمکن أن تذهب إلى الزقاق وحتى الشارع کانت ذات الأرجل الأربعه. طبعا محبی شاه یقولون: هذا الزقاق ؛ کانت الأزقه جائعه! وکان على الناس أن یحیی بعضهم البعض لکی یمروا! لکن فی ذلک الوقت ، کان الناس یشربون العصیر! أی مره فی الأسبوع ، تتدفق میاه القنوات أو الأنهار إلى الصهاریج ، وکان على الناس أن یملأوا خزاناتهم المائیه بها حسب الأموال التی دفعوها. واستخدمیها للأکل والاغتسال! استغرق الأمر یومًا واحدًا فقط حتى یتم تسویه الکثیر من المواد. لهذا السبب ، کان علیهم تنظیفها فی کل مره یتم تفریغها ، وکانت مهمه سحب المیاه للبرک شائعه. وعاده ما یسکبون هذه الحمأه فی الماء حتى تعود الجوله التالیه إلى البرک والخزانات ولن یتوقف عملهم. والتیفوئید والکولیرا والتراخوما والبعوض والذباب والنمل هم أیضًا شرکاء للبشر. طبعا عباد الملک یقولون: الشعب فرح بالمقابل! کم عدد القلوب السعیده؟ هل هذا یعنی أن الناس کانوا سعداء بالمرض والوحل؟ انظر کم هم منخفضون. إنهم یبررون نقص الکهرباء والمیاه والغاز والهواتف والطرق السریعه متعدده المسارات والحافلات ومترو الأنفاق بهذه الکلمه الواحده ، وفی النهایه تکتشف أنها تعنی انتشار الدعاره والتسول. هذا یعنی أنه فی ذلک الوقت کان یُسمح لهم فقط بالنظر إلى شرف الناس! أو التحرش الجنسی. لأن الاستغلال الجنسی له تکالیف باهظه لا یستطیع تحملها إلا الأغنیاء. هذا یعنی أنه تم السماح فقط بصور بعض الممثلات الإباحیه. أراد إیلا نفسه رواتب فلکیه. لذلک ، غالبًا ما کانوا یعانون من إرضاء الذات ، أو إذا أرادوا استخدام عاهرات رخیصه ، کان السیلان والزهری فی انتظارهم. بعض الملکیین المتحمسین یقولون لا! کانت رخیصه ثم! هذه أیضًا واحده من حماقات أعدائنا: الشاه نفسه أعلن عن تضخم بنسبه ۴۵٪ فی البرلمان فی ذلک الوقت ، لکنهم یقولون إنه لم یکن هناک تضخم. إنهم لا یعرفون حتى تاریخ المال. کان القرآن شائعًا فی إیران. کان القرآن الکریم ذا قیمه کبیره لدرجه أن الملک سمی بصاحب القران کفته وکان قصره یسمى صاحب القرنیه. عشره آلاف مصحف کان تومان واحد. وامیر طومان! کان لدیهم فقط مثل هذه الأموال. أتذکر أنه عندما کنت طفلاً ، اعتادت والدتی الراحله أن تعطینی ۳ شاهی وقالت أن أحضر فصًا من الثوم. لکنهم الآن یخجلون من شراء الکثیر من اللحوم ، یشترون جمیع العظام والأکتاف والجیف. جاء بعد القرآن الکریم. عشرون شاهًا یساوی ریالًا وعشره آلاف ریال یساوی تومانًا واحدًا. عندما أصبح الریال رسمیًا (الکلمه الإسبانیه) أعلن أنه یساوی الدولار. أی أن الریال الواحد یساوی دولارًا واحدًا. لکن فی غضون سنوات قلیله قبل انتصار الثوره ، وصل کل دولار إلى ۷۵۰ ریالاً ، أی ۷۵۰ ضعف التضخم. وانخفاض قیمه العمله الوطنیه مقابل الدولار. أحرق الناس البنوک خلال الثوره. لإخراج الدولار من دوره الحیاه. لکن اللیبرالیین تسللوا وفی الحکومه الثوریه تمت استعاده کلا البنکین وارتفع الدولار. أذکر أننی ذهبت إلى السید شاه طاهری ، ممثل بازرکان ، للحصول على تعویض من مکتبتی ، وقال إننا ندفع فقط تعویضات البنوک ومحلات بیع الخمور! لذلک ، فإن التضخم هو إرث سلیم للنظام الإمبراطوری. وأثناء إغلاق متاجر الخمور وبیوت الدعاره ، تم ترمیم البنوک وتجهیزها للقتال مع الله. والآن فی الجمهوریه الإسلامیه هم أکثر المنظمات ربویه فی العالم ، أی أن الفوائد المصرفیه غیر مسموح بها فی أی بلد. حتى بعض البلدان ، على العکس من ذلک ، تفرض رسومًا على تلقی الودائع والحفاظ علیها. لکن فی إیران ، یدفعون أسعار فائده عالیه لسحب الأموال من أیدی الناس وتخزینها فی البنوک ، وهو نوع من اکتناز الأموال ویخضع للعقاب الإلهی.

Neçə xoşbəxt ürək var?
Hərdən soruşurlar, məndən soruşurlar ki, siz rejimin iki dövründə olmusunuz, sizcə, şah dövründə insanlar daha yaxşı yaşayırdılar, yoxsa indi? Cavab aydındır, heç müqayisə edilə bilməz. O vaxt insanlar bir metrlik xiyabanlarda yaşayırdılar, bu da eşşək və atlarla dolu idi! Çünki xiyabana və hətta küçəyə çıxa bilən yeganə attraksion dördayaqlılar idi. Təbii ki, Şah pərəstişkarları deyirlər: bu xiyaban; Xiyabanlar ac idi! İnsanlar isə yoldan keçmək üçün bir-birlərini salamlamalı idilər! Amma o vaxt insanlar şirə içirdilər! Yəni həftədə bir dəfə su kəmərlərinin və ya çayların suyu sisternlərə tökülürdü və insanlar ödədikləri pula uyğun olaraq su anbarlarını onunla doldurmalı olurdular. Və yemək və yuyulmaq üçün istifadə edin! Çoxlu materialın həlli üçün cəmi bir gün lazım oldu. Bu səbəbdən də hər dəfə boşalanda təmizləməli olurdular və gölməçələrə su çəkmək işi adi hal alırdı. Onlar adətən bu şlamları suya tökürlər ki, növbəti tur yenidən gölməçələrə, su anbarlarına gəlsin və işləri dayandırılmasın. Tifo, vəba, traxoma, ağcaqanadlar, milçəklər və qarışqalar da insanların ortağıdır. Şübhəsiz ki, padşahpərəstlər deyirlər: xalq da bunun müqabilində sevindi! Neçə xoşbəxt ürək var? Bu o deməkdirmi ki, insanlar xəstəlik və palçıqdan xoşbəxt idilər? Görün nə qədər aşağıdırlar. İşığın, suyun, qazın, telefonun, çox zolaqlı magistralların, avtobusların, metroların olmamasına bu bir kəlmə ilə haqq qazandırırlar.Axırda üzə çıxırsan ki, fahişəliyin, dilənçiliyin geniş yayılmasını nəzərdə tutur. Demək ki, o zaman onlara ancaq insanların namusuna baxmağa icazə verilirdi! və ya cinsi təcavüz. Çünki cinsi istismarın yalnız zənginlərin ödəyə biləcəyi hədsiz xərcləri var idi. Bu o deməkdir ki, yalnız bəzi porno aktrisaların fotolarına icazə verilib. Ella özü astronomik maaşlar istəyirdi. Buna görə də, onlar tez-tez özlərindən razılıqdan əziyyət çəkirdilər və ya ucuz fahişələrdən istifadə etmək istəyirdilərsə, onları qonoreya və sifilis gözləyirdi. Qeyrətli bəzi kralçılar yox deyirlər! O vaxt ucuz idi! Bu da düşmənlərimizin ağılsızlıqlarından biridir: Şah özü o vaxt parlamentdə ۴۵% inflyasiya elan etmişdi, amma deyirlər ki, inflyasiya olmayıb. Onlar pulun tarixini belə bilmirlər. Bir vaxtlar İranda Quran geniş yayılmışdı. Qurani-Kərim o qədər dəyərli idi ki, padşahın adı Sahib-Qaran Kafta, sarayının adı isə Sahib-Qaraniyyə idi. On min Quran bir tümən idi. Vamir Toman! Onların ancaq belə pulları var idi. Yadımdadır, uşaq vaxtı rəhmətlik anam mənə ۳ Şahı verirdi ki, get bir diş sarımsaq ət al. İndi isə bütöv ət almağa utanırlar, bütün sümükləri, çiyinləri, cəmdəkləri alırlar. Qurani-Kərimdən sonra gəldi. İyirmi şahi bir riala, on min rial isə bir tümənə bərabər idi. Rial rəsmiləşdikdə (İspan sözü) dollara bərabər olduğu elan edildi. Yəni bir rial bir dollara bərabərdir. Amma inqilabın qələbəsinə qədər bir neçə il ərzində hər dollar 750 riala, yəni inflyasiyadan 750 dəfə çox oldu. və milli valyutanın dollara nisbətdə devalvasiyası. İnsanlar inqilab zamanı bankları yandırdılar. Dolları həyat tsiklindən çıxarmaq üçün. Amma liberallar soxuldu və inqilabi hökumətdə həm banklar bərpa olundu, həm də dollar qalxdı. Yadımdadır, kitab dükanımın təzminatını almaq üçün Bazarqan təmsilçisi cənab Şah Tahərinin yanına getmişdim, o dedi ki, biz ancaq bankların və içki mağazalarının ziyanını ödəyirik! Ona görə də inflyasiya imperiya rejiminin toxunulmaz mirasıdır. İçki dükanları və fahişəxanalar bağlanarkən, banklar bərpa edildi və Allahla döyüşmək üçün təchiz edildi. İndi isə İslam Respublikasında dünyanın ən sələmçi təşkilatıdırlar.Yəni heç bir ölkədə bank faizinə icazə verilmir. Hətta bəzi ölkələr, əksinə, əmanətlərin qəbulu və saxlanması üçün rüsum alırlar. Amma İranda insanların əlindən pul çıxarıb banklarda saxlamaq üçün yüksək faiz ödəyirlər ki, bu da bir növ pul yığmaqdır və ilahi cəzadır.