نوشته های مشابه
انصاف به معنی رهایی از تناقض ها و افعال معکوس است. البته در لغت به معنی نصف کردن است یعنی سود خود را با مشتری نصف کنیم. مثلا اگر کالایی ۱۰ریال خریداری شد و میتوان آن را به ۱۲ ریال فروخت ۲ریال سود را بین خود و مشتری نصف کنیم تا او هم از خرید بهره ببرد لذا ۱۱ریال بفروشیم. و خیلی تاکید شده که همین ده درصد را سود بدانیم. و اضافه بر ان را به مشتری برگردانیم. این امر یک نوع ایثار هم محسوب می شود ایثار به معنی ترجیح نیاز دیگران بر نیاز خود. وقتی شما به اب خوردن احتیاج دارید و کس دیگری هم هست که به آن آب نیاز دارد اگر با او نصفر کردید انصاف می شود و اگر همه را به او بخشیدید ایثار می شود. به همین دلیل به افرادی که در راه اسلام مبارزه می کنند ایثار گر گفته می شود چون جان خود را دوست داشتند و به آن احتیاج داشتند ولی وقتی وطن یا اسلام نیاز مند جانفشانی بود به جبهه رفته و جان خود را در طبق اخلاص گذاشتند. برعکس ان سرمایه داری است که روش امپریالیسم و قدرتهای غربی و جانمایه استکبار جهانی و استعمار است که می گوید اگر دیگران به آن احتیاج داشتند ندهید و همه را برای خود بردارید. و اگر هم خواستید به او بدهید بالاترین قیمت را از او طلب کنید. این همان زیاده خواهی و خود را بر دیگران ارجح دانستن است.فلسفه اصلی غربی و استکباری کشتار است. می گوید اگر نکشی می کشنت! و لذا باید کشتار و قتل عام کنی تا خودت زنده بمانی. در حالیکه فلسفه اسلامی ابقا و کمک به ابقا است. یعنی هرچه جمعیت بیشتر باشد بهتر است. هر انسانی ارزش والایی دارد و فرقی نمی کند سیاه باشد یا سپید. از ان بالاتر در قرآن امده : شما را از یک پدر و مادر آفریدیم و به قبیله و اقوام تقسیم کردیم که همدیگر را بشناسید لذا فرقی بین شما نیست و اگر می خواهید فرقی هم بگذارید بهترین شما با تقوا ترین شما است(ان اکرمکم عندالله اتقکم) و پیامبر هم می فرماید بهترین شما سودمند ترین شما برای دیگران است. پس هدف از انصاف و ایثار هم افزایی برای ساختن جامعه ای با شکوه و قدرتمند است. در حالیکه شکوه و قدرت و عظمت در فلسفه استکباری از بین بردن دیگران و جمع کردن اموال دیگران و به تملک در اوردن هرچه بیشتر انسانها و امکانات است. به همین جهت مثلا عبدالحمید، هزاران نفر فقط برای حفظ جان خود استخدام کرده و از عدالت عمر هم می گوید در حالیکه عمر حتی یک محافظ هم نداشت. بطوریکه یک نفر در مقابل او با شمشیر ایستاد و گفت ای عمر اگر راه کج بروی با همین شمشیر کج راستت می کنم! خوی استکباری اولین نشانه اش ترس از جان خود است. زیرا خوی اسلامی می گوید: مرگ و زندگی در دست خداست. و کسی نمی تواند مانع شود! و آنها محافظان خود را مانع از مرگ می دانند. اصلا معنی شهید شدن همین است که هیچ محافظی نداشته باشی بلکه به محافظت از دیگران بپردازی. اما خوی استکباری ضد شهادت است زیرا به قیامت و زندگی پس از مرگ اعتقاد ندارد و اگر هم داشته باشد چنان کارنامه خود را سیاه می بیند که جرات نزدیک شدن به ان را از دست می دهد. لذا در مسائلی اقتصادی هم به همین شکل است. فلسفه الهی از انجا آغاز می شود که می دانیم: ما خودمان را به دنیا نیاورده ایم و با دست خودمان هم از دنیا نمی رویم. پس کسی ما را بوجود آورده و مرگ وزندگی ما هم دست او ست. او ما را روزی می دهد و تا زنده هستیم رزق ما تضمین است. لذا برای بدست آوردن آن از همان راهی می رویم که او تعیین کرده. پس هستی و چیستی ما را خدا تعیین می کند. لذا باید ها و نبایدها هم توسط اوست که به حلال و حرام تقسیم شده. حلال یا واجب کارهایی است که باید انجام دهیم. حرام برعکس ان است یعنی نباید انجام داد.. خوی استکباری برضد این جهانبینی و ایدئولوژی است یعنی خود را مرکز جهان می داند و تصور می کند خودش بوجود آمده و خودش هم روزی دهنده است. و باید و نباید ها راهم خودش تعیین می کند. لذا به فرموده امام خمینی بزرگترین خوی استکباری مقابله با قانون است.
What is fairness?
Fairness means getting rid of contradictions and opposite actions. Of course, it literally means to halve, which means to halve our profit with the customer. For example, if a product is bought for 10 Rials and can be sold for 12 Rials, we will divide the profit of 2 Rials between ourselves and the customer so that he also benefits from the purchase, so we sell for 11 Rials. And it is very emphasized to consider this ten percent as profit. and return the excess to the customer. This is also considered a type of self-sacrifice. When you need to drink water and there is someone else who needs that water, if you treat him with half, it will be fair and if you give him everything, it will be self-sacrificing. For this reason, people who fight for the cause of Islam are called self-sacrificing because they loved their lives and needed them, but when the country or Islam needed sacrifice, they went to the front and gave their lives in sincerity. The opposite is capitalism, which is the method of imperialism and western powers and the source of global arrogance and colonialism, which says that if others need it, don’t give it and take it all for yourself. And if you want to give it to him, ask him for the highest price. This is self-indulgence and considering oneself superior to others. The main western philosophy and arrogance is killing. He says that if you don’t kill, you will kill! And therefore you have to kill to survive. While the Islamic philosophy is survival and help to survive. That is, the more the population, the better. Every person has great value and it does not matter if they are black or white. Above that, it is mentioned in the Quran: We created you from one mother and father and divided you into clans and tribes so that you know each other, so there is no difference between you and if you want to make a difference, the best of you is the most pious of you. ) and the Prophet also says that the best of you is the most useful for others. Therefore, the goal of fairness and sacrifice is synergy to build a glorious and powerful society. While glory, power and greatness in the philosophy of arrogance is destroying others and collecting other people’s property and owning as many people and facilities as possible. For this reason, Abdul Hamid, for example, hired thousands of people just to save his life, and he also talks about Omar’s justice, while Omar did not even have a bodyguard. Someone stood in front of him with a sword and said, O Omar, if you go astray, I will straighten you with this sword! The first sign of arrogance is fear of one’s own life. Because the Islamic attitude says: Life and death are in the hands of God. And no one can stop! And they consider their protectors to prevent death. At all, the meaning of being a martyr is that you don’t have any protectors, but protect others. But an arrogant attitude is against martyrdom because he does not believe in resurrection and life after death, and if he does, he sees his record so black that he loses the courage to approach it. Therefore, it is the same in economic issues. The divine philosophy begins from where we know: we did not give birth to ourselves and we do not die from this world by our own hands. So someone created us and our life and death is in his hands. He gives us sustenance and our sustenance is guaranteed as long as we live. Therefore, to get it, we go through the same path that he has determined. So God determines our being and what we are. Therefore, the dos and don’ts are divided into halal and haram by him. It is halal or wajib what we have to do. Haram is the opposite of that, which means that it should not be done. Arrogant attitude is against this worldview and ideology, which means that it considers itself the center of the world and imagines that it is created by itself and that it is the breadwinner. And he determines the dos and don’ts in his own way. Therefore, according to Imam Khomeini, the greatest arrogance is to oppose the law.
ما هو العدل؟
الإنصاف یعنی التخلص من التناقضات والأفعال المعاکسه. بالطبع ، یعنی حرفیاً التخفیض إلى النصف ، مما یعنی خفض أرباحنا مع العمیل إلى النصف. على سبیل المثال ، إذا تم شراء منتج مقابل ۱۰ ریالات ویمکن بیعه مقابل ۱۲ ریالًا ، فسنقسم ربح ۲ ریال بیننا وبین العمیل حتى یستفید أیضًا من الشراء ، لذلک نبیعه مقابل ۱۱ ریالًا. ومن المؤکد جدًا اعتبار هذه العشره بالمائه ربحًا. وإرجاع الفائض إلى العمیل. یعتبر هذا أیضًا نوعًا من التضحیه بالنفس. عندما تحتاج إلى شرب الماء وهناک شخص آخر یحتاج إلى ذلک الماء ، إذا عالجته بالنصف ، فسیکون ذلک عادلاً ، وإذا أعطیته کل شیء ، فسیکون ذلک بمثابه تضحیه بالنفس. لهذا السبب ، یُدعى الأشخاص الذین یقاتلون فی سبیل الإسلام بالتضحیه بالنفس لأنهم أحبوا حیاتهم واحتاجوا إلیها ، ولکن عندما احتاجت البلاد أو الإسلام إلى التضحیه ، ذهبوا إلى الجبهه وضحوا بأرواحهم بصدق. العکس هو الرأسمالیه ، وهی منهج الإمبریالیه والقوى الغربیه ومصدر الغطرسه العالمیه والاستعمار ، والتی تقول إن احتاجها الآخرون فلا تعطها ولا تأخذها کلها لنفسک. وإذا أردت أن تعطیه له فاسأله عن أعلى سعر. هذا هو الانغماس فی الذات ، واعتبار الذات متفوقه على الآخرین ، والفلسفه الغربیه الأساسیه والغطرسه هو القتل. یقول أنک إذا لم تقتل فسوف تقتل! وبالتالی علیک أن تقتل من أجل البقاء. بینما الفلسفه الإسلامیه هی بقاء وتساعد على البقاء. أی أنه کلما زاد عدد السکان ، کان ذلک أفضل. کل شخص له قیمه کبیره ولا یهم إذا کان أسود أو أبیض. وفوق ذلک مذکور فی القرآن: خلقناک من أم وأب وقسمناک بین عشائر وقبائل حتى تتعرف على بعضکما البعض فلا فرق بینکما وإن أردت فرقا فالأفضل. منکم أتقیاء.) ویقول الرسول أیضًا أن خیرکم هو أنفع الآخرین. لذلک ، فإن هدف الإنصاف والتضحیه هو التآزر لبناء مجتمع مجید وقوی. بینما المجد والقوه والعظمه فی فلسفه الغطرسه هو تدمیر الآخرین وجمع ممتلکات الآخرین وامتلاک أکبر عدد ممکن من الأشخاص والمرافق. لهذا السبب ، قام عبد الحمید ، على سبیل المثال ، بتوظیف آلاف الأشخاص فقط لإنقاذ حیاته ، ویتحدث أیضًا عن عداله عمر ، بینما لم یکن لدى عمر حتى حارس شخصی. وقفت أمامه بسیف وقال: ((یا عمر ، إذا ضللت ، أصوّبک بهذا السیف! أولى علامات الغطرسه هی الخوف من حیاه المرء. لأن الموقف الإسلامی یقول: الحیاه والموت بید الله. ولا أحد یستطیع التوقف! ویعتبرون أن حماتهم یمنعون الموت. على الإطلاق ، معنى أن تکون شهیدًا هو أنه لیس لدیک أی حامیه ، ولکن علیک حمایه الآخرین. لکن المتغطرس هو ضد الاستشهاد لأنه لا یؤمن بالقیامه والحیاه بعد الموت ، وإن فعل یرى سجله أسود لدرجه أنه یفقد الشجاعه للاقتراب منه. لذلک ، هو نفسه فی القضایا الاقتصادیه. تبدأ الفلسفه الإلهیه من حیث نعلم: نحن لم نلد أنفسنا ولا نموت بأیدینا من هذا العالم. فخلقنا شخص ما وحیاتنا وموتنا فی یدیه. یعطینا الرزق ویضمن قوتنا ما دمنا نعیش. لذلک ، للحصول علیها ، نسیر فی نفس المسار الذی حدده. لذلک یحدد الله وجودنا وما نحن علیه. لذلک ، ینقسم ما یجب وما لا یجب إلى الحلال والحرام بواسطته. إنه حلال أو واجیب ما علینا فعله. الحرم هو عکس ذلک ، مما یعنی أنه لا یجب القیام به ، والموقف المتغطرس هو ضد هذه النظره العالمیه والأیدیولوجیه ، مما یعنی أنها تعتبر نفسها مرکز العالم وتتخیل أنها مخلوقه بنفسها وأنها المعیل. . وهو یحدد ما یجب فعله وما یجب تجنبه بطریقته الخاصه. لذلک ، وفقًا للإمام الخمینی ، فإن أعظم غطرسه هی معارضه القانون.
რა არის სამართლიანობა?
სამართლიანობა ნიშნავს წინააღმდეგობებისა და საპირისპირო ქმედებებისგან თავის დაღწევას. რა თქმა უნდა, ეს სიტყვასიტყვით ნიშნავს განახევრებას, რაც ნიშნავს მომხმარებელთან ჩვენი მოგების განახევრებას. მაგალითად, თუ პროდუქტს ყიდულობენ ۱۰ ლარად და შეიძლება გაიყიდოს ۱۲ რიალში, ۲ რიალ მოგებას გავყოფთ ჩვენსა და მომხმარებელს შორის, რათა მანაც ისარგებლოს შეძენით, ამიტომ ვყიდით ۱۱ რიალად. და ძალიან ხაზგასმულია, რომ ეს ათი პროცენტი მოგებად მივიჩნიოთ. და ჭარბი დაუბრუნე მომხმარებელს. ეს ასევე ითვლება თავგანწირვის სახეობად. როცა წყალი უნდა დალიო და არის სხვას, ვისაც ეს წყალი სჭირდება, თუ მას ნახევრად მოეპყრო, სამართლიანი იქნება და ყველაფერს თუ მისცე, თავგანწირვა იქნება. ამ მიზეზით, ადამიანებს, ვინც ისლამის საქმისთვის იბრძვიან, თავგანწირულს უწოდებენ, რადგან მათ უყვარდათ მათი სიცოცხლე და სჭირდებოდათ, მაგრამ როდესაც ქვეყანას ან ისლამს სჭირდებოდა მსხვერპლი, ისინი წავიდნენ ფრონტზე და სიცოცხლეს გულწრფელად სწირავდნენ. საპირისპიროა კაპიტალიზმი, რომელიც არის იმპერიალიზმისა და დასავლური ძალების მეთოდი და გლობალური ამპარტავნებისა და კოლონიალიზმის წყარო, რომელიც ამბობს, რომ თუ სხვებს სჭირდებათ, ნუ მისცემთ და აიღეთ ეს ყველაფერი თქვენთვის. და თუ გინდა მისცე, სთხოვე მას ყველაზე მაღალი ფასი. ეს არის საკუთარი თავის დანებება და სხვებზე მაღლა მიჩნევა.მთავარი დასავლური ფილოსოფია და ამპარტავნება არის მკვლელობა. ამბობს, თუ არ მოკლავ, მოკლავ! და ამიტომ უნდა მოკლა გადარჩენისთვის. მაშინ როცა ისლამური ფილოსოფია არის გადარჩენა და დახმარება გადარჩენაში. ანუ რაც მეტი მოსახლეობა იქნება მით უკეთესი. ყველა ადამიანს აქვს დიდი ღირებულება და არ აქვს მნიშვნელობა შავია თუ თეთრი. ამის ზევით ყურანშია ნახსენები: ჩვენ შეგქმენით ერთი დედისა და მამისგან და გაყავით გვარებად და ტომებად, რათა იცნობდეთ ერთმანეთს, ასე რომ თქვენ შორის განსხვავება არ არის და თუ გსურთ განსხვავება, საუკეთესო. თქვენგან ყველაზე ღვთისმოსავია. ) და წინასწარმეტყველი ასევე ამბობს, რომ საუკეთესო თქვენგანი ყველაზე სასარგებლოა სხვებისთვის. ამიტომ, სამართლიანობისა და თავგანწირვის მიზანია სინერგია დიდებული და ძლიერი საზოგადოების ასაშენებლად. მაშინ როცა დიდება, ძალა და სიდიადე ამპარტავნების ფილოსოფიაში არის სხვების განადგურება და სხვისი ქონების შეგროვება და რაც შეიძლება მეტი ადამიანის და ობიექტის ფლობა. ამ მიზეზით, მაგალითად, აბდულ ჰამიდმა მხოლოდ სიცოცხლის გადასარჩენად ათასობით ადამიანი დაიქირავა და ომარის სამართლიანობაზეც საუბრობს, ომარს კი მცველიც კი არ ჰყავდა. ვიღაც ხმლით დაუდგა წინ და უთხრა: ომარ, თუ ცდები, ამ მახვილით გაგისწორებ! ამპარტავნების პირველი ნიშანი არის საკუთარი სიცოცხლის შიში. რადგან ისლამური დამოკიდებულება ამბობს: სიცოცხლე და სიკვდილი ღმერთის ხელშია. და ვერავინ შეაჩერებს! და ისინი თავიანთ მფარველებად მიიჩნევენ სიკვდილის თავიდან აცილებას. საერთოდ, მოწამეობის აზრი ისაა, რომ მფარველი არ გყავს, მაგრამ დაიცავი სხვები. მაგრამ ამპარტავანი დამოკიდებულება მოწამეობის წინააღმდეგია, რადგან მას არ სჯერა აღდგომისა და სიკვდილის შემდეგ სიცოცხლისა და თუ სჯერა, თავის ჩანაწერს ისე შავად ხედავს, რომ კარგავს გამბედაობას მიახლოების. ამიტომ ეკონომიკურ საკითხებშიც ასეა. საღვთო ფილოსოფია იწყება იქიდან, სადაც ვიცით: ჩვენ არ დავიბადეთ საკუთარი თავი და არ მოვკვდებით ამ სამყაროდან ჩვენი ხელით. ასე რომ, ვიღაცამ შეგვქმნა და ჩვენი სიცოცხლე და სიკვდილი მის ხელშია. ის გვაძლევს საზრდოს და ჩვენი რჩენა გარანტირებულია, სანამ ცოცხლები ვართ. ამიტომ მის მისაღებად ჩვენ გავდივართ იმავე გზას, რომელიც მან განსაზღვრა. ასე რომ, ღმერთი განსაზღვრავს ჩვენს არსებობას და რა ვართ. მაშასადამე, დოსები და არ უნდა იყოფა მის მიერ ჰალალად და ჰარამად. ეს არის ჰალალი თუ ვაჯიბი, რაც უნდა გავაკეთოთ. ჰარამი ამის საპირისპიროა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ეს არ უნდა გაკეთდეს, ამპარტავნული დამოკიდებულება ეწინააღმდეგება ამ მსოფლმხედველობას და იდეოლოგიას, რაც იმას ნიშნავს, რომ იგი თავს სამყაროს ცენტრად თვლის და წარმოიდგენს, რომ ის თავად არის შექმნილი და ის არის მარჩენალი. . და ის თავისებურად ადგენს, თუ რა უნდა და არც უნდა. ამიტომ, იმამ ხომეინის აზრით, ყველაზე დიდი ამპარტავნება კანონის წინააღმდეგობაა.
