نوشته های مشابه
گیم بازی مسئولین!
از انجا که جوانان مسئول در ایران نسل سوم انقلاب هستند و با گیم بزرگ شده اند الان نیز بازی با اسرائیل را به صورت گیم دنبال می کنند! آنها هک می کنند اینها هم هک می کنند و هیچکدام هم مسئولیت را قبول نمی کنند. اما این بازی باید تمام شود زیرا برای مسئولین که بالا ۳۰۰میلیون حقوق ماهانه دارند لذت بخش است و یک نوع سرگرمی محسوب می شود مخصوصا در پدافند غیر عامل که هر روز اعلام می کنند هکر ها را شناسایی کرده ولی فایده ای ندارد. بزرگترین هک انتقال ویروس کامپیوتر نیست بلکه انتقا ویروس کرونا است که پدافند غیر عامل مثل همیشه غایب بوده و اگر صحبتی هم می کنند برای این است که بگویند به جلسه شورای عالی دعوت نشدند! یعنی قهر کردند. یعنی منافع ملت فدای میز طلبی. و میز طلبی بازی نسل دوم انقلاب است. آنها اتقا بازی یا گیم روم دارند. زیرا مرکز تحقیقات مدیریت ایران، که الان دانشگاه امام صادق است توسط آمریکا تجهیز شد. و برای رشته مدیریت بود و شامل اتاق های گیم است که مدیران آینده را بصورت بازی یا تئاتر با مسئولیت خودشان آشنا می کرد. در این روش هم متاسفانه فقط قصد دریافت حقوقهای سیصد میلیونی در کار است زیرا اکثر مدیران عالی کشور که از این مراکز فارغ التحصیل شدند کاری با سرنوشت مردم ندارند. بلکه پله های ترقی دستمزد خود را بالا می روند. بطور نمونه هک سیستم اطلاعاتی پمپ بنزین ها و نوشتن: خامنه ای بنزین ما کو؟ برای این نوع مدیران تکنوکرات گیمر های حرفه ای، یک بازی است و باید با بازی متقابل جواب آن را داد. ولی برای مردم بی بنزینی ، سردرگمی، شایعه پراکنی و حتی شورش را در پی دارد. زیرا سیستم های امنیتی هشدار دادند اگر حل نشود حوادث ابان ماه تکرار می شود و به همین خاطر رئیس جمهور در پمپ بنزین حاضر شد تا اطمینان مردم حاصل شود. لذا باید این سوال را مطرح کرد؟ تا کی باید مردم ظلم های اسرائیل را تحمل کنند؟ چرا یکبار برای همیشه اسرائیل را نابود نمی کنند؟هر روز سیستم ها قطع یا مختل است و همه را هم به گردن اسرائیل می اندازند. اشکالی ندارد ولی برای حل مسئله صورت مسئله را پاک نمی کنند. تنها راه حل مشکلات مردم نابودی اسرائیل است. چون آنوقت دیگر مسئولین بهانه ای برای فرار از مسئولیت نخواهند داشت. البته این امر مخصوص ایران نیست بلکه وارداتی از کشورهای دیگر است. وقتی دانشمندان آمریکایی آمارهایی می دهند که ورشکستگی اقتصادی ایران را ثابت کند، مسئولین ایرانی هم بازی را واگذار می کنند، و نتیج همانها را بیان می کنند، لااقل در این مورد باید کم کاری یا عقب ماندی دانشمندان اقتصادی ایران را تایید کرد. چون برای انها تحلیل های سازمان سیا مانند آیه قران می ماند. و اگر هزار نفر از مسئولین ایران بگویند اقتصاد ما قوی است چون مقابل تحریم ایستاده. ولی یک نفر از امریکاییها بگوید: ایران در مقابل تحریم شکست خورده، از نظر اینها یک بزرگتر از هزار است. لذا بنده که شاهد زحمات طاقت فرسای ریاست جمهوری هستم، که اخیر حتی با عصا راه می رود و تپق می زند، باید بگویم: مدیر کسی است که با ده نفر کار کند، نه اینکه بجای ده نفر کار کند. ولی ایشان با آگاهی به این موضوع به جای کل سیستم اداری کار می کند! زیرا سیستم طراحی شده برای ایجاد نارضایتی، و اکنون بخوبی آن را حس می کند. لذا ناچار است به تنهایی به جنگ مشکلات برود. سفر های استانی ایشان گرچه لازم است ولی کافی نیست زیرا بسیاری از مشکلات ایران ناشی از بیرون مرزها است. کم ابی ها محصول خشکسالی و یا بی رحمی برخی از همسایگان است. لذا بجای سفر های استانی باید سفرهای جهان برود. و مشکلات را از سرمنشا حل کند.
Game Officials!
Since the responsible youth in Iran are the third generation of the revolution and they grew up with games, they still follow the game with Israel as games! They hack, they hack too, and neither of them accepts responsibility. But this game must end because it is enjoyable for the officials who have a monthly salary of over 300 million and it is a kind of entertainment, especially in passive defense, which announces every day that it has identified hackers but to no avail. The biggest hack is not the transmission of a computer virus, but the transmission of the corona virus, which is the absence of passive defense as always, and if they talk, it is to say that they were not invited to the meeting of the Supreme Council! That is, they got angry. It means sacrificing the interests of the nation. And table-seeking is the game of the second generation of the revolution. They have a game room or game room. Because the Iran Management Research Center, now Imam Sadegh University, was equipped by the United States. It was for the field of management and included game rooms that introduced future managers to their responsibilities in the form of games or theaters. In this way, too, unfortunately, only the intention is to receive a salary of three hundred million, because most of the top managers of the country who graduated from these centers have nothing to do with the fate of the people. Instead, they are raising their wages. For example, hacking the information system of gas stations and writing: Where is our Khamenei gas station? For this type of technocrat managers, professional gamers, it is a game and it must be answered with a reciprocal game. But for people without gas, it leads to confusion, rumors and even riots. Because the security systems warned that if it is not resolved, the events of Aban Mah will be repeated, and that is why the president came to the gas station to reassure the people. So this question should be asked? How long must the people endure the oppression of Israel? Why don’t they destroy Israel once and for all? Every day the systems are cut off or disrupted and everyone is blamed on Israel. There is no problem, but they do not clear the face of the problem to solve the problem. The only solution to the people’s problems is the destruction of Israel. Because then the officials will no longer have an excuse to escape responsibility. Of course, this is not specific to Iran, but is imported from other countries. When American scientists give statistics that prove Iran’s economic bankruptcy, Iranian officials give up, and state the same result, at least in this case, the inaction or backwardness of Iranian economists must be confirmed. Because for them, CIA analysis remains like a verse in the Quran. And if a thousand Iranian officials say our economy is strong because it stands against sanctions. But let one American say: Iran has failed in the face of sanctions, in their view it is one bigger than a thousand. Therefore, I, who witness the tireless efforts of the presidency, which recently even walks with a cane and claps, must say: A manager is someone who works with ten people, not instead of ten people. But he works with awareness of this issue instead of the whole administrative system! Because the system is designed to create dissatisfaction, and now it feels good. Therefore, he has to go to war against problems alone. Although his provincial trips are necessary, they are not enough because many of Iran’s problems stem from outside the borders. Dehydration is the product of drought or the cruelty of some neighbors. Therefore, instead of provincial trips, there should be world trips. And solve problems from the source.
مسؤولو اللعبه!
بما أن الشباب المسؤول فی إیران هم الجیل الثالث من الثوره وقد نشأوا على الألعاب ، فهم ما زالوا یتابعون اللعبه مع إسرائیل کلعب! إنهم یخترقون ، ویخترقون أیضًا ، ولا یتحمل أی منهم المسؤولیه. لکن هذه اللعبه یجب أن تنتهی لأنها ممتعه للمسؤولین الذین یتقاضون رواتب شهریه أکثر من ۳۰۰ ملیون وهی نوع من الترفیه وخاصه فی الدفاع السلبی الذی یعلن کل یوم أنه قد حدد المتسللین ولکن دون جدوى. الاختراق الأکبر لیس انتقال فیروسات الکمبیوتر ، بل انتقال فیروس کورونا ، وهو عدم وجود دفاع سلبی کما هو الحال دائمًا ، وإذا تحدثوا ، فیقول إنهم لم تتم دعوتهم إلى اجتماع المجلس الأعلى. مجلس! أی أنهم غضبوا. یعنی التضحیه بمصالح الأمه. والبحث عن المائده هو لعبه الجیل الثانی من الثوره. لدیهم غرفه ألعاب أو غرفه ألعاب. لأن مرکز أبحاث الإداره الإیرانیه ، الآن جامعه الإمام الصادق ، تم تجهیزه من قبل الولایات المتحده. کان من أجل مجال الإداره وشمل غرف الألعاب التی قدمت مدیری المستقبل لمسؤولیاتهم فی شکل ألعاب أو مسارح. بهذه الطریقه أیضًا ، للأسف ، النیه فقط هی الحصول على راتب قدره ثلاثمائه ملیون ، لأن معظم کبار المدیرین فی البلاد الذین تخرجوا من هذه المراکز لا علاقه لهم بمصیر الناس. وبدلاً من ذلک ، فإنهم یرفعون أجورهم. على سبیل المثال اختراق نظام معلومات محطات الوقود وکتابه: أین محطه وقود خامنئی؟ بالنسبه لهذا النوع من المدیرین التکنوقراط واللاعبین المحترفین ، فهذه لعبه ویجب الرد علیها بلعبه متبادله. لکن بالنسبه للأشخاص الذین لیس لدیهم غاز ، فإنه یؤدی إلى الارتباک والشائعات وحتى أعمال الشغب. لان الانظمه الامنیه حذرت من انها اذا لم تحل ستتکرر احداث ابان ماه ولهذا جاء الرئیس الى محطه الوقود لطمأنه الناس. لذلک یجب طرح هذا السؤال؟ إلى متى یجب أن یتحمل الشعب اضطهاد إسرائیل؟ لماذا لا یدمرون إسرائیل مره واحده وإلى الأبد؟ کل یوم یتم قطع الأنظمه أو تعطیلها ویلقی باللوم على إسرائیل. لا توجد مشکله ، لکنهم لا یوضحون وجه المشکله لحل المشکله. الحل الوحید لمشاکل الناس هو تدمیر إسرائیل. لأنه بعد ذلک لن یکون لدى المسؤولین أی عذر للهروب من المسؤولیه. بالطبع ، هذا لیس خاصًا بإیران ، بل یتم استیراده من دول أخرى. عندما یقدم العلماء الأمریکیون إحصاءات تثبت إفلاس إیران الاقتصادی ، یستسلم المسؤولون الإیرانیون ویعلنون النتیجه نفسها ، على الأقل فی هذه الحاله ، یجب تأکید تقاعس الاقتصادیین الإیرانیین أو تخلفهم. لأنه بالنسبه لهم ، یظل تحلیل وکاله المخابرات المرکزیه مثل آیه من القرآن. وإذا قال ألف مسؤول إیرانی إن اقتصادنا قوی لأنه یقف ضد العقوبات. لکن دعنا نقول لواحد من الأمریکیین: إیران فشلت فی مواجهه العقوبات ، وهم یرون أنها أکبر من ألف. لذلک ، أنا الذی أشهد جهود الرئاسه الدؤوبه ، التی سارت مؤخرًا بالعصا وتصفق ، یجب أن أقول: المدیر هو الشخص الذی یعمل مع عشره أشخاص ، ولیس بدلاً من عشره أشخاص. لکنه یعمل بوعی بهذه القضیه بدلاً من النظام الإداری بأکمله! لأن النظام مصمم لخلق حاله من عدم الرضا ، والآن یشعر بالرضا. لذلک ، علیه أن یخوض الحرب ضد المشاکل وحده. على الرغم من أن رحلاته الإقلیمیه ضروریه ، إلا أنها لیست کافیه لأن العدید من مشاکل إیران تنبع من خارج الحدود. الجفاف هو نتیجه الجفاف أو قسوه بعض الجیران. لذلک ، بدلاً من الرحلات الإقلیمیه ، یجب أن تکون هناک رحلات عالمیه. وحل المشکلات من المصدر.
פקידי המשחק!
מכיוון שהנוער האחראי באיראן הוא הדור השלישי למהפכה והם גדלו עם משחקים, הם עדיין עוקבים אחרי המשחק עם ישראל כמשחקים! הם פורצים, גם הם פורצים, ואף אחד מהם לא מקבל אחריות. אבל המשחק הזה חייב להסתיים כי הוא מהנה לפקידים שיש להם משכורת חודשית של מעל ۳۰۰ מיליון וזה סוג של בידור, במיוחד בהגנה פסיבית, שמודיעה כל יום שהיא זיהתה האקרים אך ללא הועיל. הפריצה הכי גדולה היא לא העברת וירוס מחשב, אלא העברת נגיף הקורונה, שהוא היעדר הגנה פסיבית כמו תמיד, ואם הם מדברים, זה אומר שהם לא הוזמנו לישיבת העליון. מועצה! כלומר, הם כעסו. זה אומר להקריב את האינטרסים של האומה. וחיפוש שולחן הוא המשחק של הדור השני של המהפכה. יש להם חדר משחקים או חדר משחקים. מכיוון שמרכז המחקר לניהול איראן, כיום אוניברסיטת אימאם סאדג’, היה מצויד על ידי ארצות הברית. זה היה עבור תחום הניהול וכלל חדרי משחקים שהציגו למנהלים עתידיים את האחריות שלהם בצורה של משחקים או תיאטראות. גם כך, לצערי, רק הכוונה היא לקבל שכר של שלוש מאות מיליון, כי למרבית המנהלים הבכירים של המדינה בוגרי המרכזים הללו אין שום קשר לגורל העם. במקום זאת, הם מעלים את שכרם. למשל, פריצה למערכת המידע של תחנות דלק וכתיבה: איפה תחנת הדלק שלנו חמינאי? עבור מנהלי טכנוקרטים מסוג זה, גיימרים מקצועיים, זה משחק ויש לענות עליו במשחק הדדי. אבל עבור אנשים ללא גז, זה מוביל לבלבול, שמועות ואפילו מהומות. כי מערכות הביטחון הזהירו שאם זה לא ייפתר, אירועי אבן מה יחזרו על עצמם, ולכן הנשיא הגיע לתחנת הדלק כדי להרגיע את האנשים. אז השאלה הזו צריכה להישאל? עד מתי צריך העם לסבול את דיכוי ישראל? למה הם לא הורסים את ישראל אחת ולתמיד? כל יום מנותקים או משבשים את המערכות ומאשימים את כולם על ישראל. אין בעיה, אבל הם לא מנקים את פני הבעיה כדי לפתור את הבעיה. הפתרון היחיד לבעיות העם הוא השמדת ישראל. כי אז לפקידים כבר לא יהיה תירוץ לברוח מאחריות. כמובן שזה לא ספציפי לאיראן, אלא מיובא ממדינות אחרות. כאשר מדענים אמריקאים נותנים נתונים סטטיסטיים המוכיחים את פשיטת הרגל הכלכלית של איראן, פקידים איראנים מוותרים, ומציינים את אותה תוצאה, לפחות במקרה זה, יש לאשר את חוסר המעש או הפיגור של הכלכלנים האיראנים. כי מבחינתם, ניתוח ה-CIA נשאר כמו פסוק בקוראן. ואם אלף פקידים איראנים יגידו שהכלכלה שלנו חזקה כי היא עומדת נגד סנקציות. אבל אמריקאי אחד יגיד: איראן נכשלה מול סנקציות, לדעתם היא אחת גדולה מאלף. לכן אני, העדה למאמצים הבלתי נלאים של הנשיאות, שלאחרונה אף הולכת עם מקל ומוחאת כפיים, חייבת לומר: מנהל הוא מי שעובד עם עשרה אנשים, לא במקום עשרה אנשים. אבל הוא עובד עם מודעות לנושא הזה במקום כל המערכת הניהולית! כי המערכת נועדה ליצור אי שביעות רצון, ועכשיו זה מרגיש טוב. לכן, הוא צריך לצאת למלחמה נגד בעיות לבד. למרות שנסיעותיו המחוזיות נחוצות, הן אינן מספיקות כי רבות מהבעיות של איראן נובעות מחוץ לגבולות. התייבשות היא תוצר של בצורת או אכזריות של כמה שכנים. לכן במקום טיולים פרובינציאליים צריכים להיות טיולים בעולם. ולפתור בעיות מהמקור.
