به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، شهرام درخشان، دبیر دوازدهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران در آیین پایانی این رویداد که شامگاه جمعه (۱۵ مردادماه ۱۴۰۰) برگزار شد، ضمن قدردانی از همه مشارکت کنندگان، حامیان و همچنین انجمن کارگردانان و تهیه کنندگان مستند، از تلاش های هیات داوران جشن شامل خانم ها مهناز افضلی، آزاده موسوی، شیرین برق‌نورد و آقایان محمدرضا اصلانی، علیرضا حسینی، رضا خوشدل راد،  مهدی باقری،  محمدرضا دلپاک و کامیار فاروقی و همچنین هیات انتخاب جشن شامل خانم ها رزت قادری، الهه نوبخت، مریم حق پناه، رایا نصیری و آقایان ناصر صفاریان، کوروش عطایی، معین کریم الدینی، رضا مجلسی و سعید محصصی تقدیر کرد.

در ادامه این مراسم، بیانیه هیات رئیسه جشن مستقل سینمای مستند ایران توسط سعید رشتیان قرائت شد.

جوایز برگزیدگان این رویداد که به صورت زنده از سامانه هاشور پخش می شد به شرح زیر اهدا شد:

بهترین کارگردانی فیلم مستند کوتاه مدت:
تندیس:  لالایی های ابوحمیظه (محسن ظریفی پور)
دیپلم افتخار: جاده¬های برفی (هایده مرادی)

بهترین تهیه کننده فیلم مستند کوتاه(بهترین فیلم):
تندیس: کاریز، قصه آب (هادی آفریده)

بهترین کارگردانی مستند نیمه بلند:
تندیس: به هیچ فیلمی تعلق نمی‌گیرد
دیپلم افتخار: کل فاطمه(مهدی زمانپور کیاسری) و   موریانه‌ای با دندان‌های شیری (بکتاش آبتین)

بهترین تهیه کنندگی مستند نیمه بلند(بهترین فیلم):
تندیس: رش او ( مژگان صیادی)
دیپلم افتخار: کل فاطمه (سمیه زراعت کار و مهدی زمانپور کیاسری)

بهترین کارگردانی مستند بلندمدت:
تندیس: کاغذپاره‌ها (بهزاد نعلبندی)
دیپلم افتخار: دختران نجار، دونوازی برای یک رویا (آزاده بی زارگیتی)
جایزه ویژه داوران: رادیوگرافی یک خانواده (فیروزه خسروانی)

بهترین تهیه کنندگی مستند بلند (بهترین فیلم):
تندیس: جایی برای فرشته‌ها نیست (محمدشکیبانیا، محسن شاه محمد میراب)
دیپلم افتخار: رویاهای خالکوبی شده (بهزاد توکلی)

بهترین پژوهشگر:
تندیس : باز گشت دوباره (فرهاد ورهرام)
دیپلم افتخار: جاده های برفی (هایده مرادی)  –  دختران نجار، دونوازی برای یک رویا (آزاده بی زارگیتی)

بهترین نویسنده گفتار متن:
تندیس: باز گشت دوباره (فرهاد ورهرام)

بهترین گویندگی:
تندیس: باز گشت دوباره (شهرام درخشان)؛  انصراف شهرام درخشان،  دبیر جشن از دریافت جایزه
دیپلم افتخار: تنها چند متر (شادروان فاضل فرهی)

بهترین فیلمبرداری:
تندیس: جایی برای فرشته‌ها نیست (رضا تیموری)
دیپلم افتخار: ایساتیس( مهدی آزادی) – تارهای ممنوعه (بهروز بادروج)

بهترین صدابرداری:
تندیس : جایی برای فرشته‌ها نیست (شاهین پور داداشی) – دختران نجار، دونوازی برای یک رویا (شاهین پور داداشی)
دیپلم افتخار: تارهای ممنوعه (حبیب محمدی)

بهترین صدا گذاری:
تندیس: جایی برای فرشته ها نیست (انسیه ملکی)  – کاغذپاره‌ها (انسیه  ملکی)
دیپلم افتخار: رش او (امیرحسین صادقی)

بهترین تدوین:
تندیس: جایی برای فرشته ها نیست (هایده صفی یاری) – رادیوگرافی یک خانواده (فرحناز شریفی)
دیپلم افتخار: دختران نجار، دونوازی برای یک رویا (فرید دغاغله)

نامزدهای بهترین موسیقی:
تندیس: ایساتیس (ستار اورکی)
دیپلم افتخار: دختران نجار، دونوازی برای یک رویا (امیر ملوک پور)

بر اساس این گزارش، دوازدهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران پیش از این بنا بود سال ۱۳۹۹ برگزار شود اما به دلیل همه گیری کرونا به مردادماه سال ۱۴۰۰ منتقل شد که با توجه به شرایط فعلی آیین پایانی به صورت نیمه حضوری و پخش آنلاین شامگاه جمعه، ۱۵ مردادماه ۱۴۰۰ در خانه سینما شماره ۲ برگزار شد.

همچنین در این مراسم، آیین بزرگداشت حمیدرضا احمدی لاری و سام کلانتری، نیز برگزار و از سال ها تلاش و فعالیت این مستندسازان در سینمای ایران تقدیر شد.