نوشته های مشابه
بسیاری از فیلسوفان و نظریه پردازان معتقدند که: همه تخم مرغ ها را در یک سبد نباید گذاشت. پرتفولیو و یا دیورسیفیکشن در امور مالی، مخصوصا خرید سهام بیش از همه مطرح است. سوال این جاست که سازمان های موازی، باید باشد یا خیر؟ همه معتقدند که نباید باشد، زیرا موازی کاری همان دوباره کاری است. اما اگر به نظریه تک سبدی توجه کنیم، چندان بیراه هم نیست. زیرا وجود یک سازمان، یا یک اداره، کار را منقبض کرده و در دست: افرادی مشخص قرار می دهد، که ممکن است مدت کوتاهی کار آیی داشته باشند، ولی برای همیشه دوام نیاورند. در اول انقلاب هم به این نظریه ها زیاد پرداخته شد. مثلا در مورد انحلال ارتش، عقیده بر موازی کاری بود. یعنی منافقین می گفتند که: ما خود سازمان مسلح داریم، لذا نیازی به ارتش نیست. آنها پادگانها را تخلیه کرده، و سلاحها را در دانشگاهها یا خانه های تیمی انبار کرده بودند. ولی امام خمینی در مقابل این نظریه ایستاد، و با بیان مردم پسند از ارتش دفاع کرد. و موجودیت آن را لازم دانست. همینطور در مورد ناجا، زیرا کارمندان شهربانی کل کشور، به دلیل همکاری با ساواک، دعوت به کار نمی شدند. طوری که فرمانده اولیه ناجا بعد از انقلاب اسلامی گفت: ما قومی ترسیده ایم! لذا قادر به انجام وظایف امنیتی یا حفاظتی نبودند، حتی پلیس راهنمایی هم با: مشکل برخورد مردم روبرو بود. لذا تصمیم در این زمینه ها توسط امام خمینی، با توجه به تئوری اقتضایی در مدیریت، در سه حالت انجام شد: اول احیا سازمان های قبلی، از طریق تصفیه سران خیانتکار و ضدمردمی، و انتخاب افراد با ایمان. دوم ایجاد سازمانی نوین، بدون ارتباط با سازمان های مشابه قبلی، که بعنوان نهاد ازان یاد می شود. سوم پارالل یا موازی کاری، در جهت ایجاد رقابت سازمانی، برای خدمت بیشتر به مردم. مورد اول بیشتر در سازمان های نظامی بود. بدنه ارتش یا نیروی انتظامی حفظ شده، وبرخی فرماندهان جایگزین شدند. دومی مثال عمده آن، ایجاد کمیته های انقلاب اسلامی بود. امام بدون توجه به ساختار های موجود، یا در حال شکل گیری، مساجد را بعنوان پایگاه چند منظوره معرفی کرد. به معتمدان آن دستور داد تا: در هر مسجدی یک کمیته انقلاب اسلامی تشکیل دهند، که همه وظائف را در محدوده: محله به عهده داشت. سلسله مراتب آنها برحسب مقام علمی، یا مبارزاتی امام جماعتدمسجد بر بستر: تقسیمات کشوری بود. کمیته مرکزی در مجلس قدیم بهارستان مستقر بود، و مناطق مسئول کل داشتند، که مساجد دیگر را زیر نظر داشتند. با رسمیت یافتن بقای ارتش و: دستور امام خمینی به تحویل و بازگرداندن سلاحها به پادگانها، کار کمیته ها هم کمتر شد. بیشتر مراجعه به کمیته ها، بخاطر وضعیت معیشتی و: درهم ریختگی اقتصاد خانواده بود. لذا اولین سازمانی که از ان جدا شد، کمیته امداد امام خمینی بود. نوع سوم مانند ایجاد سپاه بود که: به موازات ارتش باید کار می کرد. تعبیر ارتشی و سپاهی، دولشکر الهی به همین منظور بود. سازمان های پارالل یا موازی در همه زمینه ها نیاز بود. مثلا کمیته امداد در کنار بهزیستی، امور تربیتی در کنار وزارت آموزش و پرورش، یا جهاد در کنار وزارت کشاورزی. در حوزه ای که این کار نشد، همه چیزکند پیش می رفت و یا مقابله با انقلاب بود: مانند صنعت و: ورزش. به همین دلیل، ورزش فوتبال حرفی برای گفتن نداریم! همانطور که در صنعت! برای درک بهتر این موضوع، کارخانه ایران خودرو بعنوان مادر صنایع ایران، هنوز نتوانسته خودرو ملی طراحی کند. فوتبال هم نه تنها نتوانسته مشکلات خود را حل کند، بلکه بصورت های گوناگون، چوب لای چرخ انقلاب می گذارد. لذا باید در این زمینه هم اقدام شود.
Parallel organizations
Many philosophers and theorists hold that all eggs should not be put in one basket. Portfolios or diversification in finance, especially buying stocks, is most important. The question is whether or not parallel organizations should? Everybody thinks it shouldn’t be, because doing something parallel is doing it again. But if you look at the single-basket theory, it is not too misguided. Because the existence of an organization, or an agency, contracts and puts it in the hands of: appointing specific people who may be short-term but may not last forever. At the beginning of the revolution, these theories were dealt with extensively. For example, in the case of the dissolution of the army, the idea of a parallel was working. That is to say, the hypocrites said: We have an armed organization, so there is no need for the army. They dumped garrisons, and stockpiled weapons at universities or team homes. But Imam Khomeini stood against this theory, defending the army with popular expression. And its existence was necessary. The same was the case with Naja, because the whole country police personnel were not invited because of their cooperation with SAVAK. As the first commander of Najah after the Islamic Revolution said: We are a scared people! So they were not able to perform security or security duties, even the traffic police had: People had trouble getting around. Therefore, the decision in these areas was made by Imam Khomeini, according to contingency theory in management, in three cases: First, the restoration of previous organizations, through the treatment of treacherous and anti-human leaders, and the election of believers. Second, the creation of a new organization, without affiliation with similar organizations, which is referred to as the entity. Third, parallel or parallel work, in order to create organizational competition, to serve people more. The former was mostly in military organizations. The body of the army or police was retained, and some commanders were replaced. The second major example was the establishment of Islamic Revolutionary Committees. The Imam introduced the mosques as a multipurpose base, regardless of the existing, or underway structure. It ordered its trustees to form an Islamic Revolutionary Committee in each mosque, with all the tasks in the area: the neighborhood. Their hierarchy was based on the position of the scholar, or the Imam’s struggle on the bed: the divisions of the country. The central committee was located in the old Baharestan parliament, with districts in charge, overseeing other mosques. With the recognition of the survival of the army and Imam Khomeini’s order to deliver and return the weapons to the barracks, the committees were reduced. Most of the visits to the committees were due to livelihoods and: disruption to the family economy. So the first organization to break away was the Imam Khomeini Relief Committee. The third type was like the creation of a corps that had to work alongside the army. The interpretation of the army and the army was divinely ordained for this purpose. Parallel or parallel organizations were needed in all areas. For example, the Relief Committee next to the Welfare, the Education Committee next to the Ministry of Education, or the Jihad next to the Ministry of Agriculture. In an area where this did not work, everything was going on or in the face of revolution: like industry and: sports. For this reason, we have nothing to say about soccer! As in the industry! To better understand this, Iran Khodro Factory, as the mother of Iranian industries, has yet to design a national car. Not only has football failed to solve its problems, but in many ways it has left the wheel of the revolution. So there must be action.
المنظمات الموازیه
یرى العدید من الفلاسفه والمنظرین أنه لا ینبغی وضع کل البیض فی سله واحده. تعد الحافظات أو التنویع فی التمویل ، وخاصه شراء الأسهم ، الأکثر أهمیه. والسؤال هو ما إذا کان ینبغی على المنظمات الموازیه أم لا؟ الجمیع یعتقد أنه لا ینبغی أن یکون ، لأن القیام بشیء موازٍ هو القیام بذلک مره أخرى. لکن إذا نظرت إلى نظریه السله المفرده ، فلیس هذا مضللاً للغایه. لأن وجود منظمه ، أو وکاله ، یتقلص ویضعها فی أیدی: تعیین أشخاص محددین قد یکونون لفتره قصیره ولکن قد لا یدومون إلى الأبد. فی بدایه الثوره ، تم التعامل مع هذه النظریات على نطاق واسع. على سبیل المثال ، فی حاله حل الجیش ، کانت فکره الموازی ناجحه. وهذا یعنی أن المنافقین قالوا: لدینا منظمه مسلحه ، لذلک لیست هناک حاجه للجیش. لقد ألقوا الحامیات ، وقاموا بتخزین الأسلحه فی الجامعات أو بیوت الفرق. لکن الإمام الخمینی وقف ضد هذه النظریه ، دافعًا عن الجیش بالتعبیر الشعبی. وکان وجودها ضروریا. کان هذا هو الحال مع نجا ، لأنه لم تتم دعوه أفراد شرطه البلد بالکامل بسبب تعاونهم مع سافاک. کما قال أول قائد للنجاح بعد الثوره الإسلامیه: نحن شعب خائف! لذلک لم یکونوا قادرین على أداء واجبات الأمن أو الأمن ، حتى أن شرطه المرور کانت: الناس واجهوا صعوبه فی التجول لذلک ، اتخذ الإمام الخمینی القرار فی هذه المجالات ، وفقًا لنظریه الطوارئ فی الإداره ، فی ثلاث حالات: أولاً ، استعاده المنظمات السابقه ، من خلال معامله الزعماء الخائنین والمناهضین للإنسان ، وانتخاب المؤمنین. ثانیا ، إنشاء منظمه جدیده ، دون الانتماء إلى منظمات مماثله ، والتی یشار إلیها باسم الکیان. ثالثا ، العمل الموازی أو الموازی ، من أجل خلق المنافسه التنظیمیه ، لخدمه الناس أکثر. السابق کان معظمهم فی المنظمات العسکریه. تم الاحتفاظ بجثه الجیش أو الشرطه ، وتم استبدال بعض القاده. والمثال الرئیسی الثانی هو إنشاء اللجان الثوریه الإسلامیه. قدم الإمام المساجد کقاعده متعدده الأغراض ، بغض النظر عن الهیکل الحالی أو الجاری. أمرت أمنائها بتشکیل لجنه ثوریه إسلامیه فی کل مسجد ، مع کل المهام فی المنطقه: الحی. کان التسلسل الهرمی یستند إلى وضع الباحث ، أو حمله الإمام على السریر: تقسیمات البلاد. کانت اللجنه المرکزیه موجوده فی البرلمان البهارستانی القدیم ، حیث تتولى المقاطعات مسؤولیه الإشراف على المساجد الأخرى. مع الاعتراف ببقاء الجیش وأمر الإمام الخمینی بتسلیم وإعاده الأسلحه إلى الثکنات ، تم تخفیض عدد اللجان. معظم زیارات اللجان کانت بسبب أسباب العیش و: تعطیل اقتصاد الأسره. لذلک کانت المنظمه الأولى التی انفصلت عن لجنه الإغاثه للإمام الخمینی. النوع الثالث کان مثل إنشاء فیلق کان علیه أن یعمل إلى جانب الجیش. تم تفسیر الجیش والجیش إلهیا لهذا الغرض. هناک حاجه إلى منظمات موازیه أو موازیه فی جمیع المجالات. على سبیل المثال ، لجنه الإغاثه بجانب الرفاهیه ، أو لجنه التعلیم بجوار وزاره التربیه ، أو الجهاد بجانب وزاره الزراعه. فی منطقه لم ینجح فیها هذا ، کان کل شیء یحدث أو فی مواجهه الثوره: مثل الصناعه و: الریاضه. لهذا السبب ، لیس لدینا ما نقوله عن کره القدم! کما هو الحال فی الصناعه! لفهم هذا بشکل أفضل ، لم یقم مصنع إیران خودرو ، بصفته أم الصناعات الإیرانیه ، بتصمیم سیاره وطنیه. لم تفشل کره القدم فی حل مشکلاتها فحسب ، بل إنها ترکت عجله الثوره بطرق عدیده. لذلک یجب أن یکون هناک عمل.
Paralel təşkilatlar
Bir çox filosof və nəzəriyyəçi bütün yumurtaların bir səbətə qoyulmaması qənaətindədirlər. Maliyyədə portfel və ya diversifikasiya, xüsusən də səhmlərin alınması ən vacibdir. Sual budur ki, paralel təşkilatlar lazımdır ya yox? Hamı bu olmamalı olduğunu düşünür, çünki paralel bir şey etmək yenidən edir. Ancaq tək səbət nəzəriyyəsinə baxsanız, çox da yanılmaram. Çünki bir təşkilatın və ya bir agentliyin mövcudluğu müqavilə bağlayır və əlinə keçirir: qısamüddətli ola biləcək, lakin əbədi davam edə bilməyən xüsusi adamları təyin etmək. İnqilabın əvvəlində bu nəzəriyyələrə geniş yer verildi. Məsələn, ordunun dağılması vəziyyətində bir paralel ideya işləyirdi. Yəni münafiqlər dedilər: Bizim silahlı bir təşkilatımız var, buna görə orduya ehtiyac yoxdur. Qarnizonları atdılar və universitetlərdə və ya komanda evlərində silah yığdılar. Amma İmam Xomeyni bu ifadə ilə qarşı çıxdı, xalqı ifadə ilə ordunu müdafiə etdi. Və varlığı lazım idi. Naja ilə də eyni idi, çünki bütün ölkə polis heyəti SAVAK ilə əməkdaşlıq etdikləri üçün dəvət olunmadı. İslam İnqilabından sonra Nəcənin ilk komandirinin dediyi kimi: Biz qorxmuş bir xalqıq! Beləliklə, yol polisi belə təhlükəsizlik və ya təhlükəsizlik vəzifələrini yerinə yetirə bilmədilər: İnsanlar ətrafa çıxmaqda çətinlik çəkirdilər. Buna görə də, bu sahələrdə qərar İmam Xomeyni tərəfindən idarəetmə şərti nəzəriyyəsinə uyğun olaraq, üç halda qəbul edildi: Birincisi, xain və insan əleyhinə liderlərin rəftarı ilə əvvəlki təşkilatların bərpası və möminlərin seçilməsi. İkincisi, qurum adlandırılan oxşar təşkilatlarla əlaqəsi olmayan yeni bir təşkilatın yaradılması. Üçüncüsü, təşkilati rəqabət yaratmaq, insanlara daha çox xidmət etmək üçün paralel və ya paralel iş. Birincisi əsasən hərbi təşkilatlarda idi. Ordunun və ya polisin cəsədi saxlanıldı və bəzi komandirlər dəyişdirildi. İkinci böyük nümunə İslam İnqilab Komitələrinin yaradılması idi. İmam mövcud və ya quruluşundan asılı olmayaraq məscidləri çox məqsədli bir baza kimi tanıtdı. Qəyyumlarına, bölgədəki bütün vəzifələri yerinə yetirən hər bir məscidə İslam İnqilab Komitəsi yaratmağı əmr etdi. Onların iyerarxiyası alimin mövqeyinə və ya İmamın yataqdakı mübarizəsinə əsaslanırdı: ölkənin bölünmələri. Mərkəzi komitə köhnə Baharistan parlamentində, məscidlərə nəzarət edən bölgələri olan yerlərdə yerləşirdi. Ordunun sağ qalması və İmam Xomeyninin silahları kazarmaya təhvil verib geri qaytarmaq əmri ilə komitələr azaldıldı. Komitələrə edilən ziyarətlərin əksəriyyəti dolanışıq və ailə iqtisadiyyatının pozulması ilə əlaqədar idi. Beləliklə, ayrılan ilk təşkilat İmam Xomeyni Kömək Komitəsi oldu. Üçüncü növ, ordu ilə birlikdə işləməli olan bir korpusun yaradılması kimidir. Ordunun və ordunun təfsiri bu məqsəd üçün ilahi olaraq təyin edilmişdir. Paralel və ya paralel təşkilatlar bütün sahələrdə lazım idi. Məsələn, Rifah yanında Yardım Komitəsi, Təhsil Nazirliyinin yanında Təhsil Komitəsi və ya Kənd Təsərrüfatı Nazirliyinin yanında Cihad. Bunun işləmədiyi bir ərazidə hər şey ya da inqilab qarşısında gedirdi: sənaye və idman kimi. Bu səbəbdən futbol haqqında danışacağımız bir şey yoxdur! Sənayedə olduğu kimi! Bunu daha yaxşı başa düşmək üçün İran Khodro Zavodu, İran sənayesinin anası olaraq, hələ də milli avtomobil hazırlamamışdır. Futbol nəinki problemlərini həll edə bilmədi, əksinə bir çox cəhətdən inqilabın sükanını tərk etdi. Buna görə hərəkət olmalıdır.
