«همیشه هم نمیتوان با ادبیات کتابی و وارسته صحبت کرد»
سریال های خانگی موجود را تماشا می کردم و بنظرم رسید به زبان خودشان که در فیلم استفاده کرده اند و دوستش دارند و لیاقتشان است باید تحلیلشان کرد. با عرض پوزش از خوانندگان محترم، مخاطب صرفا افراد نامحترم بانی این سریال هاست.
خاک بر سر بازیگر مفت خوری که بخاطر یک مشت اسکناس، خشونت را به جامعه اش انتقال میدهد. همین سلبریتی های بی سر و پا که در سریال های قورباغه و سیاوش و امثالهم مشارکت داشته اند از کارگردان تا بازیگر و حتی سیاهه لشکر، مدام درمورد حقوق مردم و آرامش اجتماعی و مفاهیمی از این دست اراجیف به هم میبافند، آنوقت در این سریال ها بطور عریان و کاملا برهنه خشونت را در بالاترین سطح به مردم نشان میدهند و به جامعه القا میکنند. خاک بر اون سرتان که نمی فهمید این سریال ها را نوجوان ها نگاه میکنند و چه سوء اثر های مخربی در جامعه خواهد داشت. تویی که لات منشی و اوباش گری و اراذل پروری را در سریالت نمایش میدهی حتی اگر در پایان کار با یک نتیجه گیری اخلاقی آبدوغ خیاری بتوانی عده ای منتقد را فریب دهی، سکانس ها و اپیزود های سریالت کار آن نوجوان در حال رشد که از علاقه به شخص تو به علاقه به کاراکتر تو میرسد در دراز مدت ساخته ای. کند ذهن ها الگویشان هالیوود است. بروید جامعه آمریکا را به لحاظ شیوع خشونت و پرخاش مطالعه کنید تا ببینید سینمای هالیوودی چه بر سر جوامع می آورد. سناریوی ضد اجتماعی، استفاده از الفاظ رکیک و اباحه گری، نمایش عریان مسائل جنسی، ایجاد حس تنفر اجتماعی، القای وحشت و جامعه گریزی و بسیاری رذائل دیگر، اجزای شکل دهنده این سریال ها به شمار میرود. ای کاش وزارت ارشاد درب و پیکری داشت.
⬇⬇
@revayate