نوشته های مشابه
برخی فکر می کنند که اساس مشکلات کشور، مسئله مدیریت است! در حالیکه ما برترین نخبگان مدیریتی را در کشور داریم. خداوند به این مملکت تفضل کرده، از منابع مادی و انسانی چیزی کم نگذاشته است. اما اساس مشکلات کشور، در تفکر التقاطی است! زیرا هنوز دوران گذار از غرب تمام نشده، و عده ای سعی دارند همیشه در مقابل غرب، حرفی برای گفتن داشته باشند! لذا قران را به دلخواه مکاتب غربی تفسیر می کنند، یا روایات و اصول و مبانی فکر و فرهنگی و اقتصادی و مدیریت. متاسفانه کسانی که با التقاط مبارزه کردند، خود به روش سخیف تری با آن در امیخته اند. مثلا اولین گروهی که التقاط انها روشن شد، گروه مجاهدین خلق بود. امام خمینی ره در این خصوص می فرماید: در نجف که بودم یک عده جوان دانشگاهی آمدند! نهج البلاغه را از بر بودند! قران را با تفسیر برای من می گفتند! ولی از من خواستند، تا اجازه دهم قیام مسلحانه بکنند! بعد از انقلاب اسلامی با ترور شهید مطهری، گروه فرقان بعنوان گروه التقاطی معرفی شد. در گذشته دور هم التقاط مارکسیسم اسلامی، یا کمونیست های مسلمان بودند! که زیربنای فکری انها کمون اولیه بود، در مساجد جلسه می گذاشتند و: آیات را با آن تفسیر می کردند. متاسفانه گروهی از پایگاه غربی، با التقاط شرقی مبارزه کردند! نمونه آن دکتر عبدالکریم سروش بود که: از پایگاه استاد صهیونیست خود بنام کارل پوپر، با عقاید کارل مارکس یهودی(صهیونیست) مبارزه می کرد. یا حسن روحانی که در مناظرات با منافقین در تلویزیون، مجبور بود بجای آیات قرانی، از زبان حقوقدانان فرانسوی و انگلیسی! با آنان محاجه کند. این گروه بسیار پیچیده تر عمل می کردند، زیرا باور داشتند که قران را فهمیده اند، ولی ان را در مباحث مناظره ای، قابل استفاده نمی دیدند. متاسفانه باید گفت اولین آنها دکتر شریعتی بود، بعد استادمطهری و شهید بهشتی! چرا که هدف انها پیروزی بر کمونیزم بود. نه پیروزی حوزه و اندیشه شیعه. شریعتی روحانیت را تخطئه می کرد، مطهری مداحی را ناسالم می دانست! شهید بهشتی هم در اقتصاد، مالکیت فردی و طبقاتی را زیر سوال می برد. همین ها گروهی شدند که انقلاب اسلامی را به انحراف کشیدند! زیرا شعار اساسی مردم از زمان نواب صفوی، تشکیل حکومت اسلامی بود. ولی انها امام خمینی ره، را مجبور یا قانع کردند که شعار حکومت اسلامی را، به شعار جمهوری اسلامی تغییر دهد. امام خمینی هم فرمود جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کم ونه یک کلمه زیاد. این شعار در دروان گذار بسیار بجا بود، زیرا میتوانست جوابی به اعتراضات شرق گرایان و غرب گدایان باشد، که اسلام به رای مردم اهمیت می دهد! ولی تقدم جمهوریت بر اسلامیت، کم کم مضرات خود را نشان داد. مردم روستا و شهر ها برای انتخابات، پای صندوقهای رای رفتند. اما کسی را نمی شناختند، لذا باید به شعار های انها گوش می دادند! کاندیداها هم مردم را تحقیر می کردند، امکانات را نادیده گرفته آنها را محروم می دانستند، تا بتوانند خود را مطرح و قهرمان نجات شوند. تا جاییکه رییس جمهور هم، کل مردم را تحقیر می کرد! گرانی وتورم و بدبختی را برای مردم ترسیم می کرد، تا بتواند خودش ناجی کشور و قهرمان ملی شود. در این ۴۲سال که ۱۲بار انتخابات ریاست جمهوری، و چهل بار اتنخابات عمومی برگزار شده، همیشه از گرانی و تورم و بدبختی صحبت شده! گویا انقلاب جز ایجاد مشکلات کار دیگری نکرده. مثل الان که کل عملکرد روحانی را نادیده گرفته، می گویند باعث گرانی شده است. در حالیکه گرانی و تورم همیشه بوده! حتی در زمان شاه وقتی به مجلس گزارش می داد، تورم کمتر از ۴۰درصد نبود، چون امکانات محدود، نیاز نامحدود است
The precedence of the republic over Islam
Some people think that the basis of the country’s problems is the issue of management! While we have the top management elites in the country. God has been gracious to this country and has left nothing to material and human resources. But the basis of the country’s problems is in eclectic thinking! Because the transition from the West is not over yet, and some people are always trying to have something to say to the West! Therefore, the Qur’an is interpreted to the liking of Western schools, or narrations and principles and principles of thought, culture, economics and management. Unfortunately, those who fought against eclecticism have mixed themselves with it in a more despicable way. For example, the first group whose eclecticism became clear was the Mojahedin Khalq group. Imam Khomeini says in this regard: When I was in Najaf, a group of young academics came! They lost Nahj al-Balaghah! They used to recite the Qur’an to me! But they asked me to allow an armed uprising! After the Islamic Revolution, with the assassination of Martyr Motahhari, the Forqan group was introduced as an eclectic group. In the past, they were the eclecticism of Islamic Marxism, or Muslim communists! Their intellectual foundation was the primary commune, they met in mosques and interpreted the verses with it. Unfortunately, a group from the western base fought against the Eastern eclecticism! An example of this was Dr. Abdolkarim Soroush, who: From the base of his Zionist master named Karl Popper, fought against the beliefs of the Jewish (Zionist) Karl Marx. Or Hassan Rouhani, who in debates with the hypocrites on television, had to speak French and English jurists instead of Quranic verses! Argue with them. This group was much more sophisticated because they believed that they understood the Qur’an, but did not see it as useful in debates. Unfortunately, it should be said that the first of them was Dr. Shariati, then Ustad Motahari and Shahid Beheshti! Because their goal was to defeat communism. Not the victory of the Shiite seminary and thought. Shariati was violating the clergy, Motahhari considered the eulogy unhealthy! Shahid Beheshti also questions individual and class ownership in the economy. These became the group that diverted the Islamic Revolution! Because the main slogan of the people since the time of Nawab Safavid was the formation of an Islamic government. But they forced or persuaded Imam Khomeini to change the slogan of the Islamic government to the slogan of the Islamic Republic. Imam Khomeini also said that the Islamic Republic is neither a small word nor a large word. This slogan was very appropriate during the transition, because it could be a response to the protests of the Orientalists and the Western beggars, that Islam cares about the people’s vote! But the republic’s precedence over Islam gradually showed its disadvantages. Villagers and townspeople went to the polls for the election. But they did not know anyone, so they had to listen to their slogans! The candidates also humiliated the people, ignored the possibilities and deprived them, so that they could present themselves as heroes and be saved. To the extent that the president humiliated the whole people! He portrayed inflation and misery for the people, so that he could become the savior of the country and the national hero. In these 42 years, when 12 presidential elections have been held, and forty general elections have been held, there has always been talk of inflation and misery! It seems that the revolution has done nothing but create problems. It is said that now that he has ignored the whole function of the clergy, it has become expensive. While inflation has always been expensive! Even in the time of the Shah, when reporting to the parliament, inflation was not less than 40%, because limited facilities are an unlimited need.
أسبقیه الجمهوریه على الإسلام
بعض الناس یظن أن أساس مشاکل البلاد هو موضوع الإداره! بینما لدینا نخب الإداره العلیا فی الدوله. لقد کرم الله على هذا البلد ولم یترک شیئاً للموارد المادیه والبشریه. لکن أساس مشاکل البلاد فی التفکیر الانتقائی! لأن الانتقال من الغرب لم ینته بعد ، وبعض الناس یحاولون دائمًا أن یکون لدیهم ما یقولونه للغرب! لذلک ، فإن القرآن یُفسَّر بما یناسب المدارس الغربیه ، أو الروایات والمبادئ وأسس الفکر والثقافه والاقتصاد والإداره. لسوء الحظ ، فإن أولئک الذین حاربوا ضد الانتقائیه قد اختلطوا بها بطریقه أکثر حقاره. على سبیل المثال ، المجموعه الأولى التی اتضحت انتقائیتها کانت مجموعه مجاهدی خلق. یقول الإمام الخمینی فی هذا الصدد: عندما کنت فی النجف جاءت مجموعه من الشباب الأکادیمیین! فقدوا نهج البلاغه! کانوا یقرأون لی القرآن! لکنهم طلبوا منی السماح بانتفاضه مسلحه! بعد الثوره الإسلامیه ، باغتیال الشهید مطهری ، تم تقدیم مجموعه فرقان کمجموعه انتقائیه. فی الماضی ، کانوا انتقائیین للمارکسیه الإسلامیه ، أو الشیوعیین المسلمین! کان أساسهم الفکری الجماعه الأساسیه ، اجتمعوا فی المساجد وفسروا الآیات معها. للأسف مجموعه من القاعده الغربیه قاتلت ضد الانتقائیه الشرقیه! ومن الأمثله على ذلک الدکتور عبد الکریم سروش الذی: قاتل من قاعده سیده الصهیونی المسمى کارل بوبر ضد معتقدات الیهودی (الصهیونی) کارل مارکس. أو حسن روحانی الذی فی مناظرات التلیفزیون مع المنافقین اضطر إلى التحدث بالفقهاء الفرنسیین والإنجلیز بدلاً من الآیات القرآنیه! جادل معهم. کانت هذه المجموعه أکثر تعقیدًا لأنهم اعتقدوا أنهم فهموا القرآن ، لکنهم لم یروا أنه مفید فی المناقشات. للأسف لا بد من القول إن أولهم کان الدکتور شریعتی ثم الأستاذ مطهری وشهید بهشتی! لأن هدفهم کان هزیمه الشیوعیه. لیس انتصار الحوزه والفکر الشیعی. کان شریعتی یخالف رجال الدین ، واعتبر مطهری أن التأبین غیر صحی! یشکک شهید بهشتی أیضًا فی الملکیه الفردیه والفئویه فی الاقتصاد. أصبحت هذه المجموعه التی حرفت الثوره الإسلامیه! لأن الشعار الرئیسی للشعب منذ عهد نواب الصفوی کان تشکیل حکومه إسلامیه. لکنهم أجبروا أو أقنعوا الإمام الخمینی بتغییر شعار الحکومه الإسلامیه إلى شعار الجمهوریه الإسلامیه. کما قال الإمام الخمینی إن الجمهوریه الإسلامیه لیست کلمه صغیره ولا کلمه کبیره. کان هذا الشعار مناسباً جداً فی فتره الانتقال ، لأنه قد یکون رد فعل على احتجاجات المستشرقین والمتسولین الغربیین ، بأن الإسلام یهتم بصوت الناس! لکن أسبقیه الجمهوریه على الإسلام أظهرت تدریجیاً عیوبها. ذهب القرویون وسکان المدن إلى صنادیق الاقتراع للانتخابات. لکنهم لم یعرفوا أحداً فکان علیهم أن یستمعوا لشعاراتهم! کما أهان المرشحون الناس ، وتجاهلوا الاحتمالات وحرموهم ، لیقدموا أنفسهم کأبطال ویتم إنقاذهم. لدرجه أن الرئیس أذل الشعب کله! لقد صور التضخم والبؤس للناس ، حتى یصبح منقذ البلاد وبطل قومی. فی هذه السنوات الـ ۴۲ ، عندما أجریت ۱۲ انتخابات رئاسیه ، وأجریت أربعون انتخابات عامه ، کان هناک دائمًا حدیث عن التضخم والبؤس! یبدو أن الثوره لم تفعل شیئًا سوى خلق المشاکل. یقال أنه الآن تجاهل الوظیفه الکامله لرجال الدین ، فقد أصبحت باهظه الثمن. بینما کان التضخم دائمًا مکلفًا! حتى فی زمن الشاه ، عند تقدیم التقاریر إلى البرلمان ، لم یکن التضخم أقل من ۴۰٪ ، لأن التسهیلات المحدوده هی حاجه غیر محدوده.
Афзалияти ҷумҳурӣ бар ислом
Баъзеҳо фикр мекунанд, ки асоси мушкилоти кишварро масъалаи идоракунӣ ташкил медиҳад! Дар ҳоле, ки мо элитаи олии идоракунӣ дар кишвар дорем. Худо ба ин кишвар меҳрубон аст ва ба захираҳои моддӣ ва инсонӣ чизе нагузоштааст. Аммо асоси мушкилоти кишвар дар тафаккури электикӣ аст! Зеро гузариш аз Ғарб ҳанӯз ба итмом нарасидааст ва баъзеҳо ҳамеша кӯшиш мекунанд, ки чизе ба Ғарб бигӯянд! Аз ин рӯ, Қуръон ба завқи мактабҳои Ғарб ё ривоятҳо ва принсипҳо ва асосҳои тафаккур, фарҳанг, иқтисод ва менеҷмент тафсир карда мешавад. Мутаассифона, онҳое, ки ба муқобили эклектизм мубориза мебурданд, худро бо он ба таври нафратовар омехта карданд. Масалан, гурӯҳи аввалине, ки эклектизми он маълум шуд, гурӯҳи Моҷаҳдини Халқ буд. Имом Хумайнӣ дар ин бора мегӯяд: Вақте ки ман дар Наҷаф будам, гурӯҳе аз академикҳои ҷавон омада буданд! Онҳо Наҳҷ ал-Балағаро аз даст доданд! Онҳо ба ман Қуръон мехонданд! Аммо онҳо аз ман хоҳиш карданд, ки ба исёни мусаллаҳ иҷозат диҳам! Пас аз Инқилоби Исломӣ, бо кушта шудани Шаҳид Мотахҳорӣ, гурӯҳи Форқон ҳамчун як гурӯҳи эклектикӣ муаррифӣ шуд. Дар гузашта, онҳо эклектизми марксизми исломӣ ё коммунистони мусалмон буданд! Бунёди зеҳнии онҳо коммунаи ибтидоӣ буд, онҳо дар масҷидҳо ҷамъ меомаданд ва оятҳоро бо он тафсир мекарданд. Мутаассифона, гурӯҳе аз пойгоҳи ғарбӣ бар зидди эклектизми шарқӣ мубориза бурданд! Намунаи ин доктор Абдолкарим Сороуш буд, ки ӯ: Аз пояи устоди саҳюнистии худ бо номи Карл Поппер, зидди эътиқоди яҳудӣ (сионист) Карл Маркс мубориза мебурд. Ё Ҳасани Рӯҳонӣ, ки дар мунозираҳо бо мунофиқон дар телевизион мебоист ба ҷои сураҳои Қуръон бо ҳуқуқшиносони фаронсавӣ ва англисӣ ҳарф мезад! Бо онҳо баҳс кунед. Ин гурӯҳ хеле мураккабтар буд, зеро онҳо боварӣ доштанд, ки Қуръонро мефаҳманд, аммо онро дар мубоҳисаҳо муфид намешуморанд. Мутаассифона, бояд гуфт, ки аввалин онҳо доктор Шариатӣ буданд, пас устод Мотахари ва Шаҳид Беҳештӣ! Зеро ҳадафи онҳо шикасти коммунизм буд. На пирӯзии семинарияи шиаҳо ва андеша. Шариатӣ рӯҳониёнро вайрон мекард, Мотаҳҳари мадҳияро носолим ҳисобид! Шаҳид Биҳиштӣ инчунин моликияти инфиродӣ ва синфиро дар иқтисодиёт савол медиҳад. Инҳо гурӯҳе шуданд, ки инқилоби исломиро дигар карданд! Зеро шиори асосии мардум аз замони Навоби Сафавӣ ташкили ҳукумати исломӣ буд. Аммо онҳо маҷбур карданд ё имом Хумайниро маҷбур карданд, ки шиори ҳукумати исломиро ба шиори Ҷумҳурии Исломӣ иваз кунад. Имом Хумайнӣ инчунин гуфт, ки Ҷумҳурии Исломӣ на калимаи хурд ва на калимаи калон нест. Ин шиор дар давраи гузариш хеле мувофиқ буд, зеро он метавонад посух ба эътирозҳои шарқшиносон ва гадоёни ғарбӣ бошад, ки Ислом дар бораи раъйи мардум ғамхорӣ мекунад! Аммо бартарии ҷумҳурӣ бар ислом тадриҷан нуқсонҳои худро нишон дод. Сокинони деҳот ва шаҳрҳо ба участкаҳои интихоботӣ рафтанд. Аммо онҳо касеро намешинохтанд, аз ин рӯ маҷбур буданд, ки шиорҳои онҳоро гӯш кунанд! Номзадҳо инчунин мардумро таҳқир карданд, имкониятҳоро нодида гирифтанд ва аз онҳо маҳрум карданд, то онҳо худро ҳамчун қаҳрамон нишон диҳанд ва наҷот ёбанд. Ба дараҷае, ки президент тамоми мардумро хор кард! Вай таваррум ва бадбахтии мардумро тасвир кард, то ки ӯ наҷотбахши кишвар ва қаҳрамони миллӣ гардад. Дар ин ۴۲ сол, вақте ки ۱۲ интихоботи президентӣ баргузор шуд ва чил интихоботи умумӣ баргузор шуд, ҳамеша дар бораи таваррум ва бадбахтӣ сухан мерафт! Чунин ба назар мерасад, ки инқилоб ба ҷуз мушкилот эҷод намекунад. Мегӯянд, ки акнун, ки ӯ тамоми вазифаи рӯҳониёнро нодида гирифтааст, он гарон шудааст. Дар ҳоле ки таваррум ҳамеша гарон буд! Ҳатто дар замони шоҳ, ҳангоми ҳисобот додан ба парлумон, таваррум на камтар аз ۴۰% буд, зеро иншооти маҳдуд ниёзи номаҳдуд мебошанд.
