نوشته های مشابه
کشف گورهایی از دوران اسلامی در استقرارگاهی از دوران اشکانی/شناسایی ۱۰ فضای معماری در محوطه سوغانلو ۴ پیرانشهر
سومین فصل کاوش محوطه سوغانلو ۴ در حوضه سد کانی سیب پیرانشهر به شناسایی مجموعاً ۱۰ فضای معماری و گورهایی با تدفین های متعلق به دوره اسلامی منجر شد که دارای ویژگی ها و ساختار معماری مشابهی برخوردار اند
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، افراسیاب گراوند سرپرست هیات باستان شناسی امروز « یکشنبه » با اعلام این خبر گفت: سومین فصل کاوش محوطه سوغانلو ۴ در حوضه سد کانی سیب پیرانشهر استان آذربایجان غربی پژوهشگاه به منظور پی گردی سازه های معماری بدست آمده از فصول گذشته در حال انجام است.
این باستان شناس تصریح کرد :محوطه سوغانلو ۴ از مهمترین استقرارگاه های حوضه آبگیر سد کانی سیب پیرانشهر در یک دره میانکوهی باریک وبر روی بلندی های طبیعی واقع شده است.
او افزود: این دره به دلیل وجود رودخانه زاب کوچک، استعداد و توانمندی کشاورزی و خاک حاصلخیز، شرایط زیست محیطی مناسبی را برای انسانهای یکجانشین و تولید کننده غذا از دوران پیش از تاریخ تا عصر حاضر را فراهم آورده و از سوی دیگر این دره با داشتن مراتع و چراگاه ها وسیعیهمواره شرایط مناسب را برای گروه های کوچرو و چراگرد فراهم ساخته که حضور محوطه های متعدد در نزدیکی این رودخانه و نیز روستاهایامروزی، دلیلی بر این مدعاست.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: نتایج حاصله و یافته های معماری به دست آمده از کاوش ها، نشان از اهمیت این محوطه در ادوار پیشین دارد و براساس آثار معماری به دست آمده از آن می توان بیان کرد که این محوطه باستانی در دو دوره زمانی مورد استقرار و استفاده قرار گرفته است.
گراوند اظهار داشت : محوطه یاد شده در دوره اول استقرار خود، دارای ساختارهای معماری سنگچین بزرگ با فضاهای متعدد معماری بوده که دردوره های بعد عنوان گورستان مورد استفاده قرار گرفته است.
سرپرست هیئت باستان شناختی تصریح کرد: تدفین های بدست آمده از کاوش، دارای ویژگی های مشترک و تمامی آنها از ساختار معماریمشابهی برخوردار هستند و تماماً در یک جهت و با اندکی اختلاف بصورت شرقی– غربی قرار گرفته اند.
او با بیان اینکه ساختار این گورها با توجه به شواهد موجود به صورت چاله ای است به نحوی که چاله مورد نظر جهت تدفین یک فرد بهعمق ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر کنده شده و جسد داخل آن قرار گرفته افزود: اجساد داخل این گورها تماماً به پهلوی راست (رو به سمت جنوب)قرار گرفته و دست ها در کنار هم جمع شده اندو بر روی گورها چندین تخته سنگ و لاشه سنگ در یک ردیف چیده شده است.
این باستان شناس از نکات قابل توجه در این تدفین ها را قرار گرفتن یک قطعه آجر سالم مربع شکل به ابعاد ۵در۲۱در۲۱ سانتی متر یا حداقلتکه ای از یک آجر بر روی قبرها دانست و افزود:از هیچ یک از گورها یافته های فرهنگی شناسایی نشدولی با توجه به شواهد فوق، میتوان اطمینان حاصل نمود که این تدفین ها متعلق به دوره اسلامی هستند.
سرپرست هیئت باستان شناسی اظهار داشت : ساختارهای کاوش شده ترانشه، معمولاً با قلوه سنگ های رودخانه ای و لاشه سنگ هایشیستی ساخته شده اند و اکثریت قریب به اتفاق آنها دیوارهایی سنگی در راستاهای گوناگون هستند.
او گفت : این دیوارها عموماً ۸۰ سانتی متر پهنا دارد که متشکل از سه ردیف سنگ (جداره داخلی و خارجی دیوار را با قلوه سنگ ها و قطعه–سنگهای کف رودخانه ای و در ردیف میانی آن را با خرده سنگ و سنگهای چرت پر کرده اند) در هر رج هستند و یک تا سه رج به ارتفاع ۲۰ تا ۵۰سانتی متر از آنها باقی مانده است.
این باستان شناس با بیان اینکه ملاط مورد استفاده در ساخت دیوارها، گل بوده و فاقد هرگونه اندودی بر روی سطوح پیرامونی خود هستند افزود:همه دیوارها و ساختارهای کاوش شده دارای قفل و بست بوده و دیوارهایی که در قسمت شرقی ترانشه و در بخش شیب دار و پرتگاه محوطهقرار گرفته اند، جهت استحکام بنا، دارای پشتبند بوده که تقریباً در فواصل بین ۱۸۰ تا ۲۲۰ سانتی متر از هم تکرار شده اند ومانند دیوار دارای۸۰ سانتی متر پهنا و طول آنها بین ۶۰ تا ۹۰ سانتی متر متغیر است.
گراوند تصریح کرد: از کاوش های این محوطه باستانی مجموعاً ۱۰ فضای معماری شناسایی شده ؛ فضاهای کاوش شده به صورت راستگوشه با پلان مربع یا مستطیل هستند که به واسطه دیوار های سنگی یک تا چند رجی و سه ردیفه از یکدیگر جدا گردیده اند.
او در پایان با بیان اینکه این پروژه با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام گرفته است تصیح کرد : این فضاها دارای ورودی هایی بهعرض ۸۰ تا ۱۱۰ سانتی متر هستند و معمولاً با لایه های فرسایشی پر شده اند و بر مبنای گاهنگاری مواد فرهنگی بویژه سفالینه ها و لایههای کاوش شده در ترانشه، مجموعاً تمام فضاهای شناسایی شده متعلق به یک دوره استقراری (اشکانی) هستند.
