نوشته های مشابه
روابط عمومی ها سخنگو و وسیله ارتباطی یک سازمان یا اداره بامردم محسوب می شوند. متاسفانه در ایران انجمن روابط عمومی تشکیل شده و این ارتباط را تحت عنوان استقلال روابط عمومی ها معکوس کرده است یعنی بجای فرمانبری روابط عمومی از رئیس سازمان باید از رئیس انجمن پیروی کند تا یک مدیر روابط عمومی استانداردی محسوب شود. لذا تبلیغ سازمان یا عملکرد مدیریت بعنوان چاپلوسی کار زشتی محسوب شده و اگر به دستور انجمن بر ضد سازمان و عملکرد آن انتقادی هم داشته باشد بهتر است. درواقع روابط عمومی را تبدیل به اپوزیسیون درون سازمانی کرده اند که هرچه مدیریت می گوید مسخره می کنند و آن را تبلیغ از بالا یا تبلیغ حکومتی می نامند! و برعکس آن را رسالت خود تعریف می کنند. مثلا در همین گرانی ها دیدیم که بجای توجیه رفتار های رئیس جمهور و اقناع افکار عمومی ، برطبل شورش و اعتراض مردم می کوبیدند. همگی می گفتند گرانی بد است! و بعد هم علنا مردم را به شورش دعوت می کردند یعنی می گفتند: اگر مشگل گرانی حل نشود مردم به خیابانها می ریزند. که این کد شورش مردمی بود. یعنی درواقع بودجه تبلیغات و حقوق و دستمزد خود را دولت می گیرند ولی برای اپوزیسیون تبلیغ می کنند! کافی است که بین بیانیه های رسانه های معاند و بیانیه روابط عمومی ها یک مقایسه ای کنیم! روابط عمومی ها بجای تهیه جوابیته برای رسانه های بیگانه، داغ تر از آنها دولت را محکوم می کردند و مردم را به اعتراضات تشویق می کردند. حتی اگر رادیو بی بی سی یک گزارش ناقص یا خلافی می داد، اینها فوری می دویدند و مستند آن را پخش می کردند تا مبادا حرف رسانه های معاند دروغ از آب دربیاید! اگر روابط عمومی ها نبودند، اصلا رسانه های بیگانه مخاطب نداشتند. آمار نشان می دهد که اخبار رسانه های بیگانه اصلا مستقیم مخاطب ندارد. لا اقل از طریق پارازیت مشکل می توانند شنود کنند. اما در همه ارگانهای دولتی و با بودجه دولت روابط عمومی ها آن را نقل می کنند. و به بهانه آزادی بیان، حتی انها را پرورش هم می دهند. مثلا اگر گزارشگر بی بی سی نمی داند این تظاهرات برای کدام شهر بوده آنها توضیح می دهند که دهلران یا مهران بود. گرچه توجیه آنها هم دروغ است یعنی در دهلران یا مهران چنین چیزی اتفاق نیافتاده ولی مردم وقتی می بینند یک ارگان دولتی آن را بیان می کند، نیازی به تحقیق و تفحص حس نمی کنند. بنده مدیرکل روابط عمومی وزارت ارشاد بودم که مادر روابط عمومی های کل کشور است. هر جلسه می آمدیم برای روابط عمومی صحبت کنیم جلوگیر می کردند (و می گفتند خایه مالی نکن). و خودشان تریبون را در دست می گرفتند و تا می توانستند از عملکر وزارت مربوطه یا وزیر بد می گفتند. و در ادامه هم می گفتند ما نباید چشممان را روی حقایق ببندیم! عجب، پس روابط عمومی چه وظیفه ای دارد؟ پول بیت المال را بگیرد و سخنگوی رادیوهای بیگانه باشد! حتی در سازمان صنایع ملی یکبار نیامدند از عملکر این سازمان که بزرگترین کارتل و تراست دنیا بود مثبت بنویسند همیشه می گفتند از موقعی که شرکتها به سازمان واگذار شده از هم پاشیده و زیان می دهد. آنها اصلا دولت را قبول نداشتند و اسلام را دشمن معرفی می کردند. و از آخوند ها هم بد می گفتند. در همین جشن ملی روابط عمومی ها اگر دقت کنید بحث ملی گرایی است نه اسلام دوستی. در ثانی همه راجع به استقلال روابط عمومی ها تاکید داشتند. یعنی اینکه زیر نظر رئیس سازمان یا وزارت خانه نباشند و برای خود حکومتی در دل حکومت داشته باشند که رئیس آنها هم رئیس انجمن باشد! و به همین دلیل اصلا از مسئولان دعوت نکرده بودند. تا اگر انتقادی هم دارند حضوری به آنها بگویند.
Public relations disrupts public security
Public relations is the spokesperson and means of communication of an organization or department with the people. Unfortunately, in Iran, the Public Relations Association has been formed and has reversed this relationship under the heading of public relations independence, meaning that instead of the public relations officer obeying the head of the organization, he should follow the head of the association to be a standard public relations manager. Therefore, advertising the organization or the performance of the management is considered as an ugly act of flattery, and it is better if it is criticized by the association against the organization and its performance. In fact, they have turned public relations into an opposition within the organization that mocks everything the management says and calls it propaganda from above or government propaganda! And vice versa, they define it as their mission. For example, we saw in the same prices that instead of justifying the president’s behavior and persuading the public opinion, they were beating the people because of the revolt and protest. Everyone said that expensive is bad! And then they openly called the people to revolt, that is, they said: If the problem is not solved, people will take to the streets. This was the code of the popular uprising. That is, in fact, the government receives its advertising budget and salaries, but they advertise for the opposition! It is enough to make a comparison between the statements of the dissident media and the statement of public relations! Instead of holding foreign media accountable, public relations condemned the government hotter than them and encouraged people to protest. Even if the BBC radio gave an incomplete or infringing report, they would immediately run and broadcast the documentary so that the false opposition media would not be heard! If it were not for public relations, foreign media would not have an audience at all. Statistics show that foreign media news has no direct audience at all. At least they can hear the problem through noise. But in all government agencies and with government funding, public relations quotes it. And under the pretext of freedom of expression, they even cultivate them. For example, if a BBC reporter does not know which city the demonstration was for, they will explain whether it was Dehloran or Mehran. Although their justification is also false, that is, such a thing did not happen in Dehloran or Mehran, but when people see a government body expressing it, they do not feel the need for investigation. I was the director general of public relations of the Ministry of Guidance, who is the mother of public relations of the whole country. Every time we came to talk to public relations, they stopped us (and told us not to spend money). And they took the podium themselves and spoke as badly as they could about the performance of the relevant ministry or minister. And they kept saying that we should not close our eyes to the facts! Wow, so what is the role of public relations? Take the money from the treasury and be the spokesperson of foreign radios! They did not even come to the National Industrial Organization once to write positively about the performance of this organization, which was the largest cartel and trust in the world. They did not accept the government at all and introduced Islam as the enemy. And they also spoke ill of the mullahs. In this national celebration of public relations, if you pay attention, it is a matter of nationalism, not Islamophobia. Second, everyone emphasized the independence of public relations. That is, they should not be under the supervision of the head of the organization or the ministry, and they should have a government for themselves in the heart of the government, whose head is also the head of the association! And for this reason, they did not invite the officials at all. If they have any criticism, tell them in person
.
العلاقات العامه تعطل الأمن العام
العلاقات العامه هی المتحدث الرسمی ووسیله الاتصال لمنظمه أو قسم مع الناس. لسوء الحظ ، فی إیران ، تم تشکیل جمعیه العلاقات العامه وقلبت هذه العلاقه تحت عنوان استقلال العلاقات العامه ، وهذا یعنی أنه بدلاً من طاعه مسؤول العلاقات العامه لرئیس المنظمه ، یجب أن یتبع رئیس الجمعیه لیکون مدیر علاقات عامه قیاسی. لذلک یعتبر الإعلان عن المنظمه أو أداء الإداره عملاً بشعًا من الإطراء ، والأفضل أن تنتقده الجمعیه ضد المنظمه وأدائها. فی الواقع ، لقد حولوا العلاقات العامه إلى معارضه داخل التنظیم تسخر من کل ما تقوله الإداره وتسمیه دعایه من الأعلى أو دعایه حکومیه! والعکس صحیح ، فإنهم یعرّفونها على أنها مهمتهم. على سبیل المثال ، رأینا بنفس الأسعار أنهم بدلاً من تبریر سلوک الرئیس وإقناع الرأی العام ، کانوا یضربون الناس بسبب الثوره والاحتجاج. قال الجمیع أن الثمن سیء! ثم دعوا الناس علانیه إلى الثوره ، أی قالوا: إذا لم تُحل المشکله ، سینزل الناس إلى الشوارع. کان هذا هو رمز الانتفاضه الشعبیه. أی أن الحکومه تستلم میزانیتها الإعلانیه ورواتبها ، لکنهم یعلنون للمعارضه! یکفی المقارنه بین تصریحات الاعلام المعارض وبیان العلاقات العامه! وبدلاً من محاسبه وسائل الإعلام الأجنبیه ، أدانت العلاقات العامه الحکومه أکثر منها شجاعه وشجعت الناس على الاحتجاج. حتى لو قدمت إذاعه البی بی سی تقریرًا ناقصًا أو مخالفًا ، فسوف یقومون على الفور بعرض الفیلم الوثائقی وبثه حتى لا یتم سماع وسائل الإعلام المعارضه الکاذبه! لولا العلاقات العامه ، لما کان لوسائل الإعلام الأجنبیه جمهور على الإطلاق. تشیر الإحصاءات إلى أن أخبار وسائل الإعلام الأجنبیه لیس لها جمهور مباشر على الإطلاق. على الأقل یمکنهم سماع المشکله من خلال الضوضاء. لکن فی جمیع الوکالات الحکومیه وبتمویل حکومی ، تستشهد العلاقات العامه بذلک. وتحت ذریعه حریه التعبیر حتى أنهم یزرعونها. على سبیل المثال ، إذا لم یعرف مراسل بی بی سی فی أی مدینه کانت المظاهره ، فسوف یشرحون ما إذا کانت دهلوران أو مهران. على الرغم من أن تبریرهم خاطئ أیضًا ، أی أن مثل هذا الشیء لم یحدث فی دهلوران أو مهران ، لکن عندما یرى الناس هیئه حکومیه تعبر عن ذلک ، فإنهم لا یشعرون بالحاجه إلى التحقیق. کنت المدیر العام للعلاقات العامه فی وزاره الإرشاد ، وهی أم العلاقات العامه للبلد کله. فی کل مره جئنا فیها للتحدث إلى العلاقات العامه ، کانوا یوقفوننا (ویطلبون منا ألا ننفق المال). وصعدوا إلى المنصه بأنفسهم وتحدثوا بأسلوب سیئ قدر المستطاع عن أداء الوزاره أو الوزیر المعنی. وظلوا یقولون إننا لا ینبغی أن نغض الطرف عن الحقائق! واو ، إذن ما هو دور العلاقات العامه؟ خذ المال من الخزینه وکن المتحدث باسم الإذاعات الأجنبیه! لم یأتوا حتى إلى المنظمه الصناعیه الوطنیه مره واحده لیکتبوا بإیجابیه عن أداء هذه المنظمه ، التی کانت أکبر تکتل وثقه فی العالم. لم یقبلوا بالحکومه إطلاقا وقدموا الإسلام على أنه العدو. کما تحدثوا بالسوء عن الملالی. فی هذا الاحتفال الوطنی للعلاقات العامه ، إذا انتبهت ، فهی مسأله قومیه ولیست کراهیه للإسلام. ثانیاً ، أکد الجمیع على استقلالیه العلاقات العامه. أی لا ینبغی أن یکونوا تحت إشراف رئیس الهیئه أو الوزاره ، بل یجب أن یکون لهم حکومه لأنفسهم فی قلب الحکومه یکون رئیسها هو أیضاً رئیس الجمعیه! ولهذا السبب ، لم یدعوا المسؤولین على الإطلاق. إذا کان لدیهم أی نقد ، أخبرهم شخصیًا.
Односи с јавношћу нарушавају јавну безбедност
Односи са јавношћу су портпарол и средство комуникације организације или одељења са људима. Нажалост, у Ирану је формирано Удружење за односе с јавношћу које је овај однос преокренуло под насловом независност односа с јавношћу, што значи да би службеник за односе с јавношћу требао да слиједи шефа организације, умјесто да се покорава шефу организације. стандардни менаџер за односе са јавношћу. Због тога се рекламирање организације или учинка менаџмента сматра ружним чином ласкања, и боље је ако га удружење критикује против организације и њеног учинка. У ствари, претворили су односе с јавношћу у опозицију унутар организације која се руга свему што менаџмент каже и назива пропагандом одозго или пропагандом власти! И обрнуто, они то дефинишу као своју мисију. На пример, видели смо у истим ценама да уместо да оправдају понашање председника и да убеде јавно мњење, туку народ због револта и протеста. Сви су рекли да је скупо лоше! А онда су отворено позвали народ на побуну, односно рекли: Ако се проблем не реши, људи ће изаћи на улице. Ово је био законик народног устанка. То је, у ствари, власт прима свој рекламни буџет и плате, али се оглашавају за опозицију! Довољно је направити поређење између изјава дисидентских медија и саопштења за односе с јавношћу! Уместо да се страни медији позивају на одговорност, односи с јавношћу осудили су владу жешће од њих и подстакли људе на протесте. Чак и ако би радио Би-Би-Си дао непотпун или кршећи извештај, они би одмах покренули и емитовали документарац да се не би чули лажни опозициони медији! Да није односа с јавношћу, страни медији уопште не би имали публику. Статистика показује да вести страних медија уопште немају директну публику. Барем могу да чују проблем кроз буку. Али у свим владиним агенцијама и уз државно финансирање, односи с јавношћу то цитирају. А под изговором слободе изражавања чак их и негују. На пример, ако репортер Би-Би-Сија не зна за који град су демонстрације, објасниће да ли је то био Дехлоран или Мехран. Иако је и њихово оправдање лажно, односно тако нешто се није догодило ни у Дехлорану, ни у Механу, али када људи виде да неко владино тело то изражава, не осећају потребу за истрагом. Била сам генерални директор за односе са јавношћу Министарства за усмеравање, која је мајка односа са јавношћу целе земље. Сваки пут када смо дошли да разговарамо са односима с јавношћу, зауставили су нас (и рекли нам да не трошимо новац). И сами су се попели на говорницу и што су могли лоше говорили о учинку ресорног министарства или министра. И стално су говорили да не треба затварати очи пред чињеницама! Вау, каква је онда улога односа с јавношћу? Узмите паре из касе и будите портпарол страних радија! Нису ни једном дошли у Националну индустријску организацију да напишу позитивно о раду ове организације, која је била највећи картел и поверење на свету. Они уопште нису прихватили власт и увели су ислам као непријатеља. И такође су лоше говорили о мулама. У овој националној прослави односа с јавношћу, ако обратите пажњу, реч је о национализму, а не о исламофобији. Друго, сви су истицали независност односа са јавношћу. Односно, не треба да буду под надзором шефа организације или министарства, и треба да имају владу за себе у срцу владе, чији је шеф уједно и шеф удружења! И због тога уопште нису позвали званичнике. Ако имају било какву критику, реците им лично.
