نوشته های مشابه
سالها است که بانکها به کمک وکلا و کارشناسان وابسته به خودشان، کارخانجات را تعطیل و مصادره کردند. حالا نوبتی هم باشد بعد از چهل سال، باید بانکها مصادره و به تولید کنندگان داده شود. برابر گزارش در صدا و سیما، بانکها مخصوصا، وام های کلان به کارخانجات می دادند، تا آنها نتوانند باز پرداخت کنند! سود باز پرداخت نشدن برای بانکها، بهتر بود. زیرا بعد از مدتی کار خانه را مصادره می کردند. حالب این است که کارخانه های مصادره شده، هیچکدام به چرخه تولید برنمی گشتند! بلکه بصورت مخروبه رها می شدند، تا بعنوان دارایی های منجمد منظور شوند. کارکرد دارایی های منجمد در دستمزد بالای مدیران آن بود.غالب این شرکتها به امضای کار شناسان رسمی دادگستری، به ارزش یکدهم تا بک پنجم براورد می شده، که معادل بدهی بانکی انها شود. در برخی ها، صاحب کارخانه بدهکار هم می شده. حالا نوبت آن است که این اموال برگردانده شود. لذا بانکها باید مصادره و به تولید کنندگان داده شود. چون همه ثروت بانکها از خون جگر این تولید کنندگان است، که به چند روش امکان پذیر است: یکی از روشها مصوبه دولت در بانکهای دولتی است، زیرا بانکها زیان ده هستند، و به دلیل پرداخت حقوق های نجومی، نمیتوانند هزینه های خود را پوشش دهند. اگر بدهی بانکها از داراییهای آنها کسر شود، چیزی به نام سرمایه وجود ندارد! ولی بانکها به دلیل وجود سپرده های دیداری، هزینه ها را پوشش می دهند. لذا واگذاری انها به واحد های تولیدی، میتواند با حذف طبقه نجومی بگیر، پشتوانه خوبی برای تولید بوده، تولید نیز پشتوانه ای سود آور برای بانکها شوند. در واقع بانکها بعنوان اداره کل امور مالی، یا صندوق های باز نشستگی و امثال آن، مددیار تولید شده، تولید نیز کارمندان مفید آن را با دستمزدهای مناسب، حفظ و از دارایی های منجمد آن، برای تولید استفاده خواهد نمود. دوم از طریق قوه قضائیه است. اکنون بر قوه قضائیه مسجل گردیده که: به کمک نا کارشناسان! چرخ تولید زیر دندان بانکها گیر کرده، و همگی چون جگر زلیخا پاره پاره شده اند. حال میشود با ارزیابی دوباره، اعاده دادرسی و یا ماده ۱۸ ، سهام بانک را بجای نقدینگی، به تولید کنند گان برگرداند. زیرا نقدینگی بانکها متعلق به خودش نیست. فقط در دادگاههای مشهور به اختلاس، میلیارد ها دلار و ریال به بانکها مرجوع شد، که این ها میتواند به شفافیت موضوع روشن کند. بانکها در واقع نقش خود را از مدیر مالی، به مدیرعاملی ارتقا داده بودند! چون نقدینگی داشتند به بهانه اعطای وام، طبق محاسبات کاملا یکجانبه، مدیریت و مالکیت شرکتها و کارخانجات را به دست می گرفتند. مدیران تولید که با زحمات فراوان، بخشی از بار نیاز های اجتماعی را به دوش می کشیدند، خودشان تبدیل به نیازمندان جدید می شدند. این امر زمینه را برای واردات آماده می کرد، بطوریکه سالیان بیش از ۱۲۰میلیارد دلار، فقط صرف خرید کالاهای اساسی می شود! در حالیکه ماموریت بانک کشاورزی، به صفر رساندن این مبلغ بوده است. اما برعکس، با بهره و دیر کرد و جریمه های کذایی، تمام زمین های کشت کالاهای اساسی را مصادره، و آن ها را به بایر تبدیل میکردند! بانکهای تخصصی هم صنایع دیگر را به ویرانی می کشاندند،. سه کارخانه بزرگ برای تولید چادر مشکی، به همین دلیل خاک می خورند! آقایان می گویند مجبورند چادر مشکی را از خارج وارد کنند. بحث شیرین واردات از انجا اهمیت پیدا می کند که: بانکها دلار را قبول دارند و از ریال متنفرند. چون دلار را می توان سریعا اختلاس و به خارج فرستاد. در تمام اختلاس ها این بانک بود که بدون وثیقه! وام می داد. و بجای برگرداندن از خارج، از همین افراد دم دستی گرفتند.
It’s time to confiscate the banks
For years, banks have shut down and confiscated factories with the help of their own lawyers and experts. Now it is the turn of the banks to be confiscated and given to the producers after forty years. According to a report on the state broadcaster, banks, in particular, gave large loans to factories so that they could not repay! It would be better for banks not to repay. Because after a while, they confiscated the house. The downside is that the confiscated factories did not return to the production cycle! Rather, they were left in ruins to be considered frozen assets. The function of frozen assets was in the hands of its top executives. Most of these companies, with the signatures of official forensic experts, were estimated to be worth one-fifteenth to fifth, equivalent to their bank debt. In some cases, the owner of the factory was also in debt. Now it’s time to return the property. Therefore, banks must be confiscated and given to producers. Because all the wealth of banks is the blood of these producers, which is possible in several ways: One of the methods is the government’s decision in state-owned banks, because the banks are loss-making, and because of the payment of astronomical salaries, they can not cover their costs. Give. If banks’ debt is deducted from their assets, there is no such thing as capital! But banks cover the costs due to the availability of sight deposits. Therefore, handing them over to production units can be a good support for production by eliminating the astronomical class, and production can be a profitable support for banks. In fact, banks, as the General Directorate of Financial Affairs, or the Recessionary Funds and the like, will be produced to help, and production will retain its useful employees at appropriate wages, and its frozen assets will be used for production. The second is through the judiciary. It has now been proven to the judiciary that: with the help of non-experts! The production wheels are stuck under the teeth of the banks, and they are all torn like Zuleykha’s liver. It is now possible to return the bank’s shares to the producers instead of cash, by re-evaluating, restoring the proceedings or Article 18. Because the liquidity of the banks does not belong to them. In the famous embezzlement courts alone, billions of dollars and rials were returned to the banks, which could shed light on the issue. Banks have actually upgraded their role from financial manager to CEO! Because they had liquidity, they took over the management and ownership of companies and factories under entirely unilateral calculations under the pretext of granting loans. Production managers, who worked hard to meet part of the social needs, became the new needy themselves. This paved the way for imports, so that more than $ 120 billion a year is spent on basic goods alone! While the mission of Keshavarzi Bank has been to reduce this amount to zero. But on the contrary, with interest and delays, the so-called fines confiscated all the cultivated lands of the basic commodities, and turned them into barriers! Specialized banks were also destroying other industries. That’s why three big factories are digging tents to produce black tents! Gentlemen say they have to import black tents from abroad. The sweet talk of imports is important because: Banks accept dollars and hate rials. Because the dollar can be quickly embezzled and sent abroad. In all embezzlements, it was the bank that had no collateral! He lent. And instead of returning from abroad, they took a handful from these same people.
حان الوقت لمصادره البنوک
لسنوات ، أغلقت البنوک المصادره بمساعده محامین وخبراء خاصین بها. والآن جاء دور البنوک لمصادرتها وإعطاؤها للمنتجین بعد أربعین سنه. وفقًا لتقریر بثته هیئه الإذاعه الحکومیه ، أعطت البنوک ، على وجه الخصوص ، قروضًا کبیره للمصانع حتى لا تتمکن من السداد! سیکون من الأفضل للبنوک عدم السداد. لأنه بعد فتره صادروا المنزل. الجانب السلبی هو أن المصانع المصادره لم تعد إلى دوره الإنتاج! بدلاً من ذلک ، تُرکوا فی حاله خراب لیتم اعتبارهم أصولًا مجمده. کانت وظیفه الأصول المجمده فی أیدی کبار مسؤولیها التنفیذیین ، وقدرت معظم هذه الشرکات ، بتوقیعات خبراء الطب الشرعی الرسمیین ، بأنها تتراوح بین ۱۵ إلى ۵ ، وهو ما یعادل دیونها المصرفیه. فی بعض الحالات ، کان صاحب المصنع مدینًا أیضًا. حان الوقت الآن لإعاده الممتلکات. لذلک ، یجب مصادره البنوک وإعطاؤها للمنتجین. لأن کل ثروه البنوک هی دماء هؤلاء المنتجین ، وهو أمر ممکن بعده طرق: أحد الأسالیب هو قرار الحکومه فی البنوک المملوکه للدوله ، لأن البنوک غیر مربحه ، وبسبب دفع الرواتب الفلکیه ، لا یمکنهم تغطیه تکالیفهم. یعطى. إذا تم خصم دیون البنوک من أصولها ، فلا یوجد شیء مثل رأس المال! لکن البنوک تغطی التکالیف بسبب توافر الودائع تحت الطلب. لذلک ، یمکن أن یکون تسلیمها إلى وحدات الإنتاج دعمًا جیدًا للإنتاج من خلال القضاء على الطبقه الفلکیه ، ویمکن أن یکون الإنتاج دعمًا مربحًا للبنوک. فی الواقع ، سیتم إنتاج البنوک ، مثل المدیریه العامه للشؤون المالیه ، أو صنادیق الرکود وما شابه ، للمساعده ، وسیحتفظ الإنتاج بموظفیه المفیدین بأجور مناسبه ، وسیتم استخدام أصوله المجمده للإنتاج. والثانی من خلال القضاء. لقد ثبت الآن للسلطه القضائیه: بمساعده غیر الخبراء! عجلات الإنتاج عالقه تحت أسنان البنوک ، وکلها ممزقه مثل کبد زلیخه. من الممکن الآن إعاده أسهم البنک إلى المنتجین بدلاً من النقد ، من خلال إعاده تقییم أو استعاده الإجراءات أو الماده ۱۸. لأن سیوله البنوک لیست ملکا لها. فی محاکم الاختلاس الشهیره وحدها ، تمت إعاده ملیارات الدولارات والریال إلى البنوک ، الأمر الذی یمکن أن یلقی الضوء على هذه القضیه. لقد قامت البنوک بالفعل بتحدیث دورها من المدیر المالی إلى الرئیس التنفیذی! ولأنهم یمتلکون سیوله ، فقد استحوذوا على إداره وملکیه الشرکات والمصانع بحجه منح القروض ، وفقًا لحسابات أحادیه الجانب تمامًا. أصبح مدیرو الإنتاج ، الذین عملوا بجد لتلبیه جزء من الاحتیاجات الاجتماعیه ، هم المحتاجین أنفسهم. وقد مهد هذا الطریق للواردات ، بحیث یتم إنفاق أکثر من ۱۲۰ ملیار دولار سنویًا على السلع الأساسیه وحدها! بینما کانت مهمه بنک خفیض هذا المبلغ إلى الصفر. ولکن ، على العکس من ذلک ، مع الاهتمام والتأخیر ، وما یسمى بالغرامات ، تمت مصادره جمیع الأراضی لزراعه السلع الأساسیه ، وتم تحویلها إلى حواجز! کما دمرت البنوک المتخصصه صناعات أخرى. لهذا السبب تقوم ثلاثه مصانع کبیره بحفر الخیام لإنتاج الخیام السوداء! یقول الساده إن علیهم استیراد الخیام السوداء من الخارج. الکلام الجید عن الواردات مهم لأن: البنوک تقبل الدولار و الکراهیه. لأنه یمکن اختلاس الدولار بسرعه وإرساله إلى الخارج. فی جمیع حالات الاختلاس ، کان البنک لیس لدیه ضمانات! أقرض. وبدلاً من العوده من الخارج ، أخذوا حفنه من نفس هؤلاء الناس.
Ժամանակն է բռնագանձել բանկերը
Տարիներ շարունակ բանկերը փակել և առգրավել են գործարանները ՝ իրենց իսկ իրավաբանների և փորձագետների օգնությամբ: Այժմ հերթն է այն բանկերին, որոնք պետք է առգրավվեն և արտադրողներին տրվեն քառասուն տարի անց: Պետական հեռարձակողի մասին զեկույցի համաձայն, մասնավորապես, բանկերը մեծ վարկեր են տվել գործարաններին, որպեսզի նրանք չկարողանան մարել: Ավելի լավ կլինի, որ բանկերը չվճարեն: Քանի որ որոշ ժամանակ անց նրանք բռնագրավել են տունը: Դրական է այն, որ առգրավված գործարանները չեն վերադարձել արտադրական ցիկլ: Փոխարենը, նրանք մնացին ավերակների մեջ, որպեսզի համարվեն սառեցված ակտիվներ: Սառեցված ակտիվների գործառույթը նրա ղեկավարների ձեռքում էր: Այս ընկերությունների մեծ մասը, պաշտոնական դատաբժշկական փորձագետների ստորագրություններով, գնահատվում էր, որ արժեր մեկ տասնհինգերորդից հինգերորդ `համարժեք իրենց բանկային պարտքին: Որոշ դեպքերում պարտքի տակ էր նաև գործարանի սեփականատերը: Այժմ ժամանակն է վերադարձնել գույքը: Հետևաբար, բանկերը պետք է բռնագրավվեն և տրամադրվեն արտադրողներին: Քանի որ բանկերի ողջ ունեցվածքը այս արտադրողների արյունն է, ինչը հնարավոր է մի քանի եղանակով. Մեթոդներից մեկը կառավարության որոշումն է պետական բանկերում, որովհետև բանկերը կորուստ են, և աստղագիտական աշխատավարձերի վճարման պատճառով նրանք չեն կարող ծածկել իրենց ծախսերը: Տվեք Եթե բանկերի պարտքերը հանվում են իրենց ակտիվներից, ապա կապիտալ չի լինում: Բայց բանկերը ծածկում են ծախսերը `կանխատեսվող ավանդների առկայության պատճառով: Հետևաբար, դրանք արտադրական միավորներին հանձնելը կարող է լավ աջակցություն լինել արտադրությանը `վերացնելով աստղագիտական դասը, և արտադրությունը կարող է շահավետ աջակցություն լինել բանկերի համար: Փաստորեն, բանկերը, որպես Ֆինանսների գլխավոր վարչություն կամ ռեցեսիոն հիմնադրամներ և այլն, արտադրվելու են օգնության համար, և արտադրությունը կպահպանի իր օգտակար աշխատողներին համապատասխան աշխատավարձերում և օգտագործելու է իր սառեցված ակտիվները արտադրության համար: Երկրորդը `դատական համակարգի միջոցով: Հիմա դատական մարմիններին ապացուցված է, որ. Ոչ մասնագետների օգնությամբ: Արտադրության անիվները խրված են բանկերի ատամների տակ, և դրանք բոլորը պոկված են Զուլեյխայի լյարդի պես: Այժմ հնարավոր է կանխիկի փոխարեն բանկի բաժնետոմսերը վերադարձնել արտադրողներին ՝ վերագնահատելով, վարույթները վերականգնելով կամ ۱۸-րդ հոդվածով: Քանի որ բանկերի իրացվելիությունը նրանց չի պատկանում: Միայն հայտնի հափշտակության դատարաններում միլիարդավոր դոլարներ և ռիալներ վերադարձվեցին բանկեր, որոնք կարող էին լույս սփռել այդ խնդրի վրա: Բանկերն իրականում կատարելագործել են իրենց դերը ֆինանսական մենեջերից մինչև գլխավոր գործադիր տնօրեն: Քանի որ նրանք ունեին իրացվելիություն, նրանք ամբողջությամբ միակողմանի հաշվարկներով ստանձնեցին վարկեր տրամադրելու պատրվակով ընկերությունների և գործարանների կառավարումն ու սեփականության իրավունքը: Արտադրության մենեջերները, ովքեր ջանասիրաբար աշխատում էին սոցիալական կարիքների մի մասի բավարարման համար, իրենք դարձան նոր կարիքավորները: Սա ճանապարհ ստեղծեց ներմուծման համար, որպեսզի տարեկան ավելի քան ۱۲۰ միլիարդ դոլար ծախսվի միայն հիմնական ապրանքների վրա: Թեև Քեշավարցի բանկի առաքելությունն է եղել այդ գումարը հասցնել զրոյի: Ընդհակառակը, հետաքրքրությամբ և ձգձգումներով և այսպես կոչված տուգանքներով նրանք բռնագրավեցին հիմնական ապրանքների բոլոր մշակված հողերը և դրանք վերածեցին խոչընդոտների: Մասնագիտացված բանկերը ոչնչացնում էին նաև այլ արդյունաբերություններ: Այդ իսկ պատճառով երեք խոշոր գործարաններ վրաններ են փորում ՝ սև վրաններ արտադրելու համար: Պարոնայք ասում են, որ նրանք պետք է սև վրաններ ներկրեն դրսից: Ներմուծման քաղցր խոսակցությունը կարևոր է, քանի որ. Բանկերը ընդունում են դոլար և ատում ռիալներ: Քանի որ դոլարը կարելի է արագ յուրացնել և ուղարկել արտասահման: Բոլոր յուրացումներով ՝ դա այն բանկն էր, որը գրավ չուներ: Նա պարտք տվեց: Եվ արտասահմանից վերադառնալու փոխարեն նրանք մի բուռ
