نوشته های مشابه
آیا امام حسین ع مهمتر است؟
یک سوال اساسی است که چرا برای امام حسین ع مراسم بیشتری می شود ولی برای امامان دیگر وحتی خود پیامبر کمتر؟ البته همه آنها نور واحد هستند ولی این موضوع برمی گردد به ولایت فقیه. زیرا در جایی که ولایت با فقیه است در ان مکان ها مراسم بهتر گرفته میشود وهمه مردم هم شرکت می کنند.(الناس علی دین ملوکهم) وچون در عربستان ولایت طاغوت است احترام به پیامبر هم نمی شود حتی قبور چهار امام ع را هم تخریب می کنند. و هنوزهم نمی گذارند باز سازی شود. لذا باید دانست که مراسم برای پیامبر از اهمیت بیشتری برخوردار است وحتی مظلومیت پیامبر از همه پیامبران هم بیشتر است و داستان غم انگیز جانشینی ایشان هیچ جا گفته نمی شود و سخنان ایشان اهمیت داده نمی شود بلکه با اشاره برخی از این دولتها برعلیه ایشان کتاب های موهن می نویسند و کاریکاتور می کشند. و این خود یکی از نشانه های مظلومیت اعظم پیامبر است.. مخصوصا در این ایام که ایام بزرگداشت مکراسم رحلت پیامبر هست هیچ مراسمی وجود ندارد. در حالیکه برای پدر آل سعود مقبره درست کردند وهرکس به آن کشور سفر می کند باید اول ادای احترام به آن مقبره کند. آنها ولایت فقیه را قبول ندارند و عملا ولایت کفر و طاغوت را پذیرفته اند زیرا خداوند فرموده کسانیکه ولایت الله را نپذیرند در ولایت طاغوت هستند. این موضوع هم از زمان رحلت پیامبر آغاز شده لذا باید این مسائل در روز رحلت ایشان وسالگرد های ان بیان شود. و آل سعود از بیان آن می ترسند. زیرا طرفدار کتاب سوزان هستند. و هر کتابی را می سوزانند. در زمان پیامبر به سواد داشتن اهمیت داده می شد حتی ده اسیر یهودی با آموزش سواد آزاد شدند. وهمه چیر نوشته می شد وحضرت علی هم فرموده دانسته های خود را نوشتن به بند بکشید.تا فراموش نشود. همه گفتار های پیامبر نوشته می شد. اما بعد از رحلت ایشان عمر دستور داد همه نوشته ها بیاورند تا به آنها پاداش داده شود فقط حضرت فاطمه مخالفت کرد و نیاورد.و لذا کتاب ایشان را اسرار آل محمد نامگذاری کرده اند. وقتی همه دستنوشته های خود را برچوب و کاغذ و چرم آوردند همه را در میدان شهر جمع کرد و آنها را آتش زد وگفت:حسبنا کتاب الله! فقط کتاب خدا ما را بس است. ولذا هیچکس هم اعتراض نکرد همانطور که الان هم اعتراض نمی کنند وهرکس اعتراض کند او را دستگیر وزندانی می کنند. این حرف مانند هولوکاست خط قرمز وهابیت است. یعنی هرکسی از دوران رحلت پیامبر و اوضاع ایشان سوال کند مانند این است که در باره هولوکاست سوال کرده! حتی اگر رئیس جمهور هم باشد او را کنار می زنند. و اگر مردم عادی باشند او را اعدام با شمشیر می کنند تا ثوابش بیشتر باشد. لذا از تمامی حزب الله جهان درخواست می شود که ایام رحلت پیامبر را گرامی بدارند و در باره آن مجالس بگیرند وسخنرانی کنند و مظلومیتی که بر پیامبر رفته افشا کنند. حتی باید این مجالس با شکوهتر از مراسم عزاداری بر امام حسین ع باشد زیرا مظلومیت پیامبر در میان امت اسلام و در میان انبیا بی نظیر است. شاید به تعبیر باید گفت که مظلومیت امام حسین ع مادی وفیزیکی و قابل لمس تر است . لذا مردم بیشتر درک می کنند. امام مظلومتر پیامبر و امام حسن ع بالتر است و قابل درک برای مردم عادی نیست. شما ببینید در عاشورا ۷۲نفر از امام حسین ع حمایت کردند و جان خودشان را فدا نمودند. ولی امام حسن ع به دست همسرش مسموم و شهید شد. یعنی نزدیکترین یاور هم نداشت. سردار بی یاور بود. به همین شکل وقنی پیامبر می خواست از دنیا برود حتی نگذاشتند وصیت بنویسد و گفتند اوکه سواد ندارد وهذیان میگوید. به احتمال زیاد ایشان بوسیله زن یهودیه ای مسموم شد ولی نگذاشتند این راز فاش شود و اعلام کردند به مرگ طبیعی مرده است. در حالیکه سعودی اینترنشنال مرگ سمی دختر ایرانی را مرگ مشکوک اعلام کرده و در ایران شورش بپا کردند.
Is Imam Hussain (AS) more important?
A fundamental question is why there are more ceremonies for Imam Hussain, but less for other imams and even the Prophet himself? Of course, all of them are the same light, but this matter goes back to the authority of the Faqih. Because in the place where the governorship is with the jurist, in those places, the ceremonies are better and all the people participate. do And they still don’t let it be rebuilt. Therefore, it should be known that the ceremony is more important for the prophet and even the oppression of the prophet is more than all the prophets and the sad story of his succession is not told anywhere and his words are not given importance, but with the reference of some of these governments, books against him They write slander and draw caricatures. And this itself is one of the signs of the great oppression of the Prophet.. Especially in these days, when the Prophet’s death is commemorated, there is no ceremony. While they built a tomb for Al Saud’s father and whoever travels to that country must first pay respect to that tomb. They do not accept the guardianship of the jurist and have actually accepted the guardianship of disbelief and taghut because God has said that those who do not accept the guardianship of Allah are in the guardianship of taghut. This issue started from the time of the Prophet’s death, so these issues should be discussed on the day of his death and on his anniversaries. And Al Saud are afraid to express it. Because they are fans of Susan’s book. And they burn every book. At the time of the Prophet, literacy was important, even ten Jewish captives were freed by learning literacy. And everything was written down, and Hazrat Ali also said to write down what you know so that it will not be forgotten. All the speeches of the Prophet were written down. But after his death, Umar ordered to bring all the writings so that they would be rewarded, only Hazrat Fatima disagreed and did not bring them. Therefore, their book was named Asrar al-Muhammad. When they all brought their manuscripts on wood, paper and leather, he gathered them all in the city square and set them on fire and said: Hasbna Kitab Allah! Only God’s book is enough for us. Therefore, no one protested, just as they are not protesting now, and anyone who protests is arrested and imprisoned. This word is like the holocaust red line of Wahhabism. It means that anyone who asks about the time of the Prophet’s death and his situation is like asking about the Holocaust! Even if he is the president, they will push him aside. And if they are ordinary people, they will execute him with a sword so that his reward will be more. Therefore, all Hizbollahs of the world are requested to honor the days of the Prophet’s death and to hold meetings and speeches about it, and to expose the injustice done to the Prophet. These gatherings should be even more magnificent than the mourning ceremony for Imam Hussain (AS) because the oppression of the Prophet is unique among the Islamic Ummah and among the prophets. Perhaps it should be said that Imam Hussain’s oppression is material, physical and more tangible. Therefore, people understand more. The most oppressed imam is the prophet and Imam Hasan is the highest, and it is not understandable for ordinary people. You see, on Ashura, 72 people supported Imam Hussain (AS) and sacrificed their lives. But Imam Hassan was poisoned and martyred by his wife. That means he didn’t even have the closest helper. Sardar was helpless. In the same way, when the Prophet wanted to die, they didn’t even let him write a will and said that he was illiterate and delusional. Most likely, he was poisoned by a Jewish woman, but they did not let this secret be revealed and announced that he died a natural death. While the Saudi International declared the poisoned death of an Iranian girl as a suspicious death and started a riot in Iran.
هل الإمام الحسین (ع) أهم؟
والسؤال الأساسی هو لماذا هناک المزید من المراسم للإمام الحسین ، ولکن أقل للأئمه الآخرین وحتى النبی نفسه؟ طبعا کلهم نور واحد ولکن هذا الامر یعود الى سلطه الفقیه. لأنه فی المکان الذی یکون فیه الحاکم مع الفقیه ، فی تلک الأماکن ، تکون المراسم أفضل ویشارک فیها جمیع الناس. وما زالوا لا یسمحون بإعاده بنائه. لذلک یجب أن نعلم أن الاحتفال أهم بالنسبه للنبی وحتى ظلم الرسول أکثر من کل الأنبیاء وأن القصه الحزینه لخلافته لا تُروى فی أی مکان ولا تعطى کلماته أهمیه إلا مع مرجع بعض هذه الحکومات کتب ضده یکتبون القذف ویرسمون الرسوم الکاریکاتوریه. وهذا بحد ذاته من علامات الظلم الکبیر للنبی .. خاصه فی هذه الأیام التی یُذکر فیها موت النبی ، فلا یوجد احتفال. بینما قاموا ببناء قبر لوالد آل سعود ، ویجب على کل من یسافر إلى ذلک البلد أن یحترم ذلک القبر أولاً. إنهم لا یقبلون ولایه الفقیه ، وقد قبلوا بالفعل ولایه الکفر والطاغوت لأن الله قال إن الذین لا یقبلون بولایه الله هم فی ولایه الطاغوت. وهذه المسأله بدأت من وقت وفاه الرسول ، فینبغی أن تناقش هذه الأمور یوم وفاته ویوم ذکرى موته. وآل سعود یخافون من التعبیر عنه. لأنهم معجبون بکتاب سوزان. ویحرقون کل کتاب. فی زمن النبی ، کانت معرفه القراءه والکتابه مهمه ، حتى عشره أسرى یهود تم تحریرهم من خلال تعلم القراءه والکتابه. وکل شیء مکتوب ، وقال حضره علی أیضًا أن اکتب ما تعرفه حتى لا ینسى. کُتبت جمیع أحادیث الرسول. ولکن بعد وفاته أمر عمر بإحضار جمیع الکتابات لیثاب علیها ، ولم یوافق علیها إلا حضره فاطمه ولم یحضرها ، لذلک سمی کتابهم أسرار المحمد. فلما أحضروا جمیعهم مخطوطاتهم من الخشب والورق والجلد ، جمعها کلها فی ساحه المدینه وأشعلها فی النار وقال: حسبنا کتاب الله! فقط کتاب الله یکفینا. لذلک لم یحتج أحد کما لم یحتج الآن ، وکل من یحتج یلقى القبض علیه ویسجن. هذه الکلمه تشبه الخط الأحمر للمحرقه فی الوهابیه. معناه أن من یسأل عن وقت وفاه الرسول وحالته مثل السؤال عن المحرقه! حتى لو کان هو الرئیس ، فإنهم سیدفعونه جانبًا. وإن کانوا من الناس العادیین یقتلونه بالسیف فیزید أجره. لذلک ، فإن کل حزب الله فی العالم مطالب باحترام أیام وفاه الرسول ، وعقد اجتماعات وخطب حول ذلک ، وفضح الظلم الذی لحق بالنبی. یجب أن تکون هذه التجمعات أروع حتى من مراسم عزاء الإمام الحسین (ع) لأن ظلم الرسول صلى الله علیه وسلم فرید بین الأمه الإسلامیه وبین الأنبیاء. ربما یجب أن یقال إن اضطهاد الإمام الحسین مادی وجسدی وملموس أکثر. لذلک ، یفهم الناس أکثر. الإمام الأکثر اضطهدًا هو النبی والإمام الحسن هو الأعلى ، وهو أمر غیر مفهوم للناس العادیین. ترى ، فی عاشوراء ، ۷۲ شخصًا دعموا الإمام الحسین (ع) وضحوا بحیاتهم. لکن الإمام الحسن تسمم واستشهد على ید زوجته. هذا یعنی أنه لم یکن لدیه حتى أقرب مساعد. کان سردار لا حول له ولا قوه. وبنفس الطریقه ، عندما أراد النبی أن یموت ، لم یسمحوا له حتى بکتابه وصیه وقالوا إنه کان أمیًا ومتوهماً. على الأرجح ، تم تسمیمه من قبل امرأه یهودیه ، لکنهم لم یکشفوا عن هذا السر وأعلنوا أنه مات موتًا طبیعیًا. بینما أعلنت السعودیه الدولیه وفاه فتاه إیرانیه مسمومه بأنها وفاه مشبوهه وبدأت أعمال شغب فی إیران.
ئایا ئیمام حوسێن (ع) گرنگترە؟
پرسیارێکی بنەڕەتی ئەوەیە بۆچی بۆ ئیمام حوسێن ڕێوڕەسمی زیاتر هەیە، بەڵام بۆ ئیمامەکانی تر و تەنانەت خودی پێغەمبەریش کەمترە؟ بێگومان هەموویان یەک روناکین، بەڵام ئەم بابەتە دەگەڕێتەوە بۆ دەسەڵاتی فەقیه. چونکە لەو شوێنەی کە قایمقامیەتی لای فەقێیە، لەو شوێنانەدا ڕێوڕەسمەکان باشترن و هەموو خەڵک بەشداری دەکەن وە هێشتا ناهێڵن دووبارە بنیات بنرێتەوە. بۆیە پێویستە ئەوە بزانرێت کە مەراسیمەکە بۆ پێغەمبەر گرنگترە و تەنانەت ستەمکاری پێغەمبەر لە هەموو پێغەمبەران زیاترە و چیرۆکی دڵتەزێنی جێنشینییەکەی لە هیچ شوێنێک ناگێڕدرێتەوە و قسەکانی گرنگی پێ نادرێت، بەڵکو لەگەڵ… ئاماژەی هەندێک لەم حکومەتانە، کتێب دژی ئەو بوختان دەنووسن و کاریکاتێر دەکێشن. وە ئەمەش خۆی یەکێکە لە نیشانەکانی زوڵم و زوڵمی گەورەی پێغەمبەر.. بەتایبەتی لەم ڕۆژانەدا کە یادی مردنی پێغەمبەر دەکرێتەوە هیچ مەراسیمێک نییە. لە کاتێکدا گۆڕێکیان بۆ باوکی السعود دروست کردووە و هەرکەسێک گەشت بکات بۆ ئەو وڵاتە دەبێت سەرەتا ڕێز لەو گۆڕە بگرێت. ئەوان وەلییەتی فەقێ قبوڵ ناکەن و لە ڕاستیدا وەلییەتی کوفر و تاغوتیان قبوڵ کردووە چونکە خودا فەرموویەتی ئەو کەسانەی کە وەلی پەروەری خوا قبوڵ ناکەن لە وەلییەتی تاغوتدان. ئەم پرسە لە سەردەمی کۆچی دوایی پێغەمبەرەوە دەستی پێکردووە، بۆیە پێویستە لە ڕۆژی کۆچی دوایی و لە ساڵڕۆژەکانیدا ئەم پرسانە تاوتوێ بکرێن. وە ئەلسعود دەترسن لە دەربڕینی. چونکە هەواداری کتێبەکەی سوزانن. وە هەموو کتێبێک دەسوتێنن. لەسەردەمی پێغەمبەردا خوێندەواری گرنگ بوو، تەنانەت دە دیلی جوولەکەش بە فێربوونی خوێندەواری ئازاد کران. وە هەموو شتێک نووسرابوو، حەزرەتی عەلیش وتی ئەوەی دەیزانی بینووسە بۆ ئەوەی لەبیر نەکرێت. هەموو وتارەکانی پێغەمبەر نووسرابوو. به ڵام دوای مردنی عومه ر فه رمانی دا هه موو نووسراوه کان بهێنرێت بۆ ئه وه ی پاداشتیان بۆ ببێته وه ، ته نیا حه زره ت فاتیمه ناکۆک بووه و نه یهێناوه ، بۆیه کتێبه که یان ناوی (عسرار المحمد) بوو. کاتێک هەموویان دەستنووسەکانیان لەسەر دار و کاغەز و چەرم هێنا، هەموویان لە گۆڕەپانی شار کۆکردەوە و ئاگری تێبەردا و وتی: حسبنە کیتاب الله! تەنها کتێبی خودا بەسە بۆ ئێمە. بۆیە کەس ناڕەزایی دەرنەبڕی، هەروەک چۆن ئێستا ناڕەزایی دەرنابڕن و هەرکەسێک ناڕەزایی دەرببڕێت دەستگیر دەکرێت و زیندانی دەکرێت. ئەم وشەیە وەک هێڵی سووری هۆلۆکۆستی وەهابیەت وایە. واتە هەرکەسێک پرسیار لە کاتی مردنی پێغەمبەر و دۆخی ئەو بکات، وەک ئەوە وایە پرسیار لە هۆلۆکۆست بکات! ئه‌گه‌ر سه‌رۆکیش بێت، پاڵی ده‌به‌نه لاوه. وە ئەگەر مرۆڤی ئاسایی بن بە شمشێر لە سێدارە دەدەن تا پاداشتی زیاتر بێت. بۆیە داوا لە هەموو حیزبوڵڵاکانی جیهان دەکەین کە ڕێز لە ڕۆژانی کۆچی دوایی پێغەمبەر بگرن و کۆبوونەوە و وتار لەو بارەیەوە ئەنجام بدەن، هەروەها ئەو نادادپەروەریانەی بەرامبەر پێغەمبەر کراوە ئاشکرا بکەن. ئەم گردبونەوانە دەبێ لە مەراسیمی ماتەمینی ئیمام حسێن (ع) شایستەتر بن چونکە زوڵم و زۆرداری پێغەمبەر لە نێو ئومەتی ئیسلامی و لای پێغەمبەران تایبەتە. ڕەنگە پێویست بێت بگوترێ زوڵم و زوڵم و زۆرداری ئیمام حوسێن ماددی و جەستەیی و بەرجەستەترە. بۆیە خەڵک زیاتر تێدەگەن. زوڵم لێکراوترین ئیمام پێغەمبەرە و ئیمام حەسەن باڵاترینە، بۆ خەڵکی ئاساییش شتێکی تێگەیشتن نییە. دەبینن لە عاشورا ٧٢ کەس پاڵپشتی ئیمام حسێن (ع)یان کرد و گیانی خۆیان بەخت کرد. بەڵام ئیمام حەسەن لەلایەن هاوسەرەکەیەوە ژەهراوی کرا و شەهید کرا. واتە تەنانەت نزیکترین یارمەتیدەریشی نەبووە. سەردار بێدەسەڵات بوو. بەهەمان شێوە کە پێغەمبەر ویستی بمرێت تەنانەت نەیانهێشت وەسیەتنامەیەک بنوسێت و دەیانوت نەخوێندەوار و وەهمە. بە ئەگەرێکی زۆرەوە لەلایەن ژنێکی جولەکەوە ژەهراوی کراوە، بەڵام نەیانهێشت ئەم نهێنییە ئاشکرا بێت و ڕایانگەیاند کە بە مردنێکی سروشتی مردووە. لە کاتێکدا کە رێکخراوی نێودەوڵەتی سعودیە مەرگی ژەهراوی کچێکی ئێرانی بە مەرگێکی گوماناوی ناساند و ئاژاوەی لە ئێران دەستپێکرد.
