نوشته های مشابه
یکی از ریشه های اصلی اعتراضات ضد جمهوری اسلامی ایران همان مفهوم جمهوریت و اسلامی بودن آن است. در روز ۱۲فر.ردین که ۹۸ درصد مردم به جمهوری اسلامی رای دادند بالاخره دو درصد هم مخالف بودند. این دو درصد الان میشود ۲میلیون نفر! لذا هر اقدام جمهوری اسلامی در داخل مواجه است با ۲میلیون مخالف ولوامری عقلی، آزادایخواهی وعلمی هم باشد. مثلا ماهواره به فضا می فرستیم که بزرگترین پیشرفت و شتاب علمی وقدرت ایران را نشان می دهد ولی انها مخالفند، چون به ضرر شان است هرچه جمهوری اسلامی پیشرفت بکند داغ آنها تازه تر می شود و ادعای انها مبنی بر ناتوانی علمی جمهوری اسلامی شکست می خورد. از این دو میلیون نفر نصف آنها کودک و کهنسال وناتوان باشند پس میماند یک میلیون جمعیت فعال ضد جمهوری اسلامی. و این تعداد از نظر آماری یک سوم افرادی هستند که به پیاده روی اربعین در عراق می روند لذا اگر همه مخالفین هم جمع بشوند وتظاهرات کنند به یک سوم جمعیت جان برکف اربعینی هم نمی رسند در حالیکه آنها جان برکف هم نیستند با کمترین تشری جاخالی داده وفرار به دامن استعمار را انتخاب می کنند. لذا این یک میلیون نفر پیاده نظام وستون پنجم دشمن در هر غائله ای هستند. از این یک میلیون نفر نیمی هم ساکت هستند یعنی مخالف جدی نیستند و کارهایی که می کنند بیشتر در جهت شهرت و محبوبیت خودشان است لذا اصلا حوصله و وقت در گیری یا مجامله ندارند. از آن نیم میلیون هم همگی خوشگذزان هستند لذا برای دریافت در امد از دشمن و شرکت در جشنها و رقصها و همجنس بازی و سگ ازاری و مشروب خواری و روسپی گری تظاهرات می کنند. لذا تاب تحمل سختی مبارزه را ندارند. این است که همه تظاهرات آنها فورا سرکوب و برای همیشه فراموش می شود در این چهل سال ما شاهد بروز تظاهرات زیادی بودیم ولی اکنون حتی یکی از انها در ذهن کسی نیست. آخرین آن قضیه متروپل اهواز بود که حتی رضا پهلوی و فرح توهم زده بودند که بر می گردند. اما دیگر کسی خاطره ای از ان ندارد. درصد بسیار پایینی از انها راه نفوذ را پیش گرفتند از همان ابتدای انقلاب به منظور تصحیح رفتار خمینی وارد تشکیلات شده و تا مقام ریاست جمهوری هم رسیدند. زیرا نیروهای انقلابی خاصیت شان قدرت طلبی نبود بلکه تشنه خدمت بودند نه عاشق قدرت لذا کسانی که این خلا را می دانستند وارد کار شدند و قدرت ظاهری را به دست گرفتند. از هاشمی رفسنجانی تا میر حسین موسوی و تا احمدی نژاد و روحانی، اینها در واقع بخاطر قدرت، از اسلام و قران دفاع می کردند وقتی قدرت از دست آنها گرفته شد دیوانه شدند و به اصطلاح تهرانی ها به سیم آخر زدند. اولین هدف آنها هم اصل ولایت فقیه بود. یعنی عده ای ابتدا ولایت فقیه را قبول کردند تا به قدرت برسند وبعد زیراب آن را بزنند. مثلا احمدی نژاد خود و خانواده اش با حجاب بودند ولی بعد از به قدرت رسیدن زیراب حجاب را زدند و کلمه حجاب اجباری اختراع همین ها بود. یا روحانی برای اثبات اصل ولایت فقیه حتی فرزندش را هم قربانی کرد و اعتماد کامل را جذب نمود تا جاییکه در تمامی انتخابات در صدر لیست ها بود و معمولا نفر دوم بعد از هاشمی می شد. ولی به قدرت که رسید گفت: حتی پیغمبر هم قابل نقد است مثل هاشمی رفسنجانی که در اعتراض به دستگیری پسرش با بغض گفت: شما را چه کسی تعیین کرده؟ و منظور او اصرار به انتخاب رهبری در مجلس خبرگان بود که نشان می داد این اصرار برای خودش بوده زیرا می دانست که آقای خامنه ای در تعارفات لنگ می اندازد. و لذا ایشان را پیشنهاد داد تا قبول نکند ولی از بخت بدش اینطور نشد. البته نفوذی های درجه دو هم داشتیم که انقلاب با برخورد مکانیکی آنها را خرد کرد و یا با برخورد شیمیایی آنها را استحاله و به نفع انقلاب مصادره نمود. مثلا رجوی کسی بود که انقلاب با او برخورد فیزیکی داشت. اما اغلب شهدا کیمیای وجودشان به طلا تبدیل شد
The root of the protests
One of the main roots of the protests against the Islamic Republic of Iran is the concept of republicanism and its Islamic nature. On February 12, when 98 percent of people voted for the Islamic Republic, two percent were against it. These two percent now become 2 million people! Therefore, every action of the Islamic Republic is faced with 2 million opponents inside, and it must be rational, liberal and scientific. For example, we send a satellite into space, which shows the greatest progress and scientific acceleration and power of Iran, but they are against it, because it is to their detriment, the more the Islamic Republic advances, the hotter they get, and their claim that the Islamic Republic is scientifically incapable is defeated. . Of these two million people, half of them are children, old and disabled, so that leaves one million active population against the Islamic Republic. Statistically, this number is one-third of the people who go to the Arbaeen walk in Iraq, so if all the opponents gather and demonstrate, they will not reach one-third of the Arbaeen population, while they are not even the Arbaeen population. They choose to flee to colonialism. Therefore, these one million infantrymen are the fifth infantry of the enemy in any field. Of these one million people, half are silent, that is, they are not serious opponents, and the things they do are mostly for their own fame and popularity, so they don’t have the patience and time to argue. Of those half a million, they are all good-natured, so they demonstrate to receive income from the enemy and participate in parties, dances, gay games, dog abuse, drinking, and prostitution. Therefore, they do not have the patience to endure the hardships of the struggle. It is that all their demonstrations are immediately suppressed and forgotten forever. In these forty years, we witnessed many demonstrations, but now not even one of them is in anyone’s mind. The last one was the case of Ahvaz Metropol, which even Reza Pahlavi and Farah were under the illusion that they would return. But no one remembers it anymore. A very low percentage of them took the path of influence, from the very beginning of the revolution, they entered the organization in order to correct Khomeini’s behavior and even reached the position of president. Because the characteristic of the revolutionary forces was not power-seeking, but they were thirsty for service, not in love with power, so those who knew this vacuum entered the work and took over the apparent power. From Hashemi Rafsanjani to Mir Hossein Mousavi and to Ahmadinejad and Rouhani, they actually defended Islam and the Qur’an for the sake of power. Their first goal was the principle of religious authority. That is, some people first accepted the authority of the Faqih in order to gain power and then undermine it. For example, Ahmadinejad himself and his family wore the hijab, but after Zirab came to power, they removed the hijab and the word compulsory hijab was invented by them. Or Rouhani even sacrificed his own son to prove the principle of Velayat al-Faqih and attracted complete trust to the point where he was at the top of the lists in all elections and was usually second after Hashemi. But when he reached the power, he said: Even the Prophet can be criticized, like Hashemi Rafsanjani, who protested against the arrest of his son and angrily said: Who appointed you? And what he meant was the insistence on choosing the leadership in the Assembly of Experts, which showed that this insistence was for himself because he knew that Mr. Khamenei was weak in compliments. And so he offered them not to accept, but unfortunately he did not. Of course, we also had second-rate infiltrators who were crushed by the revolution by mechanical impact or transformed by chemical impact and confiscated for the benefit of the revolution. For example, Rajavi was the person with whom the revolution had physical contact.
أصل الاحتجاجات
أحد الجذور الرئیسیه للاحتجاجات ضد جمهوریه إیران الإسلامیه هو مفهوم الجمهوریه وطبیعته الإسلامیه. فی ۱۲ فبرایر ، عندما صوّت ۹۸٪ من الناس لصالح الجمهوریه الإسلامیه ، عارضها ۲٪. هؤلاء ۲٪ أصبحوا الآن ۲ ملیون شخص! لذلک ، فإن کل عمل تقوم به الجمهوریه الإسلامیه یواجه ملیونی معارضه فی الداخل ، ویجب أن یکون عقلانیًا ولیبرالیًا وعلمیًا. على سبیل المثال ، نرسل قمرًا صناعیًا إلى الفضاء ، مما یُظهر أکبر تقدم وتسارع علمی وقوه لإیران ، لکنهم ضده ، لأنه على حسابهم ، کلما تقدمت الجمهوریه الإسلامیه ، زادت سخونتهم ، و یُهزم الادعاء بأن الجمهوریه الإسلامیه غیر قادره علمیًا. من بین هؤلاء الملیونی شخص ، نصفهم من الأطفال والمسنین والمعوقین ، مما یترک ملیون شخص نشط ضد الجمهوریه الإسلامیه. إحصائیاً ، هذا الرقم هو ثلث الأشخاص الذین یذهبون إلى مشیه الأربعین فی العراق ، لذا إذا تجمع کل المعارضین وتظاهروا ، فلن یصلوا إلى ثلث سکان الأربعین ، بینما هم لیسوا حتى من سکان الأربعین. اختاروا الفرار إلى الاستعمار. لذلک ، فإن هؤلاء الملیون من المشاه هم خامس مشاه للعدو فی أی مجال. من بین هؤلاء الملیون شخص ، نصفهم صامتون ، أی أنهم لیسوا خصومًا جادینًا ، والأشیاء التی یفعلونها هی فی الغالب من أجل شهرتهم وشعبیتهم ، لذلک لیس لدیهم الصبر والوقت للجدل. من بین هؤلاء النصف ملیون ، کلهم طیبون ، لذا فهم یتظاهرون للحصول على دخل من العدو والمشارکه فی الحفلات والرقصات وألعاب المثلیین وإساءه استخدام الکلاب والشرب والدعاره. لذلک لیس لدیهم الصبر لتحمل مصاعب النضال. إنها أن کل مظاهراتهم یتم قمعها فورًا ونسیانها إلى الأبد ، وفی هذه الأربعین عامًا شهدنا العدید من المظاهرات ، ولکن حتى الآن لا أحد فی ذهن أحد. آخرها کان حاله أهواز متروبول ، التی کان حتى رضا بهلوی وفرح یتوهمان أنهما سیعودان. لکن لا أحد یتذکرها بعد الآن. نسبه ضئیله منهم سلکوا طریق النفوذ ، فمنذ بدایه الثوره ، دخلوا التنظیم من أجل تصحیح سلوک الخمینی ، بل ووصلوا إلى منصب الرئیس. لأن صفه القوى الثوریه لم تکن تبحث عن السلطه ، بل کانت متعطشه للخدمه ، ولیس فی حب القوه ، لذلک دخل من عرف هذا الفراغ إلى العمل وتولى السلطه الظاهره. من هاشمی رفسنجانی إلى میر حسین موسوی وأحمدی نجاد وروحانی ، دافعوا فی الواقع عن الإسلام والقرآن من أجل السلطه. کان هدفهم الأول هو مبدأ السلطه الدینیه. أی أن بعض الناس قبلوا أولاً سلطه الفقیه من أجل الوصول إلى السلطه ثم تقویضها. على سبیل المثال ، ارتدى أحمدی نجاد وعائلته الحجاب ، ولکن بعد وصول زراب إلى السلطه ، خلعوا الحجاب وابتکروا کلمه الحجاب الإلزامی. أو حتى أن روحانی ضحى بابنه لإثبات مبدأ ولایه الفقیه واکتسب ثقه کامله لدرجه أنه کان على رأس اللوائح فی جمیع الانتخابات وکان عاده فی المرتبه الثانیه بعد الهاشمی. ولکن لما وصل إلى السلطه قال: حتى النبی یمکن انتقاده مثل هاشمی رفسنجانی الذی احتج على القبض على ابنه وقال بغضب: من عینک؟ وما قصده هو الإصرار على اختیار القیاده فی مجلس الخبراء ، مما أظهر أن هذا الإصرار کان لنفسه لأنه کان یعلم أن السید خامنئی کان ضعیفًا فی الإطراء. ولذا فقد عرض علیهم ألا یقبلوا ، لکنه للأسف لم یفعل. بالطبع ، کان لدینا أیضًا متسللون من الدرجه الثانیه سحقتهم الثوره بالتأثیر المیکانیکی أو تحولوا بالتأثیر الکیمیائی وصادروا لصالح الثوره. على سبیل المثال ، کان رجوی هو الشخص الذی کانت الثوره على اتصال جسدی به.
La racine des protestations
L’une des principales racines des protestations contre la République islamique d’Iran est le concept de républicanisme et sa nature islamique. Le 12 février, lorsque 98 % des personnes ont voté pour la République islamique, 2 % étaient contre. Ces deux pour cent deviennent maintenant 2 millions de personnes ! Par conséquent, chaque action de la République islamique est confrontée à ۲ millions d’opposants à l’intérieur, et elle doit être rationnelle, libérale et scientifique. Par exemple, nous envoyons un satellite dans l’espace, ce qui montre le plus grand progrès et l’accélération scientifique et la puissance de l’Iran, mais ils sont contre, parce que c’est à leur détriment, plus la République islamique avance, plus ils chauffent, et leur l’affirmation selon laquelle la République islamique est scientifiquement incapable est rejetée. Sur ces deux millions de personnes, la moitié sont des enfants, des personnes âgées et handicapées, ce qui laisse un million d’actifs contre la République islamique. Statistiquement, ce nombre représente un tiers des personnes qui se rendent à la marche Arbaeen en Irak, donc si tous les opposants se rassemblent et manifestent, ils n’atteindront pas un tiers de la population Arbaeen, alors qu’ils ne sont même pas la population Arbaeen. Ils choisissent de fuir vers le colonialisme. Par conséquent, ce million de fantassins est le cinquième fantassin de l’ennemi dans n’importe quel domaine. Sur ce million de personnes, la moitié sont silencieuses, c’est-à-dire qu’elles ne sont pas des adversaires sérieux, et les choses qu’elles font sont principalement pour leur propre renommée et popularité, elles n’ont donc pas la patience et le temps de discuter. Sur ce demi-million, ils sont tous de bonne humeur, alors ils manifestent pour recevoir des revenus de l’ennemi et participent à des fêtes, des danses, des jeux gays, la maltraitance des chiens, l’alcool et la prostitution. Par conséquent, ils n’ont pas la patience d’endurer les épreuves de la lutte. C’est que toutes leurs manifestations sont immédiatement réprimées et oubliées à jamais.Au cours de ces quarante années, nous avons assisté à de nombreuses manifestations, mais aujourd’hui, plus une seule d’entre elles n’est dans la tête de personne. Le dernier était le cas d’Ahvaz Metropol, dont même Reza Pahlavi et Farah avaient l’illusion qu’ils reviendraient. Mais plus personne ne s’en souvient. Un très faible pourcentage d’entre eux ont pris le chemin de l’influence, dès le début de la révolution, ils sont entrés dans l’organisation afin de corriger le comportement de Khomeiny et ont même atteint le poste de président. Parce que la caractéristique des forces révolutionnaires n’était pas la recherche du pouvoir, mais qu’elles étaient assoiffées de service, pas amoureuses du pouvoir, alors ceux qui connaissaient ce vide sont entrés dans le travail et ont pris le pouvoir apparent. De Hashemi Rafsanjani à Mir Hossein Mousavi et à Ahmadinejad et Rouhani, ils ont en fait défendu l’Islam et le Coran pour le pouvoir. Leur premier objectif était le principe de l’autorité religieuse. C’est-à-dire que certaines personnes ont d’abord accepté l’autorité du Faqih afin d’acquérir le pouvoir, puis de le saper. Par exemple, Ahmadinejad lui-même et sa famille portaient le hijab, mais après l’arrivée au pouvoir de Zirab, ils ont retiré le hijab et le mot hijab obligatoire a été inventé par eux. Ou Rouhani a même sacrifié son propre fils pour prouver le principe de Velayat al-Faqih et s’est attiré une confiance totale au point qu’il était en tête des listes à toutes les élections et était généralement deuxième après Hashemi. Mais quand il est arrivé au pouvoir, il a dit : Même le Prophète peut être critiqué, comme Hashemi Rafsandjani, qui a protesté contre l’arrestation de son fils et a dit avec colère : Qui vous a nommé ? Et ce qu’il voulait dire, c’était l’insistance à choisir la direction de l’Assemblée des experts, ce qui montrait que cette insistance était pour lui-même parce qu’il savait que M. Khamenei était faible en compliments. Et donc il leur a proposé de ne pas accepter, mais malheureusement il ne l’a pas fait. Bien sûr, nous avions aussi des infiltrés de second ordre qui ont été écrasés par la révolution par impact mécanique ou transformés par impact chimique et confisqués au profit de la révolution. Par exemple, Radjavi était la personne avec qui la révolution avait un contact physique.
