نوشته های مشابه
پیامبر اسلام فرموده دنیا مزرعه آخرت است. و اگر به زبان امروزه ترجمه کنیم دنیا مانند یک آموزشگاهی است که مدیرانی را تربیت می کند تا در آینده یک کره یا سیاره و ستاره را اداره کنند! برای درک بهتر موضوع باید گفت داراییهای خداوند بسیار زیاد است از ذرات میکونی گرفته تا کرات اسمانی و کهکشانها. همه اینها بر اساس برنامه معین خلق شده و دارای نظم و همبستگی هستند. اما مدیر ندارند! بلکه همه مجری هستند. مثلا در فلسفه گفته شده که عالم لاهوت مرکز مدیریت الهی است، و عالم ملکوت طبقه یا مدیران واسطه و یا مجریان هستند. عالم ناسوت مجموعه داراییهای فیزیکی خداوند است. همه ذرات عالم در یک تشکیلات افقی مستقیما با خدا مرتبط هستند. که آن را فیض الهی می گویند. اگر لحظه ای خدا از انها روی برگرداند نابود می شوند. خلقت بشر برای این بوده که سیستم افقی مدیریت را به سیستم هرمی یا سلسله مراتب تبدیل کند و برخی اختیارات را به بشر واگذار نماید. از ایات الهی چنین بر می اید که انسان خلیفه خدا است یعنی جانشین یا قائم مقام خدا که اداره آنها بر توسعه سازمانی و مدیریت الهی نقش افرین باشد(انا لموسعون). لذا به انسان اختیار عطا فرمود تا بر انچه دوست دارد حکم روایی کند. اما برای آماده شدن او دوره هایی لازم بود. در دوره تئوریک خداوند خود معلم بوده(علم الآدم السما کلها) و همه چیز را بطور نظری به انسان یاد داد. اما برای اجرایی شدن این تئوری ها کارگاه یا آزمایشگاهی لازم بود. و لذا او را به روی زمین آورد. تا دانسته های خود را اجرا نماید. یکی از دانسته های او اراده و عزم و قول و تعهد و امثال آن است. خداوند در عالم ذر از انسان تعهد گرفت که غیر از خدا را اطاعت نکند. زیرا اطاعت غیر خدا یعنی فرماندهی و مدیریت جهان در مسیرهای دیگر. که به دلیل تضاد ذاتی باعث نابودی می شود.( بر ضد توسعه سازمانی است) مثلا همه سیارات از قدرت جاذبه استفاده می کنند، بشر بخواهد قدرت جاذبه را نادیده بگیرد همه اشیا< از مدار خارج شده بهم برخورد می کنند و از بین می روند. و لذا وقتی انسان به روی زمین آمد همین کار را کرد! او به جای اطاعت خدا اطاعت شیطانها کرد و جنگها ایجاد شد و مردمان کشته شده و آثار و بناها از بین رفت. لذا خداوند با تاسف می گوید: انسان را با عزم و اراده نیافتیم!(لم نجد له عزما) با اینکه در تئوری خوب بود! و تعهدات لازم را داده(الست بربکم قالوا بلی) ولی در عمل لغزیده و اراده او سست شده است. بنابر این خداوند تصمیم گرفت افراد با اراده را پاداش نیکو بدهد و افراد لغزشکار و عاصی و گناهکار را عذاب کند. یعنی افرادی که در تئوری و نظر قبول شده بودند بهترین سیارات را بدهد. تا همانطور که در دنیا اجازه داشتند خانه خود را نقاشی یا کشور خود را بسازند، سیاره مربوطه را هم تزیین کنند و از حالت ساده خارج کنند. و برعکس به آنهاییکه نتوانستند اراده قوی داشته باشند، گوی های آتش یا ستاره های سوزان ( مانند خورشید) بدهد. که به جهنم سوزان بروند. البته اگر آنها توبه کرده باشند، یعنی اراده خود را ترمیم داده باشند میتوانند جهنم را هم به بهشت تبدیل کنند. در این مرحله باید از اراده افراد بسیار خاص استفاده کنند. چون آنها حق تصرف بیش از یک سیاره یا کهکشان را دارند. و میتوان گفت: شفاعت یا توسل به این معنی است. مثلا گفته شده هرکس بر حسین ع گریه کند، حضرت فاطمه س روز قیامت مانند مرغی که دانه می چیند شیعیان را از جهنم ها بر داشته و به بهشت می برد. یا گفته اند که شهید وارد بهشت نمی شود تا اینکه پدر و مادرش وارد شوند! لذا آنهاییکه به توسعه فکر می کنند خدایی هستند. به اینده ای دور با همه امکانات. ولی انهاییکه در فکر تخریب هستند در اتش حسادت می سوزند
The world, the center for training managers
The Prophet of Islam said that the world is the farm of the Hereafter. And if we translate into today’s language, the world is like a school that trains managers to run a planet or a planet and a star in the future! To better understand the subject, it must be said that God’s possessions are enormous, from miconic particles to celestial spheres and galaxies. All of these are created according to a specific plan and have order and solidarity. But they do not have a manager! Rather, everyone is a performer. For example, it is said in philosophy that the world of divinity is the center of divine management, and the world of the realm of the class is either intermediary managers or executors. The universe is a collection of God’s physical assets. All the particles of the universe in a horizontal organization are directly related to God. Which is called divine grace. If God turns away from them for a moment, they will be destroyed. Human creation was to transform the horizontal system of management into a pyramid system or hierarchy and to delegate some authority to human beings. It is clear from the divine verses that man is the caliph of God, that is, the successor or deputy of God, whose administration plays a role in the organizational development and management of God (Anna Lamousoun). Therefore, he gave man the authority to rule on what he likes. But it took courses to prepare him. In the theoretical period, God himself was a teacher (Adam al-Sama al-Kama) and taught everything theoretically to man. But a workshop or laboratory was needed to implement these theories. And so he brought her to earth. To apply his knowledge. One of his knowledge is will, determination, promise, commitment and the like. In the underworld, God made a commitment to man not to obey other than God. Because obedience to non-God means commanding and managing the world in other ways. Which causes destruction due to inherent contradiction. (It is against organizational development) For example, all planets use the power of gravity, human beings want to ignore the power of gravity. . And so when man came to earth he did the same! Instead of obeying God, he obeyed the devils, and wars were created, people were killed, and monuments were destroyed. Therefore, God says with regret: We did not find man with determination and will! And he has given the necessary obligations (Alst Berbakm Qalwa Bali) but in practice he has slipped and his will has weakened. Therefore, God decided to reward the willing with good will and to punish the slippery, rebellious and sinful people. That is, people who were accepted in theory and opinion give the best planets. Just as they were allowed in the world to paint their house or build their country, they also decorated the planet and made it simple. And vice versa, give fireballs or burning stars (like the sun) to those who could not have a strong will. To go to hell. Of course, if they have repented, that is, they have restored their will, they can also turn hell into paradise. At this stage, they must use the will of very special people. Because they have the right to occupy more than one planet or galaxy. And it can be said: intercession or appeal means this. For example, it is said that whoever cries for Hussein, Hazrat Fatima will take the Shiites out of hell and take them to heaven on the Day of Judgment like a chicken that picks seeds. Or they have said that a martyr will not enter Paradise until his parents enter! Therefore, those who think of development are gods. To the distant future with all possibilities. But those who think of destruction burn in the fire of jealousy
العالم مرکز لتدریب المدیرین
قال نبی الإسلام أن الدنیا هی مزرعه الآخره. وإذا قمنا بالترجمه إلى لغه الیوم ، فإن العالم یشبه المدرسه التی تدرب المدیرین على إداره کوکب أو کوکب ونجم فی المستقبل! لفهم الموضوع بشکل أفضل ، یجب أن یقال إن ممتلکات الله هائله ، من الجسیمات المیکرویه إلى المجالات والمجرات السماویه. یتم إنشاء کل هذه وفقًا لخطه محدده ولدیها نظام وتضامن. لکن لیس لدیهم مدیر! بدلا من ذلک ، کل شخص مؤدی. على سبیل المثال ، یقال فی الفلسفه أن عالم الألوهیه هو مرکز الإداره الإلهیه ، وأن عالم عالم الطبقه هو إما مدیرین وسطاء أو منفذین. الکون عباره عن مجموعه من أصول الله المادیه. ترتبط جمیع جسیمات الکون فی نظام أفقی ارتباطًا مباشرًا بالله. وهو ما یسمى بالنعمه الإلهیه. إذا ابتعد الله عنهم للحظه ، فسیهلکون. کان على الخلق البشری تحویل النظام الأفقی للإداره إلى نظام هرمی أو تسلسل هرمی وتفویض بعض السلطه للبشر. یتضح من الآیات الإلهیه أن الإنسان هو خلیفه الله ، أی خلیفه الله أو وکیله ، والذی تلعب إدارته دورًا فی التطویر التنظیمی وتدبیر الله (آنا لاموسون). لذلک أعطى الإنسان سلطه الحکم على ما یحب. لکن الأمر استغرق دورات لإعداده. فی الفتره النظریه ، کان الله نفسه معلمًا (آدم السماء الکمى) وعلم کل شیء نظریًا للإنسان. لکن کانت هناک حاجه إلى ورشه عمل أو معمل لتنفیذ هذه النظریات. وهکذا أحضرها إلى الأرض. لتطبیق علمه. ومن علمه الإراده والعزم والوعد والالتزام ونحو ذلک. فی العالم السفلی ، التزم الله للإنسان ألا یطیع غیر الله. لأن طاعه غیر الله تعنی قیاده العالم وإدارته بطرق أخرى. وهو ما یسبب الدمار بسبب التناقض المتأصل (إنه ضد التطور التنظیمی) على سبیل المثال ، کل الکواکب تستخدم قوه الجاذبیه ، والبشر یریدون تجاهل قوه الجاذبیه. وهکذا عندما أتى الإنسان إلى الأرض فعل الشیء نفسه! فبدلا من طاعه الله أطاع الشیاطین وخلقت الحروب وقتل الناس ودمرت الآثار. لذلک یقول الله بأسف: لم نجد الإنسان بعزم وإراده! وقد أعطى الالتزامات الضروریه (ألست بربکم قالوه بالی) لکنه عملیا زلَّت إرادته ضعفت. لذلک قرر الله أن یجازی الراغبین بحسن نیه وأن یعاقب الزلقین المتمردین والخطاه. أی أن الأشخاص الذین تم قبولهم من الناحیه النظریه والرأی یقدمون أفضل الکواکب. مثلما سُمح لهم فی العالم برسم منزلهم أو بناء بلدهم ، قاموا أیضًا بتزیین الکوکب وجعلوه بسیطًا. والعکس صحیح ، أعط الکرات الناریه أو النجوم المحترقه (مثل الشمس) لأولئک الذین لا یستطیعون امتلاک إراده قویه. للذهاب الى الجحیم. بالطبع ، إذا تابوا ، أی أنهم استعادوا إرادتهم ، یمکنهم أیضًا تحویل الجحیم إلى جنه. فی هذه المرحله ، یجب علیهم استخدام إراده الأشخاص الممیزین جدًا. لأن لهم الحق فی احتلال أکثر من کوکب أو مجره. ویمکن أن یقال: هذا هو الشفاعه أو الاستئناف. على سبیل المثال ، یقال أن من یصرخ على الحسین ، فإن حضره فاطمه سیخرج الشیعه من الجحیم ویأخذهم إلى الجنه یوم القیامه مثل الدجاجه التی تقطف البذور. أم قالوا إن الشهید لا یدخل الجنه حتى یدخل والدیه! لذلک ، أولئک الذین یفکرون فی التنمیه هم آلهه. إلى المستقبل البعید بکل الاحتمالات. لکن الذین یفکرون فی الدمار یحترقون بنار الغیره
Ο κόσμος, το κέντρο εκπαίδευσης διευθυντών
Ο Προφήτης του Ισλάμ είπε ότι ο κόσμος είναι το αγρόκτημα του Αύγουστου. Και αν μεταφράσουμε στη σημερινή γλώσσα, ο κόσμος είναι σαν ένα σχολείο που εκπαιδεύει διαχειριστές να διαχειρίζονται έναν πλανήτη ή έναν πλανήτη και ένα αστέρι στο μέλλον! Για την καλύτερη κατανόηση του θέματος, πρέπει να ειπωθεί ότι τα υπάρχοντα του Θεού είναι τεράστια, από μικροσωματίδια έως ουράνιες σφαίρες και γαλαξίες. Όλα αυτά δημιουργούνται σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο σχέδιο και έχουν τάξη και αλληλεγγύη. Αλλά δεν έχουν μάνατζερ! Μάλλον, όλοι είναι ερμηνευτές. Για παράδειγμα, λέγεται στη φιλοσοφία ότι ο κόσμος της θεότητας είναι το κέντρο της θεϊκής διαχείρισης και ο κόσμος της σφαίρας της τάξης είναι είτε ενδιάμεσοι διαχειριστές είτε εκτελεστές. Το σύμπαν είναι μια συλλογή από φυσικά αγαθά του Θεού. Όλα τα σωματίδια του σύμπαντος σε μια οριζόντια οργάνωση σχετίζονται άμεσα με τον Θεό. Που λέγεται θεία χάρη. Αν ο Θεός απομακρυνθεί από αυτούς για μια στιγμή, θα καταστραφούν. Η ανθρώπινη δημιουργία επρόκειτο να μετατρέψει το οριζόντιο σύστημα διαχείρισης σε πυραμιδικό σύστημα ή ιεραρχία και να εκχωρήσει κάποια εξουσία στα ανθρώπινα όντα. Είναι σαφές από τους θείους στίχους ότι ο άνθρωπος είναι ο χαλίφης του Θεού, δηλαδή ο διάδοχος ή ο αναπληρωτής του Θεού, η διοίκηση του οποίου παίζει ρόλο στην οργανωτική ανάπτυξη και διαχείριση του Θεού (Άννα Λαμουσούν). Ως εκ τούτου, έδωσε στον άνθρωπο την εξουσία να κυβερνά σε ό, τι του αρέσει. Χρειάστηκαν όμως μαθήματα για να τον προετοιμάσουμε. Στη θεωρητική περίοδο, ο ίδιος ο Θεός ήταν δάσκαλος (Adam al-Sama al-Kama) και δίδασκε τα πάντα θεωρητικά στον άνθρωπο. Όμως χρειάστηκε ένα εργαστήριο ή ένα εργαστήριο για την εφαρμογή αυτών των θεωριών. Και έτσι την έφερε στη γη. Να εφαρμόσει τις γνώσεις του. Μια από τις γνώσεις του είναι η θέληση, η αποφασιστικότητα, η υπόσχεση, η δέσμευση και τα παρόμοια. Στον κάτω κόσμο, ο Θεός δεσμεύτηκε τον άνθρωπο να μην υπακούει σε άλλους εκτός από τον Θεό. Επειδή η υπακοή στον μη Θεό σημαίνει εντολή και διαχείριση του κόσμου με άλλους τρόπους. Αυτό προκαλεί καταστροφή λόγω εγγενών αντιφάσεων. (Είναι ενάντια στην οργανωτική ανάπτυξη) Για παράδειγμα, όλοι οι πλανήτες χρησιμοποιούν τη δύναμη της βαρύτητας, τα ανθρώπινα όντα θέλουν να αγνοήσουν τη δύναμη της βαρύτητας.. Και όταν ήρθε ο άνθρωπος στη γη έκανε το ίδιο! Αντί να υπακούει στον Θεό, υπάκουσε στους διαβόλους και δημιουργήθηκαν πόλεμοι, άνθρωποι σκοτώθηκαν και μνημεία καταστράφηκαν. Επομένως, ο Θεός λέει με λύπη: Δεν βρήκαμε άνθρωπο με αποφασιστικότητα και θέληση! Και έχει δώσει τις απαραίτητες υποχρεώσεις (Alst Berbakm Qalwa Bali) αλλά στην πράξη έχει γλιστρήσει και η θέλησή του έχει αποδυναμωθεί. Ως εκ τούτου, ο Θεός αποφάσισε να ανταμείψει τους πρόθυμους με καλή θέληση και να τιμωρήσει τους ολισθηρούς, επαναστάτες και αμαρτωλούς ανθρώπους. Δηλαδή, οι άνθρωποι που έγιναν αποδεκτοί στη θεωρία και τη γνώμη δίνουν τους καλύτερους πλανήτες. Ακριβώς όπως τους επιτράπηκε στον κόσμο να ζωγραφίσουν το σπίτι τους ή να χτίσουν τη χώρα τους, επίσης στόλισαν τον πλανήτη και το έκαναν απλό. Και αντίστροφα, δώστε βολίδες ή αστέρια που καίγονται (όπως ο ήλιος) σε εκείνους που δεν μπορούσαν να έχουν ισχυρή θέληση. Να πάει στο διάολο. Φυσικά, αν έχουν μετανοήσει, έχουν αποκαταστήσει δηλαδή τη θέλησή τους, μπορούν επίσης να μετατρέψουν την κόλαση σε παράδεισο. Σε αυτό το στάδιο, πρέπει να χρησιμοποιήσουν τη θέληση πολύ ιδιαίτερων ανθρώπων. Γιατί έχουν το δικαίωμα να καταλάβουν περισσότερους από έναν πλανήτες ή γαλαξίες. Και μπορεί να ειπωθεί: μεσολάβηση ή προσφυγή σημαίνει αυτό. Για παράδειγμα, λέγεται ότι όποιος κλαίει για τον Χουσεΐν, ο Χαζράτ Φατιμά θα βγάλει τους Σιίτες από την κόλαση και θα τους πάει στον παράδεισο την Ημέρα της Κρίσης σαν ένα κοτόπουλο που μαζεύει σπόρους. Or έχουν πει ότι ένας μάρτυρας δεν θα μπει στον Παράδεισο μέχρι να μπουν οι γονείς του! Επομένως, αυτοί που σκέφτονται την ανάπτυξη είναι θεοί. Στο μακρινό μέλλον με όλες τις δυνατότητες. Όσοι όμως σκέφτονται την καταστροφή καίγονται στη φωτιά της ζήλιας
