نوشته های مشابه
«زخم های کهنه نظام»
زخم، هرقدر کهنه شود، درمان آن سخت تر میشود و کار به جایی میرسد که دیگر درمان پذیر نیست و جای آن زخم همیشه خواهد ماند. امام صادق علیه السلام فرمودند آخر الدواء الکی. آخرین درمان زخم، سوزاندن است. نباید اجازه داد زخم کهنه شود و انواع درمان را در زمان باز بودن زخم باید به کار برد حتی نوع دردناک و نهایی آن که سوزاندن است تا مبادا زخم، کهنه و دائمی شود. بسیاری از زخم های نظام، زخم های کهنه ای است که برای فرار از درد درمان و سوزاندن، آن ها را رها کردیم. درست است که درد شدید لحظه ای سوزاندن را نچشیدیم اما با یک درد تدریجی و دائمی دست و پنجه نرم میکنیم که چه بسا هر روز عمیق تر شود. آن روز که جرثومه ای بنام احمدی نژادیسم در حال شکل گیری بود و قابل درمان بود نباید رهایش میکردیم، امروز که باند جدید قدرت بازنشسته دولت بدنبال جایگزینی مرحوم هاشمی است نباید آن را رها کرد. دستگاه امنیتی و دستگاه قضایی، دو رکن اصلی درمان های بموقع زخم های باز نظام هستند که به پشتوانه سیاست های عالی نظام، قوانین مجلس و اختیارات قانونی خود باید علیه اینگونه زخم ها فعال باشند. نمونه اخیر آن، فساد اداری و مالی است که إن شاء الله در دولت سیزدهم و قوه قضائیه پویا، مورد جرح و درمان قرار خواهد گرفت.
⬇⬇
@revayate
