خانه / از خراسان تا فلسطین / آمریکا خاورمیانه را رها کرد

آمریکا خاورمیانه را رها کرد

مرکز عربی واشنگتن: آمریکا خاورمیانه را رها کرده و اولویت خود را مسائل داخلی خواهد انگاشت

شفقنا-از نگاه رهبران عرب خلیج فارس، عقب نشینی عمده نیروهای آمریکایی از منطقه، به مفهوم یک طلاق روحی میان آمریکا و شورای همکاری خلیج فارس است.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا؛ دنیل برومبرگ در مرکز عربی واشنگتن‌دی‌سی نوشت: آیا بیرون کشیدن حدود سه هزار نیروی آمریکایی از افغانستان، طلیعه یک بازنگری بنیادین در سیاست امنیتی آمریکا در خاورمیانه است؟ هم اکنون، آمریکا بیش از چهل هزار نیروی نظامی در منطقه دارد که بخش بزرگتر آن در خلیج فارس مستقر است. برداشت غالب در میان کارشناسان امنیتی این است که هرچند در کوتاه و میان مدت، کاهش عمده ای در سطح این نیروها صورت نخواهد گرفت اما تمرکز اصلی دولت بایدن بر چین است که این واقعیت، یک خروج دشوار- اگر نگوییم ناچار- را حکم می کند.

گذشته از این، فراتر از چالش چین، کارشناسان بسیاری استدلال می کنند که اکنون دیگر منافع پایه امنیتی، اقتصادی و انرژی آمریکا با خلیج فارس پیوند ندارد. تصمیم اخیر کاخ سفید به بیرون بردن سامانه های ضدموشکی پاتریوت از عربستان، عراق، کویت و اردن به همراه بیرون کشیدن نیمی از پنج هزار نیروی نظامی اش از عراق، بازتابی از ملاحظات سیاست واقع بینانه realpolitik است و نشان می دهد آمریکا متقاعد شده که برای کسب موفقیت، باید اولویت نخست خود را سپهر اقتصادی و سیاسی اش قرار دهد.
اما حتی اکنون که شرایط و منطق نیرومندی برای خروج آمریکا از منطقه وجود دارد، به دلیل بلاتکلیفی سیاسی فزاینده ای که از چشم انداز سلطه کامل طالبان بر افغانستان سرچشمه می گیرد، بعید است که دولت بایدن کاهش قابل ملاحظه ای در شمار نیروهای آمریکا در منطقه بدهد. به این ترتیب، خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، چالش های امنیتی تازه ای برای همه بازیگران کلیدی منطقه به شمار می رود. در واقع آمریکا و دشمنانش هر دو با این ماموریت پیچیده دست به گریبان شده اند که موازنه میان دیپلماسی و نزاع را بازسنجی کنند تا به بهترین شکل در خدمت منافع امنیتی شان باشد.

در شرایطی که آنها با این سنجش ها سر و کله می زنند، هم در واشنگتن و هم در تهران چه بسا که دیپلماسی با گفتگوهای دو طرف بر سر آینده برنامه هسته ای ایران جان بیشتری بگیرد.
در این دو سال، ارزیابی صحنه سیاست گذاری آمریکا، نگرش تازه ای را درباره بکارگیری نیروهای نظامی در خاورمیانه ارائه می دهد. بیشتر گزارش ها، دلایل قاطعی برای کاهش چشمگیر نیروهای آمریکا در پنج سال آینده ارائه می دهند و این استدلال را مطرح می کنند که آمریکا باید با نیروی کمتر، کار بیشتری انجام دهد.
با اینهمه، شمار و دایره جغرافیایی بکارگیری نیرو در سراسر منطقه، بی گمان هر گونه تلاشی برای در پیش گرفتن یک راهبرد منسجم و موثر را دشوار می سازد. شمار این نیروها در دسامبر سال گذشه، ۴۲ هزار نفر بود که با توجه به جایگزینی معمول نیروهای هوایی و دریایی، این آمار به ۶۵ هزار نفر نزدیکتر است. بنابراین شمار نیروهای آمریکا در خاورمیانه، بسیار نزدیک به شمار نیروهایش در اروپا یعنی ۷۰ هزار نفر است.
فراتر از محدودیت هایی که از سرشت درهم بافته استقرار نیروهای آمریکا در خلیج فارس سرچشمه می گیرد، موانع ژئواستراتژیک (بوم راهبردی) و سیاسی بنیادینی بر سر راه یک بازنگری در حضور نظامی آمریکا وجود دارد. در حالی که بحرین، مصر، اسراییل و کویت همگی متحدان مهم غیرناتو به شمار می روند، برخلاف کشورهای عضو ناتو، هیچ تعهدات پیمانی ای برای گره زدن آمریکا به هریک از کشورهای خاورمیانه وجود ندارد. با اینحال، رهبران این چهار کشور، برای روابط امنیتی دیرپای خود با واشنگتن، اهمیتی نمادین و راهبردی قائلند. بنابراین، هرگونه کاهش عمده سطح نیروهای آمریکا در این کشورها، بی گمان برایشان زنگ خطر است.

در واقع، همانطور که یک تحلیلگر امنیتی می گوید، از نگاه رهبران عرب خلیج فارس، عقب نشینی عمده نیروهای آمریکایی از منطقه، به مفهوم یک طلاق روحی میان آمریکا و شورای همکاری خلیج فارس است. از این زاویه، کاهش نیروهای آمریکا در عراق یا اردن، بسیار با کاهش نیروهایش در بحرین و کویت تفاوت خواهد داشت. این است که حتی آن کارشناسانی که استدلال می کنند که راه هوشمندانه ای برای خروج آمریکا از منطقه وجود دارد، تنها از یک کاهش حضور نظامی آمریکا حمایت می کنند و علیه خروج شتاب آلود از افغانستان هم هشدار داده اند. کوتاه اینکه، سخنان مبهم درباره غیرنظامی کردن حضور آمریکا در خاورمیانه، ریشه ای در واقعیت ندارد.
به هرحال، خروج آمریکا از افغانستان، ارتعاشات خود را همچنان بر سراسر منطقه حفظ خواهد کرد. درسی که آمریکا از جنگ ویتنام گرفت اما پس از رخدادهای یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ فراموش کرد، این بود که بسیار بعید است که جنگ زمینی آمریکا علیه یک دشمن بومی- که خود را وقف یک آرمان مقدس کرده- به موفقیت برسد و بنابراین به تاخیر انداختن خروج نیروهای آمریکایی با این هدف که اراده یا پایبندی آمریکا به متحدانش را نشان دهد، سرانجام ناکامی دارد که تنها به تضعیف نفوذ منطقه ای و جهانی آمریکا می انجامد. تجربه آمریکا در افغانستان، بر سرشت و محدودیت های قدرت نظامی آمریکا تاکید می گذارد بویژه زمانی که متکی بر بکارگیری موثر نیروهای زمینی باشد.
نتایج این درس برای خاورمیانه بسیار پیچیده است چرا که سپهرهای منازعه ای که آمریکا در آن درگیر است، بسیار با افغانستان متفاوت است. عراق، یک مقایسه نزدیک است اما هرگز با افغانستان یکسان نیست.

رخدادهای دو ماه گذشته نشان می دهد که هرچند اوضاع در صحنه عراق و سوریه همچنان مخاطره آمیز است، اما هم واشنگتن و هم تهران می خواهند که از افتادن به دام یک تشدید کنترل نشده، پرهیز کنند. در حالیکه زد و خوردهای اخیر، نشان از شکنندگی تفاهم لرزان میان تهران و واشنگتن دارد، این رخدادها می تواند هرگونه تصمیم کاخ سفید بایدن برای بیرون کشیدن باقیمانده نیروهای آمریکایی از عراق و سوریه را طولانی تر کند. در شرایطی که متحدان منطقه ای تهران احتمالا به فشار بر نیروهای آمریکایی ادامه خواهند داد، ایران هم چه بسا دلایل خودش را برای تاکید بر دیپلماسی منطقه ای و جهانی دارد چرا که با پیامدهای امنیتی گستره تر خروج آمریکا از افغانستان روبروست.
در واقع، هرچند رهبران ایران از خروج نیروهای آمریکا از افغانستان خوشنودند اما باید با این واقعیت دست و پنج نرم کنند که طالبان به زودی بر افغانستان حاکم خواهند شد. دولت بایدن هم باید نگران تهدیدهایی باشد که بازگشت طالبان بوجود می آورد. بنابراین می توان گفت که واشنگتن، تهران و مسکو علاقه مشترکی در پیشبرد دیپلماسی دارند. در واقع چنین سنجش هایی است که تداوم گفتگوهای وین بر سر برجام را توصیه می کند.
از این گذشته، بسیار محتمل است که تهران تماس های کنونی خود با کشورهای عربی خلیج فارس و بویژه عربستان سعودی را ادامه دهد. اما این و دیگر ابتکارات دیپلماتیک، تاثیر اندکی بر اندازه و سرشت استقرار نیروهای آمریکا در منطقه دارد. دولت بایدن به رغم منازعه اش با ایران، همچنان بر بازدارندگی تاکید خواهد داشت و همزمان عملا نقش برتری را در سوریه و عراق به تهران و مسکو واگذار خواهد کرد.
رهبران جمهوریخواه از این راهبرد شکایت خواهند داشت و آن را هدیه ای به ایران معرفی می کنند اما بعید است که یک راه حل جایگزین منسجمی ارائه دهند چرا که بی گمان می دانند سیاست آمریکا نخست ترامپ، بهترین بازتابش را در تلاش های بایدن برای بیرون کشیدن نیروهای آمریکایی از منطقه و جلوگیری از آسیب به آنان خواهد یافت.

درباره‌ی ماهین نیوز

پایگاه خبری تحلیلی بین المللی ماهین نیوز صاحب امتیاز و ومدیر مسئول : سید احمد حسینی ماهینی شماره مجوز 92/23363 وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تلفن 02136878594همراه09120836492 و 09190883546 احمد ماهینی کاندیدای ریاست جمهوری امریکا

حتما ببینید

اتش بس در غزه

موقع صلح حدیبیه هست باید به زیارت قدس رفت با دست خالی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *