العالم – درگوشی

در روزهای اخیر ادلب به ویژه جبل الزاویه شاهد حمله گسترده گروههای تروریستی به غیرنظامیان سوری و مقابله قاطع ارتش سوریه با این گروهها در چارچوب مبارزه با تروریسم است که البته ارتباطی به توافق روسیه و ترکیه درباره مناطق کاهش تنش ندارد بلکه وظیفه ای ملی است که ارتش سوریه به آن عمل می کند.

بر اساس سیاست نظام و ارتش سوریه، ادلب باید به طور کامل و در سریع ترین زمان به سوریه بازگردد.

روسیه نیز که جنگنده هایش در کنار جنگنده های نیروی هوایی سوریه اقدام به بمباران مواضع گروههای تروریستی می کند، بر این موضوع تاکید کرده است.

در این میان آمریکا و غرب با کمک ترکیه، برای فریب افکار عمومی، گروههای تروریستی را معارضین مسلح می نامد و از اصطلاحاتی مانند مناطق کاهش تنش و ضرورت ورود کمکهای انساندوستانه به این مناطق سخن می گوید اما واقعیت آن است که هدفش از این اقدام، نه کمک به مردم سوریه بلکه تلاش برای باقی ماندن ادلب خارج از حاکمیت نظام سوریه و تجزیه این کشور است.

اگر آمریکا به راستی هدفش کمک به مردم سوریه است چرا مانع استفاده این مردم از گندم تولید داخل و حتی نفت و گاز شده و مناطق تحت سلطه قسد با کمبود شدید سوخت و خدمات مواجهند.

اگر اروپا دلسوز مردم سوریه است، چرا سوریه را تحریم کرده و مانع رسیدن سوخت، گندم و کمکهای انسان دوستانه به مردم این سرزمین شده است؟ اروپایی که چند سال قبل از تروریستها با پول و سلاح حمایت کرد و باعث تشکیل داعش شد، و حالا حتی اجازه بازگشت شهروندان اروپایی داعشی به کشورهایشان را نمی دهد، همان شهروندانی که با کمک اروپا از طریق ترکیه برای پیوستن به داعش وارد سوریه شده بودند، به همین دلیل ۲۳۰۰ خانواده داعشی در اردوگاههای الهول و الهرج در سوریه گرفتار شده اند و کودکانشان به خاطر اوضاع بد انسانی هر روز می میرند.

اروپا و آمریکا نشان دادند که دروغگو هستند و ذره ای انسانیت ندارند، مانند کامرون و سارکوزی که در سال ۲۰۱۱ در بروکسل کوشیدند اتحادیه اروپا را وادار به لغو تحریم ارسال سلاح به گروههای تروریستی در سوریه کنند و با این اقدام صدها هزار سوری را به کشتن دادند.

غرب در حالی خود را دمکراتیک خوانده و نظام سوریه را به استفاده از سلاح شیمیایی علیه ملتش متهم کرده است که این نظام به طور داوطلبانه تسلیحات شیمیایی خود را تحویل داد.

غرب بود که جاسوسان خود را به عنوان امدادگران کلاه سفید به سوریه فرستاد و حالا گندم و نفت سوریه را می دزدد و بدتر از آن، از آنکارایی حمایت می کند که اقدام به ترکیه ای سازی شمال سوریه در زمینه زبان، آموزش، مدیریت و حتی واحد پول کرده و استفاده از لیر ترکیه را اجباری نموده است، با این اوصاف آیا غرب می خواهد سوریه را نجات دهد؟!

لذا سخن درباره مناطق کاهش تنش و مطرح کردن توافق روسیه و ترکیه یا روسیه و آمریکا درباره این سرزمین، این واقعیت را تغییر نمی دهد که ادلب حتما به وطن و حاکمیت نظام قانونی سوریه بازخواهد گشت.