عارف قزوینی شاعر ملی ما در صد سال پیش نوشته است :
خانه ای کاو شود از دست اجانب آباد
ز اشک ویران کنش آن خانه که بیت الحزن است
یعنی بیگانگان حتی اگر خانه و میهن ما را آباد کنند خانه و ماتم سرایی پیش نیست و واجب است با اشک چشممان آن خانه بیگانه ساز را ویران کنیم …
چینی ها در دو دهه گذشته با کالاهای بنجل و ارزان قیمت کمر کارگاه های خرد و کلان ما شکستند …به نظر من حتی اگر آنان برای آباد کردن ایران آمده باشند سرانجام خوبی برای ما و حاکمیت ما ندارد ….
نمی دانم علما و روحانیان بزرگ ما که در درازای تاریخ از همه گروه های جمعیتی ایران به چنین قرادادهابی حساس تر بودند، چرا سکوت پیشه کرده اند .؟؟؟… اگر آن را قبول ندارند و یا به هر دلیلی دارند ….سکوتشان در این بزنگاه تاریخی عجیب است….