ازجمله جذابیتهای جوامع انسانی در سرتاسر جهان، رنگارنگیهای فرهنگی است که یکی از بارزترین نمودهایشان تفاوتهای زبانی است. زبانِ یک قوم گویی عصاره تجربیات زیسته و مواجهاتِ لحظه به لحظه بخشی از جامعه انسانی طی هزاران هزار سال است که جمع شده و یکجا به شکل جوهره فرهنگ ایشان نمود یافته است.
از نظر علمی تایید شده که چند زبانی تأثیر مثبتی بر روی هوش انسان دارد. حتی کسانی که به خاطر آشنایی با موسیقی ظرفیت ذهنی خود را افزایش میدهند، درواقع از موسیقی از آن جهت که یک زبان است بهره بردهاند.
این تأثیر مثبتِ دو یا چند زبانی بر هوش و تواناییهای شناختی افراد را میتوان به سطح جامعه نیز تسری دارد؛ هرچه افراد ظرفیتمند، باهوش و دارای تواناییهای شناختی بالا در جامعهای زیست کنند، آن جامعه باهوشتر و بامعرفتتر خواهد بود. در چنین جامعه رنگارنگی افراد از ظرفیتهای شناختی متفاوت یکدیگر که بهواسطه تفاوتهای زبانی ایجادشده، بهره میبرند و این حاصل همزیستیِ چند زبانی است.
ما ایرانیان نمونه بارز این بهرهمندی هستیم و به تفاوتهای زبانی و فرهنگی لُر و کُرد و فارس و تُرک و عرب و بلوچ و خراسانی و کرمانج و … عشق میورزیم و متلذّذ از رنگارنگیِ فرهنگِ ایرانی هستیم که همچون فرشی متکثر اما واحد است!
انسان و جامعه با زبانش که میراثی هزاران ساله است، به جهان معرفت مییابد. هر قدر زبانها بیشتر و غنیتر باشند، این شناخت کاملتر خواهد بود. تنوع و قوت زبانها باعث قوام جامعه خواهد بود. بیایید با فراموش نکردن زبان مادری خود دین خود را به انسانیت ادا کنیم.
به مناسبت روز جهانی زبان مادری
📌 برای مطالعه در باب ارتباط تفکر و زبان، نسخه مفصل این متن را در وبلاگ ما بخوانید:
🔗 https://srsh.ir/coiu8f
🌐 https://splus.ir