زندگی خسرو خوبان سینما و موسیقی ، مثل یک قصه بود
گاه با سایه گفتگو می کرد و گاه از هیولای درون گلایه میکرد…
در کویر خون از عروس آتش ترانه ای ساخت که قدر و قدمتش از فرش و اسب ترکمن
ارزنده تر و به وسعت تاریخ بود
کوله بارش مملو از مرثیه گمشده مهاجرت هزاران لهستانی بود که هنوز خاک خسته ،قصه گوی آنان است
خسرو سینایی در پنج خط حامل موسیقی و پرده سپید کهنسال سینما عمری به دنبال کوچه های عشق گردید ،از دیروز تا هنوز….
واینک تهران امروز شیدایی عاشقانه اش را در کوچه پائیز
به آن رنگ ابدیت بخشید
خسروسینائی از مفاخری بود که نیمه گمشده ی دیگر هنرمندانی است ، که از دیروز تا هنوز در شریان زندگی عشق را در تراز بی بقای خاک دوره میکنند.
کانون کارگردانان سینمای ایران در غم نبودش به فرهنگ و هنر این سرزمین تسلیت می گوید.