نوشته های مشابه
شناسایی ۵۹غار و پناهگاه صخره ای در ایذه/ بازسازی معیشت مردمان شکارگر-گردآورنده اواخر پارینه‌سنگی
فصل دوم بررسی باستان‌شناسی محوطه‌های پارینه‌سنگی حاشیه دشت ایذه در استان خوزستان به شناسایی و ثبت مشخصات 59 غار و پناهگاه صخره‌ای ازدوران پارینه‌سنگی جدید ، فراپارینه‌سنگی و اوایل نوسنگی در منطقه منجر شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، مژگان جایز سرپرست هیئت باستان شناسی و عضو هیئت علمی پژوهشکده باستان‌شناسی امروز «یکشنبه » با اعلام این خبر گفت :فصل دوم بررسی غارها و پناهگاه‌های صخره‌ای دوران پارینه‌سنگی در بخش‌های شمال و شمال غربی دشت ایذه در حاشیه تالابمیانگران متمرکز بوده و به صورت پیمایش فشرده در کوهپایه‌های مناطق خونگ یارعلیوند، کمالوند، خونگ اژدر و منطقه پرچستان صورت گرفت.
او تصریح کرد : به دلیل ساختارهای کارستی در کوهپایه‌های دشت ایذه تعداد فراوانی غارها و پناهگاه‌های صخره‌ای در منطقه وجود دارد که در دامنه بیش از نیمیاز آنها آثار سطحی به صورت دست‌ساخته‌های سنگی از دوران پارینه‌سنگی مشاهده می‌شود.
وی با اشاره به پیشینه فعالیت های باستان شناسی در این محوطه گفت :مطالعات پارینه‌سنگی در دشت ایذه از دهه 1350 به سرپرستی هنری رایت باستان‌شناسآمریکایی آغاز و بعد از انقلاب اسلامی در دهه 1380 به صورت پراکنده ادامه یافت.
به گفته این باستان شناس ، از سال گذشته این مطالعات به صورت متمرکز در منطقه صورت گرفته که فصل نخست آن در پاییز 1397 منجر به شناسایی و ثبتمشخصات 69 محوطه شد و فصل دوم آن نیز در سال 1398 شناسایی 59 محوطه دیگر را به دنبال داشت.
جایز خاطرنشان کرد : مجموعا با مطالعات دهه 1380 تاکنون 147 غار و پناهگاه صخره‌ای در حاشیه دشت ایذه در شمال شرق استان خوزستان مورد شناسایی،ثبت مشخصات، پلان‌برداری و نمونه‌برداری کنترل‌شده آثار سطحی قرار گرفته‌اند.
سرپرست هیئت باستان شناسی، از دیگر یافته‌های فصل دوم بررسی دشت ایذه به شناسایی و ثبت مشخصات 36 هاون سنگی صخره‌ای اشاره کردکه در صورتهمزمانی با غارها و پناهگاه‌های صخره‌ای می‌تواند در زمینه بازسازی معیشت مردمان شکارگر-گردآورنده اواخر پارینه‌سنگی در منطقه مورد مطالعه قرار گیرند.
او افزود :از دیگر فعالیت‌های صورت گرفته در فصل دوم بررسی پارینه‌سنگی دشت ایذه که با همکاری متخصصین سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی انجامشده ، استخراج مغزه‌های رسوبی از بستر تالاب‌های میانگران و بندون است که مطالعه آنها به بازسازی دیرین‌اقلیم در دشت ایذه کمک می‌کند و بر اساس آنهامی‌توان متوجه شد شکارگران-گردآورندگان دشت ایذه در اواخر پارینه‌سنگی در چه شرایط آب و هوایی زندگی می‌کردند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده باستان شناسی گفت: دشت ایذه با تنوع منابع معیشتی که امکانات کوهپایه، دشت و منابع آبی را در کنار ساختارهای آهکی غاریو پناهگاهی جهت ایجاد سرپناه به طور همزمان برای مردمان دوران پارینه‌سنگی فراهم می کرده است، یکی از مناطق پراهمیت در زمینه بازسازی الگوهایمعیشتی و جابه‌جایی‌های جمعیتی گروه‌های انسانی در انتهای دوران پارینه‌سنگی محسوب می‌شود.
جایز در پایان با اشاره به اینکه مجوز فصل دوم بررسی باستان‌شناسی محوطه‌های پارینه‌سنگی حاشیه دشت ایذه در استان خوزستان از طرف پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شده است تصریح کرد :مطالعات آینده در این منطقه بر ادامه بررسی‌ها در سایر بخش‌های دشت و کاوش در محوطه‌هایی متمرکز است که داراینهشته‌های فرهنگی از دوران پارینه‌سنگی هستند.
