بی مهری و بی توجهی چندین و چند ساله مسئولان نسبت به معلولان
مشکلات ناتمام معلولان و تورم و گرانی افسارگسیخته، بلاتکلیفی پشت نوبت ماندن دریافت مستمری و افزایش مستمری چندین هزار خانوار تحت پوشش نهادهای حمایتی، بهانه کردن کمبود بودجه و عدم اجرای کامل و بندهای مهم قانون حمایت از حقوق معلولان و معلق ماندن این قانون.
اسماعیل محمدیانی نسب فعال حوزه معلولان و مددجویان تحت پوشش سازمان بهزیستی و کمیته امداد گفت: پس از گذشت ۲ سال تنها ۱۵ درصد معادل ۱۶ هزار تومان به افزایش مستمری مددجویان و معلولان تحت پوشش نهادهای حمایتی افزوده شده که در این تورم و گرانی هیچ کمکی به مددجوها نخواهد کرد.
فعال حوزه معلولان و مددجویان گفت: بلاتکلیفی معیشت و سفره خالی چندین هزار خانوار پشت نوبتی برای دریافت مستمری ناچیز، در این موقعیت مسئولان باید توجه کنند به این عزیزان که هرچه سریعتر آنها را تحت پوشس قرار داده و مستمری آنها را وصل کنند.
وی در ادامه اظهار کرد: اگر سازمان برنامه و بودجه همکاری میکرد و بودجه کاهش فقر مطلق سال ۹۹ را کامل پرداخت میکرد در سال جاری حدود ۶۰ درصد به افزایش مستمری مددجویان تحت پوشش نهادهای حمایتی از محل هدفمندی یارانهها افزوده میشد اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد.
محمدیانی نسب گفت: در حالی که حقوق دیگر اقشار از ۳۰ درصد به بالا که حدود ۱ میلیون تا ۲ میلیون تومان، و حقوق کارمندان دولت ۵۰ درصد افزایش پیدا کرده، اما مستمری ضعیفترین قشر جامعه که مددجویان تحت پوشش سازمان بهزیستی و کمیته امداد هستن و هیچگونه شغل و درآمدی ندارند ۱۵ درصد معادل ۱۶ هزار تومان افزایش پیدا کرده، درصورتی که دولت میبایست توجه بیشتری را برای بهبود معیشت این اقشار به کار میبرد بخاطر بالا رفتن سرسامآور قیمتها و تورم شدید.
وی تایید کرد: چندین هزار خانوار دیگر که واجد شرایط دریافت مستمری اول از ۶۳ هزارتومان تا ۱۲۰ هزارتومان در ماه میباشند چندین ساله پشت نوبت این مستمری قرار دارند و یا آنها را به بهانههای مختلف رد
میکنند، باید یک نفر فوت شود تا فرد دیگری را جایگزین کنند و یا مستمری فردی قطع شود تا فرد دیگری را جایگزین کنند، این امر اصلا در شان مددجوها و معلولان نیست و مسئولان میتوانند با دادن بودجه لازم و ادغام این دو مستمری به طور شایسته شان منزلت این قشر را در بین دیگر اقشار جامعه حفظ کرد.
فعال اجتماعی و رسانهای اشاره کرد: دولت مکلف است طبق ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان کمک هزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید و یا شدید فاقد شغل و درآمد را به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین و اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سنواتی کشور منظور نماید، اما به دلیل کمبود بودجه سازمان بهزیستی به دهکهای پایین درآمدی ۱و۲و۳ که فعلا ۱۹۴ هزار خانوار شناسایی شدند و هر سه ماه یکبار مبلغ ۳۶۰ تا ۴۸۰ هزارتومان به تعداد بعد خانوار پرداخت میکند، که این خلاف قانون توصیب شده دارد اجرا میشود، حتی نا رضایتی و اعتراض شدید میان معلولان شدید و خیلی شدید به وجود آورده است، و مشخص نیست شناسایی و تشخیص دهک ۱و۲و۳ از سوی وزارت رفاه چگونه صورت میگیرد و این دهکها را بر چه اساس شناسایی میکنند.
معلق ماندن و عدم اجرای کامل قانون حمایت از حقوق معلولان به بهانه کمبود بودجه! قانونی که توسط نمایندگان مجلس به تصویب و از سوی رئیس جمهور محترم ابلاغ شد همچنان خاک میخورد و بودجه آن را به بهانه مختلف پرداخت نمیکنند.
اگر قانون حمایت از حقوق معلولان اجرا شود بسیاری از مشکلات این قشر مرتفع میشود ولی مسئولان هیچ توجه یا اقدامی نمیکنند بابت این موضوع.
محمدیانی نسب اشاره کرد: هزینه پیامک را گران کردند به اسم معلولان! مبالغ جرائم رانندگی را گران کردند به بهانه معلولان! یارانه ۳ دهک بالای درآمدی جامعه را قطع کردن به بهانه معلولان و تخصیص بودجه آن برای اجرای قانون حمایت از حقوق معلولان! کو پس این قانون چرا پس از گذشت سالها هنوز اجرا نمیشود؟
دولت و سازمان حتی قادر به ادغام مستمری و افزایش مستمری نیستند و این دو را جداگانه واریز میکنند و باعث هرج و مرج زیادی بین این قشر شده، و هرساله عیدی هر نفر را معادل ۶۳ هزارتومان پرداخت میشود! در حالی که بیشتر مددجوهای تحت پوشش هردو مستمری ۶۳ هزارتومان و افزایش مستمری ۱۲۵ هزارتومان را دریافت میکند، و عده زیادی هم فقط مستمری ۱۲۵ هزارتومان را دریافت میکنند از محل هدفمندی یارانهها.
واقعا جای تاسف دارد برای کشوری که این همه منابع و ثروت دارد که یک مددجو در ماه این مبلغ دریافتی را داشته باشد به عنوان مستمری! درصورتی که این مبلغ پول تامین یک هفته نان خشک و خالی هم نمیشود.
وی خاطرنشان کرد: حدود ۴۰۰ هزار نفر پشت نوبت دریافت همین مستمری ناچیز هستند درحالیکه طبق ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت، کمک هزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید یا شدید فاقد شغل و درآمد باید به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین شود.
نمایندگان مجلس هم که وقتی بر صندلیهای سبزشان میرسند دیگر این قشر را کامل فراموش کرده و هیچگونه توجه اقدامی جهت ایجاد رفاه و رفع مشکلات معیشتی آنها انجامنمیدهند و فقط در رسانهها شعار میدهند.
عدم نظارت بر قیمت وسایل توانبخشی زندگی معلولان را سخت تر کرده/ دولت به معلولان توجه کند
اسماعیل محمدیانی نسب ضمن انتقاد نسبت به گرانی وسایل توانبخشی و عدم نظارت بر قیمتهای اینگونه وسایل، اعلام کرد که تاکنون هیچ کمک جبرانی ناشی از آسیبهای اجتماعی و اقتصادی کرونا به معلولان و خانوادههای آنان از طرف دولت پرداخت نشده است.
هزینه تامین وسایل توانبخشی، نجومی و تا ۱۰ برابر بیشتر شده به طور مثال ویلچر تا دو سال پیش چهار میلیون، تا چند ماه قبل ۱۵ میلیون تومان و اکنون بین ۳۰ تا ۳۵ میلیون تومان است.
این هزینهها برای دیگر وسایل کمک توانبخشی مانند پروتز و سمعک نیز چند برابر شده و افراد دارای معلولیت نمیتوانند آنها را تامین کنند و اگر بخواهند از بهزیستی دریافت کنند هم باید ماهها و سالها پشت نوبت بمانند که وسایل کم کیفیت دریافت کنند.
ضمن انتقاد و ابراز نگرانی نسبت به وضعیت سخت معیشتی معلولان بیان کرد: گرانی وسایل توانبخشی و عدم نظارت بر قیمتهای اینگونه وسایل، معلولان و خانوادههای آنان را رنج میدهد.
وی اظهار کرد: به طور مثال درحالی که بهزیستی تنها ۸۰۰ هزار تومان به عنوان کمک هزینه ویلچر به معلولان پرداخت میکند، یک دستگاه ویلچر با کیفیت متوسط حداقل پنج میلیون تومان قیمت دارد. از سوی دیگر کمک هزینه ماهانه بهداشتی افراد دارای آسیب نخاعی به بیشتر از یک الی دو روز کفاف نمیدهد و باتوجه به رکود فعالیتهای شغلی و کاهش درآمدها در ایام کرونایی، زندگی برای این افراد بسیار سختتر شده است.
وی با بیان اینکه کمک هزینه بهداشتی معلولان به طور میانگین ماهانه ۱۸۰ هزار تومان است، به مشکلات بهداشتی معلولان از جمله افزایش قیمت پوشک اشاره کرد و گفت: در حال حاضر گروههای مختلف معلولان در شرایط بغرنجی هستند، معلولان کم توان ذهنی، معلولان دارای آسیب نخاعی، معلولان بسترگرا و معلولان سالمند از پوشک استفاده میکنند و این درحالیست که اکنون قیمت پوشک بسیار افزایش یافته است.
به گفته محمدیانی نسب، قیمت هر بسته پوشک حدود ۱۸ هزار تومان بود، اما اکنون هر بسته پوشک ۱۸۰ هزار تومان قیمت دارد و این یعنی قیمت پوشک نسبت به سال گذشته با رشد ۱۰ برابری همراه بوده است.
هیچگونه کمک معیشتی از سوی دولت به معلولان نشده در دوران کرونا و واقعا جای تاسف دارد اینقدر بی توجهی و بی مهری.
محرومیت معلولین اتباع خارجه از تمامی خدمات سازمان بهزیستی و عدم رسیدگی به وضعیت بد این عزیزان در ایران و نادیده گرفتن حقوق آنان برابر کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت و سازمان حقوق بشر.
تبعیض بین معلولین شدید، بسیار شدید، و معلولین ضایعه نخاعی بابت پرداخت حق پرستاری و پرداخت وسایل بهداشتی، پانسمان، و وسایل کمک توانبخشی، درصورتی که بسیاری از معلولین شدید و بسیار شدیدی که نخاعی نیستن ولی همیشه و مدام زخم و عفونتهای شدیدی در بدن دارند، مثل بیماری نوروپاتی و غیره.
عدم نظارت بر رفتار و برخورد تند و دور از شان و کرامت انسانی برخی از مسئولان کارکنان و مددکاران ادارات بهزیستی و کلینیکهای مددکاری بیشتر شهرها و استانها با مددجویان و بخصوص تحت پوشش بهزیستی.
بی توجهی و بی مهری به ناشنوایان و عدم تحت پوشش قرار دادن این قشر.