به گزارش خبرگزاری خانه ملت جایزه صلح نوبل یکی از پنج جایزه نوبل است که توسط آلفرد نوبل صنعتگر و مخترع سوئدی وقف شدهاست. این جایزه برای اولین بار در سال ۱۹۰۱ اعطا شد. آلفرد نوبل در وصیتنامه خود گفتهاست که این جایزه باید «به کسی داده شود که بهترین یا بیشترین کوشش را در راه برادری ملل، انحلال یا کاهش ارتشها یا تشکیل و ترغیب کنفرانسهای صلح کرده باشد.
اما به نظر می آید امروز پس از ۱۱۹سال دیگر نه صلح و دوستی ملاکی برای دریافت جایزه است و نه تلاش برای انحلال ارتش ها.
جایزه ای که قرار بود نگاه مردمان دنیا را به سوی صلح و آشتی برگرداند آنان را از هر چه دوستی،صلح و آشتی است روی گردان کرده است.
وقتی نام برخی از بزرگترین و نامی ترین جنایتکاران تاریخ در بین برندگان جایزه “صلح نوبل” می آید، آیا دیگر دنیا می تواند امیدی به مسابقه صلح داشته باشد؟
به بهانه ی آمدن نام ترامپ پیر مرد پر حاشیه این روزهای کاخ سفید در لیست نامزد های جایزه ی به اصطلاح “صلح نوبل نگاهی می کنیم به همه انتخاب های پر حاشیه این جایزه که نشان دهنده استحاله اصالت و هدف واقعی بنیانگذار آن است.
مناخیم بگین، قصاب دیر یاسین
نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی بدون تردید یکی از کسانی است که در ردیف اول قصابهای اسرائیل قرار میگیرد. او در سال ۱۹۷۸ برنده جایزه صلح نوبل شد اما او را بخاطر جنایات “دیر یاسین” و قتل عام صد ها روستایی بی گناه دراین منطقه به عنوان قصاب دیر یاسین و معمار دیوار آهنین اسرائیل می شناسند
|
او همچنین رهبر یکی از مخوف ترین گروه های تروریستی دنیا موسوم به گروه سازمان نظامی ملی در سرزمین اسرائیل (ایرگون) بود که جنایات زیادی را مرتکب شدند و تفکراتی مشابه به فاشیست ها داشتند.
آنگ سان سو چی
خانم رئیس جمهور یکی دیگر از کسانی است که شاید بد نباشد با دستان خود جایزه اش را که سال ۱۹۹۱به خانه برده است تحویل موزه دهد.
در پرونده این خانم ۷۵ساله جنایت هولناک آزار روهینگیا ثبت شده است که با سکوت تلخ مجامع بین المللی همراه بوده است
|
نسلکشی روهینگیا مجموعهای از آزار و اذیتهای مداوم دولت میانمار علیه مردم مسلمان روهینگیا است که از دو مرحله تشکیل شدهاست، مرحله اول که در اکتبر سال ۲۰۱۶ آغاز شد و در ژانویه سال ۲۰۱۷ به پایان رسید و مرحله دوم که در اوت ۲۰۱۷ آغاز شد و از آن زمان تا کنون ادامه دارد. این بحران بیش از یک میلیون روهینگیایی را مجبور به فرار به کشورهای همسایه کردهاست.
اسحاق رابین
پنجمین نخست وزیر رزیم صهونیستی در سال۱۹۹۴جایزه صلح نوبل گرفت
او در سن ۱۸ سالگی به گروه تروریستی هاگانا پیوست و مشق کشتار کرد. وی سپس به ارتش رژیم صهیونیستی رفت و در جنگ اعراب و این رژیم در سال ۱۹۴۸ اقدامات جنایتکارانه زیادی را مرتکب شد.
همچنین در سال ۱۹۵۶ در جریان جنگ دوم اعراب و رژیم صهیونیستی فرمانده نیروهای شمالی این رژیم بود و در سال ۱۹۶۰ جانشین ریاست ستاد ارتش و در ۱۹۶۲ ریاست ستاد ارتش اسرائیل را به عهده گرفت.
|
او بانی جنگ سوم اعراب و اسرائیل و طراح حمله هوایى رژیم صهیونیستی به پایتخت کشورهای عرب در سال ۱۹۶۷ بود. وی بعدها سفیر رژیم صهیونیستی در آمریکا شد و به کابینه «گلدا مایر» راه یافت. پس از کنارهگیری مایر در سال ۱۹۷۴، رابین به نخستوزیری رژیم صهیونیستی منصوب شد اما به سبب رسوایى مالی، در سال ۱۹۷۷ مجبوربه استعفا گشت.
شیمون پرز
یکی دیگر از جنایت کارانی که نامش در میان برندگان جایزه جهانی صلح دیده می شود رئیس جمهور سابق رژیم صهونیستی است که کشتار “قانا”که در آن نظامیان رژیم صهیونیستی با جنگافزار سنگین یک مرکز نیروهای سازمان ملل در روستایی را که تعداد زیادی از زنان، کودکان و مردم بیدفاع در آن پناه گرفته بودند، هدف قرار دادند. و بر اثر آن، ۱۱۱ غیرنظامی لبنانی شهید و ۱۲۹ نفر دیگر زخمی شدند.
|
البته حاشیه های جایزه نوبل به همین ها ختم نمی شود در سال ۱۹۷۳ تصمیم کمیته نوبل برای اهدای جایزه صلح به هنری کیسینجر، وزیر خارجه امریکا و لهدوک تو، سیاستمدار ویتنامی انتقادات زیادی را برانگیخت تا جایی که دو تن از اعضای کمیته نوبل استعفا دادند. این جایزه برای به رسمیت شناختن تلاشها برای تحقق صلح در جنگ ویتنام در نظر گرفته شده بود، اما تو آن را نپذیرفت. کیسینجر در مراسم حاضر نشد و نمایندهای را به جای خود فرستاد و جنگ ویتنام نیز دو سال بعد از آن هم ادامه داشت.
هرسال در ماه دسامبر میلادی یعنی آذرماه استکهلم میزبان ضیافت نوبل صلح است اما امسال این مراسم برای دومین بار در طول تاریخ خود این بار به دلیل شیوع بیماری کرونا ممکن است برگزار نشود و ، برنده جایزه بدون برگزاری مراسم معرفی شود و باید منتظر ماند و دید انتخاب کمیته نوبل چه کسی خواهد بود و آیا روسفید خواهند شد یا باز هم نامی در تاریخ به عنوان برنده جایزه صلح نوبل ثبت می شود که اعتبار آن را زیر سوال می برد.